لوله و پروفیل فولادی، از تولید ورق تا صادرات مقطع

امروزه استفاده از فولاد و مقاطع فولادی به میزان قابل توجهی افزایش پیدا کرده است. از انواع اشکال این آلیاژ بینظیر آهن، در تولید استفاده می شود. در ادامه به چگونگی تولید ورق های فولادی تا ساخت انواع مقاطع از آن ها و صادراتشان با ذکر جزئیات خواهیم پرداخت.

ورق های فولادی چگونه تولید می شوند؟

برای تولید ورق سیاه، شمش فولاد تحت نورد گرم به ورقی طویل تبدیل می شود که ضخامتی حدود 2 تا 4 میلی متر دارد، سطح آن صاف و صیقلی نیست، ابعاد دقیقی هم ندارد اما بسیار مقاوم است به همین خاطر چه به شکل ورق و چه بعد از تولید لوله و پروفیل سنگین، از آن ها در صنایع سنگین استفاده می شود. خوب یا بد بودن این خواص بسته به کاربرد محصولی است که برای تولید آن از این ورق ها استفاده می شود. به منظور کاربردی کردن خواص این ورق ها برای صنایع سبک تر و حتی تزئینی از فرآیند ثانویه ای به نام نورد سرد استفاده می شود. در این فرآیند ورق سیاه به ورقی صاف، با کیفیت سطحی بالا، ابعاد دقیق و فرآیند پذیر به نام ورق روغنی تبدیل می شود. به لطف این ویژگی ها در انواع صنایع سبک تر چون مبل سازی مورد استفاده قرار می گیرد. ابعاد دقیق، این ورق را به گزینه ای کاربردی برای قطعه سازی هم تبدیل کرده است.

مقاطع فولادی چگونه تولید می شوند؟

مقاطع فولادی درزدار در واقع همان ورق فولادی بوده اند که به کمک انواع دستگاه ها به شکل نوار برش خوده اند و با مجموعه ای از قالب ها و غلتک ها سطح مقطع آن ها شکل گرفته است و در مرحله ی آخر با جوشکاری درز مقطعی بی نقص تولید شده. از هردو این ورق ها برای تولید لوله و پروفیل استفاده میشود. لوله تولید شده از ورق روغنی به واسطه ی ضخامت و وزن کمی که دارد لوله و پروفیل سبک و نمونه تولید شده آن از ورق سیاه را لوله و پروفیل سنگین می گویند. با توجه به این که پروفیل سبک یا مبلی سطح مقطع کوچک و ورق کم ضخامتی دارد درنهایت سبک وزن است و در مقابل ورق سیاه هم دقیقا به خاطر ابعاد بزرگ و ضخامت نسبتا زیادش وزن زیادی دارد. در مورد کیفیت نهایی این مقاطع، کیفیت ورق و درز جوش بسیار مهم و کلیدی است چرا که به طور مستقیم بر کیفیت انجام فرآیند های تخصصی آن ها اثر دارد. با توجه به این که مقاطع فولادی به شکل خام کاربردی نیستند، فرآیند پذیری خاصیتی لازم و ضروری است.

چرا صادرات مقاطع فولادی تا این حد برای کشور سود آور است؟

شرایط تولید فولاد چه از لحاظ تامین مواد اولیه و چه از نظر تامین انرژی در کشور بسیار مناسب و مساعد است و امکان تولید با قیمت بسیار خوب و مقرون به صرفه وجود دارد. به لطف این شرایط، تولید فولاد و محصولات فولادی سابقه ی طولانی در ایران دارد. اخلاف قیمت قابل توجه تولیدات ایران با قیمت های جهانی باعث شده صادرات انواع لوله و پروفیل های فولادی با سود و ارز آوری چشم گیری برای کارخانه تولید لوله و پروفیل به همراه باشد. در نتیجه طی سال های اخیر صادرات لوله و پروفیل هم از نظر مبلغ سود و هم از نظر ارز آوری یکی از بهترین اتفاقات برای صنعت فولاد بوده است.

درپایان

همان طور که توضیح دادیم تولید لوله و پروفیل فولادی از چندین مرحله تشکیل می شود. از تولید فولاد خام آغاز و به تولید لوله و پروفیل ختم می شود. امکان فروش و صادرات محصول هر کدام از این مراحل وجود دارد اما سیاست های صادراتی به گونه ای است که تمرکز به چندین دلیل بر روی صادرات محصول نهایی یعنی لوله و پروفیل باشد. با فروش سنگ آهن به عنوان ماده ی اولیه در واقع تنها با خام فروشی منابع ارزشمند آهن را با سود بسیار ناچیزی واگذار کرده ایم. اما در هر مرحله از تولید علاوه بر این که ارزش افزوده ای برای محصول تولیدی ایجاد می شود با ایجاد اشتغال و گردش مالی منافع زیادی برای اقتصاد هم ایجاد می شود. با این توضیحات علت این نوع سیاستگذاری به طور دقیق مشخص می شود. طی سالیان اخیر صادرات محصول نهایی این صنعت یعنی لوله پروفیل رونق خوبی پیدا کرده است.