واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: فرهنگ > سینما - فیلمهای مخاطب خاص همچنان راهی به اکران ندارند علی اناری در بحبوحه فروشهای میلیاردی و چند صد میلیونی فیلمهای روی پرده، شاید پرداختن به موضوع اکران فیلمهای متفاوت یا دارای مخاطب خاص خندهدار به نظر برسد. اما اعلام فهرست فیلمهای نامزد اکران دوم بهار و حضور فیلم «شبانه» اولین ساخته مشترک دو کارگردان جوان و خوشفکر سینمای کشورمان امید بنکدار و کیوان علیمحمدی در این فهرست ما را بر آن داشت تا به این بهانه پرونده اکران فیلمهای مخاطب خاص سینمای ایران را هرچند بیموقع ورق بزنیم؛ به این امید که شاید متولیان و داعیهداران فرهنگ این مرز و بوم عاقبت فکری به حال این نوع سینما و مخاطبان آن بکنند. «شبانه» در خوف و رجاچند روز قبل خبرگزاریها به نقل از علی سرتیپی مدیر شرکت پخش فیلمیران خبر از اکران قطعی فیلم «شبانه» در نوبت دوم اکران بهاری دادند و گروه سینمایی نمایشدهنده فیلم هم به نقل از سرتیپی گروه آفریقا ذکر شد. «شبانه» در مقیاس سینمای ایران یکی از فیلمهایی است که تعریف «دارای ساختار خاص» کاملاً به آن میچسبد. فرم و نوع روایتی که فیلم برای بیان داستانش برمیگزیند در نوع خود بدیع و دارای نکات تازه است؛ البته همانطور که اشاره شد تعریف بدیع در مقیاس سینمای ایران برای این فیلم قابل تعریف است وگرنه فرم و نوع روایت «شبانه» سالها پیش از ساخته شدن این فیلم در سینمای دنیا تجربه شده است. یکی از نکات قابل توجه «شبانه» فارغ از فرم و ساختار روایی، حضور یکی از ستارگان سینمای ایران یعنی هدیه تهرانی در این فیلم است. بازیگری که از آخرین حضور ستارهگونهاش بر پرده سینماها مدتها میگذرد و تماشاگران بعد از چهارشنبهسوری دیگر او را در قامت یک ستاره بر پرده سینما مشاهده نکردند. کمکاری و شاید بهتر باشد بگوییم گزیدهکاری وسواسگونه این ستاره پر طرفدار سینمای ایران در سالهای اخیر یکی از مواردی بود که میتوانست یک امتیاز برای «شبانه» و عاملی جهت ترغیب سینمادارها برای اکران فیلم باشد اما چنین نشد و شبانه از سال 84 تا به امروز پشت در سنگین و آهنین اکران ماند. سال گذشته برای بار چندم خبر اکران «شبانه» بر سر زبانها افتاد و این بار نام سیدجمال ساداتیان تهیهکننده فیلم جدید امید بنکدار و کیوان علیمحمدی یعنی «شبانه روز» به عنوان متولی پخش و اکران «شبانه» در محافل سینمایی به گوش میرسید، اما نتیجه باز هم منتهی به اکران نشد. این گذشت تا بالاخره چند روز پیش علی سرتیپی مدیر فیلمیران خبر از اکران «شبانه» در گروه سینمایی آفریقا داد. باتوجه به این که گروه آفریقا یکی از گروههای خوب و پرفروش سالهای اخیر بوده است اعلام این خبر کمی مشکوک به نظر میرسیدبه همین جهت طی تماسی با محمدرضا صابری مدیر سینما آفریقا و عضو هیأت مرکزی انجمن سینمادارها از کم و کیف خبر منتشر شده سؤال کردیم و همانطور که انتظار داشتیم او ضمن تکذیب این خبر به خبرنگار ما گفت: «اگر چنین تصمیمی هم گرفته شود گروه سینمایی آفریقا زیر بار پذیرش آن نمیرود.» با توجه به توپ پر مدیر سینما آفریقا طی تماسی با علی سرتیپی نظر او را درخصوص صحبتهای صابری و تهدید او به عدم تمکین از مصوبه شورای صنفی نمایش جویا شدیم که در کمال تعجب سرتیپی هم در گفتوگو با «خبر» مطالب منتشر شده به نقل از خودش در خبرگزاریها را تکذیب و اعلام کرد هنوز هیچ تصمیمی درخصوص اکران «شبانه» گرفته نشده است؛ و به این ترتیب همه چیز برای «شبانه» دوباره به نقطه صفر بازگشت. ظهور و سقوط گروه «آسمان باز»سالها پیش از سوی معاونت سینمایی ارشاد طرحی برای حمایت از اکران فیلمهای خاص و کم مخاطب مانند «شبانه» به مرحله اجرا درآمد که در زمان خودش موافقان و مخالفان بسیاری داشت و محل بحث و گفتوگوهای بسیاری شد. مسئولیت اجرا و ساماندهی این طرح که «آسمان باز» نام داشت از سوی معاونت سینمایی ارشاد بر عهده سیدضیاء هاشمی گذاشته شد. در آن سالها با توجه به تشکیل شورای صنفی نمایش و تغییراتی که به دنبال آن در شیوه اکران فیلمها ایجاد شد عملاً فیلمهای هنری و کم مخاطب که اتفاقاً