تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1833146437
بحران بانکی آمریکا؛ میراث حکومت نخبگان مالی
واضح آرشیو وب فارسی:فارس:
بحران بانکی آمریکا؛ میراث حکومت نخبگان مالی
ساخت الیگارشی مابانه ی جامعه ی آمریکا که به رغم ادعای برخورداری از دموکراسی و حتی تلاش برای صدور آن به بقیه ی نقاط جهان، ایده ها و تلاش های نخبگانی در هیئت حاکمه ی آمریکا که به قشر نازک سرمایه داران مالی وابسته اند و دنیا را از دریچه ی سیاست های ناب بازار آزاد و «مقررات زدایی» تماشا می کنند را بایستی راز بحران بانکی در این کشور دانست.
ایالات متحده ی آمریکا پس از بحران بزرگ سال 2007 روزگار دشواری را پشت سر گذاشته است. همان گونه که پیشتر گفته بودیم «علی رغم تزریق تریلیون ها دلار پول مفت به بازارهای مالی، رشد اقتصاد به سطوح پیش از بحران بزرگ سال 2008 در چشم انداز نیست و مسلما همه ی این ها بدین معناست که بحران بزرگ بسیار معنادارتر از آن بوده که پیشتر تصور می شد. یعنی ریشه های بحران نه تنها نخشکیده اند بلکه اصولا کسی در پی فهم معنای آن نبوده است.» این معضلات را می شود از جنبه های بسیاری به بررسی گذاشت اما در اینجا تلاش ما بر این امر استوار خواهد بود تا معضلاتی را معرفی کنیم که گریبانگیر نظام بانکی و مقرراتی آمریکاست. سیل بحران، بانک های کوچک را برد بانک داری به عنوان یکی از ارکان اصلی اقتصادهای سرمایه سالار، در نتیجه ی بحران اقتصادی اخیر، به وخیم ترین وضعیت ممکن مبتلا شده است. دولت آمریکا در نخستین گام برای نجات این بانک ها از خطر ورشکستگی مطلق، بودجه هایی را از جیب مالیات دهندگان برای این بانک ها در نظر گرفت. آمریکا به یک کشور تحت تملک بانک ها تبدیل شده است و به الیگارشی های بانک داری خود اجازه می دهد، نفس اقتصاد را بند آورند تا آنها بتوانند به هر بهایی زنده بمانند. در دوره ی بحران مالی نظام بانکی آمریکا در سالهای 2٠٠7- 2٠٠9، طبق برآوردهای مختلف، از 1 تا 2 تریلیون دلار پول بودجه به بانک ها تزریق گردید. علی رغم چنین تزریق سخاوتمندانه ای، نجات همه بانک ها امکان پذیر نشد. برای مثال، غول بانکی لمن برادرز بزرگ ترین میزان ضرر و زیان را در آن دوره متحمل گردید. با این حال، رویکردی در آمریکا وجود دارد که طرفدار نجات بانک های بزرگ است. به نظر تنظیم کنندگان مالی در این کشور، بانک های بزرگ به هر قیمتی باید نجات داده شوند. راز ماندگاری آن ها در این خلاصه می شود که در لحظات بحرانی بانک ها، بانک مرکزی- بالاترین نهاد بستانکار، و دولت که در قبال وام بانک ها مسئول است یا بانک هایی که سرمایه خود را افزایش داده باشند، برای نجات بانک های در حال غرق شدن وارد عمل می شوند. راز کاهش عظیم شمار بانک های آمریکا دقیقا در همین نکته است. یادآوری کنیم که در سه دهه ی اخیر بیش از یازده هزار بانک در کشور یانکی ها به تعطیلی کشانده شده است. فقط در سال 2013 چیزی حدود 7 هزار واحد از این بانک ها کاهش یافت و به کمتر از سال 1934 واحد رسید. در واقع سیلاب بحران مالی بخش عظیمی از بانک های آمریکایی را رفت و روب کرد. غالب بانک هایی که دارایی هایشان کمتر از 100 میلیون دلار بود طعمه ی این سیل عظیم شدند. مشوقان رشد بادکنکی اما سوالی که همیشه در چنین مواقعی پیش می آید چرایی موضوع است. چرا نجات تعداد اندکی از بانک ها و آن هم بانک های بزرگ؟ (می دانیم که بیشترین مقدار کمک های دولتی به شش بانک بزرگ آمریکا شده است). جواب به ساخت الیگارشی مابانه ی جامعه ی آمریکا برمی گردد که به رغم ادعای برخورداری از دموکراسی و حتی تلاش برای صدور آن به بقیه ی نقاط جهان، در این کشور حاکم است. آنچه آمریکا را هدایت می کند، ایده ها و تلاش های نخبگانی در هیئت حاکمه ی آمریکاست که به قشر نازک سرمایه داران مالی وابسته اند و دنیا را از دریچه ی سیاست های ناب بازار آزاد و «مقررات زدایی» تماشا می کنند. بانکهای «وال استریت» بهای آن عدم کنترلی را می پردازند که از آغاز سالهای 198٠ تا بحران سالهای 2٠٠7- 2٠٠9 در بخش مالی آمریکا وجود داشت. فرایند «مقررات زدائی» از بخش بانکی در دروره ریاست جمهوری رونالد ریگان آغاز گردید. برای مثال، محدودیتها در خصوص نرخ بهره عملیات سپرده بانکی لغو شد. سال 1999، لغو قانون گلاس- استیگل، یکی از اولین قوانین بانکی مصوب دوره ریاست جمهوری روزولت در سال 1933، به نقطه عطف مهمی بدل گردید. وی با تقسیم اکید بانکها به تجاری و سرمایه گذاری، موجب مهار سوداگری بانکداران در بازارهای مالی گردید که می توانستند سپرده های مشتریان را به مخاطره اندازند. آخرین اقدام قاطع «مقررات زدائی» از فعالیتهای بانکی در دوره جرج بوش پسر روی داد. کمیته اوراق بهاءدار و بورس آمریکا در سال 2٠٠4 به بانکهای سرمایه گذاری اجازه داد برای خرید اوراق بهادار بی هیچ محدودیتی وام دهند (مشابه همین تصمیم در سال 1929 باعث شکست بورس گردید). با آغاز دمیدن در «بادکنک» بازار اوراق که پشتوانه وامهای مسکن هم هستند، به بانکها اجازه ندادند از این حقوق استفاده نمایند. در اگر نتوان نشست کل این فرایند به زیان طبقات متوسط و فقیر آمریکا در جریان بوده است و پیامد آن نیز کماکان همچون شمشیر دموکلس بر فراز سر این اقشار قرار گرفته است. ناخوانایی منافع نخبگان مالی آمریکا و سیل عظیم 99 درصدی ها با هزار انکار و امای رئیس جمهور این کشور هم قابل رفع و رجوع نیست. خود واقعیت تشدید بحران و تداوم رکود اقتصادی به خوبی نشانگر ناکامی ادعاهای حکومتگران آمریکایی است. منبع: دیدبان آمریکا انتهای متن/
94/03/24 - 01:27
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 215]
-
اقتصادی
پربازدیدترینها