واضح آرشیو وب فارسی:شبنم ها: پیکره مجروح اما غیرتمند فرهنگ ایرانی، نیازمند تیمار است نه تیرخلاص! آن هم با وضع قوانین ضددینی و ضدارزش های ملیِ تمدنی به اسم ایران. پس لطفا اگر تیمارگر خوبی نیستید، تیرخلاص نزنید.به قلم: منیره غلامی توکلی به گزارش شبنم ها به نقل از پایگاه خبری تحلیلی طنین یاس، چندی پیش فرشته روح افزا معاون خواهران سازمان بسیج دانشجویی خبر از نشستی داد که در آن مجید انصاری معاون پارلمانی رئیس جمهور به مجلس پیشنهاد جالبی داده بود و عنوان کرده بود که از ترکیه و لبنان الگو بگیرید و بی حجابی را آزاد کنید!» . این خبر که تکمیل کننده و مصداق عینی سیاست زدگی دولت در امور فرهنگی مخصوصاً حجاب و عفاف است هر چند شوکه کننده بود اما از این دولت خلاق البدیعیات فی الامور المسلّمات، چندان هم دور از انتظار نبود! چرا که خبرهای جنجالی از عملکرد مردان اول وزارت خانه های دولت اعتدال نشان از گم گشتگی راه دارد به طوری که گویی همه چیز در از مدار اعتدال خارج شده و در فضای ولنگاری و بی قانونی پیش می رود! یک روز دست دادن وزیر خارجه سوژه خبری می شود و یک روز دیگر جنتی پسر که سکان دار وزارت خانه فرهنگ و ارشاد اسلامی و شما می توانید آن را «وزارتخانه فرهنگ آزاد منهای اسلامی» بنامید، در مجوز دادن و اجرای تک خوانی زنان در ایام محرم سوژه ساز می شود از معاون امور زنان و خانواده ریاست جمهوری هم نمی توان چشم پوشید، مخصوصا با برگزاری نشست "سلامت زنان و رفتارهای پرخطر با تمرکز بر تن فروشی"» که در آن کارشناسان پیرامون فراهم کردن شرایط راحت تر و ایده آل برای زنان تن فروش و نامیدن آنها به " کارگران زحمت کش جنسی" پیشنهاداتی ارائه کردند! و در آخر شاهکار پیشنهاد از بخ و بن کندن قانون حجاب و عفاف در جامعه توسط یکی از دولتمردان به مجلس شورای اسلامی... مع الهذا عملکرد دولت در برخی از امور که بیشتر به مسائل فرهنگی و ارزش های انقلاب اسلامی برمی گردد مصداق این ضرب المثل است: این امامزاده کور می کند که شفا نمی دهد!. با این حال، منظور از این مطلب ابراز تأسف و نگرانی از نگاه ویژه!! دولت به امور فرهنگی است، اموری که اگر بگوییم به سیاست زدگی دچار شده است گزافه نگفته ایم. این واقعیت بسیار دردناک است که فرهنگ یک جامعه از دو جبهه خودی و غیرخودی( دشمن) مورد هجمه قرار گرفته باشد و دردناک تر از آن اینکه جامعه ما هم دچار چنین تراژدی شده است. روزی که مقام معظم رهبری، از فتنه دشمن علیه فرهنگ ایرانی – اسلامی در قالب تهاجم فرهنگی گفتند، روزی که ایشان دغدغه مند و نگران از شبیخون فرهنگی سخن به زبان آوردند، کمتر کسی بود که متوجه بزرگی این خطر شده باشد و اینک به جایی رسیده ایم که حال، منافقان فرهنگی کمر به از پای درآوردن اصولی که مایه ارزش های اسلامی انقلاب ما است بسته اند. در عرصه تهاجم فرهنگی، طبل جنگ علیه بنیان خانواده چند سالی است که به روش های گوناگون توسط دشمنان نظام کوفته شده است و عملکرد نامناسب دولتمردان در خصوص عدم بازنگری در سیاست های جمعیتی آب بر آسیاب دشمن ریخته است، آبی که همچنان می جوشد و آسیبابی که همچنان می چرخد. در این عرصه، جنگ علیه عفت و حیای زن ایرانی با تزریق نامحسوس و سپس محسوس الگوهای طَرد شده غربی چنان اوج گرفت که اگرچه هنوز مغلوبه نشده است اما با