تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1836239348
نگاهی به نمایش «مانیفست چو»
واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: ایسکانیوز: نمایش مانیفست چو؛ خشونت، پرخاشگری، مهاجرت و بی عدالتی را در جوامع از هم گسیخته روایت می کند و حکایت آدمی به انتها رسیده و خسته از زندگی است. این نمایش به زبان انگلیسی اجرا می شود و اولین نکته ای که در بدو ورود به سالن نمایش توجه هر بیننده ای را جلب می کند. بازیگرانی با لباس هم شکل، و شبیه به لباس نظامیان با اسلحه است. که تماشاگران را به آرامش، خاموش کردن تلفن همراه، و نشستن بر روی صندلی باپرخاش و فریاد هدایت می کنند. نمایش در همان بدو ورود قراردادخود را با تماشاگران را اعلام می کند. که با نمایشی سرشار از خشونت و پرخاشگری طرف است. در واقع تماشاگران نمایش هم جزیی ازشاهدان وحاضران یا گروگان های این شش نفربازیگر،ونمادی ازدانشجویان دانشگاه ویرجینا هستند .و شاهد تمام حوادثی خواهند بود که بر سر «چو» می آید. نمایش «مانیفست چو» بر اساس بازی سازی بازیگران و به کمک یک راهبر بزرگتر که توسط «مرحوم احمد آقالو» بازی شده و از طریق ویدئو پروژکشن پخش می شود به تماشاگران ارایه می شود بازیگران سعی می کنند با توجه به مستنداتی که در مورد «چو»وجود دارد دست به بازسازی قتل عام دانشگاه ویرجینا بزنند. پس می توان این نمایش را از نوع نمایش های مستند تلقی کرد. نمایشی که اولین حرکت های آن توسط «پتروایس »با نمایشنامه های« استنطاق»و« ماراساد» در نمایشنامه نویسی دهه(60 )آلمان شکل گرفت. این نوع نمایش ها مسائل روز، به خصوص مسائل سیاسی را مورد توجه قرارمی دهند.«محمد رحمانیان »نیز طبق حادثه دانشگاه ویرجینا مدارک ،اسناد و اتفاقات مورد نظرش را در رابطه با «چو»جمع آوری کرده، و نمایش «مانیفست چو» را به اجرارسانده است. مولفه هایی که در نمایش «مانیفست چو» وجود دارند بسیارند که تک تک به بررسی آنها خواهیم پرداخت. اصولا در هر جامعه ای خشونت ریشه در هنجارها و ناهنجاری های اجتماعی دارد به خصوص در جوامع غربی که پایبندی به بنیانی چون خانواده کمتر شده و روز به روز گسست و از هم گسیختگی روابط فرد با جامعه، خانواده و همسالان خود بیشتر می شود. درعین حال فرد خود را تنها و منزوی احساس می کند و برای جبران کمبودهای عاطفی و احیانا اقتصادی دست به خشونت و هنجارشکنی می زند. در جامعه ای چون ایالات متحده آمریکا به دلیل اینکه فروش اسلحه آزاد است افراد طرد شده از روابط اجتماعی، راحتر می توانند از طریق خرید اسلحه به خشونت پناه ببرند. که بحرانی ترین نوع آن سال گذشته حوادث« کلمباین» و« دانشگاه ویرجینا» بودند. به دلیل اینکه هیچ منع قانونی برای افراد مختلف از نوجوانان تا بزرگسالان برای خرید اسلحه وجود ندارد قتل عام و کشتن جزیی از زندگی و روابط اجتماعی در جوامع غربی شده و افراد به دلیل فضای خشونت آمیزی که وجود دارد. به سمت خشونت کشیده می شود . نمونه آن در سال(1999)دو پسر (17) تن از همکلاسی های خود را قتل عام کردند. «چو سونگ هوی» اهل کره جنوبی نیز در دانشگاه ویرجینا همانطورکه اشاره شد،(32)تن را از پای در آورد. تا خون بارترین حادثه درتاریخ آمریکای معاصر را رقم بزند. این بدان معنا نیست که در جامعه خودمان خشونت وجود نداردوفقط مختص به جوامع غربی است. کافی به حوادث روزنامه ها و مجلات مختلف نظری انداخته شود تا تیترها مختلفی در مورد قتل های ناموسی، رفیق کشی، پدر کشی ، مادرکشی ، سرقت وتجاوز به عنف را مشاهده کنیم. و این زنگ خطری است که خشونت رفته رفته در جامعه ما نهادینه می شود. «محمد رحمانیان» در نمایش «مانیفست چو» از منظر روانشناسی ،اجتماعی و سیاسی به مساله« چو»پرداخته است.