محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1827561996
وقتی مرگ یک کارگردان فرا می‌رسد
واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: یکشنبه ۱۱ مرداد ۱۳۹۴ - ۱۲:۰۵
آرش عباسی در آستانه اجرای نمایش «زیرزمین» گفت:مرگ یک کارگردان زمانی شکل می‌گیرد که پشت در اتاق یک مدیر برای گرفتن سالن بنشیند. این نمایشنامه‌نویس و کارگردان تئاتر که از13 مردادماه نمایش «زیرزمین» را در خانه موزه انتظامی اجرا می‌کند، در گفت‌وگو با خبرنگار سینمایی ایسنا، افزود:نگران فروش بلیت نیستم و اگر هر شب فقط یک تماشاگر هم داشته باشم برای همان یک نفر اجرا می‌کنم. تماشاگر زیاد هیچ خوشبختی برای کارگردان نمی‌آورد. او درباره مکان اجرای این نمایش که نسبت به مجموعه‌های تئاتری قدری دورتر است، توضیح داد: واقعیت این است که مکان اجرا فقط در تئاتر ایران این اندازه اهمیت دارد. برای مهمترین کارگردان‌های تئاتر دنیا هرگز مکان اجرا اهمیت خیلی زیادی نداشته است همچنان که مهمترین نمایش‌ها و جریان‌ساز‌ترین گروه‌ها در خارج از مکان‌های اصلی تئاتر شکل گرفته‌اند. نویسنده و کارگردان نمایش«نویسنده مرده است» در عین حال خاطرنشان کرد: صدالبته نمی‌خواهم خودم و کارم را با بزرگان دنیا مقایسه کنم اما معتقدم مرگ یک کارگردان زمانی شکل می‌گیرد که پشت در اتاق یک مدیر برای گرفتن سالن بنشیند. عباسی در پاسخ به این صحبت که با توجه به اجراهای متعددی که از نمایشنامه «زیرزمین» به صحنه رفته است، آیا اجرای دوباره این نمایش ریسک بزرگی به حساب نمی‌آید؟ توضیح داد:این مدلی که امروز این نمایش را با آن کارگردانی می‌کنم اگر پنج سال پیش توسط کارگردان دیگری تجربه می‌شد حتما معترض می‌شدم و می‌گفتم درک درستی از متن نداشته است. واقعیت این است که پیش از این هرگز جرأت نزدیک شدن به این شیوه اجرا را نداشتم اما الان این جرأت را پیدا کرده‌ام. وی افزود: تا جایی که امکان داشتم از رئالیسم فاصله گرفتم و تمام نشانه‌های رئالیستی را از نمایشنامه حذف کرده‌ام و همه قصه‌های فرعی را هم کنار گذاشته‌ام. عباسی که سال 82 برای اولین بار این نمایشنامه را نوشته است، یادآور شد: این نمایشنامه 10 سال پیش با کارگردانی مینو میرشاه ولد اجرا شد و هر چند جزو برگزیدگان نهمین جشنواره تئاتر دانشگاهی بود، در آن دوره به آن اجازه اجرای عمومی ندادند. زیرا وزارت علوم این نمایش را هماهنگ با سیاست‌گذاری‌های خود نمی‌دانست. وی ادامه داد: این نمایشنامه اولین بار سال 84 اجرا شد و از آن دوره تاکنون هر سال اجراهای مختلفی داشته است و همیشه مجوزهای زیادی برای اجرای آن توسط گروه‌های مختلف در استان‌های مختلف ارائه کرده‌ام. سال 86 نیز منتشر شد. وی ادامه داد: آنچه بزودی اجرا می‌کنم، خیلی ربطی به همه اجراهایی که از این نمایشنامه شده، ندارد و از این نگاه تازه‌ترین کارم در حوزه نمایشنامه‌نویسی است زیرا آن را بازنویسی کرده‌ام. این کارگردان تئاتر با اشاره به کاربرد واژه دراماتورژ در تئاتر ایران افزود: با این واژه مخالفم اما اگر بر متن نویسنده دیگری این کار را کرده ،نام دراماتورژی را انتخاب می‌کردم ولی چون حوزه کارگردانی را خیلی وسیع می‌بینم هر تغییر و تحول در نمایشنامه را در همین حوزه به حساب می‌آورم. عباسی ادامه داد: همیشه اعتقاد دارم از واژه دراماتورژ به اشتباه در تئاتر ایران استفاده می‌شود. در فرهنگ‌های دیگر کارگردان را هم‌طراز شاه و خدایان می‌دانند که حوزه اختیاراتش بسیار گسترده است و نیازی به عنوان جدید دراماتورژ نداریم. به گزارش ایسنا، نمایش «زیرزمین» به نویسندگی، طراحی و کارگردانی آرش عباسی از روز سه شنبه 13 مرداد رأس ساعت 19:30دقیقه در خانه موزه انتظامی به نشانی قیطریه، خیابان احمدی به صحنه می‌رود. داستان این نمایش درباره خواهر و برادری است که سال‌ها در یک خانه قدیمی متعلق به یک سرهنگ فراری، زندگی می‌کنند. الهام شعبانی و بهنام شرفی در این نمایش به ایفای نقش می‌پردازند و دیگر عوامل اجرایی آن نیز به شرح زیر هستند: دستیار کارگردان:علی ضیایی، عکاس: مهدی آشنا، گرافیک:مینو میرشاه‌ولد، طراح: آرش عباسی، ساخت دکور:آرش شرفی، مشاور رسانه‌ای: فرزانه ابراهیم‌زاده. انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 75]
-
سینما و تلویزیون
پربازدیدترینها