واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
اختلالات سازگاري منبع:روزنامه قدس شرح بيماري اختلالات سازگاري عبارت است از علايم احساسي يا رفتاري بيش از اندازه در پاسخ به يك موقعيت استرس زا در زندگي . در اين حالت فرد قادر نيست آن طور كه انتظار مي رود با تغييرهاي پيش آمده در زندگي سازگاري حاصل كند، كه اين امر به نوبه خود باعث خلل وارد آمدن به كاركردهاي فرد در زندگي روزانه مي شود. علايم شايع حتماً بايد يك عامل استرس زا قابل شناسايي وجود داشته باشد. اين عامل استرس زا ممكن است خيلي جزئي به نظر آيد، مثلاً مقدار كمي ضرر مالي ، يا حتي مثبت باشد، مثلاً ارتقاي شغلي . علايم يا تغييرهاي رفتاري در عرض 3 ماه از ظهور عامل استرس زا به وجود مي آيند و حداكثر تا 6 ماه پس از رفع عامل استرس زا ادامه مي يابند. اختلال رواني ديگري وجود ندارد (مثلاً افسردگي اساسي ، اختلال اضطرابي ، اختلال شخصيت و...). علايم و شدت آنها در افراد مختلف عيناً شبيه هم نيستند (نوجوانان و سالمندان معمولاً علايم شديدتري دارند). در كل ، اين علايم عبارتند از مشكلات خواب ، بي قراري ، تحريك پذيري ، از دست دادن تمركز، خستگي ، از جا پريدن ، عصبي بودن ، افسردگي ، اضطراب ، گوشه گيري و خودداري . همچنين امكان دارد احساساتي مثل ترس ، خشم ، گناه و شرمساري و انكار عامل يا واقع استرس زا وجود داشته باشند (فرد طوري رفتار مي كند كه انگار هيچ اتفاقي نيفتاده است ). عوامل افزايش دهنده خطر ميزان نامطلوب بودن تغييرهايي كه عامل استرس زا به وجود آمده است .اين كه آيا واقعه استرس زا به طور ناگهاني رخ داده يا قبلاً انتظار آن مي رفته است . اهميت منحصر به فرد واقعه استرس زا در زندگي فرد نبود حمايت مناسب از فرد (مثلاً از طرف خانواده ، دوستان و نيز ارتباطات مذهبي ، فرهنگي و اجتماعي ) ميزان آسيب پذيري فرد به تجربيات استرس زا در زندگي پيشگيري راه خاصي براي پيشگيري از آن وجود ندارد. عواقب مورد انتظار معمولاً با موفقيت در سازگاري با تغييرهاي زندگي يا پايان واقعه استرس زا مشكل خود به خود حل مي شود. در مواردي كه فرد نتواند خود به تخفيف علايم كمك كند، درمان كمك كننده خواهد بود. اختلال سازگاري اصولاً شايع بوده ، اما معمولاً موقتي است . عوارض احتمالي مشكل در حفظ روابط يا شغل ؛ به درازا كشيدن اين گونه مشكلات در نوجوانان ؛ روي آوردن به الكل يا مواد مخدر براي غلبه بر علايم و احساسات نامطلوب ؛ اضطراب و افسردگي مزمن درمان - اصول كلي مراقبت از خود، روان درماني و در بعضي از موارد، استفاده از دارو. انتخاب درماني بر مبناي شدت اختلال سازگاري و تأثيري كه بر زندگي فرد گذاشته است خواهد بود. خانواده و دوستان فرد مي توانند به وي در سازگاري با واقعه كمك كنند. همچنين فرد با كمك آنها مي تواند در زندگي خود تغييرهايي را به وجود آورد كه در آينده بتواند سازگاري بهتري با وقايع زندگي داشته باشد. خود فرد هم مي تواند روش سازگاري با واقعه استرس زا را فرا گيرد، عوامل استرس زا و احساسات خود را در مورد آنها به طور روزانه يادداشت كند، با دوست خود در مورد تجربياتش صحبت كند، به يك گروه حمايتي بپيوندد و سلامت جسمي خود را فراموش نكند (رژيم غذايي ، ورزش و خواب مناسب ). روشهاي روان درماني مختلفي براي كمك به فايق آمدن به اختلال سازگاري موجود هستند و اثربخشي آنها به اثبات رسيده است . هر كدام از اين روشها كه مورد استفاده قرار گيرد، بيشتر براي مدت كوتاهي مورد نياز خواهد بود. در بعضي از موارد ممكن است خانواده درماني توصيه شود (از جمله مشاوره زناشويي ). داروها با توجه به اين كه اختلالات سازگاري معمولاً كوتاه مدت هستند، معمولاً نيازي به دارو وجود ندارد، اما امكان دارد براي بي خوابي يا ساير علايم خاص ، بسته به شدت آنها، دارو تجويز شود. فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري محدوديتي براي آن وجود ندارد. حتي توصيه به داشتن يك برنامه ورزشي منظم مي شود. فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري بدني به كم كردن اضطراب و استرس كمك مي كند. رژيم غذايي براي حفظ سلامتي در حد مطلوب ، يك رژيم غذايي متعادل داشته باشيد. درچه شرايطي بايد به پزشك مراجعه نمود؟ اگر شما يا يكي از اعضاي خانواده تان علايم اختلال سازگاري را داريد. اگر با وجود شروع درمان ، علايم بدتر شوند. اگر دچار علايم جديد و غيرقابل كنترل شده ايد. داروهاي مورد استفاده در درمان ممكن است عوارض جانبي به همراه داشته باشند.
#پزشکی#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 543]