محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1803100664
به مناسبت سالروز شهادت محمدرضا شفيعيشهيدي كه بعد از 16 سال با پيكري سالم به ميهن بازگشت
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: به مناسبت سالروز شهادت محمدرضا شفيعيشهيدي كه بعد از 16 سال با پيكري سالم به ميهن بازگشت
اين شهيد گويي همين امروز به شهادت رسيده است؛ چهره‌اي آرام با چشماني بسته، موهاي تاب دار مشكي، محاسن كوتاه و لب‌هاي خشكيده حتي جراحت شكمش هم تازه است؛ نام اين شهيد را در ليست مي‌بينند محمدرضا شفيعي واحد تخريب لشكر علي ابن ابيطالب(ع) اعزامي از قم.
خبرگزاري فارس، سعيده سخايي: قبرها را يكي يكي مي‌شكافند؛ قرار است پيكر پاك شهدا بعد از سال‌ها به وطن بازگردد و در خاك ايران اسلامي آرام بگيرند. قبر شماره 128 در رديف 18 باز مي‌شود اما با تكه‌هاي استخوان روبه‌رو نمي‌شوند؛ اين شهيد گويي همين امروز به شهادت رسيده است؛ چهره‌اي آرام با چشماني بسته، موهاي تاب دار مشكي، محاسن كوتاه و لب‌هاي خشكيده حتي جراحت شكمش هم تازه است؛ نام اين شهيد را در ليست مي‌بينند«محمدرضا شفيعي واحد تخريب لشكر علي ابن ابيطالب (ع) اعزامي از قم».
وقتي صدام اين خبر را مي‌شنود دستور مي‌دهد چند روزي زير آفتاب بماند و براي تجزيه زودتر روي آن آهك بريزند؛ اين كار انجام شد اما تاثيري نداشت و جسد همچنان سالم ماند.
براي ديدن مادر شهيد محمدرضا شفيعي معروف به «مادر شفيعي» از كوچه پس كوچه‌هاي محله آذر گذشتيم و با پرس و جو به خانه‌اي رسيديم كه سر در آن عكسي محمدرضا بود. وارد حياط كوچكي شديم كه گلدان‌هاي سرسبز گل آن را با صفا كرده بود، پيرزني كه روي تخت به انتظار ما نشسته بود با مهرباني به ما خوش‌آمد گفت. چهره‌اي نوراني داشت چيزي كه خيلي جلب توجه مي‌كرد ديوارهاي خانه بود كه پر از عكس بودند فقط عكس‌هاي محمدرضا از كودكي تا زمان مدرسه و جبهه و عكس بزرگي از بعد از شهادت كه تن آدم را مي‌لرزاند. باور كردني نبود اين صورت 16 سال زير خاك مانده است و تنها تفاوتش با بقيه عكس‌ها اين بود كه در آن عكس محمدرضا خوابيده و چشمهايش را بسته است.
محمد رضا شفيعي چهارمين فرزند اين خانواده است كه در سال 46 در محله پامنار قم و در خانه‌اي ساده متولد شد. از مادرش در مورد كودكي‌هايش مي‌پرسم، مي‌گويد: «مثل بقيه بچه‌هايم بود اما شيطنت زيادي داشت دوست داشت همه چيز را ياد بگيرد خيلي كنجكاو بود و زياد بلا سرش مي‌آمد. يك‌بار سيم برق را داخل پريز كرد و از روي ايوان خانه به داخل آب-انبار پرت شد وقتي بالاي سرش رفتيم سياه و كبود شده بود و نفس نمي‌كشيد يكي از كسبه محل به نام سيد عباس كه آدم اهل معرفتي بود محمدرضا را برداشت و شروع كرد به خواندن چند آيه و پسرم آرام چشمهايش را باز كرد، سيد عباس گفت طبيب اصلي او را شفا داده است. پدر محمدرضا يك چرخ داشت كه با آن در تابستان بستني و در زمستان شلغم و لبو مي‌فروخت؛ زماني كه او 11 ساله بود پدر از دنيا رفت. محمدرضا با ديدن گريه‌هاي من گفت بابا رفت؛ من كه هستم؛ گريه نكن من هم گريه‌ام مي‌گيرد؛ براي مرد خوب نيست گريه كند.»
حالا محمدرضا 14 ساله است و يك سال از حمله عراق به ايران مي‌گذرد؛ بي‌تاب است براي رفتن به جبهه اما بايد 15 سال تمام داشته باشد. اصرارهايش براي ثبت نام فايده‌اي ندارد پس با دستكاري شناسنامه‌اش سن خود را يك سال بالا برده و هزار صلوات هم نذر امام زمان (عج) مي‌كند و بالاخره بعد از ثبت نام عازم جبهه مي‌شود.
با اين كه سن كمي دارد اما چون از كودكي كار كرده، نيروي جسمي خوبي دارد. دو سال بعد از حضور در جبهه عضو گردان تخريب مي‌شود. عضويت در اين گردان يعني بازي با مرگ و زندگي، وظيفه آن‌ها بازكردن معبر براي رزمندگان است و حالا محمدرضا با مرگ مي‌خوابد راه مي‌رود و مي‌نشيند.
مادر شفيعي مي‌گويد: «محمدرضا خيلي با خدا بود؛ زماني كه از جبهه به خانه مي‌آمد شب‌ها ساعت‌ها با خدا مناجات مي‌كرد زيارت عاشورا مي‌خواند و اشك مي‌ريخت؛ شايد دليل سالم ماندن جسد او اين باشد كه اشك‌هايش براي امام حسين(ع) را به تن خود مي‌ماليد.»
او خاطرات زيادي از پسرش دارد؛ از مجروحيتش، توسلش به امام زمان براي معالجه معجزه آساي پاي محمدرضا كه قرار بود قطع شود و از خواب‌هايي كه ديده و تعبير شده بود...
يكي از اين خاطرات مربوط به آخرين ديدار مادر و پسر است؛ اوايل ماه ربيع الاول محمدرضا براي جشن ميلاد پيامبر اكرم (ص) شيريني خريده بود و در جواب من كه به او گفتم به فكر خانه و زندگي براي خودت باش گفت خانه من يك متر جا بيشتر نيست آهن و سفيدكاري هم نمي‌خواهد.
محمدرضا در آخرين روزي كه قم بود وصيت‌نامه خود را در يك كمد كوچك چوبي كه خودش ساخته بود گذاشت و به مادرش گفت تا خبر شهادت من را ندادند درب آن را باز نكنيد؛ اين كمد هنوز هم در منزل مادر شفيعي است و تلويزيون 14 اينچ خود را روي آن گذاشته جايي كه هميشه جلوي چشمش است.
سال 1365 عمليات كربلاي چهار تركشي به شكم محمدرضا اصابت كرده و مجروح مي‌شود همرزمانش سعي مي‌كنند او را به عقب برگردانند اما موفق نمي‌شوند و او اسير مي‌شود؛ يكي از همرزمان او به نام محسن ميرزايي كه اهل مشهد است مي‌گويد: محمدرضا به من گفت «محسن من مطمئن هستم شهيد مي‌شوم ما ان‌شاءالله پيروز مي‌شويم و تو آزاد مي‌شوي و برمي‌گردي كنار خانواده‌ات تو با اين نام و نشان به خانه ما مي‌روي و مي‌گويي من خودم ديدم محمدرضا شهيد شد ديگر چشم به‌راه او نباشيد.»
ميرزايي چهار سال بعد آزاد شده و به خانه مادر شفيعي مي‌آيد و از آخرين دقايق عمر محمدرضا مي‌گويد: به دليل جراحتش نبايد آب مي‌خورد؛ روز آخر خيلي تشنه بود، يك لگن آب لب طاقچه گذاشته بودند او خودش را روي زمين مي‌كشيد تا به آب برسد و فرياد مي‌زد «جگرم مي‌سوزد، فداي لب تشنه‌ات يا اباعبدالله الحسين» با خودم فكر كردم محمدرضا كه ديگر اميدي به زنده ماندنش نيست بهتر است به او آب بدهم زماني كه بالاي سرش آمدم ديدم شهيد شده است.
وي ادامه مي‌دهد: خوب شد كه با لب تشنه شهيد شد تا روز محشر در برابر سيدالشهدا شرمنده نباشد.
هشت ماه بعد از شهادت محمدرضا در عراق عكسي كه توسط صليب سرخ از او گرفته شده بود توسط مادرش شناسايي شد و خبر شهادت و دفن او در قبرستان الكخن را به او مي‌دهند و در گلزاي شهداي قم به صورت نمادين دسته گلي را در قبري دفن كردند و روي آن نام محمدرضا شفيعي را نوشتند.
مرداد ماه سال 1381 خبر ورود 570 شهيد به كشور اعلام مي‌شود؛ محمدرضا هم جزو اين افراد است اما با يك تفاوت كه پيكر او صحيح و سالم است و هيچ تغييري نكرده؛ مادر شفيعي مي‌گويد: وقتي براي ديدن پسرم به سردخانه رفتم پاهايم سست شده بود نفسم بند آمده بود چهره‌اش نوراني بود محمدرضا يك تاب توي موهايش بود كه تكان نخورده بود.
سالم ماندن اجساد بعد از مرگ هيچ دليل علمي ندارد اما علما مي‌گويند سالم ماندن و نپوسيدن بدن نوعي كرامت الهي است كه خداوند به بندگان خوب خود عنايت مي‌كند و عملا نشان مي‌دهد تقوا در عالم برزخ هم تاثير گذار است؛ علاوه بر تقوا در روايتي از پيامبر(ص) نقل شده است هر كس موفق شود چهل جمعه پشت سر هم غسل كند بدنش در قبر متلاشي نشده و نخواهد پوسيد.
به گواهي همرزمان محمدرضا او غسل جمعه، زيارت عاشورا و نماز شبش ترك نمي‌شد و هميشه با وضو بود.
حالا پيكر پاك او در گلزار شهداي قم آرام گرفته روي سنگ قبرش نوشته شده است: «شهيد راه اسلام، پاسدار شهيد محمدرضا شفيعي فرزند حسين كه در سن 19 سالگي در تاريخ 4/10/1365 در خاك عراق در حين اسارت به درجه رفيع شهادت نايل و پس از 16 سال مفقوديت در تاريخ 14/5/1381 پيكر پاكش به خاك سپرده شد. قطعه 7 رديف 14 شماره 1».
انتهاي پيام/78002/س30
سه شنبه 3 دي 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 47]
-
گوناگون
پربازدیدترینها