واضح آرشیو وب فارسی:الف: قالیباف، بدیل محمود احمدینژاد است؟
تاریخ انتشار : پنجشنبه ۷ ارديبهشت ۱۳۹۶ ساعت ۰۹:۰۶
شرق نوشت؛ اینروزها آقای قالیباف تلاش میکند تا نقش بدیل محمود احمدینژاد را در انتخابات پیشرو بازی کند. از شرکت ایشان در نمایش مزایدهگونه یارانهها و شعار ٢٥٠ هزار تومان یارانهای تا دوونیمبرابرکردن درآمد اقتصاد کشور و ایجاد پنج میلیون شغل و در جدیدترین وعده انتخاباتی خود، پرداخت ٢٥٠هزار تومان به جوانان بیکار، همگی نشان از آخرین تلاشهای او دارد تا به سرنوشت محسن رضایی در ماجرای انتخابات ریاستجمهوری دچار نشود، اما چرا ایشان این شعارها را میدهند؟ شاید یک علت آن به وضعیت او در جبهه اصولگرایی برمیگردد؛ باوجود آنکه در نظرسنجیهای ابتدایی، آرای قالیباف بیشتر از رئیسی است، ولی جهتگیری برخی از چهرههای شاخص جبهه اصولگرایی نظیر جلیلی، زاکانی و نیکزاد به سمت رئیسی موجب نگرانی قالیباف شده است. تداوم این روند به معنای انتقال پایگاه رأی حدود پنجمیلیونی اصولگرایان به رئیسی و افزایش فشار برای انصراف قالیباف در ادامه روند انتخابات است. این پایگاه رأی از یک جهت دیگر نیز برای قالیباف اهمیت دارد و آن این است که در صورت پیشبینی او از دومرحلهایشدن انتخابات، شانس وی برای راهیابی به مرحله بعد بهعنوان فرد دوم نیز کاسته میشود. بنابراین قالیباف تلاش دارد تا در غیاب احمدینژاد و با تکرار شعارها و وعدههای احمدینژادی، بخشی از پایگاه رأی سرگردان او را جذب کند تا در ادامه حرفی برای گفتن داشته باشد. اما چرا گفته میشود وعدههای قالیباف شعارهای توخالی است؟ این روزها در نقد وعدههای او، بسیاری از استادان اقتصاد کشور سخن گفته و در این مورد هشدار دادهاند که بهطورخلاصه میتوان گفت، شعار دوونیمبرابرکردن اقتصاد کشور در چهار سال، به معنای رشد سالانه ٢٦ درصد است که نه با گذشته اقتصاد کشور همخوانی دارد و نه با میزان سرمایهگذاریها و زیرساخت کشور. درواقع و به سبک او هر فردی میتواند برای ریاستجمهوری وعده سه یا چهار یا پنجبرابرکردن اقتصاد را بدهد بیآنکه درکی از این مفاهیم و اعداد داشته باشد. وعده افزایش یارانهها تا سطح ٢٥٠هزارتومان نیز ضمن آنکه با توجه به اثرات فاجعهبار یارانه ٤٥هزارو ٥٠٠ تومان بر اقتصاد کشور توجیهی ندارد، آن هم با بررسی کسری سالانه بیش از ١٠هزار میلیارد تومان از منابع درآمدی اصلاح قیمت حاملهای انرژی برای پرداخت یارانه فعلی، یک گزافهگویی به نظر میآید و شاید ایشان قصد دارند ٢٥٠هزار تومان بدهند و با تورم ٢٥٠درصدی چندبرابرش را از جیب مردم بردارند. او از ایجاد پنج میلیون شغل در طول چهار سال میگوید و فورا گزارش اخیر ٩٣ صفحهای سازمان بازرسی کشور به ذهن نگارنده میآید که اشاره به جذب چهار هزارو ٢٠٠ نفر نیروی مازاد در سالهای ٩١ و ٩٢ از سوی یکی از مدیران جهادی قالیباف دارد. طبق این گزارش، در این مدت به میزان ٨٢ درصد بر تعداد پرسنل بهرهبرداری مترو تهران افزوده شده درحالیکه در این زمان تنها دو ایستگاه از خط سه مترو در حدفاصل تئاترشهر تا شهید بهشتی، به بهرهبرداری رسیده است. این افزایش نیرو موجب شده تا تنها پرداختی حقوق پرسنل شرکت بهرهبرداری با افزایش ٢٧٥ درصدی مواجه شود. درواقع این افزایش پرسنل نهتنها در تعداد که به شکل بیسابقهای در پرداختیهای شرکت بهرهبرداری مترو، جهش غیرقابلتوجیهی را ایجاد کرده است. نکته دیگر این گزارش مدرک تحصیلی این افراد بوده که حدود ٥٠ درصد آنها مدرک تحصیلی زیردیپلم داشتهاند و مشخصا از عموم آنها، هیچ آزمون استخدامیای نیز به عمل نیامده و مدیریت وقت به صورت سلیقهای این افراد را انتخاب کرده است. درباره این انتقادها تاکنون خود ایشان یا مشاورانشان پاسخ یا ادلهای را مطرح نکردهاند، اما وعده اخیر او از یک جهت متفاوت قابلنقد است؛ ایشان در حالی وعده پرداخت کارانه ٢٥٠هزارتومان به افراد بیکار را میدهند که درحالحاضر در همین قانون فعلی کار، زمینه پرداخت بیمه بیکاری به افراد بیکار وجود دارد. درواقع او بدون توجه به این مسئله و بهجای آنکه وعده اصلاح قانون کار و تسهیل پرداخت بیمه بیکاری را بدهد که به سهم خود میتواند تأثیر بسیار مثبتتری را بر زندگی طبقات ضعیف جامعه بگذارد، یک وعده جدید را مطرح میکند؛ وعدهای که حتی منابع مالی آن را نیز مورد اشاره قرار نمیدهد و از آن گذشته وقتی دقیقتر به مبلغ آن دقت کنیم، این پرسش مطرح میشود که پرداخت یکچهارم حداقل حقوق یک کارگر به یک فرد بیکار، قرار است چه دردی را در زندگی او دوا کند؟ هرچند شاید ایشان این تصور را دارد که این وعده دردی را از کسی دوا نمیکند، ولی حداقل قالیباف را شاید رئیسجمهور کند. تناقضگوییهای آقای قالیباف در هر صورت همچنان ادامه دارد. فردی که با تراکمفروشی و بلندمرتبهسازی در غرب تهران و در ازای تخریب باغات و تغییر کاربری آنها، باعث مسدودشدن کریدورهای هوای تهران شده و آلودگی تهران را تشدید کرده، از اراده خود برای ارتقای محیط زیست سخن میگوید. کسی که در دوران ١٢ ساله شهرداری خود حتی به شورای شهر تهران نیز در هیچ موردی پاسخگو نبوده و تخلفات و ابهامات در حسابرسیهای مالی شهرداری بارها موجب ایجاد تنش در شورای شهر شده، از تلاش برای شفافیت و جلوگیری از فساد سخن میگوید.او از هیچ وعدهای برای رسیدن به پاستور دریغ ندارد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: الف]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 15]