محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1832239905
پیروزی ایران در اوپک با رمز ایستادگی
واضح آرشیو وب فارسی:برترین ها: محسن دلاویز-کارشناس انرژی در روزنامه شرق نوشت: اجلاس اوپک ١٧١ رویدادی تاریخی در طول عمر بیش از نیم‌قرن این سازمان است. این دو اتفاق در حقیقت دو پیام آشکار دارد؛ نخست اینکه اوپک بعد از سالیان طولانی دست به احیای توان و اقتدار تأثیرگذاری خود زد و نکته دوم اینکه ایران ثمره حدود یک سال استقامت و ایستادگی بر موضع برحق خود در نپیوستن به طرح‌هایی همچون فریز یا کاهش تولید را به دست آورد.
در نگاه فعالان بازار نفت، آنچه این اجلاس و پیام‌های آن را مهم و متفاوت جلوه می‌دهد، عزم اکثریت اعضای اوپک برای رهاشدن از قیدهای خودساخته سیاسی و مقیدشدن به تصمیم‌هایی با منطق اقتصاد است. در آخرین روز سال ۲۰۰۷ میلادی، قیمت هر بشکه نفت به بالای ۹۶ دلار آمریکا رسید، درحالی‌که در آغاز سال ۲۰۰۷ میلادی قیمت هر بشکه نفت در حدود ۶۰ دلار آمریکا بود. به‌این‌ترتیب قیمت نفت در سال ۲۰۰۷ با افزایشی ۵۸ درصدی، بیشترین افزایش قیمت را در یک دهه گذشته تجربه کرد، اما تقریبا از سال ٢٠٠٨ میلادی به‌بعد، اوپک آن خاصیت و قدرت تأثیرگذاری‌اش بر بازارهای جهانی نفت را از دست داد و قیمت‌های نفت در آستانه ١٣٥ دلار، همچون آفتی بر جان اقتصاد خود اوپکی‌ها افتاد؛ آفتی که شاید بیشتر از هر کشوری، دولتمردان ونزوئلا، طعم تلخ اتکا به آن را تجربه کردند.
در اجلاس اخیر اوپک، نقش ایران و دیپلماسی بیژن زنگنه به‌وضوح مشهود بود. پس از حدود ٣٤ ماه بلاتکلیفی در تصمیم‌گیری اعضای اوپک، این‌بار نقش سازنده دیپلماسی وزارت نفت ایران توانست جناح‌های مختلف اوپک را به‌هم نزدیک کرده و نیز از سویی با تلاش بالاترین مقام اجرائی کشورمان برای اقناع روسیه و کشورهای غیراوپکی به همراهی با تصمیم این سازمان، یک توافق مهم در تاریخ تصمیم‌های اوپک خلق شد. یک موضوع بسیار مهم دیگر نیز همراهی عربستان با این تصمیم و پذیرش کاستن ٥٠٠هزاربشکه‌ای از تولید و صادرات نفت خود بوده است. در صورت تصویب‌نشدن چنین پیشنهادی و تداوم اصرارهای عربستان به کاهش‌ندادن تولید، همان‌گونه که در ٣٠ ماه گذشته صورت گرفت، منافع تمامی اعضا در مسلخ لجاجت‌های تصمیم‌گیران ریاض قربانی می‌شد، ضمن آنکه خود سعودی‌ها نیز در این آتش خودبرافروخته قربانی می‌شدند.
به دلیل ساختار خاص درون اوپک اما هیچ دیپلماتی به‌تنهایی قادر نبود در مدت کمتر از دو روز میان هیأت‌های نفتی ایران، قطر، ونزوئلا، الجزایر، عراق و امارات وحدت نظر و همسویی در سیاست‌های اجرائي ایجاد کند. کشورهای عضو می‌دانند بهای بیش‌ازحد پایین نفت ماهیت سرمایه‌گذاری و نیز رغبت به سرمایه‌گذاری در صنعت نفت‌های فسیلی را کاهش می‌دهد و سرمایه‌گذاران را به‌سوی بازارهایی نسبتا دور و بی‌تناسب با نفت سوق می‌دهد. قیمت‌های زیاد از حد بالا هم ممکن است گونه‌های دیگری از نفت به‌خصوص شیل‌های انبوه آمریکای‌شمالی را وارد بازار کند.
پس تصمیم بر سر کاهش تولید، هم باید منطقی و هم تدریجی باشد و این دقیقا همان کاری بود که اعضای اوپک با رساندن تولیدشان به سطح ٣٢,٥ میلیون بشکه انجام دادند. تجربه سه‌بار افت‌وخیز قیمت‌های نفت در دو دهه اخیر نشان داده است که بازارها و قيمت‌هاي نفت به يك تنظيم‌كننده منصف نياز دارد. اوپک پیش از اجلاس ١٧١ اگر قرار بود نقش یک رگولاتور را ایفا کند، بیشتر هوای کشورهای مصرف‌کننده را داشت و این البته با سیاست اصلی و آرمان اولیه اوپک به‌وضوح در تضاد بود. اوپک بیش و پیش از هر مؤلفه دیگری باید به شرایط دو سوی بازار توجه کند، به‌همین‌دلیل می‌توان اجلاس اخیر اوپک را بازتاب نوعی از احیای آرمان اوپک هم تصور کرد. از مهرماه تا آذرماه حدود دو ماه زمان لازم بود تا کشورهای عضو این سازمان، دست به بررسی جوانب این طرح بزنند، اما در کنار این موضوع، علاوه بر بازگشت اوپک به شرایط اثرگذاری بر بازار، ایران نیز با تلاش وزیر نفت آن، به عصر اثرگذاری بر تصمیم‌های اوپک بازگشت.
۱۴ آذر ۱۳۹۵ - ۰۷:۲۸
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: برترین ها]
[مشاهده در: www.bartarinha.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 14]
-
اقتصادی
پربازدیدترینها