واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی: سینمایايران - حميدرضا اميدي سرور: سينماي ايران در ماههاي گذشته روزهايي بحراني را پشت سر گذاشت. پديده كپيهاي غيرمجاز از فيلمهاي روي پرده به عنوان زنگ خطري جدي براي سينماي ايران در محافل سينما و سازمانهاي مربوطه، واكنشهاي وسيعي را به دنبال داشت. اين روزها كه چنين معضلي مرتفع شده به حساب ميآيد، ضروري به نظر ميرسد از منظرهايي ديگر نيز به اين مسئله توجه داشته باشيم، به خصوص اين كه چنين اتفاقي باعث شد تا دوباره اين حقيقت خود را نشان بدهد كه سينماي ايران تا چه اندازه به لحاظ اقتصادي آسيبپذير است. از اين دست اتفاقها در ديگر كشورها نيز بسيار بهوقوع ميپيوندد اما هيچگاه ابعاد تأثيرگذاري آن بر سينماي اين كشورها به اين حد و اندازه وسيع نمينمايد. حتي گاه شاهد بودهايم برخي فيلمسازان ادعا كردهاند كه حاضرند همزمان با نمايش فيلم خود نسخههاي خانگي فيلمهايشان هم به طور وسيع عرضه شود و تأثيري نيز بر فروش فيلمهايشان نداشته باشد؛ ادعايي كه دو سال پيش جرج لوكاس هنگام اكران آخرين قسمت «جنگهاي ستارهاي»اش عنوان كرد. اگر سينماي ايران با كوچكترين اتفاقي دچار بحران شده و زنگ خطر تعطيلي آن به صدا در ميآيد، مشكل جاي ديگري است و فارغ از معضلات و مشكلات بيروني كه گاه گريبانگير سينماي ايران ميشود، خود نيز از معضلاتي ريشهاي رنج ميبرد. چنين معضلاتي است كه در مجموع باعث ميشود، كليت سينماي ايران تا اين اندازه به لحاظ اقتصادي آسيبپذير باشد. ريشههاي آسيبپذيري سينماي ايران در زمينههاي مختلف را، بيش از هر چيز بايد در شرايط متزلزل اقتصادي آن جستوجو كرد. سينماي ايران را اگر نگوييم سينمايي دولتي، سينمايي است كه وابستگي آن به نهادهاي دولتي بسيار است. در طول سالهاي گذشته كمكهايي از سوي نهادهاي مختلف دولتي به اشكال مختلف به طور مستقيم و غيرمستقيم شامل حال سينماي ايران ميشود، كافي است سينما از سبد محصولات فرهنگي تحت حمايت دولت خارج شود، در اين زمان است كه بنيه مالي واقعي سينماي ايران خود را نشان خواهد داد. آنچه در اين سالها به عنوان حمايت يا حفاظت از سينماي ايران شاهد بودهايم، ابعاد مختلفي داشته است، از اعطاي وامهاي گوناگون بگيريم تا در اختيار گذاشتن سالنهاي گسترده و با بالا بردن ظرفيت اكران. با وجود گامهاي مثبتي كه در جهت حمايت از اين سينما برداشته ميشود اما آيا واقعاً توليدات سينماي ايران توانستهاند با حفظ و برخورداري جذابيت، تماشاگران را به سالنهاي سينما بكشانند؟ سالنهاي خالي از تماشاگر در طول اين سالها نشان ميدهد توفيقي در اين زمينه حاصل نيامده و حتي به نظر ميرسد كه از ميزان تعداد مخاطبان سينماها نيز كاسته شده است. تمهيداتي همچون نيم بها كردن بليت سينماها در يك روز هفته و قيمت متغير بهاي بليت سينماها در طول روز و نظاير آن از جمله راهكارهايي است كه در طول اين سالها براي جذب دوباره مخاطبان سينماها صورت گرفته و همچنان هم لزوم اجراي طرحهايي مشابه احساس ميشود. يك مقايسه ساده ميتواند نشان دهد كه سينماي ايران تا چه اندازه مخاطب خود را از دست داده است. در سال 1364 فيلم «عقابها» با رقم 16 ميليون تومان در اكران اول تهران، پرفروشترين فيلم سال شد. با احتساب متوسط قيمت بليت در آن سالها، ميتوان گفت بيش از 2 ميليون نفر در اكران اول تهران به تماشاي «عقابها» نشستهاند؛ يعني 30 درصد جمعيت تهران.امسال فيلم «اخراجيها» با گذر از رقم يك ميليارد تومان پرفروشترين فيلم تاريخ سينماي ايران نام گرفت ولي اگر نسبت قيمت متوسط بليت با تماشاگر را محاسبه كنيم، ميبينيم كه تعداد تماشاگران «اخراجيها» به يك ميليون نفر هم نزديك نميشود. يعني زير 10 درصد جمعيت تهران؛ آن هم در شرايطي كه اين فيلم در بهترين گروه سينمايي و سالنهاي استاندارد و ممتاز و با بهرهمندي از انبوهي از تيزرهاي تلويزيوني به اكران در آمده است؛ امتيازاتي كه فيلم «عقابها» از هيچ كدام آنها بهرهمند نبود.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 496]