محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1832750638
زنگ خطر برای دوومیدانی به صدا درآمده/ فقر پشتوانه‌سازی تیم ملی را تهدید می‌کند
واضح آرشیو وب فارسی:ایلنا: طاهر کاظمی در گفت و گو با ایلنا: زنگ خطر برای دوومیدانی به صدا درآمده/ فقر پشتوانه‌سازی تیم ملی را تهدید می‌کند
دونده اسبق دوهای سرعت ایران معتقد است این رشته از نظر پشتوانه‌سازی در فقر کامل به سر می‌برد و این زنگ خطر را برای آینده تیم ملی دوومیدانی به صدا درآورده است. به گزارش ایلنا، طاهر کاظمی که در حال حاضر مسئولیت کمیته‌های نوجوانان و جوانان پایتخت را برعهده دارد، از جمله چهره‌هایی است که شناخت دقیقی از وضعیت رده‌های سنی پایه در رشته ورزشی دوومیدانی دارد و می‌تواند نگاه جامعی را از وضعیت این رشته در بخش پشتوانه‌سازی و استعدادیابی ارائه دهد. کاظمی با حضور در خبرگزاری ایلنا، به آسیب شناسی وضعیت فعلی دوومیدانی ایران پرداخت که در زیر ماحصل گفتگوی مشروح خبرنگار ایلنا با این قهرمان اسبق دوهای سرعت را می‌خوانید: 4 سال است از پشتوانه سازی غافل ماندیم
با یک بررسی و نگاه کلی به نتایج کسب شده در رده سنی پایه متوجه می شویم که در دوره گذشته به معنای واقعی کلمه هیچگونه استعدادیابی و پشتوانه سازی در این رشته مهم و پایه صورت نگرفته و برنامه مدون و سراسری برای بسط و گسترش دوومیدانی در سراسر کشور وجود نداشته است. امسال مسابقات زیادی در رده های سنی پایه برگزار شد. ورزشکارانی که سال‌های گذشته رده پایه را پشت سر گذاشته و در حال حاضر در حال ورود به رده ملی یا بزرگسالان هستند در مسابقات لیگ زیر گروه مورد ارزیابی قرار گرفتند که نتایج رضایت بخشی از آنها ندیدیم. در لیگ پایه ورزشکاران زیر 21 سال با یکدیگر رقابت داشتند که در واقع ورزشکاران نوجوان، جوان و نماینده های جا مانده از لیگ بزرگسالان حضور داشتند اما متاسفانه نتایج ضعیفی به دست آمد. 2 نقطه ضعف مسابقات استعدادیابی
مسابقاتی نیز تحت عنوان استعدادیابی به صورت تخصصی در مواد مختلف برای نخستین‌بار برگزار شد. پیش از این در هر رده پایه فقط یک مسابقه در طول سال برگزار می‌شد که کار بررسی وضعیت ورزشکاران را سخت می‌کرد. برگزاری رقابتهای تخصصی در رده های پایه مسابقات خوبی بود اما دو نقطه ضعف بسیار بزرگ را برای ما عیان ساخت. اول اینکه هیچگونه اقبالی از سوی هیات‌های ورزشی برای اعزام ورزشکار وجود نداشت. حتی برخی هیات ها بودجه کافی نداشتند که طبیعتا مسائل اقتصادی معضل همیشگی ما است. دوم اینکه برخی دیگر اصلا ورزشکاری نداشتند که اعزام کنند و در شناسایی استعدادهای استان خود با فقر شدید روبرو هستند. در بهترین شرایط به طور میانگین شاید هر استان در تمامی مواد فقط 5 تا 6 پتانسیل کشف شده داشته باشد. باید خاطر نشان کنم که نتایج به دست آمده در مسابقات استعدادیابی بسیار ضعیف بود. به طور مثال من خودم در 16 سالگی دوی 100 متر را با زمانی کمتر از 11 ثانیه می‌دویدم، اما در این رقابت‌ها حتی یک دونده نداشتیم که چنین رکوردی را به ثبت برساند. به زبان ساده تر بگویم رکوردهای به دست آمده در مسابقات تخصصی استعدادیابی اختلاف چشم گیری با رکورد های ثبت شده در سطح کشور در رده های نونهالان، نوجوانان و جوانان داشت. با این اوصاف ما از نظر پشتوانه در فقر کامل به سر می‌بریم و وضعیت مناسبی نداریم. همان چند ورزشکار خوبی هم که به نسبت وضعیت بهتری دارند از دل مدارس دوومیدانی استخراج نشده‌اند. در سال‌های اخیر مدارس زیادی راه اندازی شد اما تا به امروز بازدهی خوبی نداشته و قهرمانان و مستعدین ما از این مدارس استخراج نشده اند. مدارس دوومیدانی کاملا بدون هدف و بدون ساختار مناسب پیش رفته‌اند و صرفا درآمد زایی کرده‌اند.
