واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: متخصصان اظهار ميدارند كه مصرف داروهاي ضد افسردگي يکي از بهترين راه كارها براي مقابله با افسردگي است اما بايد در نظر داشت كه ما به عنوان يك مصرف كننده، چه توقعي از اين داروها بايد داشته باشيم. به گزارش سرويس بهداشت و درمان ايسنا، واقعيت اين است که داروهاي ضد افسردگي مانند آنتي بيوتيکها نيستند که در طول چند روز عامل بيماري زا را از بدن ريشه کن کنند. داروهاي ضد افسردگي به جاي ريشه کردن عامل بيماري، علايم آن را کاهش ميدهند و درعين حال امکان دارد که بيمار حتي بعد از رهايي از علايم نياز به مصرف دارو داشته باشد. انجمن روان پزشکان آمريکا توصيه ميكنند كه بيمار بايد 4 تا 5 ماه بعد از بهبود علايم هم از داروهاي ضد افسردگي استفاده کند. اين کار باعث ميشود تا از احتمال بازگشت بيماري کاسته شود. برخي ديگر از بيماران ممکن است به زمان طولانيتري براي مصرف دارو احتياج داشته باشند. افسردگي ميتواند در بعضي از مواقع شبيه بيماري مزمن مانند ديابت و بيماريهاي قلبي عمل کند. در اين شرايط بيمار به يک روند درماني مداوم احتياج دارد که به آن درمان نگهدارنده گفته ميشود. بر اساس اين گزارش، طي دو دهه گذشته تعداد زيادي از داروهاي جديد ضد افسردگي روانه بازار شدهاند که تا حدودي متفاوت از داروهاي قديميتر عمل ميکنند. يك نوع از اين داروها بازدارندههاي انتخابي باز جذب سروتونين (SSRIs) هستند. اين داروها بر روي سطح يک ماده شيميايي در مغز به نام «سروتونين» اثر مي گذارند. از انواع اين ضد افسردگيها مي توان به اس سيتالوپرام، فلووکسامين، پاروکستين و فلوکستين اشاره کرد. عوارض جانبي اين داروها معمولاً اندک و شدت آنها کم است و شامل مشكلات معده، مشکلات خواب، مشکلات جنسي، سردرد، اضطراب و تغييرات وزني هستند. نوع ديگري از داروهاي ضد افسردگي بازدارندههاي باز جذب سروتونين و نوراپي نفرين (SNRIs) نام دارند. اين داروها روي ميزان سروتونين و ماده شيميايي ديگري در مغز به نام نوراپي نفرين تأثير ميگذارند و اين داروها شامل دولوکستين و ونلافاکسين هستند. عوارض جانبي اين داروها نيز معمولاً کم و کم شدت و شامل عوارضي مانند بهم خوردگي معده، مشکلات خواب، مشکلات جنسي، سردرد، اضطراب، سرگيجه و ضعف هستند. نوع سوم اين داروها شامل بازدارنده هاي بازجذب نوراپي نفرين و دوپامين (NDRIs) ميباشند. اين داروها بر سطح اپي نفرين و دوپامين در مغز تأثير مي گذارند. از ميان اين داروها مي توان به بوپروليون اشاره کرد. عوارض اين دارو نيز کم شدت بوده و مشکلات خواب، سردرد و اضطراب را شامل ميشود. گروه چهارم سازندههاي نوراپي نفرين و سروتونين (NaSSAs) هستند كه عوارض اين دسته از داروها شامل ميرتازپين عبارت از مشکلات خواب، اضطراب، اغتشاش معده و سرگيجه هستند. اين چهار گروه جزو داروهاي جديد ضد افسردگي محسوب ميشوند. از جمله اولين داروهايي که در درمان افسردگي استفاده ميشوند ميتوان به ضد افسردگيهاي تري سايکليک و بازدارندههاي مونوآمين اکسيداز اشاره کرد که هر دو در تعادل شيميايي مغز موثر هستند. متخصصان سعي ميکنند؛ از اين داروها با حداقل دوز موثر استفاده کنند زيرا که ميتوانند عوارض جدي و شديدي در بدن ايجاد کرده و با بقيه داروها و غذاهاي مصرفي فرد تداخل پيدا کنند. با اين وجود داروهاي ذکر شده هنوز هم در بعضي موارد افسردگي به خصوص در مواردي كه داروهاي جديد جواب ندادهاند تجويز ميشوند. اگر براي مدت مناسبي به دارويي اجازه داديد تا فعاليتش را انجام دهد و آن وقت باز متوجه شديد که احساس خوبي نداريد حتما با پزشکتان مشورت كنيد. هم چنين حتما به خاطر داشته باشيد که نبايد هيچ دارويي را بدون نظر پزشک کنار بگذاريد يا تعويض كنيد. حتي اگر احساس کرديد که بيماريتان کاملاً بهبود يافته است قطع مصرف يک دارو مي تواند مساوي با بازگشت افسردگي باشد. در نظر داشته باشيد كه مطمئنترين راه براي يك درمان صحيح بويژه از نوع دارويي مراجعه به متخصص است.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 299]