تور لحظه آخری
امروز : پنجشنبه ، 8 آذر 1403    احادیث و روایات:  امام صادق (ع):منافق به آنچه مؤمنان بواسطه آن خوشبخت مى‏شوند، ميلى ندارد، ولى خوشبخت سفارش به تق...
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

سایبان ماشین

دزدگیر منزل

تشریفات روناک

اجاره سند در شیراز

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

Future Innovate Tech

پی جو مشاغل برتر شیراز

لوله بازکنی تهران

آراد برندینگ

خرید یخچال خارجی

موسسه خیریه

واردات از چین

حمية السكري النوع الثاني

ناب مووی

دانلود فیلم

بانک کتاب

دریافت دیه موتورسیکلت از بیمه

طراحی سایت تهران سایت

irspeedy

درج اگهی ویژه

تعمیرات مک بوک

دانلود فیلم هندی

قیمت فرش

درب فریم لس

زانوبند زاپیامکس

روغن بهران بردبار ۳۲۰

قیمت سرور اچ پی

خرید بلیط هواپیما

بلیط اتوبوس پایانه

قیمت سرور dl380 g10

تعمیرات پکیج کرج

لیست قیمت گوشی شیائومی

خرید فالوور

بهترین وکیل کرج

بهترین وکیل تهران

خرید اکانت تریدینگ ویو

خرید از چین

خرید از چین

تجهیزات کافی شاپ

محصولات فوراور

خرید سرور اچ پی ماهان شبکه

دوربین سیمکارتی چرخشی

همکاری آی نو و گزینه دو

کاشت ابرو طبیعی و‌ سریع

الک آزمایشگاهی

الک آزمایشگاهی

خرید سرور مجازی

قیمت بالابر هیدرولیکی

قیمت بالابر هیدرولیکی

قیمت بالابر هیدرولیکی

لوله و اتصالات آذین

قرص گلوریا

نمایندگی دوو در کرج

خرید نهال سیب

وکیل ایرانی در استانبول

وکیل ایرانی در استانبول

وکیل ایرانی در استانبول

رفع تاری و تشخیص پلاک

پرگابالین

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1834951056




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
archive  refresh

دیکتاتوری توام با استبداد در فضای فرهنگی


واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: دیکتاتوری توام با استبداد در فضای فرهنگی سینمای ما- نمی‌توان برای نقد الگوی ثابتی مشخص کرد، نقد در فضای فرهنگی است که معنای خودش را پیدا می‌کند. باید قبل از اینکه «نقد» را به چالش بکشیم به آسیب‌ شناسی محیط هنری و آثار هنری بپردازیم. نقد تنها در صورت رونق فضای فرهنگی است که می‌تواند اعتلا یابد، باید یک همفکری و همدلی عمومی ایجاد شود تا هم صاحبان یک اثر و هم منتقدین در نقطه‌ای ایده‌آل به هم برسند. اگر انقطاع فرهنگی به وجود بیاید آن وقت فیلمسازان و به طور کل کسانی که اثری را خلق کرده‌اند دچار یک دیکتاتوری توام با استبداد خواهند شد و آن زمان از دست منتقد کاری بر نمی‌آید. اصولا نقد تنها در فضایی فرهنگی نمو پیدا می‌کند نه در شرایط ضدفرهنگی. متاسفانه ما پاتوق‌های فرهنگی آنچنانی نداریم و خیلی کم پیش می‌آید که منتقدان و صاحبان اثر رو در روی هم قرار بگیرند و جلسه نقد و بررسی داشته باشند. این اتفاق ممکن است فقط در برخی از جشنواره‌ها یا برخی فرهنگسراها یا تعداد اندکی برنامه تلویزیونی بیفتد. کسانی که دغدغه‌های فرهنگی دارند، نمی‌توانند همدیگر را پیدا کنند چون فرصت‌های این چنانی خیلی کم فراهم می‌شود و استمرار ندارد. در این فرصت‌هاست که هم فیلمساز و هم منتقد می‌توانند به شناخت درستی از هم برسند. وقتی صاحب اثری (چه درحوزه فیلم، سینما، مستند