تبلیغات
تبلیغات متنی
پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
تجهیزات و دستگاه های کلینیک زیبایی
محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1850810125
بررسی اهداف رسانهای از ساخت بازیهای رایانهای مدیریت رفتار مخاطبین از طریق بازیهای رایانهای
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: بررسی اهداف رسانهای از ساخت بازیهای رایانهای
مدیریت رفتار مخاطبین از طریق بازیهای رایانهای
قویاً میتوان این طور استدلال کرد که مردم از بازیهای رایانهای تنها تصور یک ابزارِ «سرگرمی» دارند. این مسئله غالباً به تصور غلط آنها از مفهوم «سرگرمی» برمی‌گردد.
به دلیل نیاز فطری انسان به روابط اجتماعی به عنوان یکی از نیازهای اساسی از یک سو و هر چه بیشتر شدن این روابط در عصر حاضر، جایگاه رسانه به عنوان رکن اصلی این اتفاق، حساس‌‌تر از پیش شده است. رسانهها که شیوه و روش فعالیت و روابط انسان‌ها را شکل میدهند، می‌‌توانند در قالب‌‌های مختلفی تأثیر شگرفِ خود را بر بازنمایی ذهنی افراد نسبت به جهان پیرامونشان بگذارند. امروزه بازیهای رایانهای یکی از این قالب‌‌ها هستند. بازیهای رایانهای در درجه‌ی اول به مثابه یک کالای فرهنگی و بعد به مثابه یک نظام نشانه‌‌ای که حامل گفتمان‌هایی مبتنی بر طبیعی‌‌سازی روابط نابرابر قدرت است، بلاشک از مهم‌ترین دغدغه‌‌های مطالعات رسانهای به شمار میرود. شاید کلیدی‌ترین مفهومی که در مطالعات بازیهای رایانهای، علی‌الخصوص از زاویه‌ی نگاه مطالعات رسانهای، باید بدان پرداخت، مفهوم بازنماییِ واقعیت‌ها در پسِ سرگرمی است. قویاً میتوان این طور استدلال کرد که مردم از بازیهای رایانهای تنها تصور یک ابزارِ «سرگرمی» دارند. این مسئله غالباً به تصور غلط آنها از مفهوم «سرگرمی» برمی‌گردد. «سرگرمی» مفهومی نیست که بتوان آن را در دوران باستان یا عصر کشاورزی یافت؛ سرگرمی پدیدهای است که رابطه‌ای نزدیک با تکنولوژی دارد و از ویژگی‌های تمدنی است که از انقلابِ صنعتی زاده شده است. در تبیین مفهوم «سرگرمی» آورده‌اند که «سرگرمی یا فراغت، الزاماً مترادف با تفریح نیست؛ بلکه زمان آزادی است که فرد در اختیار دارد و آن را به میل خود صرف میکند. به عبارت دیگر، فراغت مجموعهای از فعالیت‌‌هاست که فرد با رضایت خاطر یا برای استراحت یا برای سرگرم شدن و یا افزایش اطلاعات یا آموزش و مشارکت اجتماعی، داوطلبانه پس از فارغ شدن از کارهای موظف شغلی، خانوادگی و اجتماعی بدان می‌‌پردازد.» با این تعریف، حیطه‌ی گستردگی سرگرمی صرفاً به تفریح و تهییج خلاصه نمی‌‌شود، هرچند بعضاً شکل یک تفریح را به خود می‌گیرد! بازیهای رایانهای در واقع یک رسانه‌اند. از نظرگاه ارتباطات، هر پدیدهای که رسانه باشد، ارکانی دارد که مشخص‌کننده‌ی سطح و گستره‌ی تأثیرگذاری آن رسانه است. یکی از ارکان پنج‌‌گانه‌ی ارتباط، «هدفِ پیام» است. آنچه در قالب «چرا؟» قرار است پاسخ داده شود، نقش و کارکرد این محتوا در بازیهای رایانهای را مشخص میکند؛ یعنی آنجا که وقتی پایش به میان میآید، کارکردِ بازیهای رایانهای را به غلط اساساً سرگرمی می‌‌پندارند. اما آیا واقعاً هدف از این انتقالِ پیام تنها سرگرمی است؟ به بیان دقیق‌تر، سرمایه‌‌گذار و بازیساز، تنها به دنبال سرگرم کردنِ مخاطب، بازی تولید میکند؟! بگذارید به این سؤال از جنبه‌ی دیگری پاسخ دهیم. یک بررسی دقیق در اکثر بازیهای رایانهای مشهور دنیا (به خصوص آن‌هایی که به عنوان بازیهای استراتژیک و جنگی شناخته می‌شوند) نشان میدهد در اکثر آنها، تولیدکننده در تلاش است تا با اقناع مخاطب، بر ایشان اثر بگذارد. امروزه پذیرش این نکته که واقعیت ساختگی است، امری دشوار نیست. رسانهها همچون آینه در انعکاس واقعیت، خنثی عمل نمی‌کنند، بلکه علاوه بر بیان، بر ساخت واقعیت نیز تأثیر می‌‌گذارند. آنها با بازتولیدِ رسانه‌ایِ واقعیت، این احساس را در مخاطبان به وجود می‌‌آورند که آگاه شده‌‌اند! «آگاهی» یک فرآیند است. فرآیندی که طی آن، مخاطب به این درک می‌رسد که به مجموعهای از اطلاعات جامع و کامل نسبت به موضوع مورد نظر خود دست یافته است و نهایتاً می‌تواند یک تحلیل جامع از موضوع ارائه دهد. چنانچه مخاطب دسترسی به اطلاعات مورد اطمینان و درستی نداشته باشد، احتمال ایجاد آگاهیِ کاذب بالا میرود. بسیاری از تولیدکنندگان بازیهای رایانهای برای مخاطبِ خود نقشی فراتر از یک «پذیرنده‌ی مطلق پیام» قائل نیستند؛ نقشی منفعل که نیازی به یک تفکرِ آگاهانه ندارد. برخی از بازیهای رایانهای را میتوان در زمره‌ی همین دسته جای داد. شما در سری بازیهای «Call of Duty» به وظیفه‌‌ای از قبل تعریف‌‌شده، فراخوانده می‌شوید که در مورد علت آن اصلاً مجال تفکر ندارید! این نکته به اختلاف میان آگاهی و ناخودآگاهی در پردازش اطلاعات دلالت دارد. ناخودآگاهی به فعالیت شناختی‌‌ای اشاره دارد که خارج از حوزه‌ی آگاهی رخ میدهد؛ یعنی خارج از کنترلِ تفکر است. ناخودآگاه وضعیتی است که فرد در آن با آنکه بیدار است، اما فعالانه فکر نمی‌‌کند و تصمیم نمی‌‌گیرد، بلکه ذهنِ ما به طور خودکار، از جریان از پیش تعیین‌شده‌ای تبعیت میکند. ما بسیاری از کارهای روزمره و مبتنی بر عادت را با تلاش ذهنی اندکی انجام می‌دهیم. در مقابل، وضعیت ناخودآگاهی نقطه‌ی مقابل وضعیت آگاهی است. آگاهی وضعیتی است که در آن از آنچه می‌خواهیم انجام دهیم آگاهیم، بر انتخاب‌‌هایمان نظارت داریم و درباره‌ی تصمیم‌‌هایمان فکر می‌‌کنیم. یکی از مهم‌ترین وجوه بازیهای رایانهای تأثیرگذاری بر مخاطب بدون فعال‌‌سازی خودآگاه اوست. از تبعات چنین تسخیری بر ذهنِ مخاطب، هدایت افکار او به سمتی است که منافع تولیدکننده در آن است. هم‌اینک نیز این امپراتوری را میتوان در کمپانی‌‌های قدرتمند تولیدکننده‌ی بازیهای رایانهای همچون شرکت کوما، ریالتی گیمز و شرکت کانفلیکت، در کار مشروعیت‌‌بخشی به نابرابری‌‌های جهانی و تمرینِ ظلم و ستم و استعمار، مشاهده نمود. رسانههای قدرتمند با در دست گرفتن نبض مخاطبان خود، چنان بر سرنوشت اجتماعی تسلط دارند که از موضعی بالاتر می‌‌توانند حتی کنترل‌‌کننده‌ی امیال و لذات عامه باشند. شما در بازی «Call Of Duty» به وضوح مشاهده می‌کنید که چطور زخمی شدن