واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: فرهنگ > سینما - سینمای ایران از سال 1385 با پدیدهای تازه روبهرو شد. پدیدهای به نام فیلمهای میلیاردی که البته سهم هر سال سینمای ایران از آنها بیش از دو سه فیلم نیست. علی اناری: «آتشبس»، «اخراجیها1 و 2»، «توفیق اجباری»، «درباره الی»، «چارچنگولی» و «دایره زنگی» از جمله فیلمهایی هستند که فروش بیش از یک میلیارد تومان را تجربه کردهاند و امروز «دوخواهر»، فیلمی که این روزها بر پرده سینماهاست، با فروش 970 میلیونی خود میرود که تا یکی دو هفته دیگر به باشگاه یک میلیاردیها بپیوندد. «آتشبس» در سال 1385 به نمایش عمومی درآمد و فروش آن طی چند هفته به شکلی غیرمنتظره بالا و بالاتر رفت تا اینکه در نهایت مرز یک میلیارد تومان را رد کرد. به این ترتیب بود که «آتشبس» توانست مدال اولین فیلم یک میلیارد تومانی سینمای ایران را به گردن خود بیاویزد. این در حالی بود که سال 1383 فیلم «مارمولک» در اکران 23 روزه خود توانسته بود بیش از 700 میلیون تومان بفروشد و اگر فیلم از پرده پایین کشیده نمیشد، چه بسا امکان داشت این رکوردشکنی به نام فیلم کمال تبریزی ثبت شود. بعد از فیلم میلانی چند فیلم دیگر نیز موفق شدند فروشهای میلیاردی را از آن خود کنند. نکته قابل توجه اینکه اکثر قریب به اتفاق فیلمهایی که به این فروش رسیدهاند ژانر کمدی را برای روایت داستان خود برگزیده بودند. «اخراجیها2» در نوروز 1388 غوغایی به پا کرد و در مجموع فروش تهران و شهرستان 7 میلیارد تومان بلیت فروخت. اما قانون فروش میلیاردی فقط برای فیلمهای کمدی با اکران فیلم «درباره الی» نقض شد. فیلم اصغر فرهادی هرچند که در شرایط نامناسب و جو ملتهب ناشی از حوادث بعد از انتخابات ریاست جمهوری روی پرده رفت اما توانست به فروش یک میلیارد و 127 میلیون تومان دست پیدا کند. در حال حاضر «دوخواهر» به کارگردانی محمد بانکی که اکران آن در هفتههای آینده نیز ادامه خواهد داشت، توانسته است خود را به فروش یک میلیارد نزدیک کند. این موضوع را بهانهای قرار دادیم برای مرور فیلمهای میلیاردی سینمای ایران و بررسی ویژگی فیلمهایی که توانستهاند به این میزان از فروش برسند. بانکی: لازم نیست که حتماً کمدی باشدمحمد بانکی، کارگردان فیلم سینمایی «دو خواهر» در مورد ویژگی فیلمی که میتواند به فروش میلیاردی دست پیدا کند، به خبر میگوید: «فیلم باید مردمپسند باشد، یعنی با این هدف که مورد توجه تمامی تماشاگران قرار بگیرد، ساخته شود. اگر مردم فیلمی را دوست داشته باشند، برای دیدن آن به سینما میروند و اگر دوست نداشته باشند، این کار را انجام نمیدهند بنابراین فیلم باید به گونهای باشد که مورد پسند و توجه تماشاگران قرار بگیرد.» او ادامه میدهد: «فیلم باید سوژهای نو داشته باشد، فیلمی که به موضوعی تکراری پرداخته باشد دیگر برای تماشاگران جذابیتی ایجاد نمیکند، بنابراین برای رسیدن به فروش بالا، باید فیلمی تازه و متفاوت به لحاظ داستانی ساخت.» بانکی فیلم خود را کمدی نمیداند و معتقد است فروش بالای این فیلم نشان میدهد که فقط فیلمهای کمدی به فروش میلیاردی نمیرسد. او میگوید: «دوخواهر» فیلم کمدی نیست اما میبینیم که فروش بالایی دارد. بنابراین برای اینکه فیلمی میلیاردی بفروشد، لازم نیست که حتماً کمدی باشد، تازه بودن داستان کافی است.» تسلیمی: میلیاردیها هزینهها را بالا میبرندسیروس تسلیمی تهیهکننده سینما، عوامل بسیاری را در دستیابی برخی فیلمها به فروش میلیاردی دخیل دانسته