و تئاتر) منتقد را دشمن خود فرض نکند و بتواند در آن جلسه هم با او دیالوگ برقرار کند و هم تاب شنیدن انتقاد را داشته باشد این رابطه سیری تکاملی پیدا می‌کند و منتقد می‌تواند خلاقیت‌های بهتری را از خود بروز دهد. عامل دیگری که در حال حاضر باعث شده در حوزه نقد دچار مشکل و دعواهای متعددی بشویم شکاف نسلی بین هنرمند و منتقد است. متاسفانه بین منتقدان جوان و هنرمندان دیالوگ‌های درستی برقرار نمی‌شود و افراد به واسطه اینکه سن منتقد کمتر از هنرمند است در مقابل او گارد می‌گیرند و یا حتی برعکس هنرمندان جوان در مقابل منتقدان پیشکسوت حالت تهاجمی دارند. اگر آن پاتوق‌های فرهنگی به طور طبیعی نه تحمیلی وجود داشته باشد بستری به وجود می‌آید که این نگاه‌های انفعالی از بین برود و حتی کسانی که نسبت به سینمای ایران حس خوبی ندارند و آن را از لحاظ حرفه‌ای قبول ندارند با این جلسات ملزم شوند که به فضای فرهنگی کشورشان اعتنای بیشتری داشته باشند. ضمن اینکه این تصور باید جا بیفتد که هر هنرمندی به منتقد نیاز دارد و این یک رابطه دوطرفه است. چندی است که این شرایط خصم‌انگیز به وجود آمده؛ یادم می‌آید که ما زمان قبل از انقلاب در حوزه نقد شرایط متکثری نداشتیم و افراد با وجود اختلاف سلیقه به یک تفاهم نسبی می‌رسیدند، اما الان هردو طرف در مقابل هم با یک گاردی حاضر می‌شوند و فقط به فکر تخطئه یکدیگر هستند. منتقد هم مانند هنرمند یک الگوست و ویترین جامعه محسوب می‌شود. اگر ضعف‌های درونی داشته باشد دچار دافعه عموم می‌شود. از طرفی اگر بخواهیم منصفانه نگاه کنیم منتقد اثری را نمی‌بیند که شایسته نقد باشد. در حال حاضر سینمای ما را فیلم‌های مبتذل و به ظاهر خنده‌دار گرفته است، فیلم‌هایی که حتی ارزش دیدن هم ندارند چطور می‌توان از منتقد انتظار داشت که مردم را دعوت به دیدن چنین فیلم‌هایی کند؟ این اشکال در سیاست گذاری‌‌های سینمایی است که به حجم انبوهی از این فیلم‌های نازل پروانه ساخت داده می‌شود و حالا وقتی سینما رو به نابودی رفت تازه به این فکر می‌کنیم که باید با این فیلم‌ها مقابله کرد. به هر صورت هرچیزی یک ورودی و مبدا دارد. چرا باید اجازه ساخت به این فیلم‌ها داد و بعد پشیمان شد؟ اینکه دیگر اشکال ما منتقدان نیست! البته این را هم بگویم که در همین شرایط هم برخی از منتقدان نگاهی آرمان‌گرایانه مفرط به این سینما دارند. نمونه‌اش می‌شود منتقد برنامه هفت (مسعود فراستی) که بخشی از موضع‌گیری‌هایش منطقی و برخی افراط‌ گرایانه است. ما باید بضاعت حرفه‌ای این سینما را هم ببینیم و بعد نظرات آرمانی بدهیم. در کل من این نظر را دارم که باید یک جور حس اعتماد بین منتقدین و سینماگران به وجود بیاید تا منتقدان هم بتوانند آثار مورد علاقه‌شان را انتخاب کنند و درباره‌اش نظر بدهند. این اتفاق زمانی می‌افتد که آثاری که در این سینما نمایش داده می‌شود آثار ارزشمند و قابل دفاعی باشد وگرنه یک منتقد بیکار نیست که درباره آثار سوپرمارکتی جلسات نقد و بررسی برگزار کند. منبع : خبر آنلاین




این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 305]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


سینما و تلویزیون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن