محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830741173
20 آذر سالروز شهادت سومين شهيد محرابخواب آيتالله دستغيب شب قبل از شهادت/ ماجراي كيسهاي كه به دنبال كفن رفت
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: 20 آذر سالروز شهادت سومين شهيد محرابخواب آيتالله دستغيب شب قبل از شهادت/ ماجراي كيسهاي كه به دنبال كفن رفت
مدرس عرفان اسلامي گفت: نيمه‌هاي شب بود كه آيتالله دستغيب ناگهان سراسيمه از بستر بلند شد و زانوها را بلند كرده و نشست. دستهايش را بر پيشاني نهاد و مرتبا «لاحول و لا قوة الا بالله» مي‌گفت.
به گزارش خبرنگار آيين و انديشه خبرگزاري فارس، 20 آذر سالروز شهادت شهيد محراب، آيتالله عبدالحسين دستغيب است كه در سال 1360 هنگام رفتن به نماز جمعه شيراز به شهادت رسيد.
حسن اردشيري لاجيمي، از مدرسان عرفان اسلامي درباره شهيد دستغيب به فارس گفت: آيتالله شهيد دستغيب (ره) از سن سيزده سالگي آثاري چون بحار، وسائل الشيعه، كافي، وافي و من لا يحضر را مطالعه مي‌‌كرد.
وي افزود: در منزل ايشان يك اتاق بسيار بزرگ پر از كتاب بود و ايشان دائما مطالعه ميكردند و حافظه بسيار خوبي هم داشتند. مطالعه كردن و فهميدن روايات برايشان خيلي آسان بود تا جايي كه فرزند ايشان مي‌گفت: بنده بعيد نميدانم پدرم حدود بيست هزار حديث از حفظ داشت.
غذاي شهيد دستغيب
اردشيري ابراز داشت: آيتالله دستغيب از سن 16 سالگي، بيشتر اوقات، نان جو و روغن زيتون ميخوردند. نان جو، خوراك انبياء و اولياست و از زيتون هم كه در قرآن تعريف شده است.
معرفي شهيد دستغيب (ره) از زبان آيتالله نجابت شيرازي(ره)
اين مدرس دانشگاه، شهيد دستغيب را از زبان آيتالله نجابت، چنين معرفي كرد: براي جوان (شهيد دستغيب) اينكه نان جو و روغن زيتون بخورد و هفتهاي يكبار هم بيشتر گوشت نخورد، خيلي زحمت دارد. دائما مواظب نفس خود بود كه با مومنان سركشي نكند، تا چه رسد به علما و مراجع تقليد. آيتالله دستغيب از همان اول با «حاج سيد علي رضا» و بعد با مرحوم «ميرزا علي اكبر ارسنجاني» و بعد در نجف اشرف با آقا شيخ «محمد كاظم شيرازي» و بعد با «حاج ميرزا علي آقا قاضي» كه هم اول عالم نجف اشرف و هم اول خداشناس بودند رابطه داشت. شهيد دستغيب يقين پيدا كرده بود كه اساس مذهب تبعيت از اولي‌‌الامر است. لهذا پس از فرمان امام خميني كه بايد مردم بسيج شوند، ايشان ارتش و سپاه و بسيج را جُند حضرت وليعصر(عج) و امام خميني را نائب حضرت وليعصر(عج) ميدانست. بنده مطمئن هستم كه ايشان فاصلهاي بين اين بسيجيان و اصحاب بدر نميدانست، چرا كه چشم اصحاب بدر در چشم حضرت خاتمالانبياء ميافتاد و غم‌ها از دلشان ميرفت در حاليكه اين بزرگواران سالي يك دفعه هم نميتوانستند امام را ببينند. مي‌گفت: اينها برترند چرا كه با آنكه پهلوي حضرت نيستند ولي فداي اسلام و معصومند.
شهيد دستغيب جلوه بارز يقين
اين مدرس عرفان اسلامي بيان داشت: در اثر تبعيت و قوي شدن روح تقوا، دو چيز در اين شهيد فوقالعاده شد؛ يكي يقين و ديگري توكل. يقين به خداوند تبارك و تعالي كه دائما حاضر و بيناست و در اين مسئله ايشان بر معاصرين خودشان بسيار امتياز داشتند. يعني براي يقين هر قدر درجه قائل بشويم، خدا ايشان را موفق به آن درجه كرده بود كه اين يقين رو به تزايد برود، لذا در بيشتر مجالس ايشان سخن از خدا و ائمه اطهار بوده است.