پروانه نمایش هم داشتند شانس اکران مناسب را از دست دادند و هدف از اجرای این طرح کمک به اکران این نوع فیلمها بود. به گفته فرامرز روشنایی مدیر روابط عمومی گروه «آسمان باز»، این طرح از اواخر سال 83 در سه سینمای تهران به اجرا درآمد و آثاری که از نظر معاونت سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی خاص شناخته میشدند در یک زمانبندی نسبتاً کوتاه میتوانستند در سینماهای فرهنگ2، فلسطین۲ و ایران۲ برای مخاطبان خاص یا علاقهمندان این گونه فیلمها به نمایش درآیند. فیلمی که در گروه آسمان باز نمایش داده میشد اگر در هفته نخست به کف فروش دست پیدا نمیکرد مشمول پرداخت یارانه میشد که این یارانه به سینمادار پرداخت میشد و در صورتی که از کف فروش فراتر میرفت فیلم تعداد سالنهای بیشتری در اختیار میگرفت. اما ظاهراً داستان این گروه سینمایی پیچیدهتر از این حرفها بود و در ادامه مشکلات پیش آمده منجر به تعطیلی این گروه بعد از حدود یک سال فعالیت شد. فرامرز روشنایی در این باره میگوید: «این گروه در حقیقت برای نمایش فیلمهایی که سینمادارها زیر بار نمایش آنها نمیرفتند پدید آمد. البته صاحبان این فیلمها همیشه این ادعا را داشتند که فیلمهایشان مشکلی از بابت جذب مخاطب ندارد و این صاحبان سینماها هستند که با کجسلیقگی فیلمهای آنها را اکران نمیکنند. آنها با اصرار فراوان خواهان نمایش فیلمهایشان در گروه آسمان باز میشدند اما بلافاصله بعد از اکران شروع به بهانهگیری میکردند و همه جا میگفتند دوهفته اکران کافی نیست و آسمان باز باعث نابود شدن فیلمشان شده است در حالی که ما حتی از نظر تبلیغاتی هم به این فیلمها کمک میکردیم و اطلاعات مربوط به فیلم و نحوه اکران آنها را در بیلبوردهایی که در سطح شهر در اختیار داشتیم نمایش میدادیم.» روشنایی که دل پر دردی از رفتار کارگردانها و صاحبان فیلمهایی که آثارشان در گروه آسمان باز اکران شده بود داشت در ادامه به خبر گفت: «به جرأت میتوانم بگویم به جز علیرضا امینی باقی کارگردانانی که فیلمهایشان در این گروه نمایش داده شد از نحوه اکران ناراضی بودند و هم در زمان اکران و هم بعد از آن شروع به تخطئه این گروه کردند در حالی که قوانین این گروه سینمایی کاملاً مشخص بود و آنها هم با آگاهی کامل فیلم خود را برای اکران به این گروه داده بودند.» او در ادامه میگوید: «آقای سیدضیاء هاشمی عقیده داشتند برای افتتاح اکران گروه آسمان باز باید فیلم «باد ما را خواهد برد» آقای کیارستمی نمایش داده شود تا هویت این گروه سینمایی کاملاً برای همه مشخص شود اما یک ماه تمام آقای ایرج کریمی فشار آورد و با اصرار درخواست کرد فیلم او افتتاحکننده گروه آسمان باز باشد که چنین هم شد و گروه آسمان باز با فیلم «چند تار مو»ی ایرج کریمی کار خود را شروع کرد اما همین آقای کریمی بعد از اکران فیلم ادعا کرد فیلمش در این اکران قربانی و نابود شده است.» روشنایی عقیده دارد این کارگردانها وارد بازی میشدند اما قواعد بازی را رعایت نمیکردند و عدم فروش فیلمهایشان را گردن گروه آسمان بازمیانداختند. مدیر سابق روابط عمومی گروه «آسمان باز» از مشکلات دیگری هم پرده برمیدارد. او میگوید: «از طرف دیگر ما با سینماهای نمایشدهنده هم مشکل داشتیم. آنها از این که باید این فیلمها را در یکی از سالنهایشان نشان دهند ناراضی بودند. به واقع سیدضیاء هاشمی در آن مدت این سالنها را با چنگ و دندان حفظ کرد اما بعد از مدتی دیگر طاقت نیاورد و به دلیل همین نامهربانیها خسته شد و عطای کار را به لقایش بخشید. بعد از رفتن آقای هاشمی هم عملاً پرونده گروه سینمای آسمان باز برای همیشه بسته شد.» اینچنین بود که آخرین تلاش سیستماتیک و حساب شده برای نمایش فیلمهای موسوم به مخاطب خاص به بنبست رسید. ظاهراً نباید انتظار داشته باشیم در آینده نزدیک تکلیف اکران این نوع فیلمها روشن شود مگر این که قانون یا آییننامه مشخصی برای اکران آنها تدوین و اجرایی شود که البته امید به عملی شدن چنین رویدادی با توجه به شرایط موجود خوشبینی فراوانی را میطلبد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 447]