محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1845222125
گفتگو با رئیس خانه سینما
واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی: گفتگو با محمدمهدی عسگرپور؛ رئیس خانه سینما؛ حضور خانه سینما در مواقع ضروری است که احساس میشود محمدمهدي عسگرپور كه اكنون رداي مديرعاملي خانه سينما را بر دوش دارد، يكي از كارگرداناني است كه اگرچه تعداد كارهايش كم است اما مورد توجه قرار گرفته است. او همين روزها ضمن اينكه فيلمي را آماده مي‌كند، مجموعه تلويزيوني را نيز در حال نمايش از تلويزيون دارد اما گفت‌وگوي ما با او نه درباره فيلم‌هاي اوست و نه درباره گل‌هاي گرمسيري‌اي كه اتفاقا حاشيه‌هايي داشت و در خبرها به آن پرداختيم. ما با او درباره خانه سينما گفت‌وگو كرديم كه در آخرين جشن خود با اهداي جايزه به بهمن فرمان‌آرا فاصله گفت‌وگوي ما با او اگرچه درباره خانه سينما و سياست‌هاي آن است، اما با توجه به آشنايي او با حوزه‌هاي مديريتي سينما به موضوع‌هاي ديگري نيز كشيده شد. عسگرپور پس از انتخاب شدن به عنوان مديرعامل خانه سينما تمام گفت‌وگوهايش در اين زمينه را به بعد از نشست مطبوعاتي موكول مي‌كرد. فرداي آن روز در ساعت 30/8 دقيقه صبح در دفترش در خانه سينما اين گفت‌وگو انجام گرفت. در اين مصاحبه كامران ملكي مشاور رسانه‌اي مديرعامل نيز حضور داشت و در مواردي به عسگرپور كمك مي‌كرد، مثلا وقتي او درباره نامه‌اي كه از سوي معاونت سينمايي وزارت ارشاد به خانه سينما داده شده بود و در آن ذكر شده بود چه فيلم‌هايي پروانه نمايش ندارند و در جشن خانه سينما نمي‌توانند شركت كنند، حرف زد، كامران ملكي نامه را آورد. در اين مصاحبه سعي شد سوالا‌تي كه اين روزها ذهن‌ها را به خود مشغول كرده، از مديرعامل خانه سينما بپرسيم. او بيشترين تاكيد را روي طرح خانه سينما درباره سينما داشت و اينكه چگونه مي‌توان خانه سينما را به اهداف صنفي نزديك كرد. آقاي عسگرپور به نظر مي‌رسد كه با توجه به وضعيت فعلي سينما مهم‌ترين موضوعي كه مي شود آن را با شما در ميان گذاشت، مشكل نمايش فيلم‌هاي كارگردانان مطرحي چون بهمن فرمان‌آرا، تهمينه ميلا‌ني يا سامان مقدم و... است، فيلم‌هايي كه هنوز امكان اكران عمومي پيدا نكرده‌اند و به نظر مي‌رسد خانه سينما به‌عنوان نهادي كه حافظ منافع سينماگران است بايد در اين زمينه فعال‌تر عمل كرده و به سينماگران كمك بيشتري مي‌كرد، به‌خصوص بعد از جشن خانه سينما ابن توقع بيشتر شده است. در برخورد با چنين مواردي اولين چيزي كه به ذهنمان مي‌آيد اين است كه بگوييم بايد با وزارت ارشاد محكم برخورد كرد، چون به خودمان مي‌گوييم، داريم از همكارانمان دفاع مي‌كنيم.در همين زمينه مي‌توان به اتفاقات جشن خانه سينما اشاره كرد. حالا كه بحث فيلم آقاي فرمان‌آرا را مطرح كرديد، بايد بگويم در مورد اين فيلم به دوستان اداره كل نظارت و ارزشيابي گفتم شما به اين فيلم پروانه ساخت داده‌ايد و ظاهرا بر اساس فيلمنامه‌اي كه به شما داده بودند ساخته شده و ما از اين زاويه مي‌خواهيم وارد شويم، حالا شما بايد اظهارنظر كنيد. مگر اينكه اعلا‌م كنيد ما پروانه ساخت را اشتباه داده‌ايم يا مثلا نبايد مي‌داديم؛ اين مي‌شود دفاع صنفي از يك پديده. كمااينكه در اين مورد اداره نظارت و ارزشيابي نقطه مقابلش را نگفت و من نشنيدم يكي از مسوولا‌ن بگويد فيلمي كه ساخته شده با فيلمنامه تصويب شده بسيار متفاوت است و حتي در مورد كار سامان مقدم هم موضوع به همين شكل بود. البته مي‌توان گفت داشتن پروانه ساخت و ساخت يك فيلم مبتني بر فيلمنامه ارائه شده به معني اخذ سريع پروانه نمايش هم نيست كه اين موضوع وقتي قابل قبول است كه اداره نظارت در مقام رد و تصويب فيلمنامه نباشد. اين مساله در حقيقت ايرادي است كه به مجموعه تصميم‌گيرنده در حوزه دولت مي‌توان وارد كرد؛ اين مي‌شود دفاع از حق همكاران و وارد شدن به موضوع، تا اينكه بخواهيم به هر دليلي و گاهي بي‌منطق دفاع كنيم. اين به نفع همكارانمان است كه به اين شكل دفاع كنيم. تا آنجا كه من اطلاع دارم و با آقاي اربابي مديركل اداره نظارت و ارزشيابي نيز بحث مي‌كرديم، پروانه نمايش فيلم آقاي فرمان‌آرا صادر شده است. اما با صحبت‌هايي كه با عوامل فيلم داشتيم مي‌گفتند پروانه نمايش فيلم هنوز صادر نشده است ؟ نه. فكر مي‌كنم 3، 4 هفته پيش اين اتفاق افتاده است. براي فيلم فرمان‌آرا هم خيلي پيگيري كرديم و از اين زاويه هم برخورد كرديم. البته نمي‌خواهم بگويم حل شدن مشكل اين فيلم فقط به دليل پيگيري ما بوده يا خود آقاي فرمان‌آرا. البته شكل جديدي در چند سال اخير در اداره نظارت و ارزشيابي تجربه شده كه پروانه نمايش‌هايي صادر مي‌شود، ولي داده نمي‌شود. به هر حال فكر مي‌كنم اگر در بقيه موارد هم به همين شكلي كه درباره اين فيلم عمل كرديم، عمل كنيم بهتر است و به نظرم دفاع از همكارانمان نيز در بقيه موارد اگر به اين نحو باشد درست‌تر است. ولي به نظر مي‌رسد هم‌اكنون خيلي از فيلم‌ها هستند كه پروانه ساخت دارند، اما پروانه نمايش نمي‌گيرند.... خيلي كه مي‌گوييد مثلا چندتا؟ اين خيلي‌ها را ممكن است ما در ذهن خودمان بسازيم، ولي ممكن است از لحاظ آماري زياد نباشند. باور مي‌كنيد كه ممكن است مثلا 30 فيلم باشد؟ نه نيستند. چرا هستند... فيلم‌هاي دوره‌هاي قبل را اگر بخواهيم حساب كنيم، خيلي از فيلم‌ها قبل‌تر توقيف شده‌اند، بايد دو، سه سال اخير را درنظر بگيريم. يعني مي‌گوييد اين تعداد نيستند؟ اتفاقا من معتقدم بايد علمي برخورد كنيم، نه مثل برخي دوستان كه مي‌گويند كل سينما اين شكلي شده يا آن شكلي شده... اتفاقا به برخي دوستان گفته‌ام آماري تهيه كنند كه هر سال چه تعداد فيلم با ذكر اسم ساخته شده است بدون اينكه تحليلي ارائه و وارد تحليل خاصي شود. چون ما از مقطعي كه دور مي‌شويم يادمان مي‌رود چه اتفاقاتي افتاده است. مثلا از سال 62 به بعد چه فيلم‌هايي ساخته شده و از اين تعداد چه فيلم‌هايي پروانه نمايش نگرفته‌اند يا اگر گرفته‌اند اكران نشده‌اند. اين طوري به نظرم بهتر است تا اينكه بگوييم بسياري از فيلمسازان صاحب‌نام فيلم‌شان در اداره نظارت و ارزشيابي مانده است. معتقدم بايد با اين موضوع به شكل آماري و علمي برخورد كنيم. حالا اگر از چه تعداد بودن بگذريم، فكر مي‌كنم حتي آمار هم نشان مي‌دهد كه اين دوره نسبت به دوره قبل فيلم‌هاي بيشتري مشكل پيدا كردهاند. اين را از اعتراض كارگردانان هم مي‌شود فهميد، اما حتي اگر به لحاظ آماري حرف شما درست باشد، هم‌اكنون فيلم‌هايي كه حرفي براي گفتن دارند با مشكل مواجه مي‌شوند و فيلم قابل‌توجهي براي اكران باقي نمي‌ماند و نتيجه‌اش فيلم‌هايي مبتذلي مي‌شود كه روي پرده مي‌بينيم. بحث شما كيفي است و نه كمي.... البته هم كيفي است و كمي... البته ما بايد بدانيم درباره چه نهادي صحبت مي‌كنيم. ما هم‌اكنون درباره خانه سينما صحبت مي‌كنيم. بله خود من قبل از اينكه خانه سينما بيايم، برخي دوستان صحبت‌هايي براي حل مشكلا‌ت فيلم‌هايشان با من داشتند و من هم تلا‌ش مي‌كردم بتوانم دوستانه مشكلا‌ت آنها را حل كنم. يعني همانطور كه قبل از شما مديرعامل خانه سينما تلا‌ش كردند و نتوانستند و چون وزارت ارشاد به حرف‌شان گوش نداد، رفتند كربلا و.... بعد برگشتند و جايزه‌هايشان را گرفتند؟ ما هم‌اكنون درباره خانه سينما صحبت مي‌كنيم. ما بايد بدانيم كه پيش از اين خانه سينما چقدر اين قابليت را داشته و چقدر اين قابليت را برايش به‌وجود آورده‌اند. ما به‌عنوان متولي فرهنگ كشور بايد معتقد باشيم اگر خانه سينما با قدرت كامل ظاهر شود به تعادل فرهنگي مي‌رسيم. در سال‌هاي قبل اين نظر خيلي وجود نداشته، خانه سينما هيچ‌گاه اين كاركرد را نداشته و اينگونه دفاع صنفي نداشته تا اتفاقات نامطلوب به مطلوب تبديل شود. كمتر اين اتفاق افتاده و خيلي موردي بوده است. بخشي از اين موضوع برمي‌گردد به اينكه وضعيت سينما در سال‌هاي اخير دگرگون شده است و تقريبا همه متفق‌القول هستند كه اين جوري سينما را نمي‌توان اداره كرد و همه به دنبال راهي براي اداره مناسب سينما هستند. آرزوي من هميشه اين بوده و هست كه در خانه سينما براي ايجاد تعادل بايد دفاع صنفي صورت گيرد، ولي زمينه‌اش خيلي وجود ندارد و تلا‌ش‌ها بيشتر به صورت فردي صورت مي‌گيرد. خود من ممكن است شخصا در مواردي به خاطر ارتباطي كه با مسوولا‌ن دولتي دارم - چون خودم زماني آنجا بوده‌ام - سر موضوعي بتوانم جدي‌تر برخورد كنم. اين نگاه از طرف سينمايي‌ها است يا مسوولا‌ن سينمايي؟ علي‌رغم حرف‌هايي كه زده مي‌شود، برخي مواقع اين تعامل اتفاق نمي‌افتد. به نظرم بايد خودمان با قدرت عمل كنيم و براساس آيين‌نامه و قانون جلو برويم و به نظرم شدني است. نبايد منتظر باشيم كه اين اختيارات را به ما بدهند. چگونه؟ من مثالي درباره جشن خانه سينما زدم، چون ديدم در آن زمان برخي روزنامه‌ها به‌گونه‌اي نوشتند كه انگار ما مي‌خواهيم گردن‌كلفتي كنيم، يا صحنه، صحنه زورآزمايي است ولي آن موقع به‌عنوان يك اعتقاد مطرح كردم، ما مي‌خواهيم هميشه پاي حرفي كه زده‌ايم بايستيم. به دوستان ارشاد هم گفتم رسم دين‌مداري اين است كه مسوولي كه حرفي زده و فكر مي‌كند كه اشتباه كرده بايد به آن عمل كند و اگر عمل نكند هيچ تفاوتي با كسي كه هيچ قيدوبندي در رفتارش نيست، ندارد... وقتي وضعيت اين جوري باشد، همكاران چرا و به چه دليل در صنف‌هاي مختلف بايد به من اعتماد كنند. بحث ما دفاع از فيلم‌هايي است كه پروانه نمايش ندارند، چون در خلا‌ل برگزاري جشن خانه سينما كه نبايد اين كار را كرد. و بهتر است اين موضوع در آرامش حل شود، ولي من در زمان جشن بايد روي نكته‌اي كه اعلا‌م كردم پافشاري مي‌كردم. من معتقدم اقتدار از همين‌جا به‌وجود مي‌آيد، يعني حرفي كه زديم و فكر مي‌كنيم درست است پايش بايستيم. مثلا برنامه نمايش انجمن مستندسازان با جشنواره سينما حقيقت تداخل داشت. به دوستان ما گفته بودند كه يا برنامه خودتان را كنسل كنيد يا به يك زمان ديگر بيندازيد و چون اين دوستان مصاحبه مطبوعاتي‌شان را برگزار كرده بودند و از خود من هم در اين مصاحبه دعوت كرده بودند، به آنها گفتم اگر برنامه‌تان را لغو كنيد با شما برخورد مي‌كنم. مگر اينكه اشتباه كرده باشيد و بگوييد اشتباه كرديم. من معتقدم اگر اشتباه كرديم بايد مردانگي كنيم و به اشتباهاتمان اعتراف كنيم، ولي اگر اشتباه نكرديم بايد پايش بايستيم. اما خانم ميلا‌ني در نامه‌شان به نكته ديگري اشاره كرده بود. غير از فيلم خانم ميلا‌ني، فيلم‌هاي ديگري مثل آتشكار محسن اميريوسفي هم مشكل داشتند. در جلسه‌اي كه داوران جشن حضور داشتند، خانم ميلا‌ني نكته‌اي را مطرح كردند كه به هر حال قابل فهم بود و فيلم ايشان براي حضور در جشن به مشكل برخورده بود. خانم ميلا‌ني اعتقاد داشتند اينجا خانه سينما است و ما بايد همه فيلم‌ها را نگاه كنيم. من در جواب گفتم خانم ميلا‌ني براي چه همكاران ما در اينجا نشسته‌اند؟ براي اينكه صنف آنها را دعوت كرده و ملا‌ك عمل ما آيين‌نامه مصوب مجمع عمومي و هيات‌مديره است و ما بايد بر اساس قوانين عمل كنيم وگرنه سنگ روي سنگ بند نمي‌شود. مثلا ما نمي‌توانيم بگوييم اساسنامه را كنار بگذاريم... به ايشان گفتم در آيين‌نامه جشن در دو، سه سال پيش با صراحت آمده فيلم‌هايي كه پروانه نمايش داشته باشند، مي‌توانند در جشن شركت كنند. ايشان تقريبا كل داوري ما را زير سوال بردند. به خانم ميلا‌ني گفتم اگر مي‌خواهيد مشكل خانه سينما را حل كنيد، با جنگ حل نمي‌شود. به ايشان گفتم چه زماني سابقه داشته، وقتي جنگي را شروع كرديم به موفقيت در اين حوزه برسيم؟ اگر شما آرام‌تر حركت كنيد ممكن است ما بتوانيم مشكل فيلم شما را در همين جشن حل كنيم. به خانم ميلا‌ني گفتم من با اداره نظارت و ارزشيابي وارد مذاكره مي‌شوم تا براي فيلم‌ها مجوز موردي بگيرم و از اينجا به بعد بود كه بحث مذاكره با مديران سينمايي به‌وجود آمد. ما جلسات متعددي با مسوولا‌ن داشتيم و عنوان كرديم اگر قرار باشد فيلم‌هايي كه پروانه نمايش دارند شركت داشته باشند، فيلم‌هايي مثل آفسايد و آتشكار نيز پروانه نمايش دارند بنابراين چالش جديدي به وجود آمد و آنها گفتند بندي وجود دارد كه براساس اين بند نمي‌توان اين فيلم‌ها را نمايش داد؛ بر اساس همان بندي كه در مورد فيلم سنتوري اعمال شد. ما 3، 4 جلسه با مسوولا‌ن اداره نظارت و ارزشيابي داشتيم و قرار شد جشن خانه سينما را يك جشن تخصصي فرض كنيم كه در محدوده خانه سينما برگزار مي‌شود و مردم مخاطبان جشن نيستند و نبايد آن را با جشنواره فيلم فجر اشتباه بگيريم. چون بيشترين مشكلا‌ت براي ما در جشنواره فجر بوده است و در جشن خانه سينما فيلم‌ها مورد قضاوت همكارانمان قرار مي‌گيرد. در جشنواره فيلم فجر مردم فيلم مي‌بينند و فيلم‌ها جايزه مي‌گيرند وحتي فيلم‌هايي كه جايزه مي‌گيرند توقيف مي‌شوند. نهايتا به ما عنوان شد كه 3 فيلم در مرحله اخذ پروانه نمايش است. اداره نظارت به ما اعلا‌م كرد چند فيلم به‌طور كل پروانه نمايش ندارند مثل فيلم عبدالرضا كاهاني، خانم ميلا‌ني، محمد درمنش، كه اتفاقا بعد از جشن زودتر از بقيه پروانه نمايش گرفت ايرج قادري و فيلم هم به حساب همان بند معروف. فيلم آتشكار هم به استناد همين بندها بود؟ فيلم آتشكار هم برايش قاعده ديگري پيدا كردند و به تهيه‌كننده فيلم گفتند فيلم خود را به جشن خانه سينما ندهد. به ما گفتند كه 3 فيلم در مرحله اخذ پروانه نمايش هستند و اين 3 فيلم همان 3 فيلم معروف بود؛ كتاب قانون، صد سال به اين سال‌ها و خاك آشنا. چرا آيين‌نامه جشن خانه سينما را تغيير نداديد؟ چون فرصت نداشتيم...خوب است بدانيد كه ما مي‌خواهيم طرحي را آماده كنيم و به مجمع عمومي ببريم كه انتخابات 2 ماه بعد از برگزاري جشن خانه سينما باشد، چون ما امسال كمتر از 2 ماه براي برگزاري جشن فرصت داشتيم. همين الا‌ن كميته‌اي براي آيين‌نامه جشن تشكيل شده با حضور سينماگراني چون ابوالحسن داوودي، حسن حسن‌دوست و... آنها 5، 6 جلسه گذاشتند و 10جلسه ديگر هم مي‌گذارند و خود اين جلسات 4، 5 ماه طول مي‌كشد. آيا هيات‌مديره مي‌تواند خودش تغييراتي در آيين‌نامه انجام دهد؟ هيات مديره اگر بخواهد در آيين‌نامه تغييراتي صورت دهد، مي‌تواند، ولي هر تغييري بايد با اساسنامه خانه سينما منطبق باشد. و اگر در اساسنامه بندهايي وجود دارد كه عنوان مي‌كند براي برنامه‌هايمان بايد مجوز بگيريم، حتما بايد بگيريم. هم‌اكنون دوستان كميته جشن آمده‌اند ببينيد خروجي‌اش چه خواهد بود؟ اين دوستان كساني هستند كه سرد و گرم روزگار را چشيده‌اند. افراد كميته را شما انتخاب كرده‌ايد؟ نه، من انتخاب نكرده‌ام، اعضا راي داده‌اند و آقاي داوودي راي اول يا دوم را به دست آوردند. من معتقدم اگر مي‌خواهند بندي را بردارند، بردارند ولي پاي برداشتن آن نيز بايستند. از خود شما اين انتظار وجود دارد تا با توجه به مقبوليتي كه داريد بتوانيد در حل مشكلا‌ت اينچنيني كمك كنيد و حتي شما از كساني بوديد كه به ديدار رئيس‌جمهور رفتيد و سابقه مديريت دولتي هم داريد... ما چه بخواهيم و چه نخواهيم، همه چيز فيزيكي و مكانيكي نيست كه حتما براساس آيين‌نامه و... اتفاق بيفتد. من خودم مدتي است شخصا وضعيت فيلم‌هايي مثل آتشكار و تسويه حساب را پيگيري مي‌كنم، مگر در خانه سينما نباشم، حتي برخي دوستان كه براي ساخت فيلم‌هايشان مشكل دارند، ممكن است از طريق افرادي چون آقاي ميركريمي كه مقبوليت قابل توجهي دارد و فيلمساز قابلي است مشاركت‌هايي را براي ساخت فيلم‌شان بخواهند بگيرند. اين مشكلا‌ت از طريق روابط و دوستي حل مي‌شود اما در خارج از كشور چنين اتفاقاتي نمي‌افتد و براساس قواعد صنفي در آنجا عمل مي‌كنند. يك موضوعي را من بگويم. ما چون وقتي به خارج مي‌رويم بيشتر سفرمان توريستي است - البته همه ما اينجوري هستيم - تصورمان از اين كشورها چندان صحيح نيست. همين الا‌ن سينماي فرانسه كه مهد سينما است، در اين كشور مرتبا مي‌گويند سينماي آمريكا پدرمان را درآورده است. اگر سينماي نو فرانسه ادامه پيدا مي‌كرد فرانسه چيز ديگري مي‌شد در حالي‌كه الا‌ن سينماي فرانسه وضعيت خوبي ندارد. اما درباره خانه سينما مثلا براي برگزاري جشن، اگر كميته جشن پيشنهادي داشته باشد كه براي حضور در جشن احتياجي به پروانه نمايش نيست فكر مي‌كنيد بتوانيم چنين كار را انجام دهيم؟ نه. چون ما براساس قوانين موجود براي برگزاري هر جشن و برنامه‌اي مستلزم اخذ مجوز از وزارت ارشاد هستيم. ما بايد بتوانيم جايگاه خانه سينما را به‌عنوان جامعه اصناف به جايگاه قانوني برسانيم. چون هم‌اكنون جايگاه خانه سينما قانوني نيست و بر اساس آيين‌نامه و مصوبات هيات وزيران است. مثل يك NGO و شركت خصوصي عمل مي‌كنيم. بناي ما اين است كه خانه سينما را ارتقاي تشكيلا‌تي بدهيم و اگر اين كار را انجام دهيم بخش عمده‌اي از مشكلا‌تمان حل مي‌شود. البته مگر اينكه دچار مسوولا‌ن بزدل و ترسو شويم. همانطور كه امروز در روزنامه‌ها خواندم مقام معظم رهبري در سخنان خود گفته‌اند اگر مملكت دچار مسوولا‌ن ترسو و بزدل شود كارش تمام است. طرحي كه به رياست‌جمهوري داديد جزئيات آن را توضيح نداديد. انگار ديگران نيز طرح‌هاي ديگري ارائه كردند. من در جلسه مطبوعاتي خانه سينما نيز گفتم شنيده‌ام افرادي ديگر هم طرح‌هايي آماده كرده بودند. من در مناظره گفته بودم كه طرح‌هايمان استراتژيك نيست، گفته بودند اتفاقا اين طرح‌ها استراتژيك است. البته آقاي شمقدري اعتقاد دارند ما از پيش قضاوت مي‌كنيم ولي من هميشه اعتقاد داشته‌ام ما سينماگران بيش از دو دهه است كه داريم با هم زندگي مي‌كنيم. من در زندگي‌ام به جهش اعتقادي ندارم. من عسگرپور ناگهان اسپيلبرگ نمي‌شوم. يا در عرصه مديريت بيل گيتس نمي‌شوم. به همين خاطر ما مي‌توانيم به ميزان قابل توجهي همديگر را حدس بزنيم. ما همديگر را مي‌شناسيم و پارادايم ذهني همديگر را مي‌دانيم و اطلاع داريم كه چه كساني در زمينه فرهنگ وهنر و سينما چه نظراتي دارند. من اصرار دارم اگر طرحي داده مي‌شود عنوان شود كه كدام تيم كارشناسي اين طرح را داده است. آيا اين طرح‌ها توسط كساني نوشته شده كه درگير سينما هستند يا كساني در نوشتن اين طرح دخيل بوده‌اند كه 20 سال است دارند به سينما ايراد مي‌گيرند حتي در زماني كه خودشان مسوول بوده‌اند. جزئيات اين طرح دقيقا چيست؟ در مورد طرح خانه سينما بايد بگويم مبناي اصلي‌اش همان ارتقاي سطح خانه سينما است، چون همه مي‌گويند سينما به بلوغ كافي رسيده و توانايي اداره جامعه را دارد. واقعيت اين است كه خانه سينما به نسبت ساير تشكل‌هاي فرهنگي تشكيلا‌ت منحصربه فردي در حوزه فرهنگ است. اگر روزي دولت و نظام بخواهند اداره موضوعي توسط خبرگان آن موضوع اتفاق بيفتد و به جايگاهي برسد سينما اولين جايي است كه مي‌تواند خود را اداره كند. اما درباره طرح از اولين سوال‌هايي كه مي‌توان در آن مطرح كرد اين است كه دولت چه وظايف قانوني و بديهي‌اي دارد؛ وظايفي مثل نظارت و ارزشيابي. ولي آيا فقط دولت است كه مي‌تواند تجهيزات وارد كند؟آيا منع قانوني وجود دارد؟ آيا دولت است كه مي‌تواند از بانك‌ها وام بگيرد و به سينماگران پول بدهد؟اينها ملحقاتي است كه در طول سال‌ها به وجود آمده است، از سال 1362 و در شرايطي كه بخش خصوصي وجود نداشت ملحقاتي به وجود آمد. البته الا‌ن ممكن است به محض اينكه بگوييم ما مي‌توانيم و اداره مي‌كنيم به ما بگويند شما فلا‌ن فيلم را مي‌توانيد بسازيد، ما هم مي‌توانيم بگوييم بله با آن اختيارات شما ما مي‌توانيم. من اين سوال را از شما مي‌كنم آيا خانه سينما مي‌تواند واردكننده تجهيزات باشد يا نه؟ يك زماني دلا‌ر 7 تومان بود ولي الا‌ن از اين خبرها نيست. به نظرم خانه سينما مي‌تواند وارد اين حيطه شود. من اين سوال را دارم آيا خانه سينما نمي‌تواند در حوزه ارزشيابي حرفه‌اي وارد شود؟ اين مساله به نوعي انتقال قدرت است نه ما منظورمان تغيير ساختار است. تجهيزات را خود سينماگر مي‌تواند وارد كند مثلا الا‌ن آقاي كيميايي دوربين وارد كرده است. بله، ولي با يك دوربين آقاي كيميايي مي‌توان سينما را اداره كرد؟ 10 تا دوربين مثل دوربين آقاي كيميايي بايد وجود داشته باشد. دوربين خوب الا‌ن 180ميليون تومان خريداري مي‌شود؟ اين دوربين بايد چه‌قدر اجاره شود كه پولش دربيايد بنابراين اين به صرفه نيست. فارابي هم به همين خاطر از سوبسيد استفاده مي‌كند. ما معتقديم همانطور كه فارابي از ارائه اين سوبسيد براي حفظ جريان توليد استفاده مي‌كند خانه سينما هم مي‌تواند از آن استفاده كند. چون نظام صنفي دارد، انتخابات دارد و... اما داخل صنف مشكلا‌تي وجود دارد. مثلا تهيه‌كننده‌ها چند سال است كه با هم مشكل دارند و حل هم نمي‌شود. چون منافع به درستي تعريف نشده است. اگر امسال آمار توليد فيلم را درنظر بگيريم، البته بهتر است آمار سال‌هاي بهتر را درنظر بگيريم، مثلا سالي 70 فيلم. هر تهيه‌كننده‌اي براي ساخت فيلم يك موافقت اصولي از جايي مثل فارابي يا مركز گسترش سينماي تجربي مي‌گيرد پس تا اينجا مشكلي وجود ندارد ولي وقتي فيلمي به مرحله اكران مي‌رسد و بحث اكران خوب پيش مي‌آيد آن وقت است كه ما به جايي مي‌رسيم كه به خاطر آن بايد دعوا شود و آنجا شوراي صنفي است اما چرا دعوا نمي‌شود. به نظر مي‌رسد هر جا كه پول است در آنجا دعوا مي‌شود. در كجاي شوراي‌عالي تهيه‌كنندگان پول است كه دعوا مي‌شود؟ پول بيرون از شورا است. به نظرم ما دچار بيماري هستيم. ما در سال‌هايي سر منافعي با هم دعوا مي‌كرديم ولي الا‌ن آن منافع عوض شده و دوباره سر همان چيزها دعوا داريم. جايي كه مي‌شود همه دعواها در آن اتفاق بيفتد شوراي صنفي نمايش است. ما به دنبال فرمولي هستيم كه اين دعواها خاتمه يابد و اگر به‌اين فرمول عمل كنند بايد بروند در بيابان دعوا كنند. چرا طرح را به‌جاي دولت به مجلس نمي‌دهيد؟ آيا آن را همزمان به هر دو نمي‌دهيد؟ به نظرم در دولت با اين طرح برخورد بهتري مي‌شود. منتظريم اين طرح را به آقاي رئيس‌جمهور بدهيم. فكر مي‌كنيد رئيس‌جمهور با اين فرصت كم تا انتهاي دوره امكان بررسي و اجرايي كردن آن را دارند؟ با شناختي كه از ايشان دارم بله. آيا امكان دارد زماني كار نظارت برعهده خانه سينما گذاشته شود؟ اين اتفاق اجتناب‌ناپذير است اما اينكه سينماگران چه‌قدر صلا‌ح است وارد اين حوزه شوند محل ترديد است. مثل همان قانون سينما كه با مخالفت‌هاي بسياري روبه‌رو بود. بله مثل قانون سينما كه مخالفان اصلي آن دست‌اندركاراني از سينما بودند كه سال‌هاي سال كار كردهاند و سرشناس هم هستند. در اين سال‌ها به نظرتان مهم‌ترين مشكلي كه بر سر راه فعاليت‌هاي صنفي از طرف دولت بوده، كدام است؟ داراي اوج و حضيض‌هايي بوده است. در دوره آقاي ميركريمي تعاملا‌ت موردي خوبي بين خانه سينما و دولت شكل گرفت و من در مراسم خداحافظي رضايتمندي را در چهره هر دو طرف ديدم فكر مي‌كنم مديريت قبلي خانه سينما در زمينه هميت صنفي موفق بوده، در حالي‌كه در دوره‌هاي قبل محل تنازع بوده است. در يك زمان دو مديرعامل اعلا‌م موجوديت مي‌كردند و در زمان‌هايي محل آشوب بوده است. يكي از جاهايي كه نبض خانه سينما را مي‌توان گرفت هيات‌مديره است. هيات‌مديره فعلي، هيات‌مديره‌اي است كه اهل تفكر است و بي‌سروصدا و منسجم كار خود را مي‌كند. يعني به نظر شما از نظر صنفي خانه سينما موفق بوده است؟ تا حدي. در حال حاضر به نظر مي‌آيد حركت‌هاي صنفي شكل بهتري پيدا كرده است. اما اينكه تا چه حد اسم آن را حركت صنفي مي‌توان گذاشت يك بحث ديگر است و در اين خصوص ترديد دارم. اما در قياس با حوزه‌هاي ديگر فرهنگ مي‌بينيم كه خيلي جلو هستيم .بعضي حوزه‌ها كه اصولا داراي صنف نيستند و در مورد برخي ديگر با وجود صنف هيچ حركت صنفي‌اي انجام نمي‌شود. به خاطر امكانات سينما است؟ به همان ميزاني كه سينما داراي امكانات است مشكلا‌ت زيادي هم دارد. فيلم‌هاي سينمايي روي پرده را ببينند، مي‌بينيد كه نوع مميزي‌هاي سينما نسبت به ديگر هنرها خيلي شديدتر است. به همان ميزان كه پول و امكانات داريم، همان قدر هياهو وجود دارد. به نظرم ديگر حوزه‌ها خيلي از حركت‌هاي صنفي دورند. منظورتان اين است كه مشكلا‌ت سينما باعث شده افراد عضو آن به يكديگر نزديك شوند؟ هر وقت بحراني به‌وجود مي‌آيد و دوستان ما منافع مشترك دارند اين اتفاق مي‌افتد. البته اين اتفاق طبيعي است. مثل دو روزنامه با سياست‌هاي متفاوت كه گاهي براي يك هدف مشترك، مطالبي همسو منتشر مي‌كنند. خوب يا بد گاهي در بحران‌هاي خانه سينما هم اينطور بوده است. مثل چند سال پيش سر مسائل جشن خانه سينما به ما گفتند بياييد احتياج به حمايت داريم. همه ازجمله مجيدي، حاتمي‌كيا، ميركريمي و... جلوي در بيمارستان بودند. من همان‌موقع بود كه ديدم خانه سينما چطور از هم پاشيد، انگار خاك مرگ پاشيده شده بود. دوباره بايد عزمي به‌وجود مي‌آمد كه همه را كنار هم جمع مي‌كرد. اين خودش درسي بود كه نشان مي‌داد چطور يك چيز به سرعت از هم مي‌پاشد. چيزي كه براي آن زحمت زيادي كشيده شده است و در يك مقطع ديگر زمان آقاي ضيا هاشمي يك همبستگي صنفي به‌وجود آمد چراكه بچه‌ها اصل موضوع را فهميدند و مي‌دانستند كه بايد خانه سينما حفظ شود. البته در پايان دوره ايشان هم منازعات هيات‌مديره كار دست خانه سينما داد. البته ضعف‌هايي هم در حركت‌هاي صنفي ما هست. مصاديق آن را هم زياد مي‌بينيم. ممكن است يكي از دوستان دبير جشني باشد و همه را دعوت مي‌كند كه بايد در جشن حضور داشته باشند و بعد همان دبير ممكن است فيلمش را به