تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1804471332
روايتي کلاسيک از جنگ
واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: جام جم:محمد حسين لطيفي را تا پيش از ساختن روز سوم ، بيشتر به عنوان کارگرداني مي شناختيم که فرصت براي ارائه توانايي هايش در رسانه تلويزيون خيلي بيشتر بوده تا در مديوم سينما ، هر چقدر فيلمهايي مثل «عينک دودي» و «دختر ايروني» از جانب منتقدان و کارشناسان آثاري با سطح کيفي بسيار پايين ارزيابي شوند و هرچقدر فيلمي مثل «خوابگاه دختران» در آزمودن ژانر بسيار فقير وحشت در سينماي ايران ، تنها در حد يک تجربه سطحي باقي ماند. سريال هاي لطيفي براي تلويزيون آثاري بودند که مثل نمونه هاي کت جادويي و وفا با استقبال مخاطبانشان مواجه شدند و حتي در نمونه اي مثل سريال «صاحبدلان» ، نظر مساعد بعضي منتقدان را نيز برانگيختند ؛ اما لطيفي در «روز سوم» موفق مي شود استعداد و توانايي هايي را که در ساختن سريال هاي تلويزيوني اش نشان داده بود ، تا حدي در رسانه سينما نيز به نمايش بگذارد. مشخص است که زمينه ها و ردپاي اين موفقيت را بايد در همان سريال ها و نه فيلمهاي لطيفي جستجو کرد. براي مثال گروه بازيگران روز سوم همان هايي هستند که قبلا امتحانشان را در مجموعه هايي مثل «وفا» و بخصوص صاحبدلان پس داده اند و حالا مي توان لطيفي را صاحب يک گروه ثابت بازيگري دانست که با اتکا به توانايي هاي از قبل اثبات شده شان ، مي توانند خيال لطيفي را از بابت کيفيت بازيشان در آثار تازه تر اين فيلمساز تا حدودي راحت کنند. به هر حال اين اتفاق مثبتي است که در روز سوم افتاده است. بازي در خور توجه پوريا پورسرخ در روز سوم ، امتداد منطقي همان انتظاراتي است که پورسرخ با آثار قبلي اش در مخاطبان به وجود آورده بود. در کنار او مي توان به بازيهاي معقول باران کوثري و برزو ارجمند نيز اشاره کرد که اينها هم مثلا در صاحبدلان نشان داده بودند که در طرحي به کارگرداني لطيفي تا چه حد مي توانند عرصه هايي را تجربه کنند که قبلا تصوري از آن نداشتند. فيلم داستان آخرين مبارزه هاي مردم خرمشهر براي جلوگيري از سقوط اين شهر و تصرف آن به وسيله دشمن است. اين ماجرا بستري است که لطيفي قصد دارد در آن روايتگر داستاني عاشقانه باشد. داستان عاشقانه اي که به هر حال متاثر از پيامدهاي جنگ و تبعات و ضايعات ناشي از آن است. در ضمن داستان اين عشق را مي توان به نوعي تمثيل گرايي لطيفي در مسير همان ماجراي اصلي ، يعني تصرف خاک ايران به وسيله نيروهاي عراقي دانست ، مثلا عشق افسر عراقي به سميرا و تلاش او براي تصاحبش و از سوي ديگر تلاش همه آدمهايي را که به هر طريق ممکن مي خواهند مانع روي دادن اين اتفاق باشند ، مي توان نمادي از تلاش نيروهاي دشمن براي تجاوز به خاک کشور و تلاش آدمهايي از هر قوميت و با هر لهجه و گويش براي جلوگيري از تحقق اين موضوع دانست. ويژگي ديگر فيلم نيز اين است که برخلاف بيشتر فيلمهاي جشنواره امسال ، در فيلم خبري از ادا و اصول و شگردهاي متظاهرانه و مثلا نوآورانه نيست و لطيفي تنها خواسته که با يک کارگرداني معقول و قابل قبول فقط روايتگر يک داستان با همه نقاط اوج و فرود و ويژگي هاي کلاسيک روايتگري باشد. کارگرداني صحنه هاي شلوغ و پرجمعيت فيلم به هر حال کار آساني نيست و با توجه به تعداد زياد شخصيت ها و سکانس هاي شلوغ و پرجمعيت تا حدودي موفق است. ميان بازيگران فيلم البته بايد از بازي در خور توجه حامد بهداد نيز ياد کرد که تناقض ها و پارادوکس هاي موجود در شخصيت يک افسر عراقي را که خير و شر در وجودش در کشمکش و نوسان هستند به طرز قابل قبولي به نمايش گذاشته است. با تمام اين اوصاف فيلم از جنبه هاي بسياري آسيب ديده و اين جنبه ها مانع شده اند که روز سوم در يک جمع بندي کلي ، اثري شاخص در معيارهاي سينماي ايران باشد. مهمترين آنها لحن بشدت ملي گرايانه و متعصبانه و احساساتي فيلم است. فيلم در حيطه نمايش ايثارگري ها و فداکاري هاي آدمهايي که در حال دفاع از سرزمين خودشان هستند ، همان نگاه و مسير کليشه اي را دنبال مي کند که سالهاست در فيلمهاي دفاع مقدس شاهدش بوده ايم. بعضي جاها فيلم بشدت به ورطه شعار مي افتد و کليشه هاي هميشگي اين نوع سينما در آن کم نيست. بعضي جاها فيلم از لحاظ تکنيکي و نوع دکوپاژ داراي نقاط ضعف اساسي است ؛ مثلا نگاه کنيد به آن صحنه اي که نيروهاي عراقي و ايراني در مقابل و روبه روي هم قرار دارند ، ولي گلوله هايي از سمت چپ و راست به سمتشان شليک مي شود. يکي از سکانس هاي درگيري در شب بيش از اندازه طولاني است و همين طور بعضي از نماهاي اسلوموشن و آهسته فيلم در گرفتار شدن فيلم به دام احساسات گرايي و به بازي گرفتن احساسات و عواطف تماشاگر خيلي کمک کرده اند. به هر حال در جشنواره امسال که مملو از فيلمهاي بد و بي ارزش و غيرقابل تماشا بود، روز سوم فيلمي است که حداقل مي توان آن را يک بار ديد ، لطيفي از عهده اجراي صحنه هاي جنگ و درگيري که در بيشتر موارد در سينماي ايران نتايج تاسف انگيزي داشته تا حدي برآمده و فيلم ميان آمار فراواني که امسال در حوزه سينماي جنگ و دفاع مقدس در جشنواره ديديم ، شايد قابل قبول ترين آنها باشد در هر صورت روز سوم فيلمي است که با ديدن آن مي توان اميدوار بود که لطيفي در حوزه سينما هم بتواند توانايي هايي را که در عرصه تلويزيون و سريال سازي از خود نشان داده ، به نمايش بگذارد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 202]
-
سینما و تلویزیون
پربازدیدترینها