و به خبر میگوید: «یکی از مهمترین این عوامل افزایش قیمت بلیت سینماست. بعد از انقلاب قیمت بلیت از پنج تومان شروع شد و تا سال 66 حرکتی بطئی را تجربه کرد. سال 66 ما شاهد یک افزایش قیمت تقریباً جهشی در زمینه قیمت بلیت سینما بودیم. اما در کل بلیت سینما آنچنان قیمتی نداشت. به یاد دارم هنگام اکران «پرنده کوچک خوشبختی» بلیت سینما به 21 تومان رسیده بود. امروز ما در حال تجربه بلیتهای سه هزار تومانی هستیم و طبیعی است اگر این افزایش را در فروش میلیاردی برخی فیلمها دخیل بدانیم.» تسلیمی ضمن برشمردن دیگر دلایل پرفروش شدن برخی فیلمها ادامه میدهد: «دلیل بعدی را میتوان بازسازی سالنهای فرسوده و اضافه شدن پردیسهای سینمایی به چرخه اکران و نمایش فیلمها دانست. افزایش سالنهای سینما باعث شده تا تعداد تماشاگر بیشتری فرصت و امکان دیدن فیلمهای روی پرده را داشته باشند و با یک حساب دو دو تا چهارتای ساده، تماشاگر بیشتر برابر است با فروش بیشتر.» تهیهکننده فیلم «زندان زنان» در ادامه حرفهای خود ازدیاد جمعیت و خالی بودن آنتن تلویزیون از برنامههای جذاب و دیدنی را از جمله دلایل فروش میلیاردی برخی فیلمها عنوان کرده و در توضیح مهمترین عامل این بحث میگوید: «یکی از مهمترین عوامل رسیدن به فروش میلیاردی، بر روی پرده رفتن فیلم در زمان طلایی اکران است. ما در کل سال دو یا سه زمان طلایی اکران بیشتر نداریم. عید نوروز، عید فطر و فصل تابستان را باید فصلهای طلایی اکران در سینمای ایران نامید. فیلمهایی که در یکی از این سه زمان اکران میشوند به شکل اتوماتیک از قابلیت فروش بالاتری نسبت به بقیه فیلمها برخوردار هستند.» تسلیمی جمیع این جهات را در رسیدن بعضی از فیلمها به فروشهای میلیاردی مؤثر میداند اما به عقیده او بحث فروش میلیاردی پرداختن به استثناهاست و این موضوع ربطی به کلیت سینمای ایران ندارد. او میگوید: «حقیقت امر این است که فروش میلیاردی در سینمای ایران یک استثناست و نه قاعده. قاعده فروش و متوسط فروش فیلمها در سینمای ایران بین 300 تا 400 میلیون تومان است. همین سال 88 را در نظر بگیرید. چند فیلم تا امروز که اواسط فصل پاییز را پشت سر میگذاریم موفق شدهاند به فروش بالای یک میلیارد تومان برسند؟» تسلیمی بنا بر همین فرض، فروشهای بالای یک میلیارد تومان را چندان مفید به حال سینمای ایران ندانسته و میگوید: «تا وقتی فروش میلیاردی در سینمای ایران یک استثناست، این فروش نه تنها کمکی به سینمای ایران نمیکند بلکه به مشکلات سینما نیز میافزاید. فروشهای میلیاردی استثنایی و اینچنینی باعث میشوند تا هزینه تولید در سینما بالا برود. بسیاری از تهیهکنندههای سینمای ایران هنگام عقد قرارداد با عوامل مختلف فیلم با این استدلال مواجه میشوند که: «فیلم شما قرار است یک میلیارد بفروشد.» همین استدلال موجب میشود تا سطح هزینههای فیلم از نقطه نرمال و واقعی سینمای ایران فراتر برود.» تهیهکننده فیلم میکس ضمن مقایسه بین هالیوود و سینمای ایران در زمینه فیلمهای پرفروش ادامه میدهد: «شما به هالیوود نگاه کنید. آنجا فروش بالای 100 میلیون دلار، موفقیت و رکورد محسوب میشود. آنجا وقتی به جدول فروش فیلمها در پایان سال نگاه میکنیم بیشتر از 30 یا 40 فیلم را میبینیم که فروش 100 میلیونی را تجربه کردهاند. این فروش در سینمای ایران و در پایان هر سال تنها محدود به یک یا دو فیلم است اما تأثیرات نامطلوب این فروش یعنی همان افزایش هزینهها را همه فیلمها تجربه و تحمل میکنند. من این فروشهای