واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: در نشست نقد و بررسی فیلم سینمایی «شکاف» چه گذشت؟
جلسه نقد و بررسی فیلم « شکاف » ساخته کیارش اسدی زاده در سالن آمفی تئاتر فرهنگسرای ارسباران برگزار شد.
عصرایران -در جلسه نقد و بررسی فیلم « شکاف » که با استقبال مخاطبان مواجه بود کیارش اسدی زاده نویسنده فیلمنامه ، کارگردان و تدوین گر ، شاهرخ کافی نویسنده فیلمنامه و نیما حسنی نسب منتقد میهمان حضور داشتند و ضمن صحبت درباره فیلم به پاسخ گویی به پرسش های حاضران پرداختند. این جلسه با اجرای کوروش جاهد کارشناس سینما یه شرح زیر برگزار شد:
کوروش جاهد : در این فیلم نشانه ها در پیش برد اثر موثرند
باید به مطالب ظاهری در فیلمها بیشتر دقت کرد .مثلا سن بچه ها و یا لباس پوشیدن اقای حمیدیان که همیشه یقه را بالا میدهد و انگارتا حدودی وضعش باخودش مشخص نیست و یا اینکه شما دو تازوج دارید که یکی از انها(پیمان و سارا) بچه دارد و از او درست نگهداری نمی کند و یک زوج دیگر دارید که باید حتما بچه دار بشوند تا سلامتی خانم حفظ بشود . وقتی اینها در هم تنیده میشود به لحاظ نشانه شناسی .فیلم قوام لازم رو میگیرد.برای ما خیلی جالب بود که فیلمسازی که دومین فیلمش رو میسازد به طور خاص به این نشانه ها توجه کرده است .
وی افزود : در این فیلم فیلمنامه خیلی موثربوده و این گره افکنی ها و چگونگی جلو رفتن فیلم مقدار بسیارزیادی اساس فیلم را تشکیل داده و در فیلمهایی که اینقدر با گره افکنی جلو میرود . اگر فیلمنامه خوبی نداشته باشد . فیلم خوبی نمیشود و ان تاثیر گذاری را نمی تواند بر روی مخاطب بگذارد.اولین بار که فیلم را دیدم حس کردم که فیلم یک هشدار کلی می دهد که ای مردم این کسانی را که به دنیا اوردیم حواسمان به انها نیست.برای تربیت و مراقبتشان فکری نکردیم. حالا چگونه میتوانیم ادمهای دیگری را نیز به این دنیا وارد کنیم.
کیارش اسدی زاده : هدف اصلی فیلم براین پایه استوار است که ادمها پیش از هر اتفاقی باید به شناخت از خودشان در نسبت به ان ماجرایی که قصد ورود به ان دارند برسند .
شروع و استارت این ماجرا که چرا سراغ چنین موضوعی رفتم بر می گردد به اوایل سال 91 که به اتفاق همسرخودم تصمیم گرفتیم صاحب فرزند بشویم.خب طبیعتا موضوع برای ما موضوع مهمی شد درزندگیمان.ولی همزمان در مسیری که داشتیم طی می کردیم که به تصمیم قطعی برای بچه دارشدن برسیم. در مشاوره های پزشکی که شرکت می کردیم بازوج هایی اشنا میشدم که هم بچه داشتند و هم بچه نداشتند. با هر کدام که صحبت می کردم . دیدگاههای متفاوتی نسبت به این موضئع داشتند.مجموع اطلاعاتی که در ان موقع از پیرامونم دریافت کردم باعث شد که این موضوع برایم مهم بشود که فیلمی در این مورد بسازم . موضوع رو با شاهرخ کافی در میان گذاشتم. و با جناب کافی شروع کردیم به طور مشترک فیلمنامه را نوشتیم.
در فیلم و فیلمنامه به دنبال فضای دوپارگی و دو لحنی نبودیم. اگر اتفاق افتاده باشد . اتفاق خوبی نیست . ولی دنبال این مطلب بودیم که در نیمی از فیلم به دغدغه های ذهنی کاراکترهای اصلی قصه مان یعنی سارا و پیمان بپردازیم و بعد در باقی قصه در تقابل با زندگی قرار بگیرند که به هرحال چیزی که در اینده میتواند پیشرویشان باشد یک احتمال باشد . احتمالی که درصد زیادی از جامعه بتوانند با ان ارتباط برقرار کنند و همذات پنداری داشته باشند.یعنی به طور کلی با اطلاعاتی از زوج هایی که با انها در ارتباط بودیم استفاده کنیم . حقیقتا دنبال این دو مسیر بودیم ولی میخواستیم این دومسیر به خوبی به هم زنجیر و متصل شوند.
کارگردان گس افزود : در پایان بندی این فیلم هم من و هم شاهرخ کافی با گروه بازیگرها و بقیه عوامل جلسه می گذاشتیم . همگی مخالف چنین پایانی بودند و معتقد بودند بسیار تلخ است . من معتقد بودم در چنین فضا سازی قصه باید به سمت و سویی برود که دیگر فرصتی برای جبران فرصت وجود نداشته باشد. واز نظرمن فقط با این پایان است که میتواند تاثیرش را روی مخاطب بگذارد. زمانی که فیلم رو میساختم هدفم این بود که حداقل روی یک خانواده تاثیر بگذارد.
تاریخ انتشار: ۱۳:۴۹ - ۲۲ دی ۱۳۹۴ - 12 January 2016
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 57]