تور لحظه آخری
امروز : دوشنبه ، 9 مهر 1403    احادیث و روایات:  پیامبر اکرم (ص):هرگاه يكى از شما به خانه خود وارد مى‏شود، سلام كند، چرا كه سلام بركت مى‏آورد و...
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها




آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1819412950




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
 refresh

خروج اجباری ستاره ها از جزیره - مجله اینترنتی کمونه


واضح آرشیو وب فارسی:کمونه: اندک مدتی بعد از جدایی بریتانیا از اتحادیه اروپا (EU) همگان می پرسند وضع فوتبال این کشور و بهتر بگوییم فوتبالیست های شاغل در بریتانیا چه خواهد شد و در برزخ حاصله، ورزش به طور اعم و فوتبال به طور اخص چه سرنوشتی خواهد داشت. آرسن ونگر سرمربی فرانسوی آرسنال در آستانه رفراندومی که پنجشنبه هفته پیش (3 تیر) برگزار شد و در آن 52 درصد مردم بریتانیا رأی به جدایی از EU دادند و بر 48 درصد افراد خواهان ابقا سایه انداختند، گفته بود: «از نظر من ما فقط زمانی ادامه حیات می دهیم که قادر به همکاری با یکدیگر باشیم و دوری از هم گرهی را نمی گشاید. نباید ارزش های ادامه عضویت در EU را از نظر دور نگه داشت. آنچه کشورهای ما و منجمله انگلیس را تهدید می کند نه قراردادها و تعهدنامه ها بلکه دوری ها و اختلاف ها است. امید و آرزوی من این است که نتیجه رأی گیری تازه ابقا در اتحادیه اروپا باشد و بریتانیا در راه قبلی اش باقی بماند.» با توجه به سقوط شدید بهای پوند در بازارهای بین المللی باشگاه های بریتانیایی برای تصاحب بازیکنان شاخص خارجی باید حداقل 10 درصد بیشتر از همتاهای خود در سایر کشورها بپردازند. شاید این افزایش قیمت برای باشگاه های ارشد و متمول تر انگلیس تفاوت چندانی را ایجاد نکند اما برای بقیه بسیار سنگین خواهد بود. یک نمونه بارز را می توان پل پوگبای فرانسوی از یوونتوس دانست. پیش از تغییر شرایط سیاسی در لندن می شد پوگبا را باچیزی حدود 115 میلیون یورو استخدام کرد اما اینک کمتر از 145 میلیون یورو برای چنین انتقالی دور از ذهن و اجرا نشدنی خواهد بود. با این اوصاف می توان مطمئن بود که بزودی تعدادی از ستاره های خارجی شاغل در انگلیس سر از کشورهای دیگر درخواهند آورد. درخواست و آرزوی ونگر، گوش های چندانی را نیافت و طبقه متوسط و جوامع کارگری در بریتانیا و بخصوص انگلیس و ولز حکم به جدایی دادند و با اینکه در اسکاتلند و ایرلند شمالی آرا بیشتر در جهت ابقا بود و در یک هفته ای که از انتخابات می گذرد درخواستی با حدود 3 میلیون امضا برای لغو رفراندوم اخیر و برپایی یک همه پرسی تازه تنظیم و به مقام های بریتانیا تحویل داده شده اما هر تغییر سریعی در نتیجه این رفراندوم غیرممکن است و تنها امید مخالفان نتیجه رفراندوم و موافقان ابقا در EU این است که در حدود 3 سالی است که طول می کشد چرخه های کار جدایی تنظیم و اجرا شود راهی برای تغییر این رویه پیدا شود و دولت بعدی بریتانیا با پیدا کردن راهکارهای قانونی جدید با EU برای ادامه زندگی مشترک به توافق برسد. هراس های موجود بخشی از آثار جدایی