تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1815428142
/یادداشت/ نسیانی‌های یک نمایش آئینی/ نمایشنامه پاشنه‌آشیل «نسیان»
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: /یادداشت/
نسیانی‌های یک نمایش آئینی/ نمایشنامه پاشنه‌آشیل «نسیان»
زرق و برق از اکساسوار صحنه، لباس‌ها، افتک‌های صوتی و تصویری در نمایش نسیان سهم پررنگی دارد و علی‌رغم هزینه‌های زیادی که بنظر می‌رسد برای آن شده است نتوانسته انسجام و ترکیب بهم‌بافته معناداری برای شکل دهی یک فرم مطلوب داشته باشد.
خبرگزاری فارس، محمدجواد طالبی: نمایش آئینی«نسیان» از بدو خلقت آفرینش انسان و هستی آغاز می‌شود. در ادامه، خلقت را در هفت شب و هفت روز با ساختار صدا و نورپردازی و جلوه‌های ویژه به زیبایی و در قالبی جدید و آوانگارد روایت می‌کند، البته مقدمه نسبتا طولانی که به شکل نریشن بیان می‌شود و بیشتر حال هوای شنیداری دارد تا نمایشی. اولین حضور بازیگران روی صحنه با شیطان است که در طول نمایش دائما در حال رفت و آمد و داد و ستد با بازیگران خصوصا کاراکتر «سرجون» مشاور رومی معاویه با بازی میرطاهر مظلومی می‌رسد.
تئاتر «نسیان» به وضوح از وجود نمایشنامه‌ای ضعیف که در داستان گویی دچار لکنت است و زاویه دید جدیدی برای نگاه به واقعه عاشورا ندارد و شاید اگر بخواهیم نمایش را با آثاری همچون «خورشید‌کاروان» مقایسه کنیم در روایت به شدت عقب‌تر است. نمایش با آن مقدمه اطلاعات محور آفرینش، اینگونه آغاز می‌شود که معاویه برای معرفی یزید به عنوان جانشین خود دچار مشکل است و بدون فراز و فرود پیش می رود تا در انتهای نمایش مردمانی را می بینم که برای دفن سیدالشهدا در حال مشاجره باهم هستند و به گونه‌ای غلو شده از نسیان و نفوذ دشمن سخن می‌گویند. یک کلاف سردرگمی که هر بخش نمایشنامه را به یکسو می‌کشاند. متن در برخی مقاطع بیشتر شبیه بیانیه است، در حالی که هنر وسیله‌ای برای بیان اعتقادات و باورها به زبان دیگر است. زرق و برق صحنه از اکساسوار صحنه، لباس‌ها، افتک‌های صوتی و تصویری در نمایش نسیان سهم پررنگی دارد و علی‌رغم هزینه‌های زیادی که بنظر می‌رسد برای آن شده است نتوانسته است انسجام و ترکیب بهم بافته معناداری برای شکل دهی یک فرم مطلوب را داشته باشد. طراحی صحنه از مجسمه‌های سر استفاده شده در صحنه بیشتر فضا و حس غرب باستان می‌دهد در حالیکه زمان تئاتر در زمان معاویه و سنه اول تاریخ اسلام است. گویی همه چیز بر اساس توضیحات شفاهی اول تئاتر و کاراکتر «سرجون» شکل گرفته است. در حالیکه معاویه و یزید و تاریخ مربوط به عاشورا باید محور اصلی نمایش نامه قرار می‌گرفت.
محتوای اثر گرچه دارای ارزش ذاتی است اما در کنار فرم استفاده شده به ریتم مناسبی نمی‌رسد و در بخش‌هایی به تکرار افتاده است. به طور مثال در بخشی از نمایش چند نوجوان از گوشه سالن فانوس بدست وارد صحنه می‌شوند و بالای قبر قرار می‌گیرند و دوباره از سوی دیگر خارج می‌شوند، بدون هیچ‌گونه ابتکار جدیدی، اتفاقی شبیه آنچه در تئاترهای مدارس و مساجد که در تعریف عامه به تئاترهای آماتوری تشبیه می‌شوند نیز می‌بینیم. دربخش دیگری از اثر مجسمه اسب امام با چند تیر بر بدن روی چرخ در صحنه کشیده می‌شود. در بخش طراحی لباس نیز با آنکه تعدد لباس داریم اما برخی مناسب نیست، پوشش معاویه مناسب سن و سالی که به وی نسبت داده می‌شود نیست و بیشتر شبیه لباس رزم است تا لباس خلیفه‌ای که در منطقه‌ای خوش آب و هوا از عراق آن دوران در حال حکومت است. نمادهای استفاده شده برای «سرجون» و نشان یهود برای جاسوس سزار روم غلو شده است. همین اتفاق در پوشش مردم غدیران که پس از واقعه عاشورا وارد صحنه می‌شوند نیز می‌توان دید، لباس بزرگ و پیر دانای جمع با شالی بر گردن بیشتر شبیه لباس «شازده کوچولو» است.
حرکات و جملات معاویه مناسب فردی به زیرکی معاویه‌ای که در تاریخ از آن یاد شده نیست، همین نمونه را می‌توان به نیمی از شخصیت‌هایی تاریخی استفاده شده در اثر تعمیم داد. موسیقی به کرات در نمایش استفاده می‌شود و تا جایی این پیوستگی ادامه دارد که در برخی مواقع تنفس لازم میان موسیقی ها نیز رعایت نمی‌شود. بخش شعر خوانی با حضور صابرخراسانی که الصاق به تئاتر شده است،شاید به عنوان بخش تنفس بین صحنه‌ها استفاده شده است وگرنه هیچ پیوستگی منطقی و روایی دراماتیک با تئاتر ندارد. وجود این شعر خوانی گواه بر لکنت و ناتوانی تئاتر از برانگیختن حس مصیبت سیدالشهدا در مخاطب است و بنظر می‌آید برای جبران این کمبود از شعر خوانی و حضور حسی کودکان استفاده شده است. در انتهای نمایش بازیگران حرکت با پرچم وارد صحنه می‌شوند و سرمدارشان با پرچم اباعبدالله الحسین، همان بازیگری است که از ابتدا در پوشش ابلیس در صحنه حضور داشت، کارگردان با استفاده از وی برای بدست گرفت پرچم اگر نگویم بد سلیقگی کرده قطعا دچار اشتباه فاحشی شده چرا که از ابتدا مخاطب این بازیگر را بعنوان عنصری که همه مصیب‌ها از وی ناشی می‌گردد شناخته و به یکباره همان بازیگر وارد صحنه می‌شود و پیشاپیش دیگران به رقص پرچم می‌پردازد.
نمایش آیینی «نسیان» کاری از سازمان فرهنگی هنری بشارت به تهیه‌کنندگی عرفان خداپرست و کارگردانی محمدرضا مداحیان به نویسندگی بابک صفی‌خوانی و با بازی: میرطاهر مظلومی، اردلان شجاع کاوه، سیروس کهوری نژاد، عباس توفیقی، جواد زیتونی و... در این نمایش آیینی به روی صحنه تئاتر می روند و صابر خراسانی در این نمایش به شعر خوانی می‌پردازد. انتهای پیام/ج
http://fna.ir/K1789J
94/09/18 - 12:31
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 19]
-
سینما و تلویزیون
پربازدیدترینها