اردشيري ادامه داد: آيتالله نجابت درباره يقين شهيد دستغيب گفته است: شايد بنده بتوانم ادعا كنم مجلسي با ايشان نداشتم الا آنكه راجع به يقين و خدا و معارف اهل بيت(ع) در آن سخن به ميان آيد، و گاهي در يك روز دو مرتبه با ايشان تلاقي داشتيم، در هر دو مرتبه آيه و يا كلمه و روايتي راجع به يقين براي سخن گفتن و شدت تذكر پيش مي‌آوردند.
مولف علوم اسلامي افزود: اين شهيد بزرگوار در يقين به خداوند در عصر خودشان و در استان فارس منحصر بودند و آثار اين يقين بود كه مردم با جان و دل ايشان را دوست ميداشتند، آثار يقين بود كه ريشه حقيقي اسلام را پيدا كردند و از همان روز اول به حضرت آيتالله العظمي خميني نهايت علاقه را پيدا كردند و از جان و دل مروج ايشان شدند.
عبارت شهيد دستغيب درباره امام خميني (ره)
حسن اردشيري خاطر نشان كرد: اين شهيد بزرگوار ميفرمود كه آقاي خميني سيرهاي خودش را تمام كرده و فعلا از طرف حضرت احديت و حضرت ولي عصر(عج) به اصلاح جامعه و مسلمين بالاخص اصلاح ايرانيان مامور است.
وي تاكيد كرد: شهيد دستغيب، خالص و به تمام معني مبلغ امام خميني (ره) بود و اين تبليغ را موجب ترقي خودشان ميدانست. گرايش ايشان نسبت به حضرت امام خميني بيشتر بر مقدار مردم عادي بود، يعني ايشان را علاوه بر اجتهاد و مرجع تقليد بودن، ولي كامل خداوند ميدانستند.
توكل شهيد دستغيب (ره)
وي ويژگي ديگري را كه در شهيد دستغيب، ممتاز بود توكل دانست و بيان داشت: روز به روز ايشان اين معني را كاملتر ميفهميدند كه اسباب بالذات، مؤثر نيستند. چند سال اخير از عمرشان، معني «لا حول و لا قوه الا بالله» و اينكه همه كار دست خداست بسيار براي ايشان واضح شده بود، لذا ايشان كارهاي خودش را ـ چه دنيوي و چه اخروي ـ به خداوند واگذار مي‌‌كرد.
اردشيري اضافه كرد: بناشان بر اين بود كه تمام وضع حيات و مادي و معنويشان را در اختيار خداوند بگذارند. در اثر اين توكل به خدا فرمايشات ايشان در هر قلب پاكي جايگزين بود، بلكه بعضي از قلوب ناپاك را هم پاك مي‌‌كرد و روز به روز محبت اهالي فارس و بالاخص مردم شيراز نسبت به ايشان رو به ازدياد بود و به تبع محبتي كه به ايشان داشتند، يقينشان نيز به انقلاب بيشتر ميشد.
ارتباط آيتالله دستغيب (ره) با علامه سيد علي آقا قاضي (ره)
حسن اردشيري درباره شاگردي آيتالله دستغيب از علامه قاضي اظهار داشت: حضرت آيتالله شهيد دستغيب با مرحوم آيتالله آقاي حاج شيخ حسنعلي نجابت از دوران نوجواني آشنا بود و آمد و رفت داشتند و از لحاظ خانوادگي به هم مربوط بودند. آيتالله نجابت براي ادامه تحصيل به نجف اشرف مشرّف مي‌شوند و پس از مدتي با مرحوم آيتالله علامه سيد علي آقا قاضي كه از عرفاي بزرگ بودند آشنا شده ضمن تحصيل علوم دينيه از معاني عرفان آگاه گشته دلباخته مرحوم قاضي مي‌شوند.