کسب ورودی رقابتهای جوانان جهان را جدی بگیریم
باید بر روی کسب ورودی جوانان جهان که کمتر از 10 ماه دیگر برگزار خواهد شد،تمرکز کنیم. اگر نه در آینده تیم ملی نخواهیم داشت. به طور مثال سال گذشته یک تیم 12 نفره متشکل از 11 ورزشکار پسر و یک ورزشکار دختر به رقابتهای قهرمانی نوجوانان آسیا اعزام کردیم که متاسفانه حاصل این تیم 12 نفره دو مدال طلا و برنز بود، که یکی را هم یک دختر در بخش پرتاب ها کسب کرد. امسال در بخش نوجوانان قهرمانی جهان فقط یک نماینده داشتیم که موفق به کسب ورودی شد، که او هم به دلایل مختلف به این مسابقات اعزام نشد. چرا باید فقط یک ورودی داشته باشیم که در صورت بروز مشکل نتوانیم از دیگر شانس های خود بهره ببریم؟! سال آینده رقابتهای قهرمانی‌جوانان آسیا و جهان برگزار خواهد شد که از اهمیت بالایی برخوردار است. ورزشکاران ما باید هر چه زودتر ورودی‌های مورد نظر را کسب کنند. این تیم پشتوانه ملی‌پوشان ما است و در صورتی که نتوانیم تیم جوانان خوبی را داشته باشیم اعزام بزرگسالان در سال‌های آینده کاری نمایشی و بی فایده است. در واقع به راحتی می‌شود نتیجه گرفت که تیم ملی در آینده نزدیک در میادین آسیایی و بین‌المللی نتایج مطلوبی نخواهد گرفت چرا که خیلی از ملی‌پوشان ما در حال حاضر سال های آخر قهرمانی خود را سپری می کنند و رو به بازنشستگی هستند .این نفرات در مسابقات آتی قهرمانی جهان و المپیک امکان حضور در مسابقات و یا حتی کسب ورودی را نخواهند داشت. اتفاقی که به این زودی ها تکرار نخواهد شد
پیش از این در سال های گذشته موفق به کسب ورودی های زیادی برای رقابتهای نوجوانان و جوانان جهان می‌شدیم. این اتفاق افتخاری بود که دیگر به این زودی‌ها تکرار نخواهد شد. این یکی از نقاط قوت فدراسیون در گذشته بود که آنقدر ورزشکار آماده در رده جوانان و نوجوانان داشت که می‌توانست از میان آنها با فراغ بال فقط موارد خاصی را که شانس بیشتری برای ایستادن روی سکو داشتند را اعزام کند. اما جوانان ما حتی نمی‌توانند به راحتی به ورودی ها نزدیک شوند. که این زنگ خطری بزرگ و هشداری جدی برای فدراسیون به شمار می رود. اردوهای غیر متمرکز در بخش جوانان پاسخگو نیست
به اعتقاد من در حال حاضر برای رسیدن به مسابقات جهانی و حفظ حداقل چند گزینه برای تیم ملی آینده ایران، باید فدراسیون استعدادها را به صورت گزینشی تحت حمایت قراردهد. در واقع اردوهای غیرمتمرکز در بخش پایه برای دست یابی به ورودی رقابت‌هایی آینده برگزار خواهد شد، پاسخگو نخواهد بود. بارها دید شده ورزشکاری به عنوان یک استعداد استثنایی از یک شهرستان برای رکوردگیری به تهران اعزام شده و رکورد خوبی از خود به جای گذاشته، اما در ارزیابی‌های بعدی سیر صعودی از بین رفته و نوجوان یا جوان ما در روند رو به رشد خود متوقف شده است. واقعا این استعداد در استان خود چه امکاناتی را در اختیار دارد و زیر نظر چه مربیانی تربیت می‌شوند. در کوتاه مدت نمی‌توان مشکل مربی و امکانات استان‌ها را مرتفع کرد و برای رسیدن به مسابقات پیش رو باید اردوهای متمرکز را زیر نظر مربیان و کارشناسان منتخب فدراسیون در نظر گرفت. اکثر مربیان دوومیدانی با علم روز پیش نمی روند
یکی از مشکلاتی که باعث توقف روند رشد در رده های پایه می شود، فقر دانش مربیان در زمینه علم روز است. متاسفانه هیچگونه نظارتی بر عملکرد مربیان وجود ندارد. آنها خود را با علم روز دنیا به روز نمی‌کنند. فدراسیون نیز سال‌های گذشته هیچگونه تلاش موثری در ارتقاء سطح علمی مربیان در بخش آموزش انجام نداده و برگزاری کلاس ها صرفا با هدف درآمدزایی صورت گرفته است. مربیان پس از دریافت کارت‌های خود هرگز رصد نمی‌شوند و پس از مدتی برای ارتقاء کارت مربیگری به فدراسیون مراجعه می‌کنند نه برای ارتقاء سطح علمی خود. این روند باعث شده نخبگان ما در استان ها تحت پوشش قرار نگیرند و به همین دلیل پتانسیل ها یا هرگز شناسایی نمی‌شوند و یا پس از شناسایی و یک دوره تمرینی در یک نقطه متوقف شده و روند روبه رشدی در آنها دیده نمی‌شود. این مشکل هیچگونه ارتباطی به وزشکار ندارد و این معضل ضعف علمی مربی و امکانات سخت افزاری و شرایط اقتصادی است که نمی‌تواند به رشد ورزشکار کمکی بکند.
۱۳۹۴/۰۷/۲۴ ۰۸:۰۹:۰۰
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایلنا]
[مشاهده در: www.ilna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 35]
-
ورزش
پربازدیدترینها