یک نیروی نظامی آمریکا به مراتب از ارزش اجتماعی بالاتری نسبت به کشته شدن و قتل عام مردم سیاه‌پوست یا مستضعف کشورهای ضعیف دنیا برخوردار است. این اتفاق به زیبایی و هنرمندی، با مقدماتی فراهم شده است که مخاطب برای حفظِ جان ِخود، حاضر به پذیرش این قانون نیز هست. نمایش چهرهای وحشیانه، خون‌ریز و به طور دقیق‌تر به دور از جامعه‌ی مدنی، از بخش عظیمی از انسان‌های جهان و در مقابل، نمایش چهرهای صلح‌طلب، بافرهنگ و متمدن از نیروهای خود، از دیگر آگاهی‌هایی است که در این بازی‌ها به مخاطب القا میشود. القا کردن این آگاهی‌ها در ذهن مخاطب، بدون فعال‌سازیِ خودآگاهِ او، هنر بازیساز است. از این منظر، رسانهای قدرتمندتر است که بدون آنکه خودآگاه مخاطب را فعال کند، بر ایشان اثر بگذارد. رهبر معظم انقلاب در دیدار جمعی از دانشجویان در سال 92 در رابطه با لزوم توجه درست به واقعیات فرمودند: «باید واقعیت‌ها را به معناى واقعى کلمه دید، نه آنچه که به عنوان واقعیت القاء میشود. شما جوان‌ها خیلى خوب می‌دانید؛ در جنگ‌هاى روانى که امروز در دنیا معمول است، یکى از کارها، القاى واقعیت‌هاى غیرواقعى است؛ چیزهایى را به عنوان واقعیت القاء میکنند که واقعیت ندارد؛ شایعه درست میکنند، حرف می‌زنند که واقعیت نیست. اگر چنانچه کسى چشم باز و بینا نداشته باشد، دچار اشتباه میشود. اینکه ما می‌گوییم بصیرت، به خاطر این است. یکى از کارکردهاى بصیرت همین است که انسان واقعیت‌ها را آن‌چنان که هست، ببیند... واقعیت را ببینیم، نه آنچه که با شگردهاى دشمنانه، به عنوان واقعیت به ما القاء میشود.»[1] امروز باید گفت این رسانهها هستند که نقش میانجی را برای رسیدن انسان به واقعیت بازی میکنند و از آن فراتر، این رسانهها هستند که سازنده‌ی معنایند. ابزار ارتباطی، جایی بین انسان و جهان قرار دارد و واسطه‌ی انتقال شناخت جهان به انسان است. رسانه، کیفیت و نحوه‌ی دیدن و استنباط انسان از گیتی را شکل میدهد. انسانِ امروز تنها از طریق بازنمایی‌‌هایِ رسانهای باید با جهان ارتباط برقرار کند. تصویری که رسانهها از دنیا برای او می‌سازند، مهم میشود. ضرورت بازنماییِ درستِ واقعیات آنجایی بیشتر احساس میشود که مردم برای تعیین سرنوشت خود، به شناخت درست واقعیات نیازمندند؛ به خصوص زمانی که ارائه‌ی تحلیل‌های غلط از سوی رسانههای خارجی، مانع از رسیدن تحلیل درست به مردم میشود. بازیهای رایانهای نمونه‌ی خوبی از رسانه‌هایی هستند که امروزه در غفلت ناشی از کم‌توجهی ما به این عرصه، ذره ذره واقعیاتِ ذهنیِ کودکانِ ما را در پسِ سرگرمی بازنمایی میکنند و آن طور که خود می‌خواهند، آگاهی میدهند. در این وضعیت، قدرت در اختیار کسی است که سهم بیشتری در فرآیند بازنمایی از آنِ خود کند. حال سهم ما در این نبردِ بازتولیدِ رسانه‌ایِ واقعیت چقدر است؟!(*) پی‌نوشت: 1. بیانات رهبر معظم انقلاب در دیدار جمعی از دانشجویان، 6 مرداد 1392. هادی فیروزمندی *منبع: برهان انتهای متن/
94/06/16 - 00:47
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 28]
-
سینما و تلویزیون
پربازدیدترینها