وي ادامه داد: شهيد آيتالله دستغيب كه براي ادامه تحصيل به نجف اشرف مشرف مي‌شوند به بركت مرحوم آيتالله نجابت به محضر مرحوم علامه قاضي ميرسند و مدتي هر دو بزرگوار از محضر آن عارف والا مقام بهره ميگيرند. شهيد دستغيب پس از اتمام تحصيل و رسيدن به مقام اجتهاد به شيراز مراجعت مي‌كند. آيتالله نجابت پس از رحلت مرحوم قاضي به همدان ميآيند و سلوك خود را به رهبري آيتالله انصاري پي ميگيرند. سفري هم به شيراز ميآيند و شهيد دستغيب را آگاه مي‌كنند و از اين به بعد هر دو نفر از بركات مرحوم آيتالله انصاري بهره وافي گرفته به مقامات عاليهاي در عرفان ميرسند.
خواب بشارت‌آفرين، قبل از شهادت
اردشيري شب قبل از شهادت آيتالله دستغيب را - به نقل از فرزند ايشان – چنين نقل كرد: نيمه‌هاي شب بود كه پيش از موعد كه براي تهجد از خواب بر مي‌خواست، ناگهان سراسيمه از بستر بلند شد و زانوها را بلند كرده و نشست. دستهايش را بر پيشاني نهاد و مرتبا «لاحول و لا قوة الا بالله» مي‌گفت. حالتش از يك خواب هولناك خبر مي‌داد، اما سخن مرا كه شما را چه مي‌شود آيا آب مي‌خواهيد؟ چيزي ديگر مي‌خواهيد؟ پاسخ نمي‌داد.
اصرارم زياد شد، فرمود: امروز ديگر جز با اشاره با شما سخن نمي‌گويم.
آنگاه كمي دراز كشيد و براي تهجد طبق معمول برخاست. آخرين دقايق، هنگامي كه از پلكان منزل جهت بيرون رفتن پائين آمد، دست چپ را به سينه اشاره كرد و سپس رو به آسمان بلند نمود، بدين ترتيب خداحافظي كرد.
آن وقت من (سيد محمدهاشم دستغيب فرزند آيت الله شهيد دستغيب) نفهميدم با اشاره چه گفت، اما لحظاتي بعد صداي انفجار از معني اين اشاره پرده برداشت، يعني من هم پرواز نمودم و به ملكوت اعلا رفتم.
حسن اردشيري افزود: از اين شگفت‌تر نواري است كه روز پنچشنبه 19 آذر ماه 1360 يعني درست يك روز پيش از شهادت ايشان در جلسه درس اخلاق جهت طلاب علوم ديني از او باقيمانده كه دو مرتبه با تاكيد تكرار مي‌كند من روزهاي آخر عمرم را مي‌گذرانم.
ماجراي كيسهاي كه به دنبال كفن رفت
اين مدرس عرفان اسلامي با اشاره به داستاني كه از همسر شهيد دستغيب نقل شده است اذعان داشت: ابتداي كتاب بهشت جاودان شهيد دستغيب آمده كه همسرشان بعد از شهادت ميگويد: هنگامي كه خلعتي (كفن) ايشان را بيرون آوردم، در ميان پارچه‌‌هاي كفن، كيسهاي دوخته شده از پارچه سفيد يافتم، متحير شدم اين ديگر براي چيست؟ آن را كنار گذاشتم و بقيه تكه‌‌ها و پارچه‌‌ها را دادم.
يك هفته گذشت، اربعين حسيني (هفتم شهداي جمعه خونين شيراز) بود، قضيه خواب‌هايي كه شب پيش از روز هفتم شهادتشان ديده شده بود كه پارههاي بدن آقا هنوز لاي ديوارها و پشت بام‌‌ها و بر سر درخت‌‌هاي خانه‌‌هاي مجاور باقيمانده است. وقتي معلوم شد اين خواب‌‌ها درست است هياهويي در شهر افتاد. گوشت‌ها را جمع آوري نمودند و از من كيسهاي جهت جا دادن آن خواستند.
فورا به ياد آن كيسه همراه خلعتي افتادم، رفتم و آن را آوردم و به بعضي از بستگان دادم و جريان را گفتم؛ كه آقا از پيش اين كيسه را جز كفني خود به حساب آورده و از قبل تهيه كرده است. گويا به ايشان الهام شده بود كه براي تكه پارههاي باقيمانده بدنشان كيسه مخصوص لازم است.
شب هنگام (شب جمعه بعد از اربعين) با حضور دسته‌هاي عزاداري، پايين قبر را شكافتند و كيسه مزبور را دفن كردند.
انتهاي پيام/ك
چهارشنبه 20 آذر 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 52]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها