محبوبترینها
از کجا بفهمیم قاشق چنگال اصل است | قاشق چنگال تقلبی نخرید!
با چاپ روی وسایل یک کسب و کار پرسود بسازید
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1798976543
عقب‌نشيني آمريكا از طرح حمله احتمالي به ايران تغيير راهبرد يا تاكتيك
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین: عقب‌نشيني آمريكا از طرح حمله احتمالي به ايران تغيير راهبرد يا تاكتيك
جام جم آنلاين: روزنامه هاآرتص، رسانه دست راستي اسرائيلي در شماره 13 آگوست امسال خود نوشت كه ايالات متحده در تداركات لجستيكي اسرائيل براي حمله احتمالي به منظور نابودي تاسيسات هسته‌اي ايران اخلال ايجاد مي‌كند و مايل نيست چنين حمله‌اي انجام گيرد؛ چرا كه ايالات متحده به اسرائيل هشدار داده است از غافلگير كردن ايران و انجام حمله پيشدستانه پيش از اطلاع قبلي به واشنگتن خودداري ورزد.
پس از آن اين خبر به صفحه يك هاآرتص رفت كه ايالات متحده درخواست اسرائيل را براي خريد برخي تجهيزات و تسليحات مهم كه مي‌تواند قدرت ارتش اين كشور را در حدي تقويت كند كه بهتر بتواند تاسيسات هسته‌اي ايران را تخريب كند، رد كرده است.
اندكي پس از اين خبر هم ايهود باراك، وزير دفاع اسرائيل كه از بلندي‌هاي جولان ديدن مي‌كرد، تائيد كرد كه ايالات متحده با اقدام نظامي اسرائيل عليه تاسيسات هسته‌اي ايران مخالف است.
شكاف در محور تل‌آويو واشنگتن
اين حجم از خبرها و اظهارنظرها در حالي انتشار مي‌يابد كه طيفي از جمهوريخواهان اكنون در واشنگتن نگرانند كه اسرائيل مانند ژوئن 1981 و در بي‌خبري آمريكا در حمله به تاسيسات هسته‌اي عراق كه به نابودي رآكتور تموز و تاسيسات اوسيراك منجر شد، دگر بار همان سناريو را بدون اطلاع ايالات متحده تكرار كند.
شايد همين هراس فرضي در كانون اجرايي واشنگتن باعث شد اكنون صداهاي بسياري از تل‌آويو اينچنين زمزمه كنند كه بوش دستور حمله به تاسيسات هسته‌اي ايران را صادر نخواهد كرد و چند ماهي را كه تا پايان دوران رياست جمهوري او باقي مانده، به تلاش‌هاي ديپلماتيك اختصاص خواهد داد.
اين تلقين از واقعيت‌هاي آشكار منطقه‌اي و فرامنطقه‌اي باعث شده است تل‌آويو هم به گمان خود ترجيح دهد در انتظار بهره‌گيري كامل و نهايي از مجازات‌ها و تحريم‌هاي بين‌المللي عليه ايران بماند و در عين حال هم ادعا كند كه گزينه نظامي را نيز همچنان محفوظ نگاه مي‌دارد.
اين چرخش در ديدگاه راهبردي كاخ سفيد پس از آن رخ داد كه در دور تازه مانورهاي نظامي ايران، آمريكا و اسرائيل و پايان مانور سيمپسون در شرق اقيانوس اطلس با مختصات محاصره دريايي ايران احتمال مي‌رفت اين تز تهاجمي نومحافظه‌كاران حتي با حملات محدود نظامي عليه ايران و كشداركردن طرح حمله بوش، ميراث شوم ديگري پس از پرونده عراق و افغانستان براي رئيس‌جمهور آتي آمريكا به ارث گذارد.
قدرت سنتي ايران
سياست خارجي آمريكا در ساليان گذشته همواره بر مبناي 2 فاكتور توسعه‌طلبي و تهاجم‌گرايي استوار بوده است كه اين سياست با گسترش مانور قدرت در محدوده آمريكاي مركزي و جنوبي و به تعبير ديگر حياط خلوت ايالات متحده شروع شد، به طوري كه در سال 1914 عمده جغرافياي سياسي و اقتصادي قاره آمريكا تحت سلطه و سيطره نظام هژمونيك آمريكا بود و پس از جنگ جهاني دوم آمريكا فرصت ديگري يافت كه قدرت خود را به مناطق ديگر گسترش دهد و بيشتر جهان را تحت سلطه خود گيرد.
