محبوبترینها
از کجا بفهمیم قاشق چنگال اصل است | قاشق چنگال تقلبی نخرید!
با چاپ روی وسایل یک کسب و کار پرسود بسازید
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1799393915
عبيد زاكاني
واضح آرشیو وب فارسی:سایت رسیک: عبید تالیفاتی چون تعریفات در ۱۰ فصل، رساله دلگشا، ریش نامه، صد پند، اشعار هزلیه، مکتوبات قلندران و موش و گربه به جا مانده اما بی تردید بهترین کتاب عبید «اخلاق الاشراف» اوست که از عمیق ترین رساله های فارسی است. این رساله هم از نظر معنا و هم لفظ از شاهکارهای ادبیات فارسی است. عبید در این رساله تسلط عمیق خود را در مباحث دینی و اخلاقی و سیاسی ثابت کرده و شیوه طنزآمیز بدیعی به کار برده است. شیوه بیان او چنین است که نخست هر یک از فضایل اخلاقی چون حکمت و شجاعت و عفت و... را بیان می کند. آنگاه مذهب مختار معاصران خود را در تعریف این معانی یاد می کند و جهانی از نخوت و طنز خنده ناک در لفافه بیان می کند. عبید از این نظر به ماکیاولی شباهت تام دارد.
شخصی از مولانا عضدالدین پرسید چگونه است که در زمان خلفا مردم دعوی خدایی و پیغمبری بسیار می کردند و اکنون نمی کنند! گفت: مردم این روزگار را چندان ظلم و گرسنگی افتاده است که نه از خدایشان به یاد می آید و نه از پیامبر...
(کلیات عبید، ص ۲۷۰)
● علا و بلا
در مازندران علاء نامی حاکم بود سخت ظالم، خشکسالی روی نمود. مردم به استقساء بیرون رفته و چون از نماز فارغ شدند امام بر منبر دست به دعا برداشته و گفت: خدایا بلا و وبا و علا را از ما دفع کن.
(رساله دلگشا، صص ۱۱۵ ۱۱۴)
● خانه و قبرستان
جنازه ای را به راهی می بردند. درویشی با پسر بر راه ایستاده بودند. پسر از پدر پرسید: بابا در اینجا چیست؟ گفت: آدمی. پسر پرسید: کجایش می بردند؟ گفت: به جایی که نه خوردنی باشد و نه پوشیدنی، نه نان و نه آب و نه هیزم و نه آتش و نه زر و نه سیم و نه بوریا و نه گلیم! پسر گفت: مگر به خانه ما می برندش!؟
● عدل
اخلاق اشراف: «پادشاهان عجم چون ضحاک تازی و یزدگرد بزهکار و دیگر متاخران که از عقب رسیدند تا ظلم می کردند دولت ایشان در ترقی بود و ملک معمور! چون زمان به کسری انوشیروان رسید، او از رکاکت رای و تدبیر وزرای ناقص عقل شیوه عدل اختیار کرد. در اندک زمانی کنگره های ایوانش بیفتاد! چنگیزخان تا هزاران هزار بی گناه را به تیغ بی دریغ از پای درنیاورد پادشاهی روی زمین بر او مقدر نگشت.»
عبید در اینجا رندانه فضیلت عدل را می کوبد و تنها هوشمندان می دانند که مقصود او چیست.
● جنگ های بیهوده
یکی از جنبه های نادرست سیاست سلاطین در همه تاریخ طولانی بشر جنگ های بیهوده و زیانبار آنهاست. عبید این حقیقت را به باد انتقاد می گیرد.
سپاهی ای را گفتند چرا به غزا نمی روی! گفت به خدا من یکی از آنان را نمی شناسم و آنان هم مرا نمی شناسند پس عداوت میان من و آنها چگونه واقع می شود؟
عبید به درستی گفت و کاش یه جورایی خبر می شد که بعدها در جنگ جهانی دوم ۶۵ میلیون نفر بدون اینکه همدیگر را بشناسند با هم جنگ کردند و کشته شدند.
هرگز کسی در طول تاریخ به این پرسش جوابی نداده که چرا جنگیدیم و چرا باز هم خواهیم جنگید.
● آقازاده ها
عبید حتی فرزندان طبقه حاکم (یعنی آقازاده ها) را از قماش دیگری می شمارد و معتقد است این جماعت از مادران خویش ستمکار و خانه برانداز زاده می شوند. نمونه تقریباً نزدیک او فرزند مظفرالدین شاه که دستور دادند دیگ آب جوشی را که پیرمردی مشغول گلاب گیری بود به روی او بریزند و او را کشت.
● فالگیری
نکته جالبی که در آثار عبید به چشم می خورد کتابی است به نام فالنامه بروج که در پایان در فال یک رباعی آمده است. عبید در این رساله به سبک انتقادی و طنز کتاب های فالگیری را به باد استهزا گرفته و مولفان آن را مسخره کرده است.
● روزگار تزویر
در روزگاری که پادشاهان و امیران و وزیران همه نعل وارونه می زدند یعنی به ظاهر هر چه می گفتند در باطن ضد آن را انجام می دادند مردانی چون عبید و حافظ برای فرار از درد و اوضاع نفرت انگیز چاره ای جز خندیدن و گاه حتی می خوردن نداشتند اما این خنده، خنده عادی نیست، خنده ترحم و استهزایی است که از سراپای آن حس انتقام خواهی نمایان است.
● طنز و کرامت انسان
و خلاصه اینکه چنین نویسنده زبردست و بزرگی را در شمار هزالان و هجوگویان نباید شمرد زیرا نه به هجو احدی پرداخته و نه غرض او در مطایبات و رسائل شیرین خود بردن عرض و آبروی کسی یا تهدید دیگران برای جلب منفعت و استیفای منظورهای مادی و شخصی بوده است.
(عباس اقبال، مقدمه کلیات)
● نعمت مردن
و این هم یکی از مطایبات عبید در باب مناسبات خانوادگی:
زنی بیمار شد و به شوهرش گفت: وای بر تو اگر من بمیرم چه می کنی؟ مرد گفت: اگر تو نمیری من چه کار خواهم کرد؟
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت رسیک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 700]
-
گوناگون
پربازدیدترینها