تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1820019824
پرورشگاه، جای این کودکان نیست- آمنه صارمی*
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: پرورشگاه، جای این کودکان نیست- آمنه صارمی* گریه ها و مرواریدهای نشسته بر گونه هایش فریاد می زند که پرورشگاه جای من و حق و سهم من از زندگی نیست.
در نگاه معصوم کودکانی که ناخواسته مهر پرورشگاهی بر پیشانیشان حک شده می توان دید و خواند که مگر چه جرم و گناهی مرتکب شده اند که دیوارهای پرورشگاه باید شاهد رشد و قد کشیدن آنها باشد.پدر و مادری که به هر دلیل فرزندت را در کنارخیابان، اتاق زایمان، پشت دیوار بهزیستی، بازارشلوغ، گوشه مسجد یا درهر جایی در گرما و سرما به حال خودش رهاکردی و به جای بوسه پر مهر مادری مهر کودک سرراهی و پرورشگاهی را بر پیشانی او چسباندی امروز کجایی تا به گریه های این دردانه و خلاهای عاطفی او پاسخ دهی؟.آیا زمانی که فرزندت را به دلیل فقر، بی سرپناهی، طلاق و یا هر دلیلی در گوشه خیابان رها کردی، به این فکر کردی که تو قبل از افتادن بند ناف ریسمان محبت و مهر مادری را از فرزندت بریدی.شاید زمانی که او را رها می کردی منتظر بودی تا ماشینی مدل بالا او را بیابد و در خانه ای مرفه بزرگ شود و سوگلی آنها شود اما کودکی که والدینش به ویژه مادر، او را رها می کند چگونه می تواند سوگلی دیگری شود؟ چگونه می تواند حتی اگر سوگلی شد سالها با انگ بچه سر راهی و یا پرورشگاهی خوشبختی را با همه وجود در آغوش گیرد؟.در بروجرد همانند دیگر نقاط به رغم آنکه شهری کوچک است تعداد کودکانی که به هر دلیل از آغوش خانواده جدا و راه پرورشگاه را پیش می گیرند کم نیستند اما افسوس که کودکان رها شده حتی در شهر خودشان نگهداری نمی شوند و به دلیل نبود پرورشگاه باید به مرکز استان ارجاع داده شوند.چندی پیش قصه دوقلوهایی که مادرشان هنگام تولد آنها را در بیمارستان به حال خود رها کرده بود و مسوولان بیمارستان پس ازدو ماه بلاتکلیفی برای آنها شناسنامه تهیه کرده و به بهزیستی ارجاع داده بودند نقل همه مجالس و سایت های خبری بود.مادر این دوقلوها علت این اقدام را فقر، بیماری فرزند سوم خانواده، اعتیاد همسر و قرار گرفتن در آستانه طلاق اعلام کرد اما پس از مکاتبات و پیگیری های فراوان با بهزیستی متوجه شدیم این خانواده تحت هیچ شرایطی حاضر به قبول سرپرستی این دوقلوها نیستند و طلاقی در کار نیست.نمی دانم در این حالت نیز می توان گفت بهشت زیرپای مادر است، مادری که تنها با تکیه بر استدلال های خویش از زیربار مسوولیت مادری شانه خالی می کند و پرورشگاه را برای نوزادش بهتر از کانون گرم خانواده می داند.در مقابل خانواده هایی هستند که سال ها در آرزوی فرزند دست به دامن پزشکان و توسل شده اند.چندی پیش نه به عنوان خبرنگار بلکه به عنوان یک فرد عادی از شیرخوارگاه یکی از شهرها دیدن کردم و متوجه شدم که به تعداد کودکان دختر و پسر در هر گروه سنی متقاضی فرزند خواندگی وجود دارد.این دو موضوع با هم برابری نداشت، اگر این همه متقاضی فرزند خواندگی وجود دارد چرا پرورشگاه این قدر شلوغ است و چرا اقدامی نمی شود تا حصارهای پرورشگاه به روی این کودکان معصوم برداشته و آنها نیز در آغوش گرم یک خانواده قرار گیرند؟از یک سو قوانین سخت فرزند خواندگی و از سوی دیگر درخواست ها و ملاک های پدر و مادر خوانده ها از جمله دلایلی است که موجب شده برخلاف خواسته این کودکان معصوم جای آنها همچنان در پرورشگاه باشد.