در داغي مضاعف تنش هسته‌اي و ابتداي بحراني كه كالين پاول، رئيس دستگاه ديپلماسي ايالات متحده اكتبر 2004 با سخن از معامله بزرگ به ميان آورد و همزمان با انتقادهاي تند تروئيكاي يورو و دوستان كاخ‌سفيدنشين‌اش مواجه شد، پاندول سياست خارجي آمريكا در پرونده هسته‌اي ايران دوره‌هاي متناوب از ديپلماسي و حمله نظامي را تجربه كرده است حتي پيش از آن هم در مارس 2003 كه تهاجم به عراق با تحقير و ناديده انگاشتن كليه پادمان‌ها و كنوانسيون‌هاي بين‌المللي همراه شد و بوش در اوج محبوبيت 84 درصدي كه در تاريخ ايالات متحده بي‌سابقه بود ، كمتر حرفي از حمله نظامي و اشغال ايران به ميان آمد، تخصيص بودجه‌هاي چند 100 ميليون دلاري كه به قول خود بوش طبق موازين بين‌المللي و از كانال‌هاي شبه‌دموكراتيك بود، شايد همزمان همان راه براندازي را طي مي‌كرد.
چه در آن اوج محبوبيت و چه اكنون كه جايگاه بوش در رده‌بندي روساي جمهور آمريكا به كمترين ميزان محبوبيت در طول يك قرن اخير تنزل يافته است، اين تساهل و تسامح و پذيرش كنار گذاشتن اهرم نظامي بيشتر ناشي از واقعيت‌هاي منطقه‌اي و بين‌المللي‌اي است كه نئوكان‌ها با آن مواجهند تا حقيقت‌هاي آشكار دستگاه سياست خارجي آمريكا.
ورشكستگي بي‌سابقه در بخش بانك‌هاي مسكن، نرخ تورم فزاينده در اقتصاد شكننده آمريكا، كاهش روزافزون ارزش دلار، افزايش سرسام‌آور قيمت‌هاي جهاني خصوصا در بخش مواد غذايي، افزايش قيمت نفت و بنزين در كنار سياست‌هاي غلط اقتصادي و فشار جهاني رقباي سنتي مثل چين تنها توانسته تلنگري بر عقلانيت سياسي نومحافظه‌كاران وارد و كمي آنان را واقع‌بين كند.
همه اين آنتي‌اكسيدان‌هاي اقتصادي در كنار كاتاليزورهاي ژئوپلتيكي و ژئواستراتژيكي ايران و نرخ روزافزون ضريب نفوذ ايران در عراقي كه به بدترين كابوس حاميان سياست‌هاي ميليتاريستي كاخ سفيد بدل شده، موجبات تثبيت بيش از پيش قدرت سنتي ايران را فراهم آورده است.
برگزاري 4 دور مذاكرات امنيتي بغداد ميان ايران و آمريكا جداي از هرگونه دستاورد و نتيجه‌اي اعتراف ضمني آمريكا به قدرت نفوذ ايران است. وجود پيوندهاي محكم مذهبي و اجتماعي با شيعيان عراقي همواره سوپاپ اطميناني بوده كه واشنگتن كوشيده براي مهار اقليت سني از آن بهره جويد.
اكنون واشنگتن بر اين نكته نيك واقف است كه اگر به ايران حمله نظامي شود، افرادي چون مقتدي صدر به مخالفت عليه آمريكا برخواهند خاست و همين هم كافي خواهد بود تا كابوس عراق را وحشتناك‌تر كند.
در شرايط كنوني مقاومت سني‌هاي ميانه‌رو مورد حمايت عربستان و اردن در عراق ناآرامي در مناطق شيعه را تشديد و وضع نظاميان ائتلاف را بسيار وخيم‌تر خواهد كرد و اين مهم‌ترين بازدارنده عليه نومحافظه‌كاران جنگ‌طلب در برخورد با ايران در پرونده عراق است.
نداشتن تحمل جنگي ديگر
يك نظرسنجي غيررسمي صورت گرفته در وزارت خارجه و شوراي امنيت ملي وابسته به رياست جمهوري ايالات متحده نشان مي‌دهد سياست حمله به ايران اكنون متوقف شده است و چنين گماني وجود دارد كه تقريبا طي 2 ماه آينده ضرباتي به سپاه پاسداران انقلاب اسلامي ايران وارد خواهد شد.
اين نظرسنجي كه از سوي بخش مطالعات دفاعي پنتاگون و سرويس‌هاي امنيتي بلك واتر در آوريل امسال انجام گرفته، نتيجه مي‌دهد كه اين مساله به معني جنگ يا آغازي براي جنگ نخواهد بود، بلكه پاسخ بوش به چيزي است كه آن را دخالت ايران در عراق و در كل منطقه مي‌خواند.
اختلاف در ديدگاه سياستگذاران و افكار و آراي عمومي همواره از پاشنه آشيل‌هاي سياست خارجي جمهوري خواهان بوده است ، تضادي كه در اين مورد هم صادق است؛ چراكه نتايج يك نظرسنجي ديگر كه پس از اين نظرسنجي صورت گرفته مغاير با آراي عمومي در واشنگتن است.