کوتاه اندیشی و سهل انگاری تا مغلوبه شدن فاصله چندانی ندارد... در این عرصه، زن عفیف و محجبه مسلمان یا مادر خانه دار از گردونه اجتماع طرد و سپس حذف شده و در یک چشم برهم زدن! معادلات مطالبات زنانه طوری تغیر می کند که شغل و حضور در ورزشگاه اصلی ترین دغدغه ها می شود و کم کم زنان خیابانی و روسپی نه به عنوان یک مجرم و هنجارشکن که به عنوان یک کارگر در عرصه تخریب چهره فضای شهر مورد توجه و دلسوزی قرار می گیرند!! در این عرصه مردان، آرایش زنانه می کنند و زنان با لباس مردانه – لباس های کوتاه – به خبایان گردی می پردازند و آمران به معروف و ناهیان از منکر به شهادت می رسند! و در نبود امران به معروف و به خواب زدگی مسئولین خانه های فساد رونق می گیرند و ازدواج ها سپید می شوند و پرونده روابط خارج از عرف زنان و مردان، خیانت زنان به همسرانشان، اعتیاد زنان، دختر محجبه از کلاس درس دانشگاه اخراج می شود و اردوهای مثلا علمیدانشجویی!! کاباره تبدیل می شود... و صدالبته کسی هم دم نمی زند و اعتراضی ندارد و به قولی همه چیز آرومه .... در عرصه جنگ نرم تمام مصادیق فرهنگی بوی سیاست می دهد و سیاست در حال دور شدن از دیانت می شود... وای به حال میدان مبارزه فرهنگی که اتاق فکر آن نه تنها ضعیف ترین عملکرد در تقابل با دشمن بلکه نزدیک ترین عملکرد به خواسته دشمن را داشته باشن و متأسفانه بزرگ ترین متولی امور فرهنگی جامعه ما یعنی وزارت خانه فرهنگ و ارشاد اسلامی از این قاعده مستثنی نیست. این واقعیت که در میدان جنگ علیه فرهنگ، قدرت نرم یک جامعه اعم از سبک زندگی، نگرش به ارزش های دینی و ملی، ذائقه معنوی مردم و به طور کلی مفهومی به عنوان " تعصب و غیرت" مورد حمله قرار می گیرد حرف اشتباهی نیست. این واقعیت که در میدان جنگ علیه فرهنگ، قشر زنان به عنوان انتقال دهندگان فرهنگ به نسل ها از نخستین مواضع هدف دشمن هستند، دروغ و بزرگنمایی نیست. دسته کم گرفتن این استراتژی جنگ نرم که بر پایه عفاف زدایی از زنان، کم ارزش کردن بنیان خانواده و افسارگسیختگی رفتاری زنان در ارتباطات اجتماعی بناشده است، کار هیچ فرد عاقلی نیست... این واقعیت که میدان جنگ فرهنگی، زمانی مغلوبه می شود که فکرها تغییر کرده و ذائقه ها به متناسب فکرها معماری شَود و قوانین در برابر خواسته ها حذف یا تغییر یافته یا دور زده شود، توهم و خیال نیست. وای به حال جامعه ایی مسلمان و منضبط که متولیان امور فرهنگی اش، فرش قرمز برای ضدفرهنگ پهن کنند و برای ورودش مارش بنوازند و در این راستا از جوامع لائیک ... به عنوان الگوی زنده نام ببرند؛ این حرکت زیبنده هیچ وطن پرست بلندفکری نیست. خیانت شاخ و دم ندارد و همه خیانت ها هم فروش اطلاعات نظامی و امنیتی نیست، خیانت فرهنگی، خیانت به یک تاریخ است، خیانت به یک هویت است، خیانت به یک اصالت است و خیانت به باورهای ملی و مذهبی است که قرن ها جامعه بر پایه آن نهاده شده است... پیکره مجروح اما غیرتمند فرهنگ ایرانی، نیازمند تیمار است نه تیرخلاص! آن هم با وضع قوانین ضددینی و ضدارزش های ملیِ تمدنی به اسم ایران. پس لطفا اگر تیمارگر خوبی نیستید، تیرخلاص نزنید. انتهای پیام/
جمعه ، ۱آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شبنم ها]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 14]