واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
روایت رابینسون کروزوئه ایرانی «رابینسون کروزوئه» یکی از مشهورترین رمانهای نویسنده انگلیسی دانیل دِفوست. قهرمان داستان که نام او بر این رمان نهاده شده، زندگی مرفه خود را در بریتانیا برای مسافرت در دریاها رها میکند.
پس از این که از یک کشتی شکسته و در حال غرق شدن جان سالم به در می برد، ۲۸ سال را در یک جزیره و اغلب به تنهایی زندگی می کرد تا آن که زندگی یک بومی وحشی آن جزیره را نجات داده و نام جمعه بر او می نهد و... . بسیاری از مورخان رابینسون کروزوئه را که از دوران نگارش خود در قرن هفدهم میلادی تاکنون از پرخواننده ترین و بحث انگیزترین کتاب ها بوده، سرآغاز رمان بورژوائی یا رمان مدرن می دانند و با توجه به ادامه شاخصه های ساختاری، سبکی و محتوایی این کتاب در رمان بعدی اروپای غربی، نظریه مورخانی را رد می کنند که دن کیشوت، اثر سروانتس را سرآغاز رمان مدرن می دانند. این رمان با موفقیت بسیاری در انگلستان و دیگر کشورهای اروپایی روبه رو شد و به همین دلیل اجراها و فیلم های سینمایی بسیاری تا امروز براساس این کتاب ساخته شده است. این روزها نمایشی به کارگردانی میلاد نیک آبادی براساس این رمان به صحنه رفته است. این نمایش به نویسندگی حمیدرضا نعیمی و کارگردانی میلاد نیک آبادی از نهم فروردین تا نهم اردیبهشت در تئاتر باران اجرا می شود. بهرام افشاری، مجید نوروزی، علی حسین زاده، احمد محمد جواهری و مسعود انتظاری بازیگران این نمایش اند. در این ارتباط به سراغ نیک آبادی، کارگردان این نمایش رفتیم و آنچه می خوانید روایت او از رابینسون کروزوئه ایرانی است. «اولین بار که صحبت از نگارش این اثر شد، همراه با حمیدرضا نعیمی دوست و کارگردان خوب تئاتری روی رمان رابینسون کروزوئه کار کردیم و طرحی 16 صفحه ای را استخراج کردیم. این نمایش به صورت کارگاهی و به شکل صحنه به صحنه نوشته شد. یعنی آقای نعیمی طی تمرینات، این نمایشنامه را به شکل صحنه ای می نوشت. در واقع متنی نبود که آماده باشد و ما بخواهم روی آن کار کنیم. آهسته آهسته در تمرینات آن را به سرانجام رساندیم. این نمایش توانست به سی و یکمین جشنواره تئاتر فجر راه یابد و جوایز چهار بخش بازیگری مرد، کارگردانی، نویسندگی و موسیقی را به دست آورد. پس از آن نیز اجراهای موفقی را در سالن قشقایی مجموعه تئاتر شهر داشت و به عنوان یکی از پرفروش ترین کارهای سال 92 انتخاب شد. در اقتباس زمانی که عنصر تئاتر در اثر را پیدا کردیم باید به یک مسأله مهم فکر کنیم و آن این است که کارآمدی این اثر برای مخاطب امروز چیست؟ آیا مخاطب امروز آن را می پسندد و قبول می کند؟ چه ویژگی هایی در آن وجود دارد که به امروز ما نزدیک می شود. اینها مسائل مهمی در اقتباس به شمار می رود که باید به صورت ریشه ای به آن فکر کرد و پرداخت. اکثر اقتباس ها کارهایی است که پایه علمی ندارند. وقتی اثری در زمان دیگری نوشته شده و قصد داریم آن را به اثر دیگری در زمان متفاوتی تبدیل کنیم، این پروسه زمانی باید مورد تحلیل قرار بگیرد و بازشناختی از این دوره در زمان دیگری ارائه دهد. این موضوع نیازمند آن است دوره ای که اثر در آن خلق شده را کامل بشناسید و این فرآیند را در اقتباس رعایت کنید. اما این که چرا دوباره این اثر را روی صحنه بردیم در حالی که من نمایشنامه های دیگری را در دست کار داشتم باید بگویم، نمایش «مدآ» از جمله کارهایی است که هنوز موفق به اجرای عمومی آن نشده ام. با وجود تلاشی که همه اعضای گروه انجام دادند، به شرایط مطلوب نرسیدیم. این نمایش اکنون نیاز به چهارماه تمرین بدون وقفه دارد. ما آن فرصتی را که می خواستیم در اختیار نداشتیم. از طرفی پس از اولین اجرای عمومی نمایش رابینسون کروزوئه خیلی ها خواستار اجرای دوباره آن بودند، تئاتر باران شرایط مناسب اجرایی داشت، بعد از توافق تصمیم به اجرای دوباره آن گرفتیم. البته گلایه های خودم را هم دارم مثلا بشدت از مدیر مجموعه تئاتر شهر گله مندم. سال گذشته، شرایط بسیار نامساعدی را در تئاتر پشت سر گذاشتیم، عزل و نصب های زیادی صورت گرفت، یکی از آنها مدیریت تئاترشهر به عنوان قلب تپنده تئاتر بود. پیش از این چهره هایی ازجمله آقای حسین پاکدل این مجموعه را مدیریت کردند. ولی اکنون فرد دیگری آمده که مدیریت پاسخگویی نیست. در دوره مدیریت آقای اتابک نادری اجرای نمایش «مدآ» قطعی شد، اما مدتی بعد از تئاترشهر رفت و بعد از مراجعه من و بیان درخواستم پیش مدیریت جدید این مسأله نفی شد، حتی درخواست اجرایم گم شده بود. بنابراین فرم درخواست جدیدی پر کردم و بعد از مراجعه دوباره گفتند کسی را تا بعد از بازسازی ها و ارائه فراخوان نمی بینند. مهرانگیز قهرمانی / جام جم
 
سه شنبه 8 اردیبهشت 1394 ساعت 02:15
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 112]