تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1815285316
آینده مسلمانان در قرن21 چه خواهد بود؟
واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: آینده مسلمانان در قرن21 چه خواهد بود؟ ماهاتیر محمد ما بسیار دیر متوجه عصر صنعتی شدن گردیدیم و تا خواستیم خود را با تحولات این عصر هماهنگ کرده، برای تقویت و توسعه کشورمان گامی برداریم، به عصر اطلاعات وارد شدیم. در حالی که مسلمانان در عصر اقتدار خود مخترع و مولد کالاهای صنعتی بودند، ما شرایط جامعه را برای بهره گیری از صنعت فراهم نکردیم و در نتیجه برای نیازهای خود، حتی نیازهای دفاعی، به تولیدات غیرمسلمانان متکی شدیم. ما برای جنگ با یکدیگر نیز از سلاح های غیرمسلمانان استفاده کردیم.امروز دنیا عصر صنعتی شدن را پشت سر گذارده، وارد عصر اطلاعات شده است. امروز فهمیده ایم که دیگر نمی توانیم مرزهای خود را ببندیم و فساد فوران زده از طریق اینترنت و رسانه های الکترونیکی جامعه مسلمانان را احاطه کرده است و ما هنوز در پیچ و خم این بحث هستیم که چه چیز اسلامی است و چه کسی کاملا مسلمان می باشد؟در مالزی یک گروه پرخاشگر از مسلمانان وجود دارد که با قرائت برخی از آیات قرآن یک شورش مردمی را علیه دولت که به زعم آنان کافر است، هدایت می کنند. این گروه نمونه کسانی هستند که قرنهاست امت اسلام را تحت تاثیر خود قرار داده اند.مالزی 42 سال است که مستقل شده که البته مدتی طولانی نمی باشد. در این مدت به رغم وجود اقوام مالایی، چینی و هندی ما کشور را در صلح نگه داشته ایم. مالایی ها که اکثریت هستند، مسلمان می باشند، چینی ها، بودایی ها و هندی ها، هندو هستند. هر کدام نسبت به دین خود تعصب دارند و در وهله اول به نظر می رسد که نمی توان آنها را متحد کرد. مسلمانان مالایی گوشت خوک نمی خورند، در حالی که چینی ها گوشت خوک را دوست دارند. هندوها گوشت گاو نمی خورند، در حالی که مسلمانان عاشق گوشت گاو هستند و دولت مسلمان مالزی موفق شده است میان این گروه ها تفاهم ایجاد نماید. همین دولت موجب توسعه سریع کشور گردید. امروز مالزی از کشوری که کاملا به واردات قلع و کائوچو وابسته بود، به یکی از بزرگترین تولید کنندگان و صادر کنندگان یخچال و کولر تبدیل شده است. 82 درصد از صادرات مالزی را کالاهای ساخته شده در داخل تشکیل می دهد و مالزی هفدهمین کشور صادر کننده جهان است.ما همچنین دارای یک دموکراسی شایسته هستیم. انتخابات هر پنج سال یک بار برگزار می شود و همه حتی مخالفان می توانند برنده انتخابات باشند و بر دولت های ایالتی نیز حاکم گردند.بزرگترین حزب مخالف دولت مالزی، حزب اسلامی مالزی (پاس) است. آنها مدعی هستند که هر کس به آنها رای بدهد، بهشت را در دنیای پس از مرگ خریده است. آنها می گویند ما و اسلام یکی هستیم و بقیه مسلمانان که اکثریت را تشکیل می دهند، کافر هستند. آنها در مراکز گوناگون از جمله دانشگاه ها نفرت و نارضایتی از دولت را دامن می زنند. در انتخابات اخیر این حزب موفق شد در دو ایالت حاکم گردد، اگر چه بسیاری از مردم از رای دادن به این حزب پشیمان هستند.مخالفان مالزی در خارج، از پیروزی این حزب خوشحال بوده، مشوق فعالیت های پاس هستند. اگر چه هیچ اعتقادی نسبت به باورهای اسلامی این حزب ندارند. ما سعی می کنیم به استثنای مقاطع خاص، با این حزبه به دیده اغماض بنگریم، اما آنها مکررا می گویند که دولت مالزی کافر است. گروه افراطی المعونه که اخیرا درصدد براندازی دولت با اقدامات مسلحانه بود، با حزب اسلامی ارتباط دارد.