محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
دکتر عرفان فدایی وکیل پایه یک دادگستری
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1802507032
فیلم نمی‌سازیم فقط برای جشنواره‌ها!
واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: سه‌شنبه ۱ دی ۱۳۹۴ - ۱۳:۰۸
تعدادی از مستندسازان برگزیده‌ی جشنواره‌ی سینما حقیقت، روند برگزاری این دوره از این رویداد هنری را ارزیابی کردند. لقمان خالدی کارگردان فیلم «فصل هرس» که فیلمش بهترین فیلم نهمین جشنواره شده است، درباره ارزیابی‌اش از نهمین جشنواره سینما حقیقت به خبرنگار سینمایی ایسنا گفت: امسال فیلمهای خوبی در بخش مسابقه بودند و کار داوران بسیار سخت بود. نکته‌ی مهم دیگر اینکه تماشاگران عام و خاص بیشتر از سال‌های گذشته در جشنواره حضور داشتند. این مستندساز درباره‌ی مهمترین دغدغه‌اش درباره‌ی این فیلم پس از دریافت جایزه مطرح کرد: مطمئناً ما فیلم نمی‌سازیم که فقط در جشنواره‌ها دیده شود و جایزه بگیرد؛ دوست داریم فیلم به مخاطب اصلی خود برسد و کاری برای فرهنگ این کشور انجام دهد. یک مستند فقط برای مخاطب جشنواره نیست و بازخوردش تأثیری است که می‌تواند بر روی فرهنگ بگذارد. کارگردان فیلم «فصل هرس» که تندیس «هنر و تجربه» را نیز دریافت کرد، با بیان اینکه هنوز درباره اکران فیلمش در گروه هنر و تجربه صحبت خاصی انجام نشده است، اظهار کرد: اتفاق خوبی که افتاده نمایش فیلمهای مستند در سالنهای گروه هنر و تجربه است که می‌تواند فرهنگ مستند را در جامعه رشد دهد. گرچه می‌دانم فرهنگ‌سازی زمان زیادی می‌برد اما مطمئنم اتفاقات بزرگی در راه است. برنده‌ی تندیس بهترین کارگردانی مستند بلند جشنواره‌ی سینماحقیقت تأکید کرد: جشنواره‌ها به نوعی ویترین فیلمها هستند و جایزه‌ها تنها می‌توانند فیلم را پررنگ‌تر و تماشاگر را در مورد آن کنجکاو کنند. ما برای مردم فیلم می‌سازیم نه اینکه صرفاً در جشنواره جایزه بگیریم. دوست داریم فیلم به مخاطب اصلی خود برسد، بنابراین دغدغه‌ی اصلی من این موضوع است. تمام دغدغه‌ام مخاطب عام است بهروز نورانی‌پور کارگردان فیلم «A157»با بیان اینکه نسبت به کنارگذاشته شدن فیلمش از برخی بخش‌های مسابقه حس خوبی ندارد، گفت: هر جشنواره‌ای مبتنی بر سلیقه تعدادی آدم است که می‌توانند به شما حب یا بغض داشته باشند؛ نمی‌دانم فیلمی در این قواره چرا باید کنار گذاشته شود! به همین دلیل فعلاً نمی‌توانم تحلیلی از وضع جشنواره بدهم. این مستندساز که فیلمش در طول جشنواره نیز با استقبال مخاطبان روبرو شد درباره مهمترین دغدغه در خصوص فیلمش نیز اظهار کرد: تمام دغدغه من مخاطب عام است و این اتفاق در سینما حقیقت افتاد و تمام سانس‌های نمایش فیلم با سالن پُر برگزار شد و هر جای ایران هم که فیلم را اکران کردیم، مخاطبان با آن ارتباط برقرار کردند. این مستندساز که جایزه‌ی ویژه‌ی هیات داوران را برای بهترین کارگردانی مستند بلند، در بخش «مسابقه‌ی بین‌الملل»، از آن خود کرده است، ادامه