كرامت جامعه بشري، محصول فراگيري قرائت هاي وحياني خدا است

واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: به گزارش ايرنا، متن پيام آيت الله جوادي آملي كه روز پنج شنبه صادر شد ، چنين است: بسم الله الرحمن الرحيم و اياه نستعين حمد ازلي خداي را سزاست كه قرآن حيات بخش را نازل فرمود؛ تحيت ابدي، پيامبران الهي به ويژه حضرت ختمي نبوت (ع) را رواست كه مظاهر اسماي حسناي او مخصوصا اسم شريف «هو المحيي» اند؛ درود بيكران، دوده طاها و اسره ي ياسين خصوصا حضرت ختمي امامت، مهدي موجود موعود (ع) را به جاست كه عدل قرآن كريم اند؛ به اين ذوات تولي داريم و از معاندان لدود آنان تبري مي نماييم! مقدم حضار گرامي، انديشوران حوزوي و دانشگاهي، مسئولان عالي رتبه نظام اسلامي، حافظان قرآن مجيد وپژوهشگران علوم وحياني رادر اين همايش بين المللي «مبعث» ارج مي نهيم، حضور مهمانان بزرگوار را مغتنم مي دانيم و از سعي بليغ سازمان محترم «اوقاف و امور خيريه» سپاسگزاري مي كنيم و توفيق همگان را از خداوند منان مسئلت داريم! ربوبيت خداي سبحان اقتضا دارد هر آفريده اي را برابر خواسته هاي برخاسته از هويت ذاتي او بپروراند، لذا توحيد ربوبي، لازم توحيد خالقي است كه پروردگار جهان غير از آفريدگار آن نخواهد بود، چون آن كه چيزي را آفريد، به طور كامل از نيازهاي او آگاه و بر رفع آن تواناست: الا يعلم من خلق و هو اللطيف الخبير «سوره ملك آيه 14.» چون مبعث حضرت خاتم الانبياء، زمينه تشكيل اين مسابقه بين المللي قرآن كريم را فراهم كرده است، نكاتي كوتاه درباره بعثت و قرآن حكيم مطرح مي شود: يكم: وحي، بعثت و نبوت در نظام علم شهودي، همانند بديهي بلكه اولي است در منظومه علم حصولي، به طوري كه ذاتا مصون از اختلاف و تخلف از يك سو و منزه از آفت شك و افت ترديد از سوي ديگر است و به تعبير قرآن مجيد، «لاريب فيه» است، لذا حضرت رسول اكرم با دريافت آن هاتف غيبي، كمترين احتمال خلاف نمي داند تا به حضرت خديجه در ميان بگذارد و آن بانو وي را به پسر عموي خود ورقه بن نوفل بن اسد بن عبد العزي منتقل كند و از او در حل معضل اين رخداد ناآشنا كمك گرفته شود و پيامبر در اثر رهنمود حضوري ورقه مطمئن گردد! «ان هذا الا بهتان و افك» زيرا هاله ي وهم و تيره ي شك، در حريم امن وحي خدا راه ندارد. منشا ايهام، وسيله ترديد، مايه ابهام و پايه اضطراب، همگي شيطان است كه هيچ اطلاعي از نزول وحي نبوي نداشته و با رجوم آسماني، مطرود و با شهاب هاي ثاقب، مرجوم شده بود زيرا با رصد ويژه اي، الهام قرآني از نقطه آغازين شروع و به صدور مشرح نبوي (ع) رسيده و قلب مطهر آن حضرت را وحياني كرده است: «بالحق انزلناه و بالحق نزل» دوم: آغاز مبعث، با قرائت نام خالق كه انسان را از علق آفريد و تعليم خداي اكرم به قلم و با آموزش انسان چيزي را كه نمي دانست شروع شد: «اقرا باسم ربك الذي خلق * خلق الانسان من علق* اقرا و ربك الاكرم* الذي علم بالقلم* علم الانسان ما لم يعلم» اين براعت استهلال براي آن است كه عنصر محوري بعثت، تعليم جامعه انساني به لحاظ انديشه و تزكيه نفوس آنها به جهت انگيزه است و با اين منظر، ديباي «لقد كرمنا بني آدم» بافته شد، زيرا خداي اكرم با اقراء و با تعليم، گوش و قلب را تغذيه نمود تا خروجي آن، مآنر بيان و آثار بنان باشد وچون محصول قلم، همان ميوه تعليم الهي است، همانند ساير مخلوقات خدا از حرمت ويژه برخوردار است و همان طوري كه شمس و قمر مورد سوگند پروردگارند، قلم ومكتوبات صائب آن مورد قسم الهي است «ن و القلم و ما يسطرون» بنابراين كرامت جامعه بشري، محصول فراگيري قرائت هاي وحياني خداي اكرم است و آنچه در مدت عمر شريف حضرت رسول (ص) تجلي داشت، زمزمه كرامت و درس كريم پروري بود و