واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: همشهری-اروين يالوم، حالا يكي از چهرههاي نوظهور ادبي-روانشناختي در ايران است؛ يكي از معدود نويسندگاني كه در زمان حياتش شانس شناختهشدن در ايران را داشته و به سرعت محبوب هم شده است.محبوبيت او حاصل تركيب جالبي است كه در سالهاي اخير، مثل فرمولي براي كيمياگري، مخاطب را مسحور كرده است؛ تركيب روانشناسي علمي و ادبيات. اين تركيب البته به شكلهاي مختلفي تاكنون نتيجه داده است كه شايد نخستين شكل بسيار موفق آن، رمان فلسفي «دنياي سوفي» بود كه توانست نفس تازهاي را در كالبد نيمهجان بازار كتاب ايران آن سالها بدمد. حالا اروين يالوم چهرهاي كم و بيش مشابه با يوستين گاردر است كه با تركيبي از فلسفه جدي و ادبيات خيالانگيز، كتابهاي جذابي را خلق كرده است. يالوم حالا 68 ساله است و اتفاقا بيش از آنكه داستاننويس باشد، هنوز هم روانپزشك يا روانشناس است. آنچنان روانشناس كه در داستانهايش به سختي ميتوان ادبيات را در لابهلاي دغدغههاي آموزشي و روانشناختياش تشخيص داد. هرچند كه در يادداشت كوتاه آخر كتاب «مامان و معني زندگي» مينويسد: «در اين كتاب كوشيدهام هم قصهگو هم آموزگار باشم. هرگاه اين دو نقش با يكديگر در تعارض بودهاند، بايد ميان افزودن يك نكته آموزشي جالب و حفظ معيار دراماتيك داستان يكي را برميگزيدم. تقريبا در همه موارد داستان را مقدم دانستهام و سعي كردهام رسالت آموزگاريام را از طريق مباحث غيرمستقيم به انجام برسانم.» با اين حال ايدههاي بكر و تركيب خلاقانهاي كه در داستانها به كار ميبندد، نتيجهاي خيرهكننده دربردارد. اين نتيجه در رمان «و نيچه گريست» كه دو بار در ايران ترجمه شد (بار دوم با نام وقتي نيچه گريست) آن قدر به مذاق خوانندگان ايراني كه هيچگاه با تركيباتي اينگونه مواجه نبودهاند خوش نشست كه يالوم را به نويسندهاي محبوب بدل كرد و مترجمان و ناشران را به طرفش سوق داد. «مامان و معني زندگي» كه نشر كاروان آن را منتشر كرده است، درواقع حاصل همين سوق است. در اين كتاب،6 داستان از يالوم توسط سپيده حبيب، مترجم وقتي نيچه گريست، ترجمه شده است. خود يالوم ابتداي كتاب درباره اين داستانها نوشته است: «شخصيتها و موضوع داستانهاي اول، دوم، سوم و چهارم واقعياند، ولي نام، خصوصيات و موقعيتشان تغيير يافته است. داستان سوم براساس وقايع حقيقي نوشته شده، ولي جزئيات شخصيتي و موقعيتها تغيير داده شده است. داستانهاي پنجم و ششم تخيلياند و هر گونه شباهت شخصيتها با اشخاص حقيقي زنده يا مرده كاملا اتفاقي است.» جالب اينكه وجه آموزشي و روانشناختي كتاب چنان پررنگ است كه مقدمه آن را يك روانپزشك نوشته است: دكتر جعفر بوالهري، رئيس انستيتو روانپزشكي تهران. همان جايي كه سفارش كار را به نشر كاروان داده است. بوالهري در مقدمه كتاب مينويسد: «مامان و معني زندگي، كتاب درسنامه روانپزشكي، رواندرماني، اخلاق، آموزش و شناخت همه ابعاد وجودي- يعني چهار بعد بيولوژيك، رواني، اجتماعي و معنوي- انسان است كه شالوده رويكرد نوين روانپزشكي است...»
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 536]