واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
قدمت 7 هزار ساله تهران تایید شد نتایج آزمایش سالیابی «ترمولومینسانس» روی تعدادی نمونه سفال حاصل از کاوشهای خیابان مولوی سابقه استقرار در محدوده شهری تهران را در 7هزار سال قبل تأیید کرد.
محمد اسماعیل اسماعیلی جلودار، سرپرست پروژه کاوش اضطراری در محدوده ی خط فاضلاب در بافت قدیم تهران با اعلام این خبر گفت: اسفند ماه سال 1393 تعدادی نمونه سفال حاصل از کاوش های مولوی برای تعیین قدمت به آزمایشگاه سالیابی «ترمولومینسانس» پژوهشکده حفاظت و مرمت پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری تحویل داده شد. به گزارش ایسنا، اسماعیلی افزود: آزمایش های انجام شده روی چهار نمونه سفالی توسط تیمی متشکل از پژوهشگران پژوهشکده حفاظت و مرمت به سرپرستی دکتر بحرالعلومی، سابقه استقرار در محدوده شهری تهران را در هفت هزار سال قبل که توسط کاوشگران اعلام شده بود، مورد تأیید قرار داد. وی ادامه داد: آزمایش انجام شده روی دو نمونه از سفال های ترانشه یک که مربوط به تدفین اسکلت زن 7هزار ساله بود تاریخ «280± 6950 و 300±6870» سال قبل را نشان داد. او با بیان اینکه دو نمونه دیگر مربوط به ترانشه های 3 و 6 تاریخ هزاره سوم پیش از میلاد یعنی 5 هزار سال قبل را نشان داد، اظهار کرد: با این تاریخ وجود محوطه ای چند دوره ای در منطقه مولوی که پیش از این اعلام شده بود، قطعیت یافت. استادیار گروه باستان شناسی دانشگاه تهران در ادامه با اعلام نگرانی از وضعیت موجود اسکلت و محوطه کاوش شده در مولوی به منظور حفاظت و نگهداری آن از دستگاه های اجرایی بویژه شهرداری تهران خواست تا نسبت به حراست و حفاظت دستاوردهای کاوش مولوی و نگهداری از آثار منحصر به فرد به دست آمده اهتمام ورزیده و اقدامات عملی را به این منظور هرچه زودتر به عمل آورند. وی با اشاره به همکاری های پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، پژوهشکده باستان شناسی، پژوهشکده حفاظت و مرمت آثار تاریخی - فرهنگی، معاونت پژوهشی دانشگاه تهران، شرکت فاضلاب تهران، اداره کل میراث فرهنگی تهران و کسبه منطقه مولوی باگروه کاوش ادامه مطالعات را خواستار شد. به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، در آزمایشات «ترمولیسانس» ﻧﻤﻮﻧﻪها ﺑﺎ روش FINE GRAIN آﻣﺎدهﺳﺎزی و ﺑﺎ روش ADDITIVE DOSE ﭘﺮﺗﻮدﻫﯽ و اﻧﺪازهﮔﯿﺮی می شوند. آﻣﺎدهﺳﺎزی و اﻧﺪازهﮔﯿﺮی و ﭘﺮﺗﻮدﻫﯽ ﻧﻤﻮﻧﻪ در زﯾﺮ ﻧﻮر ﻗﺮﻣﺰ اﻧﺠﺎم می شود ﺗﺎ از ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ ﺗﺄﺛﯿﺮ اﺣﺘﻤﺎﻟﯽ ﻧﻮر ﻣﻌﻤﻮﻟﯽ روی آن ﺟﻠﻮﮔﯿﺮی ﺷﻮد. در واقع ﻟﻮﻣﯿﻨﺴﺎﻧﺲ، ﺳﺎﻃﻊ ﺷﺪن ﭘﺮﺗﻮﻫﺎی ﻧﻮری از ﻣﻮاد (ﻣﺜﻼً ﮐﺎﻧﯽ ﻫﺎ، ﮔﺎزﻫﺎ و ﻏﯿﺮه)، در زﻣﺎﻧﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ اﺗﻤ ﻬﺎ از ﺣﺎﻟﺖ ﺑﺮاﻧﮕﯿﺨﺘﻪ ﺑﻪ ﺣﺎﻟﺘﯽ ﺑﺎ اﻧﺮژی ﮐﻤﺘﺮ ﯾﺎ ﺣﺎﻟﺖ ﭘﺎﯾﺪار ﺑر می گردﻧﺪ. «ﻟﻮﻣﯿﻨﺴﺎﻧﺲ» ﺑﺮ ﺣﺴﺐ ﻧﻮع ﺑﺮاﻧﮕﯿﺨﺘﮕﯽ اﻧﻮاع ﻣﺨﺘﻠﻔﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺷﯿﻤﯽ ﻟﻮﻣﯿﻨﺴﺎﻧﺲ (ﺑﺮاﻧﮕﯿﺨﺘﮕﯽ ﺑﺮ اﺛﺮ واﮐﻨﺸﻬﺎی ﺷﯿﻤﯿﺎﯾﯽ)، ﻓﺘﻮﻟﻮﻣﯿﻨﺴﺎﻧﺲ (ﺑﺮاﻧﮕﯿﺨﺘﮕﯽ ﺑﻪ دﻟﯿﻞ ﺗﺎﺑﺶ ﻓﺘﻮﻧﻬﺎ)، اﻟﮑﺘﺮوﻟﻮﻣﯿﻨﺴﺎﻧﺲ (ﺑﺮاﻧﮕﯿﺨﺘﮕﯽ ﺑﺎ اﻧﺮژی اﻟﮑﺘﺮﯾﮑﯽ ﻣﺜﻞ دﯾﻮدﻫﺎ)، ﺗﺮﻣﻮﻟﻮﻣﯿﻨﺴﺎﻧﺲ (ﺑﺮاﻧﮕﯿﺨﺘﮕﯽ ﺑﺮ اﺛﺮ ﺣﺮارت، ﻣﺜﻼً درﻫﻨﮕﺎم ﺳﺎﻟﯿﺎﺑﯽ ﺳﻔﺎل و آﺟﺮ) و اﻧﻮاع ﻣﺨﺘﻠﻒ دﯾﮕﺮ ﺗﻘﺴﯿﻢ ﺑﻨﺪی ﻣﯽ ﺷﻮد. ﺳﻔﺎل، آﺟﺮ و ﮐﺎﺷﯽ از ﮐﺎﻧﯽﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻔﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﮐﻮارﺗﺰ، ﻓﻠﺪﺳﭙﺎﺗ ﻬﺎ و آﻟﻮﻣﯿﻨ ﻬﺎ ﺗﺸﮑﯿﻞ ﺷﺪه اﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺮﺧﯽ از آﻧﻬﺎ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﮐﻮارﺗﺰ ﺑﻪ دﻟﯿﻞ وﺟﻮد ﻧﺎﺧﺎﻟﺼﯽ و ﻧﺎراﺳﺘﯽﻫﺎ در ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺑﻠﻮری ﻣﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ اﻧﺮژی ﭘﺮﺗﻮﻫﺎی رادﯾﻮاﮐﺘﯿﻮ ﻣﻮﺟﻮد در ﻧﻤﻮﻧﻪ و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ در ﺧﺎک اﻃﺮاف ﻧﻤﻮﻧﻪ را در ﺧﻮد ذﺧﯿﺮه ﮐﻨﻨﺪ. در ﻫﻨﮕﺎم ﭘﺨﺖ ﺳﻔﺎل، ﮐﺎﺷﯽ و آﺟﺮ ﺑﻪ دﻟﯿﻞ ﺣﺮارت دﯾﺪن، ﻫﻤﻪ اﻧﺮژی ذﺧﯿﺮه ﺷﺪه در آن از ﻫﻨﮕﺎم ﺗﺸﮑﯿﻞ ﮐﺎﻧﯽﻫﺎ ﺗﺨﻠﯿﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد (ﺳﺎﻋﺖ ﺻﻔﺮ)، ﭘﺲ از ﺳﺮد ﺷﺪن ﻧﻤﻮﻧﻪ روﻧﺪ ذﺧﯿﺮه اﻧﺮژی بار دیگر آﻏﺎز ﻣﯽﺷﻮد. ﻣﺤﺪوده ﺳﺎﻟﯿﺎﺑﯽ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﺗﺠﻬﯿﺰات ﻣﻮﺟﻮد در ﺑﺨﺶ ﺳﺎﻟﯿﺎﺑﯽ «ﺗﺮﻣﻮﻟﻮﻣﯿﻨﺴﺎﻧﺲ» ﭘﮋوﻫﺸﮑﺪه ﺣﻔﺎﻇﺖ و ﻣﺮﻣﺖ آﺛﺎر ﺗﺎرﯾﺨﯽ- ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ از ﺣﺪود 50 ﺗﺎ 200 ﻫﺰار ﺳﺎل اﺳﺖ. اواخر سال گذشته حضور تصادفی «مهسا وهابی»، دانشجوی کارشناسی ارشد رشته باستان شناسی در منطقه مولوی که نخستین بار و به طور اتفاقی موفق به دیدن چند تکه سفال و جوش کوره و استخوان های شکسته در حفاری های اداره فاضلاب در خیابان مولوی تهران شد، تاریخ تهران را با ادعای جدیدی درباره ی قدمت اش مواجه کرد. چراکه با کشف اسکلتی هفت هزار ساله در این منطقه، برخی باستان شناسان این کشف را جالب خواندند و در نهایت با اعلام «محمد اسماعیل اسماعیلی جلودار»، سرپرست گروه باستان شناسی در این محوطه تاریخی بررسی های این منطقه که ابتدا تاریخ تهران را به 400 سال پیش می برد، گمان تهران هفت هزار ساله را مطرح کرد. یعنی هزاره پنجم پیش از میلاد، آن هم در حفاری های فاضلاب. و نکته قابل تأمل آن که تا کنون قدیمی ترین بقایای باستانی شناسایی شده در شهر تهران به تپه های قیطریه و حدود سه هزار سال پیش اختصاص داشته که با کاو ش های خیابان مولوی حد فاصل میدان های محمدیه تا قیام، اسکلتی ۷هزار ساله در خیابان مولوی برای تهرانی ها قدمتی جدید در حوزه تاریخ و باستان شناسی به ارمغان آورد. و حالا این حدس به قطعیت تبدیل شده است، با کشف اسکلت دو زن در یک نقطه و به دنبال آن سفال هایی که عاملی برای بررسی بیشتر شدند و البته چهره ی زن هفت هزار ساله که بازسازی شد.
 
یکشنبه 15 شهریور 1394 ساعت 14:02
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 51]