واضح آرشیو وب فارسی:برترین ها: همشهری آنلاین - مهدی تهرانی: بنگلادش در موسیقی، معماری و مجسمهسازی و نقاشی پیشینهای غنی دارد. ادبیات بنگالی از زبان و ادبیات فارسی تأثیر بسیاری گرفته است. با اینهمه سینمای بنگلادش باید به دوره قبل از استقلال این کشور از پاکستان و همچنین ۴ دهه اخیر بررسی شود.
شايد ابتدا به ساكن باوركردني نباشد اما سينماي حال حاضر بنگلادش كه به "داليوود" موسوم است يك صنعت بسيار فعال است.
بنگلادش كه 147 هزار كيلومتر مربع وسعت دارد، جمعيتي در حدود 150 ميليون نفر را در خود جاي داده است. در اين كشور 920 سالن سينماي فعال وجود دارد. و ساليانه حدود 45 ميليون نفر به سينما مي روند. اين ارقام باتوجه وضعيت فقر در اين كشور و همچنين ميزان وسعت و جمعيت آن بسيار شگفت آور است. ساليانه نيز 90 فيلم بنگلادشي در اين صنعت موسوم به داليوود توليد ميگردد كه رقم قابل توجهي است و نشاندهنده توجه مردم اين كشور به سينماي بومي خودشان است.
البته كسي از داليوود توقع خاصي ندارد. دالي وود تقريبا يك كپي برابر اصل از باليوود و سينماي هند است كه حدود 25 سال است در اين كشور جا افتاده و با اقبال مواجه شده ضمن اينكه عمدهي دولت هاي مستقر در بنگلادش توجه كافي و حمايتهاي مالي خاصي از بدنه سينمايي اين كشور داشتهاند. ضمن اينكه حمايت از تماشاگر نيز يكي از راهكارهاي اصلي دولت است. در اين راستا تا سال 2011 قيمت بليط سينما حدود 150 تومان بوده است.
سينما در بنگلادش هنگاميكه هنوز اين سرزمين چنين نامي نداشت در 24 آوريل سال 1898 در داكا پايه گذاري شد. شركتهاي انگليسي در اين شهر يك سالن نمايش ايجاد كردند. شركتي موسوم به "برادفورد" در شهر بندري داكا اين تاسيسات نمايشي را سروشكل داد و تا حدود 15 سال پس از آن اين سالن محل نمايش فيلمهاي خبري هندي و انگليسي و همچنين اجراي نمايش بود.
از 1913 تا 1920 اولين تحركات براي ساخت فيلمهاي بنگالي با مديريت عوامل انگليسي آغاز گرديد. در 1931 فيلمهاي "آخرين بوسه" و "كولي" در اين كشور با بازيگران بومي اهل داكا ساخته شد. اما پيش از آن اولين فيلم بنگالي صامت با نام "عافيت جهان" در سال 1920 با حمايت خانواده سلطنتي ساخته شده بود. گفته ميشود وضعيت و رونق فرهنگ و هنر در اين بازه زماني به گونهاي بود كه بيش از 80 سالن فعال تئاتر و نمايش در داكا به زهیر رحمانكار مشغول بودند.
از 1947 كه پاكستان از هند مستقل شد و پس از آن تا سال 1971 كه بنگلادش به استقلال رسيد و تا يك دهه بعد از آن به لحاظ ملاحظات سياسي و درگيريهاي قومي؛ سينماي اين كشور نيز در سكوت و تعطيلي تقريبي به سر ميبرد. اگرچه فيلم "نقاب و چهره" به عنوان اولين فيلم بنگالي زبان تاريخ سينماي بنگلادش در سال 1956 و در همين بازه زماني توليد گرديد.
با اينهمه دوران طلايي سينماي بنگلادش از دهه 90 شروع ميشود جايي كه صنعت سينماي اين كشور "داليوود" نام گرفت و با حمايت بخش خصوصي و مساعدت هاي چشمگير دولت قوام يافت. همچنانكه گفته شد؛ نرخ بسيار كم بليط سينما در اين كشور يكي از دلايل استقبال مردم از توليدات سينمايي بومي و همچنين اكرانهاي خارجي است.
از سينماگران بنگالي قديمي و بسيار مشهور بايد از زهير ريحان(1935-1972) نام برد كه يكي از پيشگامان اين صنعت به شمار ميآيد. مهمترين اثر او مستند "توقف نسل كشي" محصول 1971 است كه در كشاكش جنگ استقلال اين كشور ساخته شد.
از هم نسلان ريحان؛ كاشي نظر اسلام(1941-2015) نيز قابل ذكر است. يكي از مهمترين ساخته هاي اين فيلمساز "پس از بزرگترين ابرها" محصول 2004 نام دارد كه از پرفروشترين توليدات تاريخ سينماي بنگلادش است.
از سينماگراني كه در دهه 90 و در عصر طلايي سينماي داليوود شروع به كار كردند افرادي مانند منتظر رحمان اكبر(1957-) با فيلم "قهرمان برتر" محصول 2010 و تنوير مكمل (1955-) با فيلم "قهرمان بيصدا" محصول 2007 قابل اشارهاند.
نسل جديد سينماي بنگلادش در سالهاي بعد از هزاره سوم به يكباره و با سرعت زياد به بدنه سينمايي اين كشور تزريق شدند. و توليد فيلمهاي بنگالي بهشدت افزايش يافت. البته اين توليدات عمدتا مصرف داخلي ندارد و حوزه هند و پاكستان و حتي نپال را نيز در برميگيرد.از فيلمسازان نسل جديد داليوود مصطفي سرور فروكي(1973-) با فيلم "داستان مگس" محصول 2013 قابل ذكر هست.
سينماي بنگلادش داراي چند جشنواره فيلم و جايزه مرتبط با اين صنعت نيز هست. "جشنواره بينالمللي فيلم داكا" كه از 1992 برگزار ميشود و "جوايز ملي فيلم و سينما" از مهمترين اين فستيوالها هستند. از سال 2008 نيز جشنوارهاي با عنوان فستيوال فيلمهاي كودك و نوجوان بنگلادش راه اندازي شده كه آثار ايراني متعددي نيز در آن شركت كردهاند.
و در پايان اينكه تنوع ژانر در توليدات بومي سينماي بنگلادش بسيار فراگير شدهاست. براي مثال نرخ توليدات ژانر جنايي و معمايي و پليسي در كنار ژانر درام اجتماعي همان قدر زياد است كه فيلمهاي علمي تخيلي و فانتزي در دالي وود ساخته ميشوند. البته بايد در نظر داشت كه بالاترين هزينه توليد يك فيلم حدود 100 هزار دلار است. و مثلا يك كارگردان بنگالي شناخته شده و 50 ساله مي تواند چيزي حدود 200 فيلم! در كارنامهاش داشته باشد. در واقع پروسه نگارش و توليد فيلم در بنگلادش در حدود 10 روز! زمان مي برد. البته اين روند با توجه به كپيبرداري مطلق داليوود از باليوود چندان عجيب نيست.
پوستر فيلم پليسي جنايي "كيش و مات" ساخته آشكور رحمان محصول 2014 يكي از موفق ترين فيلمهاي سالهاي اخير دالي وود را در ذيل ميبينيد.
۲۰ آذر ۱۳۹۵ - ۱۷:۰۳
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: برترین ها]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 97]