میلیاردی را در وضع فعلی به نفع سینما نمیدانم.» تسلیمی در انتها تنها راه برونرفت از این مشکل را فراهم ساختن امکان اکران گسترده برای تمامی فیلمهای آماده اکران عنوان کرده و میگوید: «در تهرانی که نزدیک به 12 میلیون نفر جمعیت دارد ما فقط 20 یا 30 سالن استاندارد و مناسب از بین نزدیک به 70 سینمای فعال پایتخت برای اکران تولیدات سینمای ایران در اختیار داریم. این واقعاً باعث تأسف است. اگر متوسط استاندارد جهانی را هم در نظر بگیریم تهران در حداقلترین وضعیت ممکن احتیاج به 300 سالن سینما دارد. شک نداشته باشید که با افزایش تعداد سالنهای نمایش فیلم وضعیت فروش همه فیلمها به یک وضعیت متعادل خواهد رسید.» تقی پور: تعداد بلیت ملاک است نه فروشایرج تقیپور، یکی دیگر از تهیهکنندههای سینمای ایران نیز افزایش قیمت بلیت سینما را در فروشهای میلیاردی فیلمها مؤثر میداند. او در این رابطه به خبر میگوید: «یکی از اصلیترین دلایل رسیدن فروش برخی فیلم به مبالغ میلیاردی افزایش قیمت بلیت است. با بلیت سه هزار تومانی رسیدن به فروش میلیاردی طبیعتاً سهلتر از زمانی است که بلیتها با افزایش قیمت مواجه نشده بودند.» تقیپور وقتی پای ارزشگذاری به میان میآید تعداد بلیت فروخته شده برای یک فیلم را بهترین معیار دانسته و ادامه میدهد: «مطمئن باشید تعداد بلیتی که فیلمی که مثل «شهر موشها» فروخته کمتر از تعداد بلیت فیلمهای میلیاردی ما نیست. اگر قرار است این فروشها را معیار و ملاک توجه به فیلمی بدانیم به بیراهه رفتهایم. فروش تنها بخشی از ماجراست و قطعاً از این به بعد با افزایش سال به سال قیمت بلیت سینما شاهد افزایش تعداد فیلمهایی که به فروش میلیاردی دست پیدا کردهاند خواهیم بود.»تهیهکننده فیلم «شهر زیبا» مقایسه بین هالیوود و سینمای ایران را در بحث فروش فیلمها بیمورد عنوان کرده و میگوید: «بین ما و هالیوود یک تفاوت قطعی وجود دارد. سینماگران هالیوودی میتوانند هر چیزی را که به ذهنشان میرسد بسازند و نمایش دهند اما سینماگران ایرانی قطعاً چنین آزادی عملی ندارند.» تقیپور این نظر خود را بیارتباط به مقوله سانسور دانسته و ادامه میدهد: «من مخالف سانسور نیستم و تقریباً در همه جای دنیا سینماگران به انحای مختلف با این پدیده دست و پنجه نرم میکنند. بحث من چیز دیگری است. من میگویم در سینمای ایران بعضیها حق دارند و بعضی دیگر نه. من روزی از آقای اربابی پرسیدم: جناب آقای اربابی اگر من فیلمنامه اخراجیها را برای ساخت به شما ارائه میدادم اجازه ساخت آن را به من میدادید؟ جواب داد: نه. موضوع ما این است.» تقیپور بعضی تبعیضها را که مختص سینمای ایران است عاملی در جهت پرفروش یا کم فروش شدن فیلمها توصیف کرده و میگوید: «فیلم اخراجیها توسط دیگری ساخته میشود و در اکران نوروز دو گروه سینمایی به اکران آن تعلق میگیرد. اگر در سینمای ایران رسیدن به فروش میلیاردی برای بعضی فیلمها میسر نیست اول به این دلیل است که در این سینما نمیشود هر چیزی را به تصویر کشید و بعد اینکه هرکسی این اجازه را ندارد تا برخی موارد ظاهراً مجاز را به تصویر بکشد. پس چه بهتر که در این مورد بخصوص خودمان را با هالیوود مقایسه نکنیم.» تقیپور اعتقاد به تأثیر نامطلوب فروش خوب برخی فیلمها بر روند و جریان تولید در سینمای ایران را نادرست خوانده و میگوید: «فروش بالای فیلمها قطعاً موجب رونق سینما خواهد بود و این فروشهای بالا نباید موجب ترس و یأس دیگران شود.»
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 596]