واضح آرشیو وب فارسی:فارس: استاد حقوق رسانه و حقوق ارتباطات:
نیمی از پروندههای توقیف مطبوعات برای نشر اکاذیب و تشویش اذهان عمومی است
استاد حقوق رسانه و حقوق ارتباطات گفت: بیش از نیمی از پروندههای توقیف نشریات به دلیل نشر اکاذیب، تشویش اذهان عمومی، افترا و هتک حرمت است.
به گزارش خبرنگار گروه جامعه خبرگزاری فارس، نشست زمینههای توقیف مطبوعات در ایران و پیامدهای آن با حضور مهدی فضائلی مدیرعامل اسبق خبرگزاری فارس، مجید رضاییان سردبیر اسبق روزنامه ایران، علیاکبر قاضیزاده روزنامهنگار و مدرس ارتباطات، باقر انصاری استاد حقوق رسانه و حقوق ارتباطات و قدرتالله رحمانی عضو هیأت علمی دانشکده حقوق دانشگاه علامه طباطبایی در محل دانشکده علوم ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی برگزار شد. در این نشست باقر انصاری با بیان اینکه ما سالهاست شاهد هستیم در دورههای مختلف بحث توقیف مطبوعات و رسانهها وجود داشته است به طوری که بنده امروز در جستجوگر گوگل کلمات «روزنامه ... توقیف شد» را جستجو کردم که نزدیک به 18 هزار عنوان نتیجه را نشان داد و در جستجوی دیگر «روزنامه ... رفع توقیف شد» را جستجو کردم که حدود 15 هزار نتیجه داشت و این سؤال برایم پیش آمد که آیا این تعداد توقیف در دنیا نیز وجود دارد و توقیف به عنوان یک اقدام حقوقی تا چه حد واجب و لازم است و آیا هزینههای آن بیشتر است یا منافع آن. وی افزود: جای تعجب دارد که نویسندگان خارجی وقتی میخواهند که مثالی را در مورد برخورد با مطبوعات بزنند کشور ما را مثال میزند البته کشورهایی مانند عربستان نیز هستند اما این در شأن ما نیست که بخواهیم خودمان را با آنها مقایسه کنیم. استاد حقوق رسانه و حقوق ارتباطات به کاربردهای توقیف اشاره کرد و گفت: در قوانین مطبوعاتی توقیف موقت و توقیف دائم داریم؛ توقیف موقت در شرایطی است که برای پیشگیری از تشدید وضعیت استفاده میشود اما در جایی که بحث تشدید وضعیت وجود ندارد توقیف فلسفه وجودی خود را از دست میدهد که در بسیاری از توقیفها که هم اکنون انجام میشود اصلاً بحث تشدید وضعیت مطرح نیست اما توقیف انجام میشود. انصاری ادامه داد: توقیف در معنای دیگر به معنای تعطیلی و لغو مجوز و جلوگیری از انتشار است که در این مورد به عمر نشریه خاتمه داده میشود؛ ما به تدریج از توقیفهای موقت به سمت توقیفهای دائمی حرکت کردیم. وی افزود: در گذشته در قوانین ما یکسری اقدامات و جرایم مهم تلقی میشدهاند که برای آن موارد توقیف در نظر گرفته میشد و جنبه استثنایی داشت اما از این وضعیت حرکت کردیم و به سمت غیرقابل احصا بودن موارد رسیدهایم به گونهای که شاید برای هر اتهامی بتوان از توقیف استفاده کرد. استاد حقوق رسانه و حقوق ارتباطات گفت: در بخش تعرض به آزادی بیان و مطبوعات باید حتماً یک حقوقدان نظر بدهد که آیا جرمی رخ داده است یا خیر و این سؤال مطرح است که آیا هیأت نظارت بر مطبوعات میتواند تشخیص حقوقی داشته باشد یا خیر؟ نکته بعد این است که پس از توقیف چه باید کرد. روند دادگاه مطبوعات در سایر کشورها حمایتی است و به همین خاطر به دعاوی مربوطه با سرعت رسیدگی میشود در قوانین قبل از انقلاب این بحث وجود داشت که برای رسیدگی به دعاوی مطبوعاتی مدت مشخص میشد اما هم اکنون ممکن است رسیدگی به یک دعوا سالها طول بکشد. وی ادامه داد: تشویش اذهان عمومی، نشر اکاذیب و افترا از جمله دلایلی است که بیش از نیمی از پروندههای نشریات به این دلیل توقیف شده است. انصاری گفت: موضوع دیگر انتقادپذیری است که ما همواره بر انتقاد سازنده و توأم با پیشنهاد تأکید میکنیم و همین باعث شده است که انتقادات ما جنبه نصیحت پیدا کند در حالی که انتقاد یک مفهوم سیاسی و تقریباً ژورنالیستی است و در این زمینه تاکنون خوب عمل نکردهایم. استاد حقوق رسانه و حقوق ارتباطات گفت: در بسیاری از موارد موردی که به آن نشر اکاذیب گفته میشود اظهارنظر نویسنده مطلب بوده است که اعتقادات خود را بیان کرده است و در این مورد اثبات حرف خود مشکل است همچنین در اکثر دعاوی موضوع هتک حرمت مطرح میشود. انتهای پیام/
94/02/22 - 20:17
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 101]