داد: در حال حاضر اولویت من پخش بین‌المللی فیلم است با این حال در بخش داخلی نیز به اکران‌های دانشگاهی و مردمی فکر می‌کنم. با توجه به اینکه مراحل اجرایی فیلم به تازگی تمام شده است، ترجیح می‌دهم برنامه‌ریزی پخش بین‌المللی آن را به سال میلادی آینده موکول کنم. نورانی‌پور درباره‌ی تمایلش به اکران این فیلم در گروه «هنر و تجربه» نیز ابراز عقیده کرد: شک نکنید «A157» فیلمی فراتر از جغرافیای فکری برخی از آدم‌هاست و می‌تواند فیلمی جریان‌ساز باشد و روزهای خوبی را برای آن می‌بینم. هنوز مذاکره‌ای با این گروه سینمایی نداشته‌ام اما شاید این موضوع را پیگیری کنم. برنده‌ی دیپلم افتخار بخش «جایزه بین‌المللی شهید آوینی» درباره‌ی پخش فیلمش در شبکه نمایش خانگی نیز توضیح داد: در این مورد پیش‌بینی خوبی ندارم؛ فکر نمی‌کنم با این سازوکار شتابزده فیلم مستند بتواند در سبد فرهنگی مردم جای بگیرد و جزو اقلامی شود که مردم پیگیر آن باشند. بنابراین موفقیتی را در این عرصه متصور نیستم. چشم‌انداز روشنی برای نمایش فیلم وجود ندارد مهدی بوستانی کارگردان فیلم «بلانسبت شما» که فیلمش در جشنواره جایزه‌ی بهترین گوینده یا نویسنده گفتار متن را از آن خود کرد، درباره‌ی این جشنواره اظهار کرد: جشنواره هر سال با افت و خیزهایی برگزار می‌شود، اما به نظر می‌رسید امسال به لحاظ کیفی وسواس بیشتری در انتخاب فیلمها وجود داشت و سطح کارها بالاتر بود. استقبال مخاطبان هم بد نبود و شکل و شمایل برگزاری جشنواره هم سال به سال حرفه‌ای‌تر می‌شود. این مستندساز ادامه داد: اما به نظر می‌رسید به لحاظ مضمونی در این دوره مستندهای اجتماعی کمتر بودند. شاید به این خاطر که گرایش دوستان به سمتی رفته است که حاشیه امنیت بیشتری برای خود ایجاد کند! بوستانی با تأکید بر اینکه این موضوع بیشتر به فیلمسازان برمی‌گردد تا به برگزارکنندگان جشنواره، تصریح کرد: به نظر من در این دوره خیلی به سمت بیرون مرزها رفتیم؛ انگار درون مرز بحرانی نیست. امیدوارم مستندسازان ما به سمتی نروند که مسائل داخلی نادیده بماند. وی ادامه داد: من به عنوان مستندساز بیشتر دغدغه مسائل کشورم را دارم، البته این به آن معنا نیست که مسائل منطقه یا جهان ذهنم را مشغول نمی‌کند، بلکه فکر می‌کنم تعهدی که از یک مستندساز انتظار می‌رود این است که اطراف خود را بیشتر ببیند و گرفتار حمایت ارگان‌های خاص از فیلمهایی با مضامین خاص نشود. این مستندساز درباره مهمترین دغدغه‌اش در این روزها اظهار کرد: فارغ از نمایش‌های محدود مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی، به نظرم چشم‌انداز چندان روشنی برای نمایش فیلم وجود ندارد و تنها باید به جشنواره‌هایی مثل سینما حقیقت یا جشنواره‌های خارجی امیدوار بود. حال آنکه به نظر نمی‌رسد فیلم من مناسب مخاطب خارجی باشد، چون متناسب فرهنگ ایرانی ساخته شده و ممکن است تماشاگر خارجی، متوجه کنایه‌های آن نشود. بوستانی با بیان اینکه امیدوار بودم این فیلم لااقل از تلویزیون پخش شود ادامه داد: هدف من از ساخت فیلم این بود که با دیدن فیلم و تماشای رفتار بعضی افراد در سطح شهر و تنش‌های بین آدم‌ها کمی از این حالت‌ها کم شود. اما متأسفانه فکر می‌کنم تلویزیون چنین فیلمی را پخش نخواهد کرد و در نهایت شاید بشود به گروه هنر و تجربه امیدوار بود که آنجا هم بیشتر به فیلمهای بلند نظر دارند. دغدغه‌ی اصلی‌ام شرکت در جشنواره های خارجی است مجید اسلام زاده کارگردان فیلم «تنها میان طالبان» نیز در ارزیابی این دوره‌ی جشنواره‌ی حقیقت گفت: جشنواره‌ی امسال سطح کیفی بالایی داشت و فیلمهای خوب زیادی حضور داشتند. اما در عین حال فیلمهای خوب زیادی هم بودند که پشت خط ماندند و جای خالی‌شان احساس می‌شد؛ در حالی که بعضی فیلمهای ضعیف تر از آنها، در جشنواره دیده می‌شدند. این مستندساز ادامه داد: در میان فیلمهای خارجی نیز فیلمهایی بودند که ما اصلاً نفهمیدیدم موضوع آنها چیست ولی در سالن اصلی سینما اکران می‌شدند. در سالنهای 2 و 3 سینما فلسطین و همچنین سالن 2 سینما سپیده که اصلاً مناسب پخش فیلم نیست، جای نشستن نبود و مردم ایستاده فیلمها را تماشا می‌کردند در حالی که بعضی فیلمها با وجود ضعفشان در سالن اصلی نمایش داده می‌شدند؛ در مجموع به نظرم برنامه‌ی اکران فیلمها می توانست بهتر از این باشد. اسلام زاده درباره‌ی دغدغه‌ی اصلی‌اش درباره‌ی فیلم‌اش نیز گفت: تمام تلاشم را کردم که رونمایی فیلمم در جشنواره‌ی سینماحقیقت باشد و به علت ارادت زیادی که به شهید آوینی دارم، دنبال این جایزه بودم که خوشبختانه آن را به دست آوردم. حالا دغدغه‌ی اصلی‌ام شرکت در جشنواره های خارجی است؛ در طول جشنواره سینماحقیقت نیز با یک پخش کننده اتریشی آشنا شدیم که شاید از طریق آنها یا پخش کننده‌های داخلی فیلم را در جشنواره‌های بین المللی به نمایش درآوریم. این مستندساز درباره‌ی تمایلش به نمایش این فیلم در گروه هنر و تجربه نیز اظهار کرد:برای ما مهم است که فیلم روی پرده دیده شود؛ تا الان هم تقاضاهای زیادی برای نمایش فیلم از شهرهای مختلف به دست ما رسیده است. در کنار اینها بدون شک نمایش در این گروه یک امکان ویژه است و ما نیز امیدواریم فیلم‌مان برای پخش در این گروه انتخاب شود. پخش فیلم همچنان با مشکل/بخش بین‌الملل، بهتر از همیشه هانیه یوسفیان کارگردان فیلم «پدر» که جایزه ویژه هیأت داوران در بخش مسابقه ملی را از آن خود کرده است، با تأکید بر اینکه «سینماحقیقت» در حال پیشرفت است به ایسنا اظهار کرد: جشنواره مثل سال قبل نبود و به نظر می‌رسد روند صعودی دارد. از طرف دیگر هنوز کاستی‌هایی هست اما با توجه به اینکه جشنواره راه پیشرفت را طی می‌کند، جای امیدواری است. او درباره‌ی ضعف‌های نهمین جشنواره‌ی سینما حقیقت اظهار کرد: سال‌هاست که سینما فلسطین و سینما سپیده میزبان جشنواره هستند و در تمام این مدت، در پخش فیلمها و کیفیت آنها مشکلاتی بوده است. فکر می‌کنم دغدغه جشنواره باید این باشد که فیلمها به درستی پخش شوند؛ امیدوارم در سال‌های آتی این مشکلات برطرف شود. وی درباره‌ی سطح فیلمهای این دوره از جشنواره نیز گفت: هر جشنواره ترکیبی از فیلمهای قابل تحسین و معمولی را در خود دارد. جشنواره‌ی امسال هم اینطور بود. اما تفاوت اصلی با سال‌های گذشته در بخش بین‌المللی جشنواره بود. در این بخش فیلمهایی نمایش داده شدند که واقعاً عالی بودند بخصوص برای ما که در ایران به سختی به این فیلمها دسترسی داریم. این مستندساز درباره‌ی دغدغه اصلی‌اش درباره فیلم «پدر» اظهار کرد: تصمیم من این است که در قدم بعدی فیلم را در جشنواره‌های خارجی و حتی شبکه‌های تلویزیونی خارجی نمایش دهم. البته چیزی که برایم مهم است این است که این فیلم در هر جا نمایش داده می‌شود، افرادی آن را ببینند که درگیر موضوع آن هستند و تأثیرش را در جایی بگذارد که باید باشد؛ نه صرفاً جشنواره‌ها. یوسفیان درباره‌ی تمایلش به پخش فیلمش از تلویزیون یا گروه «هنر و تجربه» نیز گفت: دوست دارم فیلمم در گروه هنر و تجربه نمایش داده شود، اما در تلویزیون نه. چون این فیلم به نوعی درباره‌ی خانواده‌ی خودم است و ترجیح می‌دهم به این شکل پخش نشود. رویکرد سخت‌گیرانه‌ی جشنواره خوب است حجت طاهری کارگردان فیلم «زندگی در خور موسی» نیز که تندیس بهترین کارگردانی مستند نیمه بلند را به دست آورده است به ایسنا گفت: در دو سال اخیر جشنواره فیلمهای کمتری می‌پذیرد که این یعنی رویکرد جشنواره سختگیرانه تر شده است؛ طبیعتاً وقتی کمیت کارها پاییم می‌آید کیفیت بالاتر می‌رود. قبلاً جشنواره 9-8 بخش مختلف داشت ولی امسال همه آنها در بخش ملی تجمیع شده بود و وقتی این همه جایزه در هم ادغام شود، بنابراین رقابت سخت‌تر می‌شود. این مستندساز درباره ی وضعیت سالنهای نمایش فیلمها در طول جشنواره‌ی حقیقت نیز اظهار کرد: بعضی سالنها مثل سپیده2 و فلسطین 2و 3 بسیار کوچکند و در اغلب فیلمها تماشاگران با ازدحام جمعیت روبرو می شدند و بعضی‌ها روی زمین می‌نشستند تا بتوانند فیلمها را ببینند. بنابراین به نظر می رسد اگر سینماهایی با سالنهایی بزرگتر برای میزبانی جشنواره در نظر گرفته می‌شد، بهتر بود. با این حال نظم برگزاری جشنواره قابل قبول بود. او در پاسخ به این پرسش که در حال حاضر مهمترین دغدغه‌اش در رابطه با فیلم‌اش چیست، گفت: این فیلم را ساختیم، تمام شد و رفت؛ می‌رویم سراغ کار بعدی! البته این به آن معنا نیست که دغدغه‌ی پخش آن را نداریم؛ با توجه به اینکه سرمایه گذار و سفارش دهنده ی کار صداوسیمای مرکز خوزستان است، پخش و بازاریابی فیلم از عهده‌ی ما خارج است. طاهری درباره‌ی مزیت‌های همکاری با تلویزیون نیز گفت: کار با صداوسیما دغدغه‌ی فیلمساز را از بین می‌برد، اگر فیلمساز بخصوص در مستندهای اجتماعی شرایط و ضوابط را رعایت کند، مشکلی برای فیلمش پیش نخواهد آمد و دیگر نه دنبال مجوز می‌دود نه دغدغه‌ی بازار دارد؛ از این نظر کار با تلویزیون ویژگی‌های مثبتی دارد. انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 17]
-
سینما و تلویزیون
پربازدیدترینها