از «اتحادیه اروپا» به این زودی ها مشخص نمی شود و شاید تا زمان اجرا در سال 2019 و 2020 چندان حس نشوند اما برخی بسیار سریع چهره نشان خواهند داد و در همه حال هراس هایی درباره تبعات این جدایی وجود دارد که نمی توان آن را در بریتانیای روزهای اخیر احساس نکرد. عضویت در «EU» هیچ ارتباطی با حضور در یوفا ندارد و در نتیجه چهار کشور انگلیس، ولز، ایرلند شمالی و اسکاتلند می توانند بدون هیچ تأثیرپذیری از رفراندوم اخیر همچنان به طور مستقل در مسابقات باشگاهی و ملی تحت نظارت یوفا شرکت جویند. مشکل آنجا سر بر می آورد که لیگ برتر انگلیس بتواند مؤلفه هایی را برای ادامه حیات خود بدون لطمه دیدن اساسی از رفراندوم اخیر بیابد. آنچه می توان پیش بینی کرد و حالات مختلف برخاسته از جدایی بریتانیا از اتحادیه اروپا مواردی است که در پی می آید. قیمت فوتبالیست ها برای بریتانیایی ها بالا می رود با توجه به سقوط شدید بهای پوند در بازارهای بین المللی باشگاه های بریتانیایی برای تصاحب بازیکنان شاخص خارجی باید حداقل 10 درصد بیشتر از همتاهای خود در سایر کشورها بپردازند. شاید این افزایش قیمت برای باشگاه های ارشد و متمول تر انگلیس تفاوت چندانی را ایجاد نکند اما برای بقیه بسیار سنگین خواهد بود. یک نمونه بارز را می توان پل پوگبای فرانسوی از یوونتوس دانست. پیش از تغییر شرایط سیاسی در لندن می شد پوگبا را باچیزی حدود 115 میلیون یورو استخدام کرد اما اینک کمتر از 145 میلیون یورو برای چنین انتقالی دور از ذهن و اجرا نشدنی خواهد بود. با این اوصاف می توان مطمئن بود که بزودی تعدادی از ستاره های خارجی شاغل در انگلیس سر از کشورهای دیگر درخواهند آورد. محدود شدن آکادمی های فوتبال انگلیس در جذب استعدادهای خارجی در حال حاضر بازیکنان نوجوان و جوان سایر کشورها با رضایت و طیب خاطر به بریتانیا می آیند و خود را از چند سو برنده می دانند. آنها از یک جانب از جا افتادن در باشگاه های فوتبال انگلیس یا حداقل آکادمی های آنجا استقبال می کنند و از طرف دیگر شرایط و بهای زندگی در شهرهای انگلیس را چیزی نمی یابند که قادر به پرداخت آن نباشند. این وضعیت بزودی تغییر خواهد کرد و برای خارجی های جوان و حتی زیر 27 ساله ها صرف نخواهد کرد که به بریتانیا بیایند و اینجا اسکان و کار تجاری کنند و مثلاً ماریو بالوتلی ایتالیایی که ابتدا در منچسترسیتی کلی حاشیه آفرید و یک سال و نیم است که در لیورپول فقط تن پروری می کند، راه های ادامه دادن به این تن آسایی را مسدود خواهد دید.پیشتر بازیکنان خارجی در آستانه شکوفایی راحت تر به شبه جزیره بریتانیا می آمدند و همان پوگبا که نامش آمد و حالا در یوونتوس تبدیل به یک شمش طلا شده است، دوره کارآموزی اش را شش سال پیش در تیم های نوجوانان باشگاه منچستر یونایتد سپری کرد و به سبب حماقت مطلق حاکم بر این باشگاه (که امثال جرارد پیکه اسپانیایی را نیز فراری داد) در اولد ترافورد ماندنی نشد و به تورین رفت و آنجا صاحب قیمت گزافی شد که اینک به چشم می بینیم.