وایجادسوال کرده که منشاءاین همه خشونت چیست؟. بهره گیری از فاصله گذاری در نمایش «مانیفست چو» یکی از مشخصات نمایش های متسند گونه است چرا که باید مخاطب نیز در این گونه نمایش مشارکت داده شود. در بدو ورود به سالن نمایش اولین جرقه مشارکت تماشاگران زده می شود .در «مانیفست چو» اکثر بازیگران رو به تماشاگران دیالگ های خود را می گویند به خصوص بازیگر نقش «چو» ،« افشین هاشمی» و آنجایی که از نقش «چو» بیرون آمده و خود را معرفی می کند. تلنگری به مخاطب زده می شود که این نمایش باز آفرینی و نمایش است از واقعه ای که اتفاق افتاده است .در واقع به مخاطب آگاهی و هوشیاری داده می شود. که بیدار باش و هوشیار که خشونت وجود دارد و تا ابد هم وجود خواهد داشت .منتهابایدآن راکنترل کرد.تا موجب طغیان وناهنجاری نشود. در واقع «مانفیست چو»مخاطب را وادار به تعقل و اندیشه می کند.هدفش فقط سرگرمی و داستان پردازی نمایشی نیست،« محمد رحمانیان» در آثار گذشته خود مثل :«مصاحبه» و« فنز» نیز به بحث روانشناسی شخصیت های اجتماعی نمایشهای خود پرداخته است. آدم های نمایشهای «رحمانیان» افرادی« سرخورده»،« تنها»، «طرد شده» و« افسرده» هستند .که از طریق «خشونت »و« ناهنجاری »خود را تخلیه می کنند.« ازهم پاشیدگی خانواده»،« فاصله طبقاتی» و« جدایی افراد ازنهاد خانواده»، عامل دیگری است که در آثار« محمد رحمانیان» تبدیل به« خشونت» و «ناهنجاری» می شود. «محمد رحمانیان» در آثارش به دنبال چرایی و پاسخ روشن برای پرسش های خودمی گردد. هنرمند تاثیر گرفته و وامدار محیط و جامعه ای است که در آن زندگی می کند و رحمانیان هم وامدار این محیط و به خصوص شهر بزرگی چون تهران است که در آن زندگی می کند. وجود «خشونت»، «ناهنجاری»، «مهاجرت های بی رویه از شهرستان به پایتخت»،« نبود فرصت های شغلی مناسب»، «اختلاف طبقاتی»، همه و همه دست به دست داده اند تا نمایشی «مانفیست چو» شکل بگیرد. خشونت مختص به جامعه یا کشور خاصی نیست و در تمام جوامع بشری وجود داشته و ادامه خواهد داشت. در« مانفیست چو» لباس همه بازیگران یک دست و شبیه به نظامیان است و این نشان دهنده تکثیر و پخش شدن «چوهای »دیگرِی درجامعه است..که بایدفکری به حال آنها کرد. طراحی لباس و دکور «محسن شاه ابراهیمی» در خدمت اجراست هیچگونه وسایل اضافی در صحنه وجود ندارد. بازیگران در نقش یاریگران صحنه، وسایل صحنه را چیده و به بازی همدیگر کمک می کنند. استفاده ازالمانهای نمایشی مختلف به خلق فضای «مانفیست چو» کمک فراوانی کرده است. به خصوص صحنه کشتاردانشجویان دانشگاه که از طریق پوشش نایلونی که در مقابل تماشاگران کشیده می شود. و پاشیدن رنگ قرمز توسط «افشین هاشمی» (چو) دیده می شود. بازیگران به غیر «چو» (افشین هاشمی) نقش های مختلفی را بازی می کنند و با لباس های هم شکل وهم رنگ، فضایی خشونت بار و سهمگین برای مخاطبین خلق می کنند. در نمایش «مانفیست چو» از توان بازیگران به جا استفاده شده است.« افشین هاشمی» با وجود دانش، توان و مهارتی که در بازیگری دارد در نقش «چو» سطحی و غیر منطقی بازی می کند و از این شخصیت، شاهد دیالگهایی با لحن خشن هستیم که فقط پرخاشگری می کند. در میان بازیگران « ترانه علیدوستی» نسبت به بقیه یکدست و روان بازی می کند.در مورد دیگر بازیگران شاید به دلیل عدم آشنایی با زبان انگلیسی به غیر از« اشکال خطیبی »بازی چشمگیری شاهد نیستیم و فقط شاهد یک سری حرکت نمایشی هستیم . این بدان معنی نیست که بازیگرانی ضعیف یا ناتوان هستند بلکه نمایش ایجاد می کند. اینگونه باشند. کارنامه« محمد رحمانیان» گواه این است که او قراردادهای تئاتری خود با مخاطبانش را می شناسد و با استفاده از این قراردادها و استفاه از تکنیک بازی سازی توسط بازیگرانش توانسته در فضایی محدود و با تعدادی بازیگر دست به خلق« مانفیست چو» و خشونت بزند
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 243]
-
سینما و تلویزیون
پربازدیدترینها