حزب اسلامی تمایلی به مشارکت در توسعه کشور ندارد و سعی می کند مسلمانان را علیه دولت تحریک کرده و به آنها بگوید که در صورت شرکت در جهاد علیه دولت و کشته شدن در این راه، شهید محسوب می شوید و مکان مناسبی در بهشت خواهید داشت. مشخص نیست آیا ایشان صلاحیت اعلام جهاد علیه دولت را دارند یا خیر؟ اما در مجموع اقدامات آنها موجب بهبود وضعیت مسلمانان نشده و این تصور را ایجاد کرده که مسلمانان مالایی مخالف صلح و توسعه هستند و قرنهاست که جهان اسلام با مشکلاتی از این قبیل مواجه است.براستی آینده مسلمانان در قرن بیست و یکم چه خواهد بود؟ صادقانه بگویم، من چندان نسبت به آینده خوشبین نیستم. ما در قرن پانزدهم هجری هستیم، در طول این 15 قرن در جهان مسیحیت نیز مسایل مشابهی وجود داشته است. مسیحیان نیز بسیاری از مراکز را آتش زده، جنایات فراوانی تحت عنوان دفاع از مذهب انجام دادند. آنها نیز برای تشخیص مسیحی خوب از مسیحی بد، جنگ های متعددی را دامن زدند و نهایتا توده ها در جستجوی آزادی، علیه آنها قیام کردند.امروز ما شاهد پراکندگی مسلمانان هستیم. بسیاری از مسلمانانی که میهن خود را ترک کرده اند، در آمریکا زندگی می کنند و بسیاری نیز تابعیت کشورهای خود را ترک گفته اند. مانند بسیاری از پناهندگان مسیحی، مسلمانانی که کشورهای خود را ترک کرده اند، افراد با استعدادی هستند. آنها هنوز مسلمانان خوبی بوده و بر اساس تعالیم اسلام اعمال خود را انجام می دهند. اما هرگز نمی توانند امیدوار باشند که سرزمینی که در آن زندگی می کنند، تبدیل به یک سرزمین اسلامی گردد. ایشان همواره احساس حل شدن در جامعه غیرمسلمان دارند.بسیاری از آنها در سرزمین محل اقامت خود اقدامات خوبی انجام داده، خواسته یا ناخواسته در مسیر غنی سازی این سرزمین ها مشارکت داشته اند. اما در عین حال موجب فقر در میهن خود بوده اند چرا که میهن اسلامی آنها از وجودشان و از استعدادشان محروم بوده است.این باعث تاسف است. باعث تاسف است چرا که میهن اسلامی به آنها نیاز دارد، اما اگر آنها به میهن خود بازگردند، فرصت های مناسب برای شکوفایی استعداد و مهارت آنها وجود ندارد.کشورهای آنان فقیر هستند. تسهیلات برای کار و تحقیق و توسعه وجود ندارد. فاقد ثروت کافی برای پرداخت دستمزد مناسب هستند. از آنها به خاطر کارهایشان قدردانی نمی شود، حتی ممکن است به غیراسلامی بودن متهم شوند.من می دانم بسیاری از کسانی که میهم خود را ترک کرده اند، علاقه وافری به میهن خود دارند و آنها می خواهند به کشور خود برگشته، به مردم خود کمک کنند. اما به دلایل متناوب نمی توانند و تنها عده قلیلی از آنها برمی گردند. گفتن این حرف غم انگیز است، اما برخی از آنها برای اینکه مورد پذیرش کشورهای پذیرنده قرار گیرند، مذهب خود را ترک کرده، معیارهای جامعه جدید را می پذیرند.این یک سناریوی غم انگیز برای آینده مسلمانان است. البته این اتفاق می تواند رخ ندهد.در اینجا من می خواهم در مورد اقدامات مردم مسلمان مالزی در مسیر توسعه و بهبود اقتصادی صحبت کنم. نخست ما اعتقاد داریم که دستیابی به توسعه به دهه ها یا حتی قرنها زمان نیاز دارد. لذا باید صبور باشیم و باید برای استقرار ثبات و صلح در کشورهای خود تلاش نماییم. ما سعی کرده ایم یک دولت فعال و قادر به اجرای سیاست ها و معتقد به ضرورت توسعه اقتصادی که با رای مردم به قدرت رسیده باشد داشته باشین. ما می خواهیم مسلمانان در تمام زمینه های علوم، هنر و تکنولوژی دانش آموخته باشند، البته نباید علوم و اعمال اسلامی را نیز فراموش نمایند. ما می خواهیم آنها قادر به افزایش ثروت و درآمد باشند.