محبوبترینها
کدام رنگ کاغذ دیواری مناسب فضای شماست؟
چه چیزهایی دیگر در دکوراسیون مد نیست؟!
بررسی قیمت تیرچه + قیمت تیرچه کرومیت + قیمت یونولیت
خرید و قیمت ورق در مشاوران آهن + [مشاوره رایگان]
تی‌وی وال: ایده‌ای نوین برای دکوراسیون داخلی
انواع ریل دستگاه‌های CNC + جدول مقایسه معایب و مزایا
خرید سوسیس پرکن اصل با گارانتی
تشخیص دیسک و صفحه اصلی از تقلبی (6 راه ساده)
بهترین روش های چاپ جعبه محصولات + ویژگی ها و کاربردها
بهترین روش های چاپ جعبه محصولات + ویژگی ها و کاربردها
ده راهنمایی برای نوازندگان مبتدی یوکللی
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1809861026
شرق اروپا در راه بازگشت به مسكو
واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: شرق اروپا در راه بازگشت به مسكو ليلا ايمنى جمهورى هاى شوروى سابق هنوز عرصه رويارويى دو جريان ليبرال ها و سوسياليست ها است. بعد از فروپاشى كمونيسم قدرت سياسى در اين مناطق اغلب به دست احزاب و چهره هاى ليبرال افتاد. بسيارى معتقد بودند كه بازگشت چپ ها به حاكميت در اين كشورها امرى محال است اما بعد از دو دهه موج نابسامانى اقتصادى آرام آرام افكارعمومى اين كشورها را به سوى انديشه هاى چپ و احزاب كمونيست كشانده است. اما ماجراى افول و ظهور جريان هاى سياسى در اين مناطق چندان هم سهل و ساده انجام نمى گيرد. رويگردانى مردم از يك جناح و دل سپردن به گروه جديد اغلب با تراژدى خشونت بار همراه است. آخرين نمونه از دوره گذار خونين در مولداوى به نمايش درآمده است. كمونيست ها و جناح مخالف غرب توانسته اند از طريق انتخابات به صحنه بازگردند اما سير بازگشت آنها به دليل مقاومت خشونت بار جناح ليبرالها بحرانى خطرناك را رقم زده است. اين رويارويى با جبهه گيرى اروپا و امريكا از يك سو و روسيه از سوى ديگر ابعادى پيچيده تر يافته است. محافل روسيه اكنون هشدار داده اند كه گروه هاى ليبرال با نقشه به راه انداختن «انقلابى مخملين» در مولداوى عزم خود را براى جلوگيرى از به قدرت رسيدن كمونيست ها جزم كرده اند. جوانان خشمگين پارلمان را به آتش كشيده تا انتخابات دوباره برگزار شود. جامعه جهانى اكنون با نگرانى عميق رويارويى خيابانى مولداوى و حوادث پايتخت آن كيشينف را دنبال مى كند. رويارويى خيابانى در مولداوى از جهاتى بى شباهت به نزاع گرجستان نيست. در مركز حوادث مولداوى گرايش منطقه جدايى طلب ترانس نيستريا قرار دارد عجيب تر اين است كه جدايى طلبان مولداوى با تفاوت كمى در وضعى شبيه به اوستياى جنوبى و آبخازى خواستار الحاق مولداوى به رومانى شده اند. اين درحالى است كه رومانى از پيشرفته ترين كشورهاى اروپا فاصله زيادى دارد. نيويورك تايمز در گزارشى تحليلى از حوادث مولداوى مى نويسد: تظاهراتى كه بعد از انتخابات مولداوى در پايتخت اين كشور شهر كيشينف برگزار شده شباهتى به انقلاب نارنجى كه در سال ۲۰۰۴ در اوكراين به وقوع پيوست ندارد. جالب اينجاست كه در اين تظاهرات پايگاه اينترنتى فيس بوك و سايت Twitter نقش به سزايى داشتند. اين تظاهرات به هيچ عنوان آرام نبوده و ربطى به تقلب هاى انتخاباتى هم ندارد. حرف تظاهركنندگان اين است كه جناح حاكم دولت را قبول ندارند. مولداوى تنها كشور اروپايى است كه در آن يك حزب كمونيستى در سالهاى ۲۰۰۱ و ۲۰۰۵ با اختلاف فاحشى برنده انتخابات شده است. پس اين اعتراضات به چه دليل است حزب كمونيست در رقابت انتخاباتى به شگردهاى پيچيده اى دست زد. هرچند تلويزيون محلى توقيف شد اما اصلى ترين شبكه تلويزيونى مخالف به كار خود ادامه داد. تجار براى قطع روابط خود با مخالفين تحت فشار قرار گرفتند، اما هيچ كارى براى هزاران نفر از اهالى مولداوى كه در خارج از اين كشور زندگى مى كنند و تمايل چندانى به دادن رأى به حزب كمونيست ندارند انجام نشد. مولداوى در قياس با بسيارى از كشورهاى شرق اروپا فضايى باز دارد و شايد همين فضاى باز سياسى منشأ دردسر آن شده است. مردم اين كشور