واضح آرشیو وب فارسی:فارس: یادداشت اقتصادی/
ابهام درباره فروش محصول پتروشیمیهای متانولی در دست احداث ایران
تداوم ارزان فروشی خوراک گاز به بهانه افزایش جذابیت سرمایه گذاری در پتروشیمیهای در حال احداث و بالادستی گازی، در حالی وجود دارد که تردید درباره امکان فروش و احتمال کاهش قیمت متانول در بازار جهانی وجود دارد.
به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری فارس، در حالی که توسعه زنجیره ارزش محصولات پتروشیمی، یکی از مهمترین اهداف ترسیم شده در افق کلان صنعت پتروشیمی کشور در اسناد بالادستی است. اما برنامه های فعلی برای توسعه این صنعت بر اساس اولویت تولید محصولات با ارزش افزوده پایین مانند متانول، آمونیاک و اوره پایه گذاری شده است. در گزارش «دورنمای از صنعت پتروشیمی کشور» که آبان ماه امسال توسط مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی منتشر شد، نیز به این موضوع اشاره شده بود که حدود 60 درصد طرحهای باقیمانده صنعت پتروشیمی در برنامه چهارم و طرح های در دست اجرای برنامه پنجم در حوزه صنایع بالادست پتروشیمی، صنایع شیمیایی پایه و اساسی مانند متانول، آمونیاک و اوره متمرکز است. براساس اطلاعات موجود در این گزارش، ظرفیت تولید متانول کشور با تکمیل این طرح ها از 5 میلیون تن فعلی به حدود 24 میلیون تن خواهد رسید. همچنین در صورت راهاندازی طرحهای متانولی شرکت توسعه نگر مکران که در سواحل دریای عمان در دست پیگیری است (و جزء برنامه های مصوب صنعت پتروشیمی در برنامه های چهارم و پنجم نیستند)، به میزان 10.5 میلیون تن دیگر به ظرفیت تولید این محصول در کشور اضافه میشود و مجموعاً ظرفیت تولید متانول کشور به حدود 34.5 میلیون تن در سال خواهد رسید. این در حالی است که بر اساس گزارش شبکه کانونهای تفکر ایران (ایتان) در اسفندماه سال گذشته، بیش از 95 درصد ظرفیت فعلی تولید متانول در کشور صادر میشود و لذا این افزایش ظرفیت تولید متانول در سال های آتی نیز عمدتا با هدف افزایش میزان صادرات آن صورت می گیرد. تحقق شرایط لازم برای تحقق این برنامهریزی گسترده برای افزایش چشمگیر ظرفیت تولید متانول و سایر محصولات پتروشیمیهای بالادستی گازی و حتی تشدید آن، یکی از دلایل اصلی مورد تاکید مدافعان خوراک گاز ارزان برای ضرورت افزایش جذابیت سرمایه گذاری در صنعت پتروشیمی ایران با ادامه ارزان فروشی خوراک گاز است. این در حالی است که گزارش های مراکز پژوهشی مستقل مانند مرکز پژوهش های مجلس و شبکه کانونهای تفکر ایران حاکی از آن است که با توجه به مازاد قابل توجه متانول در بازارهای دنیا (با صرفنظر نسبی از برنامه های فعلی افزایش ظرفیت تولید متانول در ایران) و همچنین رشد اندک تقاضای مصرف برای وارد کنندگان اصلی جهان مانند چین، افزایش ظرفیت تولید سالیانه متانول ایران به 34.7 میلیون تن باعث کاهش شدید قیمتی این محصول در جهان میشود و یا حتی احتمال دارد ایران برای فروش متانول خود در بازارهای جهانی با مشکلات جدی مواجه شود. این دیدگاه، مورد تایید برخی از مدیران ارشد شرکت ملی صنایع پتروشیمی نیز قرار دارد. حدود یک ماه قبل، عباس شعری مقدم، مدیرعامل شرکت ملی صنایع پتروشیمی در این زمینه گفت: «ما با مجوزهایی که دادهایم 25 میلیون تن متانول وارد بازار جهانی میکنیم اما بازار امکان جذب بیش از 16 میلیون تن آن را ندارد». در نتیجه، تردیدهای قابل تاملی درباره امکان فروش و همچنین احتمال فراوانی برای کاهش شدید قیمتی محصولاتی مانند متانول در بازارهای جهانی در صورت اجرای طرح های در دست احداث کشورمان وجود دارد. بنابراین این سوال مطرح میشود که در این شرایط، چه لزومی دارد که تلاش کنیم با حفظ رانت خوراک گاز ارزان واحدهای پتروشیمی، جذابیت سرمایه گذاری برای احداث پتروشیمی های بالادستی گازی در کشور را بالا ببریم؟ و آیا تلاش برای حفظ این رانت در صنعت پتروشیمی که به قول مرکز پژوهش های مجلس به یک «رانت ارزش زدا» تبدیل شده است و باعث توسعه صنایع داخلی و بالندگی کشور نخواهد شد و به کشورهای واردکننده محصولات پتروشیمی منتقل می شود، با منافع ملی تطابق دارد؟ علیرضا کهزادی انتهای پیام/ب
94/08/29 - 14:34
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 29]