تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1805759369
عید قربان عزادار است...
واضح آرشیو وب فارسی:ابنا: خبرگزاری اهل بیت(ع) ـ ابنا/ سرویس صفحات فرهنگی: یادداشت مطبوعاتی امام موسی صدر به مناسبت عید قربان که در تاریخ ۱۹۷۳/۱/۷ در ضمیمۀ روزنامۀ الحیاة بیروت منتشر شد. ترجمه این یادداشت، به تقل از جلد سوم کتاب "مسیرة الامام السید موسی الصدر" از منشورات مؤسسه امام موسی صدر به خوانندگان ابنا تقدیم می شود. ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ می گویند عید شده است؛. پس مقدم آن را گرامی بداریم و از آن سخن بگوییم و دربارۀ جایگاه و مفاهیم آن بنویسیم و ابعاد و اهداف آن را به مردم یادآور شویم. شگفتا! عید کی ساکت بوده است تا به کسی نیاز داشته باشد که از طرف آن سخن بگوید؟ عیدی که با صدای زنگش گوش جهانیان را پر و دل انسان های غمگین را آکنده از سرور می کند؛ عامل تحرک بخش بزرگی که کاروان انسانیت را به سرمنزل برادری، محبت و فداکاری سوق می دهد؛ این نشانۀ الهی بر زخم دردمندان مرهم می گذارد، با خستگان و درماندگان همدردی می کند و دل انسان های درگیر با هم را به هم نزدیک می کند. این پنددهندۀ سرشار از زندگی، به کسانی که در خودپرستی خویش غرق شده و در درون خود فرو رفته اند، هزاران هزار پند و اندرز می دهد. آیا چنین عیدی به کسی نیاز دارد تا دربارۀ او بنویسد و به کسانی که برای او جشن گرفته اند یادآوری کند که به او گوش فرا دهند و با او به تعامل بپردازند؟ آری... عید آمده است و باید آمدن او و آداب و مسائل آن را به مردم یادآوری کرد و ابعاد و مفاهیم آن را برای مردم روشن ساخت. عید ساکت است پس دربارۀ آن سخن بگوییم!... عید به خاطر مردم در عزا و ماتم است و مردم به خاطر او شادمان و خوشحال اند. آنان از آمدن عید خوشحال اند و خانه ها و خیابان ها را آذین می بندند و شادباش می گویند؛ ولی... ولی عید برای آنان اندوهگین است و در تنهایی و در رنج و درد به سر می برد و جوهر و روح خود را از دست داده است. پیام عید قربان با روش کسانی که آن را جشن می گیرند و گرامی می دارند، متفاوت است. عید به آنان می گوید: کسی که می گیرد ولی نمی بخشد، مرده است و امتی که در ساخت بنای انسانیت نقش نداشته باشد و فقط با تکیه بر بخشش و عطای دیگران زندگی می کند، از زمرۀ امت ها بیرون است و سرنوشت آن بدون دخالت اراده اش رقم می خورد. شادی عید برای کسانی است که از بند خودخواهی رها شده و توانسته باشند دوست بدارند، ببخشند و فداکاری کنند. کسی که خواهان موفقیت است باید از نفس و خواسته های نفسانی به سوی خداوند و خدمت به خلق خداوند مهاجرت کند. معراج و برتری و پیشرفت مختص کسانی است که احساسی بزرگ داشته باشند و درد و رنج امت خود را درک کنند و با آنان مانند یک پیکر باشند که اگر عضوی از آن به درد آید دیگر اعضا نیز به خاطر او به بی خوابی و درد و تب مبتلا می شوند. عزت و سربلندی برای کسانی نیست که فقط به خود می اندیشند و برای خود زندگی می کنند، بلکه برای کسانی است که آسایش و منافع و حتی جان خویش را در راه امت و پاسداری از کشور و شرافت میهن، اندک و بی ارزش می شمارند. همۀ این ها پیام عید قربان است. عید نمی پذیرد که کسی با وجود اندوه دیگران رقص و پایکوبی کند. پذیرفتنی نیست که اندوه ها را با زینت کردن، و فجایع ملی و مصیبت های رنج دیدگان را با مظاهر فریب کارانه و آیین های سنتی بپوشانیم. عید قربان، تسلیم شدن و تباهی و بی مسئولیتی را رد می کند. عید قربان عزادار است؛ عزادار خود و دیگر اعیاد و همۀ اعیاد نیز عزادار عبادت ها، عزادار ایمان و عزادار سخن [حق] اند...! سخن بر روی لبان ما مرده است؛ سخنی که بخشی از وجود انسان و پیوند میان انسان ها با یکدیگر و میان گذشته و حال و آینده است؛ سخنی که تنها راه تفاهم و همدلی مردم و تبدیل فرد به امت است. این سخن نابود شده است. مرده است و در پی آن، پیوند و اعتماد و پایبندی نیز مرده است و هر فردی، غریب و تنها، در ماتم سخن به سر می برد. از این روست که عید ساکت است و هر آنچه ما می گوییم یا می نویسیم، مرثیه خوانی و نوحه سرایی است. پس ساکت شویم و به ندای عید گوش بسپاریم و به حرکت برخیزیم، شاید از این راه بتوانیم روح و زندگی را به سخن و عید و همۀ عوامل تحرک بخش زندگی و الگوهای جوامع بازگردانیم. «یا اَیُّهَا الَّذینَ آمَنوا اتَّقوُا اللهَ وَ قُولُوا قَولاً سَدیداً. یُصْلحْ لَکُمْ اَعْمالَکُمْ وَ یَغْفِرْ لَکُمْ ذُنُوبَکُم.»
چهارشنبه ، ۱مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ابنا]
[مشاهده در: www.fa.abna24.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 10]
-
گوناگون
پربازدیدترینها