است. فرشتگان را كه در آيه «بل عباد مكرمون* لا يسبقونه بالقول و هم بامره يعملون» مطرح شد، محصول علم اسماي حسناي آنها بدانيم مصيب خواهيم بود. سوم: آنچه در طليعه مبعث نازل شد، اعلام مطلب عام و مهم اعتنا به علم و احترام به قلم است، زيرا نه عنوان خلق، اختصاصي به انسان دارد:«الله خالق كل شيء» و ذكر انسان و آفرينش وي از علق، موجب تنگ شدن دايره خلقت فراگير نمي شود و نه عنوان تعليم انسان چيزي را كه نمي دانست، مايه محدوديت منطقه وسيع تعليم به قلم است، بنابراين مي توان چنين استظهار نمود كه در آغاز مبعث، به چند اصل جهاني و فراگير اشاره شد: يكي خلقت همگاني و ديگري تعليم گسترده و سومي قلم زني عام به طوري كه قلم كاتبان وحي را به مصداق كامل و نيز قلم كاتبان اعمال جوانح وجوارح كه «ان عليكم لحافظين* كراما كاتبين» را همانند قلم هاي رايج شامل مي شود، چون نه عنوان قلم، محصور در جنس خاص است و نه مكتوب آن، منحصر به تدوين مدارك اقتصادي است. كه در آيه «اذا تداينتم بدين الي اجل مسمي فاكتبوه» مطرح شد، چنانكه قلم سوء و رقم زني باطل، مختص به تحريف كنندگان وحي كه در آيه «فويل للذين يكتبون الكتاب بايديهم ثم يقولون هذا من عندالله» ذكر شد نيست، بلكه شامل هرگونه قلم زني ناروا خواهد شد. غرض آنكه در آغاز بعثت رسول اكرم (ص) كه قلمرو رسالت آن حضرت، تمام عصر و مصر و نسل تا روز قيامت است، به چند اصل جامع عيني وعلمي اشاره شد. چهارم: ضرورت وحي و نبوت براي جهاتي است كه به برخي از آنها اشاره مي شود. زندگي جامعه بشري خواه در محدوده محلي و خواه در قلمرو منطقه اي و خواه در حوزه بين المللي، نيازمند قوانين مصوب است و بدون آن، هرج و مرج ويرانگر است كه قرآن مجيد درباره گروه مبتلاي به آن، چنين فرمود: «بل كذبوا بالحق لما جاءهم فهم في امر مريج» هر قانون علمي و مورد احترام انديشوران، داراي سه عنصر محوري است: اول، مواد روشن ومبسوط حقوقي؛ دوم، مباني علمي كه حقوقدان، مواد حقوقي را از آن مباني تخريج مي كند؛ سوم، منابع متقن كه مباني ياد شده، از آنها استنباط مي شود و با فقدان هر كدام از اين سه عنصر محوري، قانون قابل اجرا محقق نخواهد شد. آنچه مايه جرات قانونگذاري حقوق دانان مي شود اين است كه آنان موارد نياز جامعه را از نزديك بررسي مي كنند و مباني حقوقي فراواني را مورد مطالعه قرار مي دهند- مانند عدالت، استقلال، آزادي، امنيت، رعايت امانت، تعهد و احترام متقابل و نظاير آن كه مبناي بسياري از مواد حقوقي اند- آن گاه در صدد استخراج مواد حقوقي از مباني ياد شده بر مي آيند، در حاليكه گرچه مفاهيم مباني ياد شده كاملا روشن است مثلا معناي عدل، وضع هر چيزي و هر شخصي در جاي خود است اما حقايق آن مباني، كاملا مجهول، مبهم و مستور است، زيرا نه جاي اشياي جهان به خوبي معلوم است و نه جاي اشخاص با دليل قاطع، معين مي باشد و با مجهول بودن حقيقت مبنا، تدوين مواد حقوقي معقول ومقبول، ممكن نيست لذا بايد مباني ياد شده، از منابع و حياني هماهنگ يا عقل برهاني استباط شود. سّر نياز به منبع آسماني آن است كه تنها خداوند از حقيقت عدل واقعي آگاه است، زيرا خالق اشياء و اشخاص، منزل هر شيء و منزلت هر شخص مانند زن، مرد، كودك، نوجوان، جوان، ميانسال و كهنسال را به خوبي مي داند و از كيفيت قرار دادن آنها در جاي مناسب خود با خبر است و با نازل نمودن كتاب و فرستادن مفسر و مبلغ و مجري به نام پيامبر (ص) حقيقت عدل را همانند حقيقت استقلال، آزادي و نظاير اينها تبيين مي نمايد و اين مطلب، نموداري از آثاره دفائن عقول است كه از مهم ترين ره آورد پيامبران است. پنجم: همان طوري كه انسان داراي بدن و روح است و اين دو در اثر پيوند اتحادي نه انضمامي و نه اعتباري، موجود واحدحقيقي به