به رسانه هاى جمعى كشورهاى اوكراين، رومانى و روسيه دسترسى دارند. در اين كشور هيچ قدرت اقتصادى مانند گازپروم در روسيه وجود ندارد كه بر اقتصاد اين كشور سيطره داشته باشد. در سال ،۲۰۰۷ ۵۱ درصد از كل صادرات مولداوى به مقصد اتحاديه اروپا ارسال شد و تنها ۱۵ درصد به روسيه رفت. حتى ترنس نيستريا اصلى ترين توليد كننده فولاد و سيمان بيشتر با اروپا تجارت مى كند. معضل ديگر اين است كه به صورت ريشه اى دو جريان چپ و راست در اين كشور نسبت به يكديگر بدبين هستند / ليبرال ها اكنون مدعى هستند كمونيستها ممكن است بر نتايج انتخابات سرپوش گذاشته باشند. بر طبق خروجى حوزه هاى رأى گيرى ۴۵ درصد از آرا به كمونيستها اختصاص داشت اما آنان ادعا كرده اند كه ۵۰ درصد از آرا را برده اند، در مقايسه با ۴۶ درصد از آرا كه در سال ۲۰۰۵ و كمتر از ۴۰ درصد در يك انتخابات محلى در سال ۲۰۰۷ برده بودند. اصلى ترين جناحهاى مخالف يعنى حزب آزاديخواه طرفدار اروپا و حزب ليبرال-دموكرات هر كدام فقط ۱۳ درصد از آرا را به خود اختصاص دادند و «اتحاد مولداوى ما» تنها ۱۰ درصد. كمونيستها براى انتخاب رئيس جمهور و مسئولان دولتى آينده نياز به تصاحب ۶۱ كرسى از كل ۱۰۱ كرسى پارلمان را داشتند. رهبر آنان، ولاديمير وارونين، دو دوره قانونى تصدى خود را سپرى كرده بود. به نظر مى رسد محتمل ترين نتيجه براى وى رياست پارلمان و براى مولداوى كشف مجدد اين واقعيت است كه اين كشور در واقع يك جمهورى پارلمانى است. جالب اينجاست كه پيش بينى شده است كمونيستها دقيقاً ۶۱ درصد از كرسى ها را تصاحب مى كنند. در سال ۲۰۰۵ آنان مجبور شدند تا با حزب دموكرات مسيحى متحد شوند. اما اين بار حزب كمونيست نيازى ندارد كه با حزب ديگرى متحد شود.آنها به راحتى مى توانند يك يا دو چهره از ليستهاى احزاب ديگر را برگزينند و به سوى خود بكشانند. دومين منشأ افزايش بحران ، نگاه ويژه كمونيستها به سمت روسيه است كه اسباب نگرانى جهان ليبرال را فراهم ساخته است. سياست خارجى مولداوى در سالهاى اخير دچار نوسانات فراوانى شد.با آنكه از سال ۲۰۰۳ وارونين حمايتهاى زيادى از اتحاديه اروپا كرده اما در گرماگرم رقابت نزديك انتخاباتى اين دوره، او به سمت مسكو به عنوان يك منبع حمايت سياسى گرائيد و همين تصميم او واكنش غرب و گروه هاى ليبرال را برانگيخت. البته بر ليست مناقشات سياست خارجى مولداوى بايد بحران جدايى طلبان جمهورى ترنيستريا را افزود. روسيه به نوبه خود خواهان حل اختلاف با اين جدايى طلبان است. اين كشور همچنين در پى خريد اماكنى مانند نيروگاه برق در كيشينف و بالتى است. اما طيف ديگرى از ناظران معتقدند كه شورش كنونى مولداوى با آنكه شعارهاى سياسى سرمى دهد اما ريشه در نابسامانى اقتصادى دارد. اقتصاد پاشنه آشيل همه دولت هاى شرق اروپا است و به محض ناكامى نظام هاى حاكم در تأمين مطالبات اقتصادى مردم ، خيابان هاى پايتخت اين كشورها مملو از تظاهركنندگان مى شود. از اين نظر دليل وقوع اين تظاهرات مولداوى اين است كه اين جا نيز درگير با بحران اقتصادى است. با آنكه به شكل مصنوعى در حين انتخابات آوريل رونقى طولانى در بازار مصرف داخلى ايجاد شد. چرخه اقتصادى وارونين، واردات و ساخت و سازى كه با اين منابع مالى تأمين مى شد را كاهش داد. اما اكنون واردات سه برابر صادرات است و درآمد گمركى ۷۰ درصد از بودجه را تأمين مى كند. حتى اين خطر حس مى شود كه مولداوى ممكن است بزودى دست به دامن صندوق بين المللى پول شود. با همه اين اوصاف مولداوى اگرچه يك كشور كوچك است اما جزو نظام هاى برخوردار از دموكراسى در منطقه است. در گرماگرم بحران اقتصاد جهانى اين خطر وجود دارد كه اتحاديه اروپا هنگامى كه با بحران عميق ترى روبه رو شود از نواحى شرقى عقب نشينى كند و روسيه نيز با ملاحظه پيمان هاى جديد همكارى با اوباما كشور بحران زده مولداوى را به حال خود رها كند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 400]
-
گوناگون
پربازدیدترینها