تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
خرید سوسیس پرکن اصل با گارانتی
تشخیص دیسک و صفحه اصلی از تقلبی (6 راه ساده)
بهترین روش های چاپ جعبه محصولات + ویژگی ها و کاربردها
بهترین روش های چاپ جعبه محصولات + ویژگی ها و کاربردها
ده راهنمایی برای نوازندگان مبتدی یوکللی
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1806638328
فلسطين و صهيونيزم (11) جنگهاى اعراب و اسرائيل
واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
فلسطين و صهيونيزم (11) جنگهاى اعراب و اسرائيل نويسنده : مرتضی شيرودی درس يازدهم: جنگهاى اعراب و اسرائيل روابـط كـشـورهـاى عـربى با رژيم اشغالگر قدس از زمان تأسيس اين رژيم تا هنگام انعقاد قـرار داد كـمـپ ديـويـد، بـسـيـار خـصـمـانـه بـود. نـخـسـتـيـن روز پـس از اعـلام مـوجـوديـت كشور اسـرائيـل ، سـپـاهـيـان كـشـورهـاى عـربـى بـه سـوى فـلسـطـيـن شـتـافـتـه و جـنـگ سال 1327 (1948 م) اعراب ـ اسرائيل شكل گرفت . جنگ ، شايد از ديدگاه دولتمردان عرب ، مـهـمـتـريـن ابزار مبارزه با رژيم غاصب صهيونيستى تلقى مى شد؛ امّا شكست در تمامى جنگهاى پـنـج گـانـه بـيـن اعراب و اسرائيل موجب تغيير برداشت آنها شد. از اين رو، شناخت اين جنگها و عـلل شـكـست اعراب بايد مورد بررسى قرار گيرد تا سرمايه آيندگان براى مبارزه با دشمن صهيونيستى باشد. پنج جنگ مهم و عمده بين اعراب و اسرائيل رخ داده است كه به ترتيب عبارتند از: 1 ـ جـنـگ اشغال 1327 (1948 م) 2 ـ جنگ كانال سوئز در 1335 (1956 م) 3 ـ جنگ شش روزه در 1346 (ژوئن 1967 م) 4 ـ جـنـگ 22 روزه رمضان 1352 (اكتبر 1973 م) 5 ـ جنگ لبنان در سـال 1361 (1982 م) . تـمـام اعـراب در ايـن جـنـگـهـا بـا اسـرائيـل روبـه رو نـشـدنـد؛ بـلكـه بـعـضـى از ايـن كشورها وارد نبرد شدند و حتى در تهاجم سال 1361 اسرائيل به لبنان ، تنها سوريه بطور محدود در اين جنگ شركت كرد. جنگ 1327 (1948 م) با اعلام موجوديت اسرائيل ارتشهاى كشورهاى عربى به منظور مقابله با صهيونيستها وارد خاك فـلسـطـيـن شـدنـد.(200) در ابـتـداى امـر ابـتـكـار عـمـل در دسـت گروههاى صهيونيستى بود كه بخشهاى وسيعى از فلسطين را در دست داشتند؛ با وجود اين ، نيروهاى عربى به پيروزيهاى بزرگى دست يافتند. مواضع اسرائيل در فلسطين با يورش ارتشهاى عرب و نيروهاى داوطلب با تهديد جدى رو به رو شـد. ابـتـكـار عـمـل در چـهـار مـاه نـخـسـت جـنـگ در دسـت اعـراب بـود اسـرائيل در حالى كه نيروهايش رابراى حمله نهايى آماده مى ساخت ، سعى داشت از تهاجم اعراب جـلوگـيـرى كـنـد. حمله متقابل صهيونيستهابراى عقب راندن اعراب با شكست رو به رو شد. (بن گـوريـون) نـخـسـت وزيـر وقـت رژيـم صهيونيستى ، پيشنهاد آتش بس داد، ولى اعراب موافقت نـكـردنـد و بـه هـمـيـن دليـل يـك مـيـانـجـى بـيـن المـللى بـه نـام (كـنـت بـرنـادوت) مـسـؤ ول قانع ساختن طرفين شد. سرانجام آتش بس به مدت چهار هفته برقرار گشت صهيونيستها در طـول مـدت آتـش بـس خـود را بـطور كامل مسلّح كردند. شوراى سياسى اتحاديه عرب كه متوجه تـجـديـد سـازمـان صهيونيستها شده بود، پس از انقضاى زمان آتش بس ، دستور شروع جنگ را صـادر كـرد؛ ولى ايـن بـار اعـراب بـه دليـل مـشـكـلاتـى از قـبـيـل تـحـريـم تـسـليـحـاتـى انـگـلسـتان و عقب نشينى نيروهاى اردن و عراق از جبهه هاى جنگ ، نتوانستند به پيروزى دست يابند. از اين زمان به بعد، سير آوارگى فلسطينيان آغاز و رژيم صهيونيستى به عنوان يك رژيم در سازمان ملل به رسميت شناخته شد.(201) جنگ كانال سوئز (1335) اين جنگ ، تنها ناشى از محدوديتهايى بود كه (جمال عبدالناصر)، رئيس جمهور فقيد مصر، در امر كشتيرانى بين المللى در كانال سوئز ايجاد كرده بود؛ از آنجا كه اين محدوديتها، بيشترين آسيبهاى تجارى را به قدرتهاى اروپايى وارد مى آورد، اين قدرتها بطور مستقيم و در حمايت از صهيونيستها به صحنه جنگ كشيده شدند. سـرهـنـگ جـمـال عـبـدالناصر كه در سال 1331 (1952 م) طى يك كودتاى نظامى در مصر به قـدرت رسـيـده بـود، بـه مـنـاسـبـت چـهـارمـيـن سـال كـسـب قـدرت ، كانال سوئز(202) را در سال 1335 (1956 م) