واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: بین الملل > آمریکا - باید اعتراف کنیم که واکنش ما به یازدهم سپتامبر بیش از اندازه انتحاری بود فرید زکریا نه سال پس از یازدهمین روز از ماه سپتامبر سال 2001 میلادی آیا کسی هست که القاعده را تهدیدی برای امنیت ما نداند؟ از آن روز وحشتناک در سال 2001 میلادی که همگان تهدید تروریست ها را جدی گرفتند،تیم تروریستی اسامه بن لادن نتوانست حمله ای درخور توجه به اهداف امنیتی در ایالات متحده یا اروپا را هدایت کند. شاید این گروه موفق شد چند حمله تروریستی کوچک را با توسل به مبازران داخلی رهبری کند اما هرگز نتوانست خود حادثه ای مانند یازدهم سپتامبر را تکرار کند. این روزها تمام امید القاعده این است که بتواند از طریق اینترنت مرد جوانی را بیابد و با شستشوی مغزی او ،وی را تشویق به بستن کمربند انتحاری به دور کمر خود و منفجر کردن آن کند. من قصد کم اهمیت نشان دادن نیت های القاعده را ندارم، نیت هایی که همگی وحشیانه هستند.من در حقیقت توانایی این گروه را زیر سوال برده ام. در تمامی مناقشه های اخیر ، از بعد نیت خوانی دشمن حق با ایالات متحده بوده اما همواره واشنگتن نسبت به توان دشمن اغراق کرده است . در دهه هشتاد ما گمان می کردیم که اتحاد جماهیر شوروی سابق در حال گسترش دادن نفوذ سیاسی و اقتصادی خود بر جهان است و این در حالی ست که این کشور در آستانه فروپاشی کامل سیاسی قرار داشت . در دهه نود ما مطمئن بودیم که صدام حسین در مسیر دستیابی به تسلیحات هسته ای قرار دارد. اما حقیقت این بود که کارخانه های عراق در آن دوره به سختی می توانستند صابون تولید کنند چه برسد به تسلیحات هسته ای .اشتباه ما در سال 2001 میلادی اما مصیبت بارتر بود. ماجرای یازدهم سپتامبر در حقیقت شوک بزرگی به ایالات متحده و سیستم امنیتی در این کشور بود. نتیجه آن هم اغراق ما در عکس العمل نشان دادن بود. اخیرا واشنگتن پست گزارشی را منتشر کرده است با عنوان " آمریکا فوق مخفی" .در این پروژه دو کارشناس مسائل امنیتی دو سال تمام را صرف جمع آوری اطلاعات در خصوص تغییراتی که یازدهم سپتامبر بر ایالات متحده تحمیل کرد، کردند. برخی از این تغییرات به شرح زیر هستند: از یازدهمین روز از ماه سپتامبر 2001 تا کنون دولت ایالات متحده 263 نهاد و سازمان را برای بررسی ابعاد متفاوت مبارزه با ترور راه اندازی کرده است . میزان رقمی که صرف فعالیت های اطلاعاتی شده تا 250 درصد اضافه شده است . امریکایی ها ادعا می کنند که رقم 75 میلیارد دلار را صرف فعالیت های جاسوسی و مبارزه با ترور کرده اند البته این رقم، عدد رسمی است و بی شک حقیقت بیش از این ارقام است. این رقم از مجموع هزینه های بین المللی برای مبارزه با ترور بیشتر است. تا کنون سی و سه مجتمع برای اداری بازی های اطلاعاتی راه اندازی شده اند. مساحتی که این نهادها اشغال کرده اند، سه برابر مساحت پنتاگون است . پنج مایل پایین تر از جنوب شرقی کاخ سفید بزرگترین ساختمان دولتی در 50 سال گذشته ساخته شده است . بیش از سه میلیارد دلار برای ساخت این ساختمان هزینه شده است . این ساختمان بزرگترین ساختمان دولتی بعد از پنتاگون و اداره سربازان است . بنا بر اعلام پنتاگون این ساختمان در اختیار فعالیت های امنیت داخلی قرار دارد با 230 هزار کارمند و خدمه. این سیستم جدید سالانه 50 هزار گزارش تولید می کند. این رقم یعنی 136 گزارش در روز . این ارقام البته نشان می دهد که تنها تعداد محدودی از این گزارش ها در روز خوانده و مورد بررسی قرار می گیرند. مقاماتی که این گزارش ها را می خوانند اعتراف می کنند که حجم بالایی از این گزارش ها در حقیقت مبتذل و پیش پاافتاده هستند. بسیاری از آنها را می توان با جستجو در گوگل یافت. 51 نهاد رسمی مبارزه با ترور دیگر که در 15 ایالت مشغول به فعالیت هستند در حقیقت رفت و امدهای نقدینگی میان گروه های تروریستی را بررسی می کنند. البته در نهایت هم اطلاعات اندکی از آنها به دست می آید . بیش از 30 هزار نفر در حال حاضر استخدام شده اند تا به مکالمه های تلفنی گوش دهند . با وجود این حجم بالای فعالیت های جاسوسی هیچ کس متوجه نشد که مالک حسن در مرکز پزشکی محل خدمت خود در ارتش چند بار دست به تهدیدهای جدی زده بود . پدر نوجوان نیجریه ای که در نخستین روزهای ماه جاری میلادی قصد تکرار یازدهم سپتامبر دیگری را داشت تاکید می کند که به سفارت ایالات متحده در خصوص گرایش های فرزند خود به اسلام گرایی افراطی اطلاع داده بود . در نهایت اما هیچ کدام از این هشدارها به مقام مربوطه ای که باید می رسید نرسید. در نهایت هم برنامه زمانی لو رفت که عامل نوجوان این عملیات نتوانست مسئولیت خود را عملی کند و البته لرزش دستانش مسافران را متوجه ماجرا کرد.شاید از اینچنین اشتباهاتی بتوان گذشت اما بالا رفتن ضریب امنیتی در ایالات متحده در حقیقت آنچنان بر قدرت فعالیت های جاسوسی افزوده است، که بر تمامی ابعاد زندگی مردم عادی تاثیر گذاشته است. تمام ابعاد زندگی آمریکایی ها تحت تاثیر واژه تروریسم قرار گرفته است . دیو ایگرز در کتاب خود با عنوان " زیتون " با توسل به ادبیاتی متاثرکننده می نویسد: سریع ترین و کارآمدترین پاسخ دولت به فاجعه کاترینا ، احداث ساختمانی بود مانند زندان گوآنتانامو که در آن 1200 شهروند آمریکایی از طبیعی ترین حقوق خود محروم ماندند. در گذشته دولت ایالات متحده خود را برای جنگ مهیا می کرد، دولت موقت برای مواقع لزوم تعیین می کرد و البته گاه از این قدرت سواستفاده هم می کرد. اما این جنگ گویا پایانی ندارد. چه زمانی قرار است اعلام پیروزی کنیم؟چه زمانی قرار است از وضعیت فوق العاده خارج شویم؟ محافظه کاران نگران افزایش قدرت مرکزی هستند. بی شک برنامه های کلان دولتی برای مبازره با ترور بیش از چند طرح ساده فدرال خطرناک است . جیمز مادیسون در تشریح این موضوع می نویسد: از میان تمام دشمنان آزادی عمومی ، جنگ از همه خطرناک تر است ، چرا که این بازی همگان را در بر می گیرد . در جنگ قدرت بصیرت مجری دولتی گسترش می یابد و تمامی ابزارهای شستشوی مغزی به اهرم های اعمال فشار بر مردم افزوده می شود . هیچ ملی نمی تواند در سایه جنگ به آزادی که حق خود است دست یابد . نیوزویک یازدهم سپتامبر / ترجمه : سارا معصومی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 279]