واضح آرشیو وب فارسی:برترین ها: همشهری آنلاین - مهدی تهرانی: سینما در برزیل چند ماه بعد از اینکه برادرانلومیر این هنر و صنعت را در سال ۱۸۹۵ معرفیکردند؛ وارد ریودژانیرو در برزیل شد.
برزيل با 187 ميليون نفر جمعيت و بالغ بر 8 و نيم ميليون كيلومتر مربع وسعت در نيمكره جنوبي قاره آمريكا قرار دارد. به سبب غناي فرهنگي و ادبي در برزيل؛ كه به سده پانزدهم ميلادي برميگردد؛ سينما نيز به عنوان هنري جديد بسيار زود در اين كشور جاي خود را باز كرد.
در سال 1898 يك ايتاليايي به نام آلفونسو سگرتو در ريو به تاسيس سينما اقدام كرد و از اين به بعد اين شهر به مركزي براي نمايش فيلم درآمد.
بين سالهاي 1910 تا 1925 چندين شركت فيلمسازي كوچك در برزيل تاسيس شد كه عمدتا آثار كوتاه توليد ميكردند اما فيلمسازان خارجي مقيم اين كشور هنوز دست برآتش داشتند و كارگرداني بومي وارد صنعت نشده بود. اگرچه بازيگران تئاتر به مقوله سينما ورود كرده بودند مهمترين آنها "كارمن ميراندا"(1955-1909) بود كه از سال 1933 در سينما بازي ميكرد.
ايمار گونزاگا(1978-1901) اولين كارگردان برزيلي بود كه بازيگران بومي را در فيلمهايش به كارگرفت و در حدود سالهاي 1935 با هاليوود نيز ارتباطاتي برقراركرد. كه همين مهم اگرچه باعث شد فيلمهاي بيشتري در برزيل توليد شود اما سمت و سوي اين آثار همگي به سمت سينماي تجاري ختم شد.
از 1940 به بعد اين سينما دچار بحران ميشود.در حاليكه برزيل از زبان و ادبيات غني و بسيار پويايي برخوردار بود هيچ اقتباس و يا اثر خاصي در اين دوران به وجود نمي آيد. نويسندگان سرشناس ادبيات برزيل در اين دوره مانند؛ جوزه لینس دوریگو (-۱۹۰۱) ؛ جورج آمادو (-۱۹۱۲) ،ادیدیاسداکروز (-۱۹۰۷) ؛ اریکوورسیمو (-۱۹۰۵) ؛ ریبه ئیروکوتو (۱۸۹۸-۱۹۶۳) هستند.
در 1950 تعداد سينماهاي برزيل به به حدود 500 سالن سينما ميرسد؛ بيش از 250 سالن فقط در ريو ساخته شده بود.
از اواسط دهه 50 موج نوي سينماي برزيل به راه ميافتد. و البته همگام با شروع اين نهضت سينمايي بخش تجاري سينماي بريل با همكاري واسطههاي هاليوودي و شركت فيلمسازي وراكروز توليدات بومي برزلي را رونقي مي دهند. كه اين فيلمها در آمريكا و اروپا نيز امكان نمايش پيدا ميكنند و سينماي برزيل تا حدودي به مخاطبان جهاني عرضه ميشود.از مهمترين فيلم هاي اين دوره بايد از "اوكانگاسرو" اثر "ليما بارهتو" نام برد.
نهضت سينماي برزيل يا موج نوي سينماي برزيل موسوم به Cinema Novo در دهه 60 بيشتر جان ميگيرد. ظهور فيلمسازان جواني مانند "گلوبر روشا"؛ "نلسونپریرا دوسسانتوس" و "روي گوئرا" حركت روبه رشدي را در اين نهضت نويد ميدهد.
مضمون اين نهضت و آنچه فيلمسازان پيشرو موج نوي سينماي برزيل در دهه 60 ابراز ميكردند بسيار ساده بود: یک دوربین در دست و یک ایده در ذهن.
اين شعار حداقل از 1962 تا 1974 آئينه تمام نماي جوانانيبود كه جذب موج نوي سينماي برزيل شده بودند. در اين سالها سينماي برزيل در عرضه فيلمهاي هنري نيز اعتبار بدست آورد و براي اولين بار آثار سينماي برزيل در جشنوارههاي معتبري مانند كن و برلين جوايز مهمي بدست آوردند.