اين نظرسنجي كه از 23 مي تا 26 ژوئن به طور مشترك از سوي مركز سياست‌شناسي واشنگتن و روزنامه Foreign Policy در ميان 108 كارشناس سياسي مشهور آمريكايي نظير: جيمز وولز مدير سابق سيا، آرون فريدبرگ دستيار اول سابق ديك چني معاون بوش، وزراي خارجه سابق آمريكا مثل مادلين آلبرايت و لورنس ايگلبرگر انجام شده، چنين نتيجه‌گيري شده كه 89 درصد كارشناسان سياست خارجي آمريكا مخالف حمله آمريكا به تاسيسات هسته‌اي ايران هستند.
همچنين 65درصد يقين دارند كه بوش تا پايان مدت رياست جمهوري خود به ايران حمله نمي‌كند. تنها 8 درصد موافقند كه حمله به ايران ضرورت دارد.
65 درصد معتقدند به هيچ وجه ممكن نيست كه بوش تا پايان مهلت رياست‌جمهوري خود به ايران حمله كند و 35 درصد اين را بسيار محتمل مي‌دانند. برآورد اين نظرسنجي‌ها بارها هم در افكار عمومي ايالات متحده را به نتايجي مشابه منتهي شده و اين كه ديگر مردم آمريكا آن هراس و ترس فرضي را از ايران هسته‌اي ندارند.
شايد پس از انتخابات رياست جمهوري
روند هارموني تحولات امنيتي و آماده‌سازي عمليات سياسي نظامي آمريكا در آسياي شرقي و مركزي كه به مرحله پاياني خود نزديك مي‌شود، شايد توانسته باشد تا حدي تندروهاي صهيونيستي را به سكوت از اين عقب‌نشيني و به تعبيري تغيير تاكتيك مجاب كند.
بسياري معتقدند در صورت تك مجدد واشنگتن مناسب‌ترين زمان براي آغاز بي‌ثبات‌سازي پازل سياسي و نظامي منطقه، فاصله بين سپتامبر تا اكتبر امسال و پس از پايان بازي‌هاي المپيك در چين است.
زبيگنيو برژينسكي، ايده‌پرداز سياست خارجي آمريكا در كتاب «سلطه، انتخاب يا رهبري» مي‌گويد: حاد شدن بي‌ثباتي و هرج و مرج در محدوده بين كانال سوئز تا سينچوان و از درياي خزر تا خليج فارس امري ناگزير است.
دليل تبديل منطقه آسياي ميانه به مركز بي‌ثباتي اين است كه پايگاه عمليات مالي جهاني از آمريكا به چين منتقل مي‌شود.
اكنون هنگ‌كنگ، شانگهاي و سنگاپور مناطق توزيع‌كننده جريان مالي جهاني هستند كه پيشتر اين جايگاه در نيويورك و لندن بود. جابه‌جايي پايگاه عملياتي مالي بين‌المللي از آمريكا به چين به معناي فروپاشي دلار به عنوان واحد بازرگاني جهاني است.
انتقال بازار جهاني به چين و رويآوردن شبكه‌هاي جهاني بانكي به سيستم جديد مالي كه در آن دلار آمريكا تنها ارز نخواهد بود و بلكه تنها يكي از ارزهاي محاسبات بازرگاني جهاني خواهد بود، به معناي پايان رفاه جامعه مصرفي آمريكا و پايان ناگهاني حمايت مالي از اسرائيل از محل بودجه آمريكاست و اين يعني اين كه اسرائيل با نيروي رو به رشد جهان اسلام و دشمن اصلي خود ايران تك به تك باقي مي‌ماند.
بسياري در آمريكا معتقدند هر كس كه چهل و چهارمين رئيس‌جمهور ايالات متحده شود، نهايتا اسرائيل را در معرض مناقشه نظامي با ايران مي‌گذارد. ابتدا اين تصور وجود داشت كه اگر اوباما با ايده‌پردازي برژينسكي به قدرت برسد، اسرائيل بدست سرنوشت سپرده خواهد شد و اگر مك كين با ايده‌پردازي كيسينجر رئيس‌جمهور شود، آمريكا كمك نظامي به اسرائيل ارائه مي‌كند، اما جديدترين نظرسنجي حكايت از آن دارد كه براي اولين بار پس از آن كه اوباما و مك كين رسما به عنوان كانديداي حزب خود براي انتخابات 4 نوامبر معرفي شدند، مك كين از اوباما پيش افتاده است.
هرچند اختلاف بين اين دو بر اساس نظرسنجي Rasmussen مك كين 47 درصد و اوباما با 46 درصد اندك است، ولي آمار ديگري در همين زمينه جالب توجه است. در ميان راي‌دهندگان مستقل كه به هيچ يك از 2 حزب وابسته نيستند و به احتمال زياد همين گروه سرنوشت نهايي انتخابات را رقم خواهند زد، ميزان محبوبيت هر دو نامزد تا هفته گذشته برابر بود، اما نتايج اعلام شده دوشنبه 4 آگوست از يك چرخش مشهود حكايت دارد.
مك كين در ميان اين گروه با جلب 52 درصد آرا در مقابل اوباما با 37 درصد فاصله خود را با او فزوني بخشيده است. شايد شوك اين نظرسنجي و آگاهي‌يافتن اوباما از نقش لابي‌هاي يهودي و صهيونيستي بود كه وي با حضور در معبد سنگ عرفه و ديدار با دموكرات‌هاي كنگره بگويد: در صورتي كه تحريم‌ها عليه ايران بي‌ثمر باشد، اسرائيل به ايران حمله خواهد كرد.
توانمندي‌هاي دفاعي ايران
اعلام آزمايش موشك‌هاي جديد زمين دريا با برد 300 كيلومتر از سوي فرمانده سپاه و آمادگي براي بستن تنگه هرمز به مدت نامحدود در هنگامه‌اي كه تلاطم بازار انرژي اثرات خود را بر اقتصاد در حال نوسان ايالات متحده گذاشته، به همراه عقب‌نشيني آشكار اروپا در برخورد نظامي با تهران، در كنار سخنان اخير احمدي‌نژاد در آمادگي كامل ايران براي برقراري روابطه سياسي و باز كردن سفارت آمريكا در تهران مي‌تواند كاهنده‌هاي قوي براي برهم خوردن آرايش جديد نظامي ايالات متحده در منطقه‌اي باشد كه با اعزام 2 ناو هواپيمابر اتمي يو.اس.اس تئودور روزولت و يو.اس.اس رونالد ريگان تهاجمي تر شده است.
مساله‌اي كه مايكل مولن، رئيس ستاد مشترك نيروهاي مسلح آمريكا هم پيش از حركت ناوهاي جديد گفت: اين منطقه از جهان فوق‌العاده بي‌ثبات است و نيازي نيست كه بيش از اين بي‌ثبات شود.
حفره‌هاي خالي متعدد در مجموعه سازمان اطلاعات جاسوسي سيا و موساد درخصوص مكان دقيق و نحوه ضربه‌پذيري و توزيع‌پذيري تاسيسات هسته‌اي ايران، افزايش قيمت نفتي كه از ابتداي امسال50 درصد و ظرف يك سال گذشته به 2 برابر و از ابتداي 2007 زماني كه قيمت نفت بشكه‌اي 50 دلار بود به 3 برابر افزايش يافته، فرسايش آشكار و غيرقابل انكار در پيشروي ماشين جنگي آمريكا در بعد سخت‌افزاري و حمايت نكردن افكار عمومي جهاني و آمريكايي در وارد شدن به جنگ سوم در بعد نرم‌افزاري و بسياري ديگر از دلايل ريز و درشت داده‌هايي هستند كه مي‌توان از آن نتيجه گرفت براي جلوگيري از افزايش قيمت نفت و آرام كردن وضع بازار و همچنين ايجاد يك موقعيت و شانسي بهتر براي كانديداي اقبال يافته جمهوريخواهان در انتخابات رياست جمهوري نوامبر كه نمي‌خواهد به دنباله‌روي سياست‌هاي غلط گذشته متهم شود، باعث شد به ناچار بوش هيچ چاره‌اي جز سياستي كه هم‌اكنون در پيش گرفته است، نداشته باشد.
فشار آوردن بر حل ديپلماتيك مساله ايران و اخطار گاه به گاه به اسرائيل براي آرام گرفتن و فاصله گرفتن از نئوكان‌ها تنها شانس جمهوريخواهاني است كه نمي‌خواهند نتايج نظرسنجي Rasmussen ماه آينده جابه‌جا شود.
اما به نظر مي‌رسد همه اينها كافي نخواهد بود و بوش بايد به عملي ديگر نيز دست بزند و آن اين كه گزينه نظامي را از روي ميز بردارد و براي هميشه آن را به بايگاني تاريخ بسپارد كه در اين شرايط ديگر مك كين همنواي با ديك چني ناآرام ديگر هوس نخواهد كرد حتي در تنهايي‌اش هم با گروه Beach Boys، آهنگ «بيا بريم تهران را بمباران كنيم» را زمزمه كند.
ارسلان مرشدي
شنبه 9 شهريور 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 407]
-
گوناگون
پربازدیدترینها