مشکلات موجود بیشتر متوجه بازیکنان زیر19 و 18 سال خواهد شد زیرا معمولاً از دوری خانواده رنج می برند اما آنهایی که با حدود 25 سال سن به بریتانیا می آیند، راه حلی را برای مشکلات خود خواهند یافت. جدای از مسائل معنوی و روحی قواعد یوفا اجازه عقد قراردادهای بین المللی بازیکنان زیر 18 سال را نمی دهد و در نتیجه بریتانیایی ها از این پس نمی توانند امثال پوگبا را مفت تصاحب کنند و بالای 100 میلیون پوند بفروشند و اگر در گذشته به خاطر عدم فهم سریع استعداد این گونه بازیکنان این موهبت را از دست می دادند این بار منع قانونی و عدم اجازه ورود زیر 18 ساله ها به چرخه کاری آکادمی های فوتبال بریتانیا سبب ساز اصلی این قحطی استعدادها خواهد بود. 100 نفر بیرون از گردونه آزادی تردد در میان کشورهای اتحادیه اروپا و قواعد عمومی یورو و ارز مشترک آنها این اجازه را تا دیروز می داد تا باشگاه های بریتانیایی هر کس را در عرصه اروپا می خواهند استخدام کنند اما با قواعد جدیدی که پس از خروج بریتانیا از EU به اجرا درمی آید، حداقل 100 بازیکن «فعلاً شاغل» در بریتانیا نمی توانند در این کشور بمانند و بهتر بگوییم اگر می خواستند حالا وارد بریتانیا شوند، نمی توانستند، قواعدی که اینک براساس آن مجوز کار برای فوتبالیست های خارجی صادر می شود، سخت تر از گذشته شده و شبیه به قوانینی می شود که برای اتباع خارجی غیراروپایی مصداق دارد. براین اساس باشگاه های انگلیسی فقط می توانند آن دسته از بازیکنان اروپایی را جذب کنند که در 75 درصد مسابقات ملی کشورهای متبوع خویش ظرف دو سال گذشته شرکت داشته باشند، باشگاه هایی مثل چلسی و لیورپول در سال های اخیر توانسته بودند بازیکنان متعددی را بدون اجرای شرط فوق جذب کنند و اصولاً تبصره هایی وجود داشت که فرار قانونی از این وضعیت را ممکن می ساخت اما اینک راه های فرار نیز مسدود خواهد شد. کریس رونالدوی معروف در سال 2003 بدون هیچ مشکل قانونی و بدون داشتن حمایت قانونی مورد بحث وارد بریتانیا و عضو منچستر یونایتد شد ولی اگر قواعد فعلی در آن زمان عمومیت داشت، وی هرگز نمی توانست از اسپورتینگ لیسبون به اولدترافورد بیاید. براین اساس باشگاه های انگلیسی فقط می توانند آن دسته از بازیکنان اروپایی را جذب کنند که در 75 درصد مسابقات ملی کشورهای متبوع خویش ظرف دو سال گذشته شرکت داشته باشند، باشگاه هایی مثل چلسی و لیورپول در سال های اخیر توانسته بودند بازیکنان متعددی را بدون اجرای شرط فوق جذب کنند و اصولاً تبصره هایی وجود داشت که فرار قانونی از این وضعیت را ممکن می ساخت اما اینک راه های فرار نیز مسدود خواهد شد. کریس رونالدوی معروف در سال 2003 بدون هیچ مشکل قانونی و بدون داشتن حمایت قانونی مورد بحث وارد بریتانیا و عضو منچستر یونایتد شد ولی اگر قواعد فعلی در آن زمان عمومیت داشت، وی هرگز نمی توانست از اسپورتینگ لیسبون به اولدترافورد بیاید. فشار روی باشگاه های متوسط منچستر یونایتد سال پیش آنتونی مارسیال فرانسوی را مثل آب خوردن جذب کرد و همین طور مورگان اشنایدرلین را اما با احتساب قواعد ایجاد شده بعد از جدایی بریتانیا از EU آنها نمی توانستند چنین کنند. شاید شیاطین سرخ بتوانند