از مهمترين آثار اين دوره درخشان بين سالهاي 1962 تا 1972 آثار زير قابل اشارهاند:
- "ويداس سكاس" VIDAS SEDAS ساختهي نلسون پريرادو سانتوس محصول 1963 كه در سال 1964 در بخش مسابقه جشنواره فيلم كن حضور داشت.
- "اسلحه" THE GIN ساختهي روي گوئرا محصول 1964.
- "آنتونيو داس مورتس"ANTONIO DAS MORTES ساختهي گلوبرروشا كه در كن 1969 موفقيتي بزرگ بدست آورد. روشا در اين جشنواره به جايزه بهترين كارگرداني دست يافت.
- "پيندوراما" PINDORAMA ساختهي آمالدو جابور كه در كن 1971 و در بخش مسابقه حضور د اشت.
در اواخر دهه 70 سينماي برزيل و موج نويش به سرنوشت موج نوي سينماي فرانسه دچار شد. و دوباره بازاري سازي و تجاري ساختن سرلوحه شركتهاي فيلمسازي دائر در ريو قرار گرفت.
تا اوايل دهه 90 خبري از جوانان جديد مانند دورههاي دهه 1960 نبود تا اينكه با آمدن چهرههايي مانند فرناندو ميرالس و والتر سالس بازهم سينماي اين كشور تكان خورد.
والتر سالس با ساخت درام اجتماعي؛ ايسنگاه مركزي برزيل و نمايش آن در كن 1998 خود را تثبيت كرد. فيلم ديگر او خاطرات موتور سيكلت محصول 2004 نيز با اقبال روبرو شد. همچنين در سال 2012 فيلم او با نام درجاده در كن 65 در بخش مسابقه به نمايش درآمد و مورد تحسين واقع شد.
فرناندو ميرالس نيز با فيلم شهرخدا محصول 2002 خود را تثبيت كرد. او فيلم كوري را نيز در سال 2008 ساخت كه يك توليد تمام هاليوودي به شمار ميآمد.
در سال ۲۰۱۱ با افزايش 13 درصدي گيشه سينماها؛ فروش حدود 800 میلیون دلاری (نمايش فيلم خارجي + توليدات بومي) در سينماهاي برزيل، نويد روزهاي خوشي را براي اعتلاي هرچه بيشتر اين سينما نويد داد. از اين مبلغ فروش بيش از 12 درصد سهم سينماي برزيل و توليدات بومي آن بود.
تا سال 1995 حدود 1500 سالن سينما در برزيل فعال بودند. در سال 2005 اين رقم به عدد 1920 سالن رسيد. در سال 2011 تعداد سالن ها به عدد 2200 مي رسد و دو سال بعد در سال 2013 سالن هاي فعال نمايش فيلم در برزيل به عدد خيره كننده 2600 سالن رسيده است. تعداد سينما رو هاي برزيل نيز ساليانه 151 ميليون نفر برآورد شده است.
در حال حاضر توليد سينماي برزيل حدود 57 فيلم در سال است. 40 فيلم مستند و حدود 2 فيلم انيميشن نيز ساليانه در اين بومي سينماي برزيل چرخه توليد به اكران برسند.
از سالهاي دور تاكنون سرزمين برزيل محلي ايدهآْل براي ساخت و سازهاي هاليوودي بوده و سينماي آمريكا از لوكيشن اين كشور استفاده فراوانبرده است. روندي كه در بخشهاي مختلف اقتصادي نيز براي برزيل داراي سود سرشار بوده است.
در سالهاي اخير فيلمهايي نظير اينديانا جونز ساختهي استيون اسپيلبرگ محصول 2008؛ كوري ساختهي فرناندو ميرالس محصول 2008؛ هالك شگفتانگيز محصول 2008 و سريع و خشمگين 6 محصول 2013 از اين جمله آثار به شمار ميآيند.
در برزيل جشنواره هاي سينمايي بزرگ و كوچك فراوان است اما شايد مهمترين فستيوال سينمايي اين كشور كه وجهه جهاني نيز داشته باشد؛ جشنواره بين المللي فيلم سائوپولو است. اين جشنواره در سال 1977 شكل گرفته است و اكنون 37 ساله است.
۱۹ آذر ۱۳۹۵ - ۰۷:۰۶
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: برترین ها]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 262]