واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی: فيلم «خونبازي» در فرهنگسراي اخلاق نقد و بررسي شد خبرگزاري فارس: نخستين جلسه كانون نمايش فيلم خانه فرهنگ شهيد اندرزگو كه هفته گذشته به نمايش فيلم «خونبازي» ساخته رخشان بنياعتماد اختصاص داشت. به گزارش خبرگزاري فارس، در اين جلسه كه در آن بهزاد صديقي و رسول نظرزاده به عنوان منتقد حضور داشتند، فيلم «خونبازي» از منظر و رويكرد شهري مورد نقد و بررسي قرار گرفت. «بهزاد صديقي» كارشناس و منتقد اين نشست درباره نمايش اين نوع فيلمها در فرهنگسراي اخلاق گفت: به دنبال برنامهريزي خانه فرهنگ شهيد اندرزگو، مقرر شد تعدادي از آثار شاخص سينماي اجتماعي ايران با رويكرد شهري در فرهنگسراي اخلاق براي شهروندان منطقه 14 به نمايش درآيد، به همين منظور پس از نمايش فيلم اين نوع فيلمها را با حضور كارگردانان و فيلمنامهنويسان و منتقدان فرهيخته مورد نقد و بررسي قرار ميدهيم و مسائل، معضلات، مشكلات و آسيبهاي اجتماعي شهري را كه به نوعي توسط فيلمسازان خوب كشورمان در فيلمهاي سينمايي اجتماعي منعكس شده است، تحليل و بررسي ميكنيم. وي افزود: اين فيلم در زمزه فيلمهاي سينماي اجتماعي ايران به شمار ميرود كه در آن گروه فيلمنامهنويسان شامل نغمه ثميني، محسن عبدالوهاب و فريد مصطفوي، معضل اعتياد جوانان را در قالب شخصيت دختر- سارا - به تصوير درآوردهاند و خانم بنياعتماد به همراه آقاي عبدالوهاب تلاش كردهاند اين معضل را در بستر زندگي شهري به تماشا بگذارند. اين منتقد در بخش ديگري از اين جلسه گفت: اين فيلم در واقع هشداري به مسئولان و خانوادههاي ايراني است، داستان آن از شهر آغاز ميشود و در خارج از شهر ختم ميگردد، در واقع داستان اين فيلم با سفر درون شهري و بيرون شهري شخصيتهاي محوري داستان شكل ميگيرد، باران كوثري و بيتا فرهي به عنوان دو بازيگر اصلي خونبازي در نقش سارا و مادر آنچنان با مسائل و مشكلات زندگي خود دست و پنجه ميزنند كه از محيط پيراموني خود غافل شدهاند، سارا هيچ الگوي فكري خاصي ندارد، پدر افليج و الكلي او در گوشهاي از بيرون شهر زندگي ميكند، مادر مطلقه است اما در عين حال آگاه و بسيار دلسوز است و از آنجا كه خانواده او (سارا) در اصل يك خانواده متلاشي شده است و پدر و مادر هر يك، از پيشينه زندگي خوبي برخودار نيستند، در مييابيم كه سارا نيز هيچ الگوي خوبي در زندگي ندارد. وي در ادامه به ساختار مستندگونه و تكنيك فيلمبرداري سياه و سفيد فيلم اشاره كرد و در اين خصوص يادآور شد: از آنجا كه خانم بنياعتماد فيلمسازي را با ساخت فيلمهاي مستند شروع كرده و از آنجا كه در كارنامه او نشانههاي بهرهگيري از سينماي مستند نيز به كرّات و به درستي ديده ميشود، در فيلم «خونبازي» هم براي واقعگرايي و هرچه نزديكتر شدن تماشاگر به رويداد قصه و نيز آدمهاي آن از ساختار مستند بهره گرفته است، ضمن اينكه تلخي واقعه موجب شده تا او از رنگ و فيلمبرداري رنگي پرهيز كند. رسول نظرزاده منتقد سينما در بخش ديگري از اين نشست در ابتداي سخنان خود با اشاره به پيشينه و فعاليتهاي ديگري از اين نشست با اشاره به پيشينه و فعاليتهاي گذشته بنياعتماد در سينماي اجتماعي و سينماي مستند گفت: فيلمسازان در اين فيلم آنچنان موضوع خود را بسط و پرورش ميدهند و به تصوير درميآورند كه گويي اتفاقات آن در پيرامون تماشاگر رخ داده يا در حال وقوع است. او همچنين اشاره كرد: رويكرد اين فيلمساز به شهر و مسئله اعتياد جوانان پيش از اين نيز در فيلمهاي سينمايي و مستند او آشكار بوده و به تصوير درآمده است. مسئله اعتياد در فيلم «زيرپوست شهر» كه از آثار درخشان اين فيلمساز به شمار ميرود، در يك خانواده طبقه زيرمتوسط و پرجمعيت، به فيلم و تصوير درآمده، اما فيلمساز در خونبازي اين مسئله را در يك خانوادهاي از طبقه مرفه و ثروتمند و در قالب شخصيت دختر به نمايش درميآورد. نظرزاده همچنين تصريح كرد: فضاي شلوغ و استرسگونه شهر تهران كه آدمها در فضاي آهن و دود زندگي ميكنند و خطرهاي بزهكاري هر لحظه جوانان را تهديد ميكند، به خوبي در فيلم خونبازي به تصوير درآمده است. فيلمسازان با ساخت اين فيلم هشداري به نسل آيندهاي ميدهند كه در واقع نمادي از كشور ما محسوب ميشوند. در پايان اين جلسه منتقدان به پرسشهاي تماشاگران و حاضران جلسه پاسخ گفتند. انتهاي پيام/پ
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 184]