ما دوست داریم مسلمانان کشورمان به صورت معنوی آماده مقابله با چالش های زمان خود باشند. آنها نباید عاطفی یا از روی احساس با مسایل برخورد کنند، بلکه می خواهیم دارای استراتژی برخورد با مشکلات باشند. ما می خواهیم آنها در مواجهه با دشمنان شجاعانه برخورد کنند، نقاط ضعف و قوت آنها را بشناسند و برای پیروزی بر دشمن طرح و برنامه داشته باشند. آنها نباید کورکورانه به مصاف دشمن بروند و البته آرزومند شهادت در راه اسلام هستند.باور ما این است که اگر بتوانیم یک ملت مسلمان منطقی، توانا در مدیریت، در علوم و تکنولوژی، در تجارت و صنعت، در سیاست، در جامعه و با ثبات در مذهب ایجاد نماییم آنگاه ما می توانیم پیشرفت کنیم و این جهاد ما می باشد. مسلمانانی که امروز دولت مالزی را اداره می کنند، دارای این اعتقادات هستند. همکاران غیرمسلمان ما نیز مخالف این اعتقادات نیستند، چون نشان داده ایم که دولت مسلمان می تواند نسبت به غیرمسلمانان عادلانه رفتار کند، چرا که در غیر این صورت تعالیم اسلامی را اجرا نکرده است.ما امیدواریم که بتوانیم در یک مدت کوتاه به مسلمانان و غیرمسلمانان کشورمان، راه ایجاد رنسانس اسلامی و رستاخیر مسلمانان را نشان دهیم. ما امیدواریم که توفیقات اندک ما به عنوان یک الگو و مدل از سوی دیگر ملتها مورد شناسایی قرار گیرد. ما هنوز فکر می کنیم می توانیم این اقدام را انجام دهیم. اما ما در مالزی شاهد یک درگیری میان مسلمانان هستیم که مورد پذیرش ما نیست. ما می بینیم که جوانان آموزش دیده و تحصیل کرده به وسیله افراد کوردل تحریک می شوند. آنها به تعصب و قشری گرایی تحت عنوان تمایل به شهادت و بهشت تشویق شده، در مسیر استقرار صلح و توسعه امت مسلمان و تمدن اسلامی به کار گرفته نمی شوند.من بسیار تلاش می کنم تا نسبت به سرنوشت مسلمانان در قرن بیست و یکم و هزاره سوم میلادی خوشبین باشم اما باید بپذیرم که خوشبین بودن بسیار مشکل است. فقط اندکی از مسلمانان واقعیت را درک می کنند. بعد از یکهزار و چهارصد سال مسلمانان در شناخت مذهب اسلام ناکام مانده اند. مذهبی که ساده است و نسبت به مسلمانان سختگیری نمی کند، اما متاسفانه مسلمانان اصرار بر تداوم مجادلات لفظی و بحث های اختلاف انگیز دارند و عدم تفاهم آنها موجب جنگ و کشتار یکدیگر و زمینه ساز بدگویی دشمنان از اسلام می گردد.من متاسفم که قادر به مشاهده رنسانس اسلامی در قرن بیست و یکم میلادی نیستم. ما هنوز نسبت به وقایع عصر صنعتی شدن توجیه نشده ایم، در حالی که با عصر اطلاعات مواجه هستیم. شمار اندکی از ما آگاه هستند، اما آنها بسیار کم اند و نمی توانند کار زیادی انجام دهند. این تعداد تقریبا در حاشیه زندگی می کنند و با گذشت زمان شاید تعداد بیشتری به آنها بپیوندند.من امیدوارم کسان دیگری باشند که به صورت مثبت قرن بست و یکم را آغاز بازگشت به تمدن اسلامی جلوه دهند من تمایل دارم توسط آنان متقاعد شوم. بنابراین من و دیگر مسلمانان می توانیم در حد ممکن در احیای تمدن اسلامی مشارکت نماییم.جهانی که در آن به سر می بریمماهاتیر محمدترجمه: محسن پاک آیین انتشارات اطلاعاتچاپ دوم
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 379]
-
گوناگون
پربازدیدترینها