جشن ندهد و فراموش مي‌كند كه قبلا چه حرف‌هايي زده است. وجه غالب تعريف بچه‌هاي ما از حركت صنفي اين بود كه عرض كردم. اگر بخواهيم بخش منفي آن را نگاه كنيم بايد بگوييم كه چرا دست‌اندركاران سينما اينطور رفتار سينوسي دارند. اما قضاوت منصفانه اين است كه دليل رفتارهاي اينگونه را عدم حضور سينماگران به اندازه كافي در معادلا‌ت مختلف بدانيم كه اگر اينطور ادامه داشته باشد صنف به سرعت از هم مي‌پاشد. در واقع جامعه بالغ بايد در طراحي سرنوشت خود دخيل باشد وگرنه دچار از هم پاشيدگي مي‌شود. به همين دليل يكي از پيشنهادهاي تغيير ساختاري ما اين است كه چه كنيم كه هم منافع مجموعه صنوف و هم منافع مجموعه سينما ديده شود. تركيبي از اين دو مد نظر ما است چراكه خانه سينما هم وضعيت مناسبي ندارد. با وجود اين مشكلا‌ت چطور خانه سينما تا به حال توانسته دوام داشته باشد؟ مجبور بوده است. چراكه اگر دولت در تمام اين سال‌ها به صورت منسجم و مثل دو امدادي عمل كرده بود خانه سينما يا خيلي تقويت يا نابود مي‌شد. هميشه در مواقع ضروري است كه خانه سينما حضورش حس مي‌شود و احساس مي‌كند كه حتما بايد حضور داشته باشد. چون دولت مثل دو امدادي نتوانسته عمل كند. البته اين منحصر به خانه سينما نيست بلكه در تمام حوزه‌هاي ديگر مثل صنعت و... نيز هست اما در حوزه فرهنگ بيشتر است. ولي فكر مي‌كنم هرجا دولت خانه سينما را تاييد كرد و به آن احترام گذاشته، آنها هم خوب عمل كردند و هرجا تاييد نكرده عملكرد خانه سينما هم ضعيف شده است. از زمان تاسيس خانه سينما كدام 2، 3 سال بوده كه دولت به شدت خواستار تقويت اين نهاد بوده است؟ يعني در زمان اصلا‌حات، حضور آقاي مسجدجامعي يا مهاجراني هم اينطور نبوده است؟ مگر ماجراي فيلم دايره، زمان آقاي مسجدجامعي اتفاق نيفتاد؟ البته تاحدي حرف شما را قبول دارم. اساسا دولت در آن دوره اعتقادش بر اين بود كه نهادهاي غيردولتي و مردمي حضور جدي‌تري داشته باشند. به‌طور مثال آقاي داد جلسات زيادي در مورد قانون سينما با دست‌اندركاران سينما گذاشتند. اين حركت خيلي مترقي بود؛ هم از نظر نوع نگاه و هم اين نوع گردهمايي. اينكه بچه‌ها دائم احساس كنند كسي كه برايشان صحبت مي‌كند يكي از همكاران خودشان است، و با ذكر جزئيات از مسائل خود آنها صحبت مي‌كند، خيلي مهم است. زماني اين كارها ممكن است و زماني غيرممكن. مثالش اينكه زماني كه در فارابي بودم بحث خريد دوربين وقتي مطرح شد پيشنهاد ما اين بود كه دوربين 535 خريداري شود. اما دوستان خانه سينما از انجمن فيلمبرداران درخواست كرده بود كارشناسي كند و پيشنهاد آنها دوربين 2BL بود. قطعات اين دوربين 25 سال بود كه توليد نمي‌شد. اما با پول يك 535 مي‌شد 10 دوربين 2BL خريد. البته راي ما پذيرفته شد اما اين يك تعامل بين خانه سينما و دولت بود. واقعيت اين است كه در اين شرايط كه با تعامل باشد تصميم‌گيري سخت مي‌شود بنابراين ممكن است مدير دولتي هم از آن منصرف شود. يا مثلا بحث جايزه مردمي كه آن زمان مطرح شد نقش خانه سينما را جدي‌تر كرد. اما واقعيت اين است كه خانه سينما 8 سال وقت داشت. به نظر مي‌رسد 8 سال دوره خوب و كافي‌اي است كه آن نهاد شكل بگيرد اما اين اتفاق نمي‌افتد چون اين دوره شامل سه دوره است كه اواخر آن بدتر از زمان حال بود. مجموعا احساس مي‌شود در آن دوره توجه خوبي صورت گرفت اما تبديل به يك جريان منسجم و نهادينه نشده است. تصورم اين است كه اگر از انتها به ابتدا نگاه كنيم يعني بگوييم چه اختياراتي به خانه سينما داده شود، نتيجه‌اش همين مي‌شود كه در يك دوره 8 ساله هم به نتيجه نخواهيم رسيد. چون دولت دائم عوض مي‌شود و مشكلا‌ت شكل‌هاي ديگري پيدا مي‌كنند. پس همانطور كه گفتيد يك بازنگري لا‌زم است. البته پيشنهادم اين است كه از سر به انتها برويم. نمي‌خواهيم بگوييم كه چه اختياراتي مي‌خواهيم. اساسا دولت، عقل، منطق و علم امروز ما مي‌گويد كه كجا بايد حضور داشته باشيم؛ همان چيزي كه در قانون هست مد نظر ما است. ما مي‌خواهيم روي همين‌ها پافشاري كنيم. اين موارد شامل حوزه نظارت به مفهوم نظارت دولتي، حوزه قيمت‌گذاري و حوزه سياستگذاري است كه بايد مشخص شود؛ اينكه هركدام به چه معنا است و چه اختياراتي دارد. در حوزه‌هاي مختلف نبايد نگراني‌هاي امنيتي خود را دائم به يكديگر منتقل كنيم. به نظر من با اين توجهات حل اين مسائل شدني است. يعني اين رويكردها در طرح صورت گرفته است؟ ما تمام تلا‌شمان را مي‌كنيم كه اين اتفاق در اين طرح بيفتد. چون يك‌بار اين فرصت پيش آمده كه از ما خواسته شود تا اين طرح را ارائه بدهيم و اعلا‌م كنيم. مفاد طرح را اعلا‌م مي‌كنيد؟ نمي‌دانم، اگر به صلا‌ح باشد اعلا‌م رسمي هم مي‌شود. در جلسه‌اي كه با رئيس‌جمهور و حضور برخي كارگردان‌ها برگزار شد نكاتي مطرح شد و ما به آن درخواست جواب مي‌دهيم و از آنجايي كه مي‌دانيم يك‌بار چنين فرصتي داريم، بنابراين تلا‌ش مي‌كنيم كه به هدف بزنيم. كي اين طرح حاضر مي‌شود؟ چند نفر آن را مي‌نويسند؟ اين طرح حاضر است و يك نفر آن را مي‌نويسد اما با تعداد زيادي در تماس است. تا زمان تحويل هم دو هفته‌اي فرصت گذاشته‌ايم تا تمام ريزه‌كاري‌ها و كسري‌هاي آن را با بعضي از بچه‌هاي سينما انجام دهيم البته مي‌دانيم اين كار سخت است. همكاران من هر كدام با يك مساله‌اي و احساس خاص خودشان، وارد موضوع مي‌شوند اما بايد مراقبت كنيم كه موضوع به درستي مديريت شود. آيا خانه سينما درباره مسائل و مشكلا‌ت سينماگران با تلويزيون در خصوص حذف برخي سكانس‌هاي فيلم‌شان در زمان پخش قصد دخالت ندارد؟ چنانكه خانه موسيقي در اين مورد اعتراض‌هايي به تلويزيون وارد مي‌كند؟ اگر موضوع حذف بخش‌هايي از توليدات تلويزيوني است كه توسط كارگردانان سينما كار شده من يك نگراني دارم. فكر مي‌كنم اگر بخواهيم حضور جدي در اين مورد داشته باشيم و از ما بپرسند به شما چه ارتباطي دارد نمي‌دانم چه جوابي بايد بدهم؟ چراكه درباره حضور برخي همكاران در تلويزيون صحبت مي‌كنيم. اين اواخر تعدادي شكايت به شوراي داوري مجموعه خانه سينما داده شده كه اينها حاصل قراردادهايي است كه توسط بعضي همكاران ما با يك نفر از تلويزيون بسته شده و در آن حكم، خانه سينما معرفي شده است. چطور مي‌توان چنين چيزي را حل كرد. ما قبلا اعلا‌م كرديم كه اگر قراردادي بسته شد حكم در صورتي خانه سينما مي‌تواند باشد كه دو طرف عضو آن باشند و ما ابزاري براي حمايت يا عدم حمايت داشته باشيم. پس شما ابزاري در اين چالش‌ها نداريد؟ ابزاري كه دست خانه سينما يا صنف ممكن است باشد مجموعه پتانسيل‌هاي درون خودش است، مثلا كانون كارگردان‌ها اگر به‌عنوان يك صنف قوي عمل كند تلويزيون هم مي‌داند كه با يك نفر مواجه نيست. در تلويزيون وقتي شما درگير پخش و برنامه‌سازي بيرون مي‌شويد نمي‌دانيد بيرون چه خبر است و حتي دركي از مردم نخواهيد داشت. برخي دوستان دارند زندگي مي‌كنند، اعتراض مي‌كنند و براي قرارداد بعدي با تلويزيون مشكل پيدا مي‌كنند. اما گاهي لا‌زم است هشداري به صدا و سيما داده شود چون اگر نباشد همان مشكلا‌ت دوباره تكرار مي‌شود. خانه سينما و صنوفش اگر حضور مقتدرانه داشته باشند بقيه ارگان‌هايي كه در حال كار با عوامل سينما هستند دقت بيشتري خواهند كرد. اما اينكه وسط بياييم و به فلا‌ن مورد معترض باشيم نمي‌دانم از نظر حقوقي چه ربطي به ما دارد. اما اگر منظور، جرح و تعديل كارهاي سينمايي قابل پخش از تلويزيون است كه هم ما و هم معاونت سينمايي بايد در اين زمينه برخورد فعال‌تري داشته باشيم. پس سينماگران به كجا بايد مراجعه كنند؟ اين موارد در قراردادها ذكر مي‌شود. مثلا حكم ذكر مي‌شود. البته نه در تلويزيون، چون آنجا، حكم خود سيما است و نمي‌توان كاري كرد. اما از طرفي به ازاي اين قراردادها امكانات ديگري مثل اقتصاد و... فراهم مي‌شود. زماني برنامه‌هاي پخش فيلم‌هاي اكران نشده در خانه سينما بود. آيا اين برنامه ادامه دارد؟ هر صنفي برنامه‌اي داشته باشد به ما ارائه مي‌كند. از لحاظ محتوايي مخالفتي با هيچ برنامه‌اي نمي‌شود. مگر اينكه برنامه‌ها شبيه به هم باشد كه يكي اجرا مي‌شود. اين يك جريان صنفي است كه براي معاونت جا انداختيم، حتي در مورد جشن هم اين برنامه تا حدي وجود دارد كه فيلم‌هاي بدون پروانه نمايش، نمايش داده شوند اما وارد داوري نشوند. منبع خبر : اعتماد ملی سینمای ما - گیسو فغفوری، زهرا نعیمی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 403]
-
سینما و تلویزیون
پربازدیدترینها