تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1816730087
انرژيهاي پنهان شوخي
واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی:
آنچه در يك جامعه براي دولتمردان مهم است بالا بردن روحيه فردي و اجتماعي و پيشگيري از افسردگي و اضطراب است. در نقطه مقابل آن هرچه افراد در جامعه افسرده و داراي اضطراب و نگراني باشند كارايي و بازدهي آنها ... كارشناسان بالا رفتن روحيه و شادماني را در بازده اجتماعي افراد مؤثر ميدانند خنداندن و شاد كردن ديگران يكي از رفتارهاي شاخص افراد براي برقراري ارتباط اجتماعي يا حتي عمق بخشيدن به آن روابط است. در اين رابطه چه عنصري بهتر از شوخي ميتواند مؤثر و مثمرثمر باشد. شوخي در شكل و شمايل واقعي خود، يعني دور كردن فضاي غم و اندوه و نزديك كردن افراد به فضايي شيرين و شاديآور همراه با خنده، آن هم براي افرادي كه دوستشان داريم يا ميخواهيم با آنها ارتباط برقرار كنيم. آنچه از شوخي برميآيد؛ خنده است. خندهاي كه نه تنها موجب رفع تنش و راحتي ميشود، بلكه پرخاشگري را نيز كاهش ميدهد. فرايند خنده به نيم كره راست مغز مربوط ميشود، اين فعال شدن در اثر محركهاي طنز و شوخي انرژي رواني محبوس را به جريان مياندازد كه نتيجه آن رفع پرخاشگري و رساندن فشار رواني به نقطه صفر است. از سوي ديگر خنده موجب ترشح مادهاي به نام «آندروفين» در مغز ميشود كه عاملي براي كاهش افسردگي است. شوخي؛ جابهجايي موقعيت تصور اينكه شوخي از كجا آغاز شده يا حتي اولين شوخي صورت گرفته توسط چه كسي بوده است مشخص نيست اما ميتوان آن را در رفتار اوليه افراد با ديگران جستوجو كرد يعني آن زماني كه افراد ميخواهند پايههاي روابط فردي و اجتماعي خود را با ديگران عمق ببخشند. دكتر فربد فدايي، روانشناس شوخي را شكلي از ساز و كار دفاعي جابهجايي رواني عنوان ميكند. او در اينباره ميگويد: «در اين ساز و كار، عاطفه يا واكنشي كه در موقعيت اصلي خود مجالي نيافته است، در موقعيت ديگري كه ابراز آن واكنش يا عاطفه خطري ندارد ابراز ميشود. به عنوان مثال كارمندي كه در برابر توهين رئيس خود خشمگين شده است اما جرأت ابراز خشم ندارد، چند ساعت بعد در برابر ايراد جزئي همسرش از كوره در ميرود. در شوخي نيز زماني كه فرد خود را در موقعيتهايي كه در شوخي بيان ميشود تصور ميكند (جابهجايي انجام ميدهد) و اين امر موجب لذت بردن او ميشود. بيشتر شوخيها و لطيفههايي كه بين مردم گفته ميشود در اين مقوله قرار ميگيرند.» با اين همه به اعتقاد بسياري از كارشناسان علوم ارتباطات توسعه و افزايش حجم شوخيها و بازسازي لحظههاي طنز در ذهن افراد خلاق با مسائل، اوضاع و شرايط اجتماعي، سياسي و فرهنگي جامعه ارتباط مستقيم دارد. به صورتي كه هر اتفاق در دل جامعه با عكسالعملهاي مختلف قشرها و گروههاي مختلف روبهرو ميشود كه براي گروهي خوشايند و براي ديگران غير از آن است. جرقه شوخي در بسياري از مواقع در موقعيتهاي كلامي، زماني و مكاني شكل ميگيرد و هرچه اين موقعيتها زيادتر باشد در نتيجه ميزان آن نيز افزايش پيدا ميكند. اماناللـه قراييمقدم، جامعهشناس و آسيبشناس اجتماعي معتقد است ميزان شوخيها در يك جامعه، رابطهاي مستقيم با سطح رفاه و آرامش آن جامعه دارد. اين جامعهشناس در ادامه ميگويد: «هرچه افراد يك جامعه در رفاه بيشتري قرار داشته باشند، ميزان شوخطبعي و نشاط در آن جامعه افزايش پيدا ميكند و نقطه مقابل آن در جامعهاي كه غم و اندوه بر آن حاكم باشد، مردم آن جامعه شوخيها و سربهسر گذاشتنها را قبول ندارند.» شوخي و ايجاد فضاي طنز در حالت كلي خود اقدامي براي صميمي شدن ارتباط دوستانه و حضور مفيد، شاديآور و روحيهدهنده است. قراييمقدم درباره ايجاد اين نوع شوخيها ميگويد: «در كشوري مانند ايران باتوجه به نكتهسنجي و باريكبيني مردم و همچنين غناي فرهنگي، مردم براي هر رويداد شعر، قطعه ادبي و همچنين طنز ميسازند و آن را دستمايه روابط اجتماعي خود ميكنند اما آنچه كه مشخص است هر چه كشوري از لحاظ فرهنگي غنيتر باشد، در خلق مضامين طنز نيز غنيتر است.» شايد به واسطه همين نكته است كه هر جامعهاي سعي ميكند به واسطه مثلها، متلها و انواع و اقسام روشهاي شادي آور مانند لطيفهها، جوكها و بسياري موارد ديگر آن را در جامعه خود اشاعه دهد. با اين همه قراييمقدم چهرههاي ديگري از شوخي نيز معرفي ميكند. چهرههايي چون هجو و استهزا كه شوخي به قصد تخريب است. او در اينباره ميگويد: «بطور كلي يك دستمايه كلي از اين نو مسائل در جهان وجود دارد و آن اين است كه در بيشتر كشورهاي دنيا، كساني كه در پايتخت زندگي ميكنند، بطور كلي پايتختنشينها، گروه ديگر از مردم را كه در خارج از محدوده پايتخت زندگي ميكنند را دستمايه استهزا يا هجو خود قرار ميدهند. شوخي، تيغ دو دم دنياي شوخي، دنياي دور كردن افراد از ناراحتيها، غمها و مشكلات اجتماعي است و هر كسي سعي ميكند در اين دنيا جايگاهي براي خود مهيا يا آنكه خود را با آن درگير كند. دنياي شوخي دنيايي محدود و كوتاه است. با اين همه در بسياري از موارد استفاده از اين اسباب و عامل آسايش به دليل آنكه در زمان، مكان و موقعيت مناسب به درستي مورد استفاده قرار نميگيرد، نتيجه عكس به خود ميگيرد و زمينه ساز بعضي از سوءتفاهمها و كينهها و دشمنيها ميشود. دكتر يونس عليزاده، روانشناس باليني معتقد است آن چه در دنياي شوخي با توجه به دوره كوتاه و زودگذر آن اهميت دارد محتواي شوخيهايي است كه باعث تقويت رفتار و احساس متقابل افراد به يكديگر ميشود اما گاه افراط در آن موجب پائين آمدن حرمت انسانها و عاملي براي آسيبپذيري شخصيت انسان و همچنين روابط با ديگران ميشود. عليزاده در ادامه با تأكيد در حفظ حرمت در اين دنيا ميگويد: «حفظ حرمت متقابل در شوخيها عاملي براي ايجاد يك محيط نشاطآور و پيشگيريكننده از مسائلي مانند اضطراب و افسردگي ميشود.» كار و شوخي آنچه در يك جامعه براي دولتمردان مهم است بالا بردن روحيه فردي و اجتماعي و پيشگيري از افسردگي و اضطراب است. بهگونهاي كه هر چقدر روحيه افراد يك جامعه از بعد روحي و رواني بالاتر باشد، كارايي و بازده كارايي آنها در سطح بالاتري قرار ميگيرد و مشاركت در امور اجتماعي افزايش پيدا ميكند، در نقطه مقابل آن هرچه افراد در جامعه افسرده و داراي اضطراب و نگراني باشند كارايي و بازدهي آنها و همچنين سطح مشاركت مردم در امور اجتماعي كاهش پيدا ميكند. شايد بيدليل نباشد كه يكي از دلايل گرايش مديران شهري به طنز و اشاعه شوخيها به اين دليل باشد. بهگونهاي كه پرداختن به سوژههاي طنز در سينما، تلويزيون، راديو و حتي برگزاري مراسمهاي اينچنيني در سطح شهر از اهميت ويژهاي برخوردار است. به اعتقاد مونا فتحعليخاني، روانشناس باليني اهميت پرداختن به شوخي و طنز بهاندازهاي است كه حتي مديران ادارهها و كارخانهها سعي ميكنند تا با استخدام روانشناسان يا طنزپردازان و حتي ارسال مطالب طنز فضاي شوخي را بين ساعت استراحت كارمندان و كارگران ايجاد كنند تا به واسطه آن روحيه كارمندان خود را در سطح مطلوب نگه دارند. اين روانشناس باليني اهميت اين موضوع را تا اندازهاي عنوان ميكند كه سرفصل با اين محتوا در روانشناسي صنعتي مطرح است. منبع:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 128]
-
سینما و تلویزیون
پربازدیدترینها