واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: جام جم آنلاين: تيكها، يكي از شايعترين مشكلات رواني است كه به گفته كارشناسان دلايل شيوع اختلالات تيك چندان مشخص نيست ولي تخمين زده ميشود بين 5تا25 درصد كودكان در سنين مدرسه نيز نوعي از اختلال تيك را تجربه ميكنند. دكتر عليرضا پيرخائفي روانشناس و عضو هيات علمي دانشگاه در گفتگو با جامجم تيكها را از فعاليتهاي حركتي - صوتي ميداند كه به صورت ناگهاني اتفاق ميافتند و در آن فرد توان مقاومت خود را از دست داده و ظاهرا مقابله با آن هيچ فايدهاي نخواهد داشت. وي پريدن گوشه چشم، پرش در ناحيهگردن و حركات اضافه در شانه را از تيكهاي حركتي ميداند و درخصوص تيكهاي صوتي ابراز ميكند در اينگونه تيكها علاوه بر تكانهاي عضلات، سيستم صوتي نيز (مانند صاف كردن گلو، خرخر كردن و بالا كشيدن بيني و ...) درگير ميشود. علل بروز تيك اين روانشناس تيك را امري عادي دانسته و اظهار ميكند؛ همه ما به نوعي با اين معضل درگير هستيم، ولي در برخي افراد اين درگيري بروز بيشتري دارد. وي با بيان اينكه اختلال تيك ميتواند ريشههاي هيجاني داشته باشد، فضاي متشنج خانوادهها را يكي از علل مهم تشديد اين اختلال ذكر ميكند و در ادامه ميافزايد: معمولا افراد تحت شرايط ويژهاي دچار عدم تعادل در بخشي از سيستم عصبيشان ميشوند كه تيك را افزايش ميدهد، همچنين دكتر پيرخائفي، علل ژنتيكي را نيز در ظهور تيكهاي مزمن تاثيرگذار دانسته و ميگويد: هيچگاه تيكها شكل يكساني نداشته و گاه به صورت خفيف و گاه به صورت شديد بروز ميكنند بنابر اين نميتوان مطمئن شد كه افراد مبتلا، در شرايط يكساني قرار خواهند داشت. سن بروز طبق بررسيهاي انجام شده، تيكها از 3 سالگي تا اواخر دوره نوجواني، (18 سالگي) بروز ميكنند و فشارهاي عصبي تحميل شده برخانواده و كودك منشأ بروز اختلال، در سيستم حركتي مي شود و به نوعي آنها را درگير ميكند.عضو هيات علمي دانشگاه اين اختلال را به 3 نوع ويژه تيك توره يا تركيبي (حركتي صوتي)، تيك مزمن (با زمان طولاني كه پايههاي ژنتيكي دارد) و «تيك گذرا» (كه شايعترين نوع است) تقسيم ميكند. درمان تيك دكتر پيرخائفي ضمن اعلام اين كه تيكها جزو اختلالات پيچيده عصبي محسوب نميشوند و متخصصان مربوطه با تجويز خود ميتوانند اين اختلال را از بين ببرند متذكر ميشود: كنترل هيجان و استرس ميتواند سهم بسزايي در هسته درمان داشته باشد. وي هيجان و استرس را در افراد متفاوت دانسته و عوارض و حساسيت پوستي، بيماريهاي قلبي عروقي، تيك و ... را از انواع آن ميداند. اين روانشناس روشهاي آرامبخشي، آموزشي و دارويي را از انواع درمان اين اختلال بيان ميكند و معتقد است با به كارگيري درمانهاي آموزشي درخصوص كودكان ميتوان به نتايج خوبي دست يافت و بدين وسيله رشد قارچ گونه اين اختلال را از دوران كودكي گرفت. وي با اشاره به اين كه منشأ بروز اختلال تيك را كانون خانواده تشكيل ميدهد، بهسازي فضا و ساختار خانواده را مفيد تلقي ميكند. دكتر عليرضا پيرخائفي با اشاره به اين كه تيك يك برون داد محسوب ميشود، آن را نشانهاي از اتفاقاتي ميداند كه در سيستم رواني جسماني افراد رخ ميدهد كه به طبع اين نشانهها قابل مطالعه و درمان هستند. چه بايد كرد؟ يكي از نكاتي كه درخصوص انواع تيكها حائز اهميت است، نوع برخورد و نگاه عوام به آن است كه اين نوع رفتار باعث ميشود فرد دچار احساس ناخوشايندي شود و خود را از انظار پنهان كند و در صورت افزايش بيش از حد اين اختلال، حتي در رفتارهاي اجتماعي فرد نيز تاثيرگذار خواهد بود. اين عضو هيات علمي دانشگاه بهترين راه پيشگيري از اختلالات تيك را «تخليه فشار و تنشهاي عصبي» بيان ميكند كه با فراهم كردن فضاهاي تفريح و ورزش ميتوان با آن به مقابله پرداخت. وي در پايان با اشاره به اين كه نبايد به تيكهاي كوتاه مدت اعتنا كرد، اظهار ميكند: اگر افراد با نشانههاي طولاني مدت تيك مواجه شدند بايد براي جلوگيري از اختلالات بزرگتر به روانپزشك و يا روانشناس مراجعه كنند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 189]