با کلک ها و پرونده سازی هایی این خلأهای قانونی را پر کنند و باز امثال مارسیال را به اولدترافورد بیاورند اما باشگاه های غیرمعروف و صاحب بودجه های متوسط از هر جهت متضرر می شوند زیرا نمی توانند 18 ساله ها یا 19 ساله هایی را از سایر کشورها با قیمتی اندک جذب و روی آنها کار کنند زیرا قواعد اعمال شده روی آنها دیگر به لطف جامعیت و اجرای قواعد EU به مثابه یک راه باز نخواهد بود و برعکس به سان غیراروپایی ها با آنها برخورد خواهد شد. می توان انگولو کانته آفریقایی را مثال زد که فصل پیش به لسترسیتی کمک کرد تا یکی از شگفت انگیزترین قهرمانی ها را در تاریخ لیگ برتر انگلیس به نام خود بنویسد. او تقریباً مفت به لستر آمد و هیچ کس قبل از درخشش وی در این تیم او را نمی شناخت اما اگر قرار بود همین امروز به تیم تحت هدایت کلودیو رانیه روی ایتالیایی بپیوندد از هر جهت راه به سوی او مسدود بود زیرا هرگز به پیشینیه حضور در 75 درصد دیدارهای ملی دو سال اخیر کشورش نزدیک هم نبوده است. دیمیتری پایت فرانسوی که در 20 روز اخیر در یورو 2016 بسیار درخشیده مثال روشن دیگری است. او سال پیش به سادگی عضو وستهام انگلیس شد ولی در زمان آن انتقال حتی در 5 درصد بازی های ملی فرانسه شرکت نکرده بود و چون قواعد EU و آزادی تردد در کشورهای عضو این اتحادیه شامل حالش می شد به راحتی در اپتون پارک شاغل شد و امروز وضعی 180 درجه متفاوت در انتظار همتاهای او در ادامه سال 2016 است. پولی که از جیب تماشاگران می رود حتی سردمداران نهضت جدایی از EU در بریتانیا معترف اند که اگر سودی از این قضیه مترتب باشد، مدت ها طول می کشد تا چنان منفعتی به دست سودمندان برسد و به اصطلاح «نقد» شود. در نقطه مقابل تماشاگران فوتبال در بریتانیا که هر هفته به استادیوم ها هجوم می برند، متضرران سریع این ماجرا خواهند بود زیرا باید بلیت هایی با قیمت بسیار بیشتر از گذشته نزدیک بخرند.یک وجه و دلیل روشن و آشکار آن افزایش قیمت سوخت اتومبیل ها چه بنزینی و چه گازسوز تا حدود 10 درصد است که سبب می شود مردم برای رفتن به ورزشگاه ها مجبور به پرداخت پولی بیشتر از جیب خود باشند و با این اوصاف بدیهی است که بسیاری از فوتبالدوستان بریتانیا که به طبقه متوسط و کم درآمد تعلق دارند از خیر رفتن به استادیوم ها بگذرند و قسمتی از سکوها خالی بماند و در مرحله بعدی باشگاه ها متضرر می شوند زیرا پول حاصل از بلیت فروشی که سهم آن (میزبان ها) است، به طرز محسوسی کاهش خواهد یافت. همه اینها می گوید دیوید کامرون نخست وزیر مستعفی – اما هنوز شاغل- انگلیس با گذاشتن رفراندوم غیرضروری اخیر در خصوص ماندن این کشور در EU یا جدایی از آن چه صدمات جبران ناپذیری را به فوتبال بریتانیا هم وارد کرده و این ورزش را نیز مثل سایر شئون این کشور ویران نموده است.


جمعه ، ۱۱تیر۱۳۹۵


[مشاهده متن کامل خبر]





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: کمونه]
[مشاهده در: www.kamooneh.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 40]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن