تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1805208934
امنيت و اعتماد؛ ضامن موفقيت كانون هاي دانشجويي
واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
امنيت و اعتماد؛ ضامن موفقيت كانون هاي دانشجويي نويسنده:نويسنده: شايان رضامشاطيان تربيت نيروي متخصص، به عنوان يكي از كاركردهاي اصلي آموزش عالي امري پذيرفته است، اما درمقايسه با آموزش و پرورش كه آن نيز عهده دار تربيت نيروي انساني ـ در سطح آموزش هاي عمومي و پايه است ـ از آموزش عالي انتظار مي رود همزمان با دولت و ديگر اركان جامعه در اداره امور نيز مشاركت كند. اينكه مشاركت يا كمك آموزش عالي به دولت دقيقاً به چه معناست، درچه حيطه هايي بايد اتفاق بيفتد، واز چه نوعي است (مطالعاتي است يا اجرايي، راهبردي است يا كاربردي و…) موضوع اين يادداشت نيست و مطالعه جداگانه يي مي طلبد كه بررسي رابطه دانشگاه با ساير نهادهاي اجتماعي نظير صنعت نيز درآن مي گنجد. موضوع اين يادداشت، بررسي نقش فعاليت هاي دانشجويي در پرورش تواناييها و مهارتهاي دانشجويان دركنار برنامه هاي آموزش رسمي واز آن طريق، مشاركت ايشان درنهادهاي اجتماعي و نيز چگونگي رابطه مسؤولان دانشگاه با فعاليت هاي دانشجويي از اين ديدگاه است. • كاركردهاي فعاليت هاي دانشجوييهمواره همراه با برنامه هاي آموزش رسمي كه دانش و مهارتهاي خاصي را به متعلمين مي آموزد، بر ارايه برنامه ها و آموزشهاي جانبي تأكيد مي شود. اين برنامه هاي جنبي دردوره هاي آموزش مقدماتي و متوسطه، هويتي فوق برنامه دارند و عمدتاً با نگرش مبتني بر اوقات فراغت تدوين مي شوند (نظير آموزش هاي هنري يا فعاليت هاي ورزشي) و كم و بيش به سمت آموزشهاي مدون تري نظير تقويت زبان هاي خارجي يا موسيقي نيز سوق پيدا مي كنند. اما با ورود متعلم به دوره هاي آموزش عالي، علاوه برآنكه انتظارات عمومي جامعه از دانشجويان مطرح مي شود، دو موضوع جديد نيز درمقابل دانشجويان قرار مي گيرد: نخست، رشته تحصيلي و ماهيت شغلي آينده دانشجو درآن رشته، و دوم جايگاه دانشجو هنگام تحصيل و پس از آن درنظام اجتماعي و نقش وي درآن. خصوصاً در جوامع درحال گذار (نظير كشورما) دانشجويان و دانشگاهيان با قرارگرفتن در بطن گروههاي كارشناسي، مجوز تفكر و اظهارنظر درخصوص كليه موضوعات ومسائل جامعه و كشور، از مسائل خرد تا كلان را بطور ضمني دريافت مي كنند و بخصوص در مواجهه با كاستي ها و نقايص مطرح درنظام اجتماعي به فضاي ارزيابي و نقد با تكيه بر استدلال هاي كارشناسانه وارد مي شوند. رفته رفته پس از دوره يي از گفت وگو و تأملات فردي درباب مسائل مطرح، افراد به نظريه هايي درباب مسائل دست مي يابند كه متعاقب آن دو نياز مطرح مي شود: نخست، نياز به فضايي كه نظرات مجال بروز يابد و در معرض نقد و ارزيابي قرار گيرد، دوم محملي عملي و اجرايي براي محك زدن ـ هرچند محدود ـ ايده ها. فعاليت هاي دانشجويي نه تنها اين دو نياز را برطرف مي سازند، بلكه كاركردهاي ديگري نيز دارند كه مي توان در دو محور اصلي آن را رده بندي كرد: 1. پرورش مهارتهاي فكري و اجتماعي دانشجويان، دركنار تحصيل و برنامه آموزش رسمي. 2. ارضاي آرمان هاي اجتماعي، برقراري پل ارتباطي با جامعه و ارتباط نزديك با مسائل آن. درخصوص محور اول، بديهي است كه ارايه آموزش هاي رسمي در دانشگاه براي آنكه فارغ التحصيلان از دانش لازم به عنوان كارشناس برخوردار باشند را فراهم مي كند، اما اين دانش، لزوماً «توانايي» هاي موردنظر براي عهده دارشدن وظايف بعدي را ـ هنگام تحصيل و بعد از آن ـ به همراه ندارد، چرا كه انتظارات نهادهاي اجتماعي ـ بطور مثال صنعتي ـ از كارشناسان خود، علاوه بر ارايه راه حل هاي فني و اجراي آنها، ارايه مشاوره هاي لازم مديريتي براي اتخاذ سياستها و تصميم هاي لازم نيز هست. براي آن كه كارشناسان بتوانند از عهده اين امر برآيند، بايد دو عامل وجود داشته باشد: الف. تجربه كافي براي تنظيم رابطه كارشناس با سازمان. ب. برخورداري از ديد كلان راجع به فعاليت هاي سازمان و طرح هاي موردنظر. هردوي عوامل فوق، صرف نظر از محتواي فعاليتها، وجه مشترك لازم براي موفقيت درفعاليتها و اجراي طرح هاست و فعاليت دركانون هاي دانشجويي ـ مستقل از موضوع و جهت گيري آن ـ ارزش افزوده هايي براي دانشجويان فعال دركانون ها به همراه دارد كه عمده ترين آنها عبارت است از: الف. تقويت روحيه فعاليت جمعيب. افزايش قدرت تجزيه و تحليل مسائل ج. افزايش حس مسؤوليت پذيريد. توانايي عملياتي كردن ايده هاهـ. پيداكردن نقش و جايگاه درسازماندرخصوص محور دوم، بايد گفت كه اساساً دانشجويان بنابر ضرورت هاي سني و نيز با توجه به فضاي آرمان گرايانه حاكم برجامعه كه با شدت و قوت تعقيب شده و درتحولات وسيع اجتماعي متجلي مي شود، آرمان هاي اجتماعي خاص خود را تدوين كرده و درپي ارزيابي و تحقق آن مي باشند. دراختيار داشتن فضايي كه طرح اين آرمانها و حركت به سمت اجراي آنها را عملي سازد بسيار مهم است، چرا كه اولاً با معني داركردن سير عمومي زندگي، آرامش روحي لازم براي افراد را فراهم مي كند و ثانياً باتجربه تدريجي ايده ها و آرا، آنها را واقع بين كرده و به ساز و كارهاي واقعي موجود در اجتماع نزديك مي كند. خصوصاً درجامعه ما كه معمولاً ميان تحقق آرمان هاي فردي و آرمان هاي اجتماعي تعارض وجود دارد، لازم است هرچه بيشتر اين دوعرصه به يكديگر نزديك شوند تا افراد اجتماع از لحاظ رواني، راه حل هاي نسبتاً روشن و كم هزينه يي براي ارضاي آرمان هاي اجتماعي خود در ذهن داشته باشند. هرچند اين راه حل، شركت دريك گفت وگو راجع به مسائل درفضايي امن باشد. باتوجه به رشد چشمگير ارتباطات در دهه گذشته و افزايش آگاهي هاي اجتماعي، افراد بيش از پيش به سمت الگوي «جهاني انديشيدن، محلي عمل كردن» سوق پيدا مي كنند و هركس با طرح كلان مسائل موجود، سعي مي كند در محيط خود نقش مثبتي ايفا كند و دسترسي به فضايي هرچند محدود مي تواند نقش مهمي را ايفا نمايد. دو موضوع ديگر دراين مورد شايان ذكر است: نخست، محتواي فعاليت هاي دانشجويي و دوم، شأن مسؤولان دانشگاه نسبت به فعاليت هاي دانشجويي. • محتواي فعاليت هاي دانشجويياين كه هركانون دانشجويي حول چه محوري شكل بگيرد، هيچ فرمول و قاعده از پيش تعيين شده يي ندارد. آنچه تجربه نشان داده است، آن است كه تعدادي از گروههاي دانشجويي در زمينه ورزش، هنر و ادبيات و… شكل مي گيرد، برخي ديگر، با گرايش هاي مطالعاتي نظير گروهها و انجمن هاي علمي و گروهي ديگر نيز ـ بخصوص پس از انقلاب ـ با توجه به مسائل اجتماعي و سياسي و مذهبي فعاليت مي كنند. اين گروهها ممكن است بسيار كم تعداد يا برعكس پرتعداد باشند، همچنين ممكن است گروههايي منزوي حتي در ميان دانشجويان يا برعكس، بسيار فعال حتي درمحيط هاي بيرون دانشگاه باشند. بايد توجه داشت كه هرچه گروههاي مختلف بيشتر ايجاد شوند و تنوع بيشتري يابند، حق انتخاب دانشجويان افزايش مي يابد و فرصت بيشتري براي ارزيابي طبع و سليقه خود و نيز تواناييهاي ذاتي خود مي يابند. آنچه مهم است، كسب تجربه فعاليت سازماني و تعامل با آن است كه زمينه ساز رفتار اجتماعي دانشجويان است تا با تلفيق آن با مهارت هاي علمي كسب شده، راهگشاي آينده شغلي دانشجو باشد، اگرچه فعاليت دركانون هاي دانشجويي مي تواند هيچ گونه ارتباط مستقيمي با رشته تحصيلي و آينده شغلي دانشجو نداشته باشد. بطور مثال، اگر دانشجويي روحيه ورود در عرصه فعاليت هاي سياسي را دارد، بايد بتواند اولاً اين قابليت را در خود بسنجد و ثانياً پيش از ورود جدي به اين عرصه آن را تمرين كند، يا اين كه به كلي با تجربه محدود آن، شأن خود را نسبت به موضوع بسنجد. • شأن مسؤولان نسبت به فعاليت هاي دانشجوييايجاد كانون هاي جديد دانشجويي وادامه فعاليت كانون هاي موجود براي دانشجويان بايد با كمترين مشكل و هزينه (اعم از هزينه هاي وقتي و رواني) همراه باشد. آنچه از مسؤولان دانشگاهي انتظار مي رود، نه فراهم كردن كامل امكانات موردنياز، كه همدلي و همراهي با دانشجويان و ابراز اعتماد به ايشان است. همواره كساني كه مورد اعتماد واقع مي شوند، پاسخي درخور به اين اعتماد ارايه مي دهند و قطعاً نقشي بسزا در تلقي آينده ايشان نسبت به اجتماع ايفا مي كند و برعكس، مواجهه با برخوردي بدبينانه و حاكي از بي اعتمادي، بشدت افراد را منزوي و سرخورده مي كند. به همين دليل نبايد از ايجاد كانون هاي دانشجويي مشابه ممانعت كرد و به بهانه وجود مثلاً يك كانون شعر در دانشگاه، افراد را مجبور به پيوستن به همان گروه كرد، بلكه بايد مجال ايجاد سازمان هاي جديد را به افراد علاقه مند داد. همان طور كه پيشتر گفته شد، بيش از آنكه محتواي فعاليتها اهميت داشته باشد، نفس تجربه زندگي دريك سازمان مهم است و درصورتي كه افرادي علاقه مند به ايجاد كانون هاي جديد باشند، بايد به اين موضوع به چشم فرصتي طلايي براي تربيت كارشناساني زبردست و باتجربه براي آينده نگريست، چرا كه در خلال ايده پردازي براي ايجاد يك نهاد تا مستدل كردن وعملي كردن آن، چنان تجارب ارزشمندي حاصل مي شود كه شايد هيچ گاه درهيچ عرصه ديگري چنين موقعيتي فراهم نگردد. ديگر آنكه، از وظايف عمده دانشگاه فرهنگ سازي است و كانون هاي فرهنگي دانشجويي مناسب ترين بستر براي تقويت اين كاركرد دانشگاه است. نبايد فعاليت هاي دانشجويي را صرفاً درحد گروه هاي فوق برنامه تلقي كرد، بلكه با جدي انگاشتن اين فعاليت ها چشم اندازهاي مناسبي براي فعاليت درعرصه هاي فكري و نظري به روي دانشجويان گشود و اين امر از دوطريق مي تواند تقويت شود: نخست، تشويق دانشجويان به تدوين و انتشار نشريات دانشجويي و تنها از اين طريق است كه بتدريج سره از ناسره باز شناخته مي شود و بطور ضمني امكان شكل گيري فعاليت هاي جمعي را فراهم مي كند. دوم، تلاش در جهت برقراري ارتباط ميان دانشجويان با اساتيد و مراكزعلمي و فرهنگي خارج دانشگاه هاست. اين امر بطور محدود در قالب بازديدهاي علمي از صنايع براي دانشجويان دانشگاه هاي فني اتفاق مي افتد، اما در حيطه هاي علوم انساني كمتر شاهد فعاليتي دراين زمينه ها هستيم. بايد با تشويق ساير گروههاي دانشگاهي و همواركردن مسير ارتباطي ميان سازمان هاي فعال اجتماعي (مؤسسات و وزارتخانه ها، مطبوعات و…) به برقراري ارتباط ميان دانشجويان با نهادهاي اجتماعي كمك نمود. كانونهاي دانشجويي مستعدترين و طبيعي ترين مراكز براي برقراري رابطه نظام مند بين دانشگاه و ديگر اركان اجتماع است. وآخر آن كه، بايد پذيرفت كه دانشگاه، تنها منبع اصلي براي حمايت از فعاليت هاي دانشجويي است، ولي اين مجوزي براي دخالت در محتواي فعاليت هاي دانشجويي را فراهم نمي كند. دراين خصوص، به جز معيارهاي عمومي حاكم براجتماع براي حفظ نظم و پرهيز از خدشه واردكردن برچارچوب هاي قانوني، خط قرمز ديگري وجود ندارد و دانشگاه موظف به حمايت از «ايده ها» و «فعاليت» هاي دانشجويان علاقه مندي است كه مترصد آموختن و تجربه كردن مي باشند.منبع: روزنامه ایران
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 1335]
-
گوناگون
پربازدیدترینها