تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835695049
عادتی که باید درفوتبال ایران تغییر کند/پرفسور روی مرز سیاه و سفید
واضح آرشیو وب فارسی:مهر: مرز باریک سلام و خداحافظی؛
عادتی که باید درفوتبال ایران تغییر کند/پرفسور روی مرز سیاه و سفید
شناسهٔ خبر: 3015709 - سه‌شنبه ۱۵ دی ۱۳۹۴ - ۱۶:۳۰
ورزش > فوتبال ایران
سرمربی تیم فوتبال پرسپولیس که حالا همه لب به تحسین عملکرد او در این تیم گشوده‌اند همان فردی بود که بعد از دیدار با آنگولا در جام‌جهانی ۲۰۰۶ خیلی‌ها نمی‌خواستند قیافه‌اش را ببینند اما حالا.. خبرگزاری مهر - گروه ورزشی: همین برانکو ایوانکویچ ملقب به پرفسور را بد بدرقه کردیم و چنان کردیم که او تا سال‌ها به ایران نیامد. در قراردادش نوشته بودیم که مالیات برعهده ایران است، درست یا غلط این ماجرا به این کروات مربوط نبود اما بدهی مالیاتی وی را پرداخت نکردیم تا او ممنوع الورود که نه، ممنوع الخروج باشد. صرف نظر از بندهای قرارداد، حتی پیش از تصمیم مسئولانی که استعفا داده بودند و شاید هم در پی اختلاف رئیس فدراسیون و وزارت ورزش، برکنار شده بودند، خیلی از ما ایرانی‌ها حتی شخص عادل فردوسی پور گزارشگر دیدار آخر ایران در جام جهانی به نمایندگی از بسیاری مردم ایران فریاد زد: «خداحافظ برانکو، خداحافظ جام جهانی». همین برانکو که خیلی از ایرانی‌ها دوست نداشتند قیافه او را ببینند اما چند سال بعد شد بهترین مربی خارجی تیم ملی در نظر سنجی های مردم. حالا همان مربی شده محبوب و مقبول همه مردم ایران که کارش را قبول دارند. آیا دوباره روزی می‌رسد که بگویند برانکو باید برود؟ آینده را نمی‌دانیم اما گذشته ما مملو از این تغییرات سریع است. برانکو امروز میلیون ها تبریک و احسنت دارد، اما نمی‌داند که سال آینده هم چنین شرایطی دارد؟ او در جام جهانی هم بد کار نکرده بود. نتایج او با وجود مصدومیت جباری، مهدوی کیا، کریمی و ... بد که نبود هیچ، خوب هم بود. ما سه بر یک به مکزیک باختیم و در نیمه اول اصلا نشانی از ضعف نداشتیم، در نیمه دوم ما از نظر بدنی مقابل تیمی فوق العاده کم آوردیم، تیمی که چند ماه بعد با همه بزرگان‌مان با مربیگری امیر قلعه‌نویی چهارگل از آن دریافت کردیم بدون گل زده. به پرتغال هم دو بر صفر باختیم و البته صحنه‌های به یاد ماندنی از آن به جا ماند و البته با آنگولا هم مساوی کردیم. با این وجود چنان توقع را برخی از مسئولان بالا برده بودند که این به مثابه شکست بزرگی قلمداد شد. امروز برانکو هنوز صدرنشین نیست، هنوز قهرمان لیگ نیست و البته که تیمش عالی بازی می‌کند اما همین برانکو اگر قهرمان نشود دوباره با تغییر فاز مواجه می‌شود. به نظر می‌رسد برای تایید یا تکذیب یک مربی باید آرام‌تر و کارشناسانه‌تر عمل کنیم تا دوباره مربی را که خوب هم هست به سادگی از دست ندهیم. این مشکلی است که برانکو با خود حمل می‌کند و آن را تا آخرین روز در ایران با خود خواهد داشت. مشکلی منشعب از احساساتی بودن که متر و معیار ما را تبدیل کرده به سفید و سیاه. رنگ خاکستری نداریم، حالا برانکو سفید شده و قهرمان، فردا اما ممکن است سیاه شود و ضد قهرمان؛ با همین سرعت.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[مشاهده در: www.mehrnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 19]
-
ورزش
پربازدیدترینها