نام انسان را مي سازند، جهان نيز ظاهري دارد كه در پرتو باطن، معنادارمي شود و توقع حق و تكليف متقابل، بين جهان و انسان به جا خواهد بود. آنچه از مبعث رسول اكرم (ص) همانند مبعث ابنياي ديگر برمي آيد اين است كه جامعه بشري، سه وظيفه در برابر جهان دارد: 1- جهان بيني 2- جهان باني 3- جهان آرايي . بر پايه اصل اول، معرفت تجريدي مطرح مي شود و با برهان فلسفي و كلامي ثابت مي شود كه جهان ممكن، محتاج به مبدا واجب و ازلي است؛ بر رواق اصل دوم، نگهباني جهان از خاك تا فلك و صيانت آن از آسيب تخريب و گزند آلودگي محيط زيست و مانند آن لازم است و بر ناق اصل سوم، آرايش زمين و معمور نمودن آن و استخراج معادن آن و مرمت و تعمير ضايعات طبيعي لازم خواهد بود. قرآن حكيم، صدر و ساقه جهان را آيات آفاقي و انفسي مي داند و بشر را به نظر و سپس رويت علت پيدايش و پرورش آنها فرا مي خواند: «او لم ينظروا في ملكوت السماوات و الارض» و از طاغيان ويرانگر به زشتي ياد مي كند: «اذا دخلوا قريه افسدوها» و از همگان به ويژه فرهيختگان علمي و نخبگان علمي مي خواهد زمين را از آفت طغوي و افت استبداد وغده استعمار و زباله استثمار و زائده استحمار و سرطان استعباد آزاد سازند:«هو انشاكم من الارضا و استعمركم فيها» روشن است كه زمين با مهندسي عادلانه و معماري عاقلانه وكشاورزي آزادانه و اقتصاد برادرانه و برابرانه، بدون زالوهاي گذشته آباد مي شود كه فرمان خدا به آن است. ششم: برنامه هاي رسمي پيامبران مخصوصا حضرت ختمي نبوت (ع) در بخش تعليم و تربيت غير از بخش هاي اجراي قانون، دفاع از آن و نوآوري هاي فني و مانند آن، چهار اصل مهم است: 1- تلاوت آيات الهي و ابلاغ متن آن به جامعه 2- تعليم، تفسير و تبيين آيات الهي و پاسخ به سوالات راجع به مطالب آيات تلاوت شده 3- تذكيه عقل نظر و تزكيه عقل عمل و پرورش انسان هاي مهذب كه نه بيراهه بروند و نه راه كسي را ببندند. 4- تعليم معارف الهي- انساني كه نه ابتدائا معلوم بشر است و نه فراگيري آن، بدون معلم آسماني ميسور اوست. اصول سه گانه ياد شده در بسياري از آيات قرآن كريم مشهود است و اما اصل چهارم را جمله «و يعلمكم ما لم تكونوا تعلمون» به عهده دارد يعني پيامبر اكرم (ص) چيزي را به شما ياد مي دهد كه هرگز از نزد خود توان فراگيري آن را بدون وحي نداريد. جريان جهان قبل از دنيا و نيز جهان بعد از آن، از مصاديق مهم آيه مزبور است؛ ليكن آشنايي با بسياري از حقايق جهان كنوني را فقط با راهنمايي جهان آفرين مي توان شناخت و همين مطلب سامي در كلام نوراني امير مومنان حضرت علي بن ابي طالب (ع) آمده است كه آن حضرت در وصف پيامبر اكرم(ص) چنين فرمود: «و اشهد ان محمدا عبده و رسوله المجتبي من خلائقه والمعتام لشرح حقائقه و المختص بعقائل كراماته و المصطفي لكرائم رسالاته و الموضحه به اشراط الهدي و المجلو به غربيب العمي» - «اعتيام» يعني اختيار و انتخاب؛ مال خوب و نخبه را «عيمه» گويند- يعني خداوند، حضرت رسول (ص) را براي شرح حقايق خود انتخاب فرمود. پس دين الهي و بعثت رسول گرامي و قرآن مجيد، عهده دار تبيين معارف ويژه در جهان بيني و جهان باني و جهان آرايي است كه در ظل آن، عدل الهي و استقلال و آزادي و ساير فضايل انساني كه هم اكنون خاورميانه و نيز بخشي از منطقه هاي خاوردور براي دسترسي به آنها قيام نموده اند تامين مي شود. بيست و هشتمين دوره مسابقات بين المللي با حضور شركت كنندگان 60 كشور خارجي از 8 تيرماه در محل اجلاس سران كشورهاي اسلامي آغاز به كار كرده و تا روز 13 تيرماه ادامه خواهد داشت. فراهنگ**1055

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ایرنا]

[مشاهده در: www.irna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 128]