واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: مجله نوروز > سیاست - نماینده مردم استان قزوین در مجلس خبرگان گفت: هنوز منظور اصلاحطلبان از «جامعه مدنی» را نفهمیدیم. یاسرفاتحی: فضای سیاسی کشور در دهه گذشته پر از فراز و نشیب بود. سیاست ایران در این دهه تجربه دو دولت با رویکرد متفاوت را پشت سر گذراند. طی این سالها شعارهای مختلف و متفاوتی داده شد. ولی هم اکنون که عملکرد دو دولت را به نظاره نشستهایم سوای میزان تحقق، اصالت شعارها با چالش جدی روبرو است. آیتالله علی اسلامی نماینده مردم استان قزوین در مجلس خبرگان رهبری در خصوص دولت اصلاحات معتقد است در دولت اصلاحات بسیاری به دنبال ترویج فرهنگ بیگانه بودند. او در حالی که نقدهای جدی به دولت احمدینژاد دارد، میگوید هر چند انتظاراتی که از دولت محمود احمدینژاد میرفت برآورده نشد، ولی تفاوت این دو دولت بسیار است. این عضو مجلس خبرگان در گفتوگو با خبرآنلاین تاکید میکند: اینکه چقدر دولت احمدینژاد موفق شد فرهنگ خودی را پیاده کند، باید اعتراف کرد که با وضعیت مطلوب خیلی فاصله داریم. در عین حال آیتالله اسلامی از منتقدان نزدیکان رییسجمهور محسوب میشود. تا جایی که وی از برخی نزدیکان رییسجمهور با عنوان «نفوذی» یاد میکند. این گفت و گو را که در حاشیه نهمین اجلاسیه خبرگان رهبری انجام شد در ادامه میخوانید: در آستانه سال جدید هستیم. به نظر شما در حوزه فرهنگ در دهه گذشته چه فرصتهایی وجود داشت که نتوانستیم از آن به نحو مطلوب استفاده کنیم؟ما در دریایی از فرهنگ و استوانه علمی، ادبی و معنوی هستیم. هم دین ما و هم کشور ما دارای پیشینه فرهنگ عالی است. از این فرهنگ و به تعبیری از فرهنگ و تمدن اسلامی مان کم استفاده کردیم. متاسفانه به سمت فرهنگهای بیگانه و غریبه رفتیم. فرهنگهایی که برای ما فرهنگ نبوده بلکه نوعی بیفرهنگی است. بالاترین فرهنگها و موازین انسانی که الان در دنیا و غرب پیش آمده است، اومانیسم است. نتیجه اومانیسم این شده که مثلا در افغانستان در مراسمهای عروسی پشت سر هم انفجار رخ میدهد. نتیجه اومانیسم دنیا این شده یا در عراق یا در هر کجای دیگر هر جا میبینیم انفجار، ترور، کشت و کشتار هست. غربیها به ویژه آنهایی که به اومانیسم و مسایل انسان فکر میکنند این کشتارها را به پا میکنند. حاج آقا! ما در گذشته شاهد بودیم که این انتقادات در داخل کشور نیز مطرح بود و حتی به برخی از مسئولان دولتی نیز نسبت داده میشد...در زمان دولت اصلاحات انصافا ادبیاتی بر کشور ما حاکم شد که با ما آشنایی نداشت. شما به عنوان یک جوان فرهیخته و فردی که در عرصه رسانه فعالیت میکنید آیا تاکنون متوجه این شدید که «مدنی» یعنی چه؟ اگر واقعا متوجه شدی و به من بگویید، جایزه دارید. هنگامی که دولت اصلاحات بر سر کار آمد به صورت مداوم از جامعه مدنی حرف زد ولی تا امروز نیز نفهمیدیم که جامعه مدنی یعنی چه؟ نمی خواهم بگویم یک نفر یا شخص رییسجمهور چنین ماموریتی داشت ولی تفکر خودباخته بود. انصافا ما معارف اسلام و خطبههای نهج البلاغه را نادیده گرفتیم. به عنوان مثال فرض کنید در صحرایی هستید، یک کاسه آب دارید و یک حیوان مثل سگ یا بزغالهای هم هست. اگر من با این کاسه آب وضو بگیرم، در حالی که یک ساعت دیگر آن سگ یا بزغاله تشنه و اذیت میشود؛ دین من میگوید وضو نگیر و تیمم کن و آن آب را نگهدار تا حیوان بخورد. دین و فرهنگ من بزغاله و سگ را نادیده نمیگیرد؛ این فرهنگ ما است. متاسفانه در آن زمان برخی ممکن بود ماموریت داشتند یا اینکه تفکرشان این بود ولی به هر حال بیگانه را بسیار دعوت کردند؛ بیگانه را خیلی خواستند. فرهنگ بیگانه را خیلی ترویج کردند. در دولت بعد چطور؟ آیا دولتی که در نیمه دوم دهه 80 بر سر کار آمد توانست شعارهایی که داده بود را عملی کند؟آن زمان سپری شد. دولت بعد با این ادبیات سر کار آمد که اینها برای ما اجنبی و بیگانه پرستی است و ما باید آنها را کنار بزنیم. حرف و منطق درستی بود که همه پذیرفتند. ولی اینکه چقدر موفق شدند فرهنگ خودی را پیاده کنند باید اعتراف کرد با وضعیت مطلوب خیلی فاصله داریم. انصافا قدمهایی برداشته شده و کارهایی انجام شده ولی کافی نبود. الان در ذهن جوان وابستگی به ارزشها نیست. گفتمان دولت بعد از اصلاحات این است که استقلال و روحیه اعتماد به نفس را تقویت کند. اما تا فرهنگ عالی اسلامی بسیار فاصله داریم. زمان آقای احمدینژاد قدمهایی برداشته شد ولی خیلی فاصله داریم و باید تلاش کنیم این فاصله را کم کنیم. فکر میکنید دولت در ادامه عمر خود چه رویکردی را باید در پیش بگیرد؟باید به فرهنگ اصیل دینی و ملی مان باز گردیم. این فرهنگ به ما امیرکبیر و بوعلی سینا میدهد. او به ما شهید چمران و شهید مطهری تحویل میدهد. فرهنگ ابتذال یا بیگانه هیچ گونه سرمایه و هویت من را حفظ نمیکند. شما در کنار فرهنگ اسلامی به فرهنگ ملی اشاره کردید. هم اکنون بحثها و مناقشههایی راجع به این مساله مطرح میشود که یک سر آن به اسلام ایرانی و سر دیگر آن به ملیگرایی منجر میشود. فکر میکنید سرانجام این بحث به کجا میرسد؟ اگر منظور از ملیت چند تا استخوان پوسیده در تخت جمشید است باید بگویم ارزشی ندارد. چه فرهنگی ابوعلی سینا را ساخت؟! چه فرهنگی زکریای رازی را ساخت؟! چه فرهنگی خواجه نصیر طوسی را ساخت که نه قرن پیش رصد خانه ساخت؟! باید به این فرهنگ بازگشت. اگر غیر از این باشد باید پرهیز کرد. در حوزه سیاسی و مردم سالاری دینی چطور؟ بسیاری معتقدند در زمینه مردم سالاری دینی که مورد تاکید مقام معظم رهبری است به نسبت گذشته پس رفت داشتیم؟ متاسفانه در حوزه سیاسی اگر اسلام را منها کنیم گذشته خوبی نداشتیم. مثلا شما همین ایران ما را ببینید. چون سیاستها غیر اسلامی بود هر چند دههای تکهای از ایران را بریدند. بنابراین گذشته خوبی نداشتیم. امیدوارم دولت فاصلهای که در حوزه مردم سالاری با اهداف وجود دارد کم کند و رهنمود رهبری در این خصوص را گوش کنند. رهبر ایران خط شکن است. آن زمان که غرب تصمیم حمله به هفت کشور از جمله ایران را داشت منتهی نشد. در آن زمان خط شکن تنها رهبر ایران بود. امیدواریم دولت مردان و مسئولین دولتی حرفهای رهبری که استقلال، رشد عرصه علمی و پرورش نخبگان را خواستار است را گوش کنند. انتقادی که اخیرا در خصوص دولت مطرح میشود این است که رابطه خوبی بین دولت و علما وجود نداد... البته این طوری هم نیست. دولت با علما ارتباط دارد ولی برخی عناصر دولت ممکن است نفوذی باشند و اصلا با علمای دین و روحانیت کاری نداشته باشند. اما این قضیه در خصوص احمدینژاد صادق نیست و برخلاف آنچه شما گفتید با علما رفت و آمد خوبی دارد. اگر رابطه خوب رییسجمهور با علما را بپذیریم انتقاد علما در خصوص کنار گذاشتن برخی از همین عناصر نزدیک به رییسجمهور را چگونه ارزیابی میکنید؟ تا حدی رعایت کرده است و امیدوارم بیشتر رعایت کند. /111112
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 310]