طبق قانون فرزند خواندگی یک زوج جوان که توانایی بچه دار شدن ندارند می توانند یک کودک بی سرپرست را به فرزندی بپذیرند و کودکانی به فرزندی سپرده می شوند که والدین یا جد پدری آنها شناخته شده نباشد، یعنی بچه هایی نباشند که به هر دلیلی به طور موقت در پرورشگاه زندگی می کنند و قرار است به خانواده هایشان بازگردانده شوند.از طرف دیگر این کودکان باید تحت سرپرستی سازمان بهزیستی قرار گرفته باشند، به عبارتی قبل از سپردن کودکان به پدر و مادر جدید باید از طریق مراجع قضایی سرپرستی آنها به سازمان بهزیستی سپرده شده باشد و کودکانی را می توان به عنوان فرزند خوانده انتخاب کرد که تمام تلاش ها و کوشش های حرفه ای برای شناسایی والدین آنها بی نتیجه مانده و مسوولان بهزیستی امیدی به بازگشت کودک به خانواده خودش نداشته باشند.بهزیستی هم اگر بخواهد یکی از بچه هایش را به زوجی بسپارد باید مطمئن شود که آنها تمکن مالی دارند. باغ، ویلا و خانه دوبلکس لازم نیست ولی زوج جوان باید بتوانند حداقل های یک زندگی آرام را برای کودکی که به فرزندی می پذیرند، فراهم کنند. سلامت هم شرط دیگر ماجراست و نباید به هیچ بیماری به اصطلاح صعب العلاجی مبتلا باشند؛ اعتیاد به مواد مخدر یا سایر اعتیادهای مضر هم طبیعی است که در کل این توافق را به هم می زند.به رغم منطقی بودن تمام این سخت گیری ها آیا زمان آن نرسیده که قانون، تبصره ای را بگنجاند و اجازه دهد دامنه فرزند خواندگی گسترده تر شود و خانواده های دارای فرزند نیز بتوانند برای حمایت از این کودکان معصوم، جلب رضای خداوند و تلاش برای بهبود آینده آنها مسوولیت و سرپرستی این کودکان را عهده دار شوند؟در یکی دو سال قبل شنیده بودم خانواده های دارای فرزند و یا دختران مجرد بالای 30 سال نیز می توانند برابر قانون مسوولیت و سرپرستی کودکان بی سرپرست را عهده دار شوند این خبر موجب شده بود تا خانواده های بسیاری استقبال کنند و در هر محفلی راهکار آن را از ما به عنوان یک خبرنگار می خواستند اما متاسفانه متوجه شدم این طرح هنوز به سرانجام نرسیده و دستورالعمل آن به بهزیستی راه نیافته است. اما ای کاش این مهم محقق شود تا کمتر کودک معصومی به دلیل اشتباه والدین درگوشه پرورشگاه ها بماند و وقتی بزرگ شد برابر قانون از زیر پوشش بهزیستی خارج و بی هدف و بی سرپناه در جامعه به حال خود رها شود.این افراد در بهترین شرایط و حمایت خیران جذب جامعه کار می شوند و درغیر این صورت با کوهی از مشکلات جامعه روبه رو خواهند شد. باور کنیم که جای این کودکان پرورشگاه نیست اگر والدین آنها اشتباه کردند و صفا و گرمی کانون خانواده را از آنها گرفتند ما در زیر سایه قانون این کانون را دوباره به آنها برگردانیم و اجازه ندهیم آینده آنها با مهر بچه سر راهی و پرورشگاهی تباه شود.بیاییم فرهنگ فرزند خواندگی را ترویج دهیم و با حمایت از این کودکان و تامین آینده مادی و معنوی آنها زمینه خشنودی و رضایت ابتدا خداوند و سپس این کودکان معصوم و بی گناه را فراهم کنیم.کودکانی که به دلیل طلاق، اعتیاد و یا دلایل دیگری فاقد کانون گرم خانواده هستند را حمایت کنیم و از مسوولان ذیربط نیز بخواهیم راهکارهای قانونی فرزند خواندگی را کمی هموار کنند تا پرورشگاه خانه این کودکان نباشد.* خبرنگار ایرنا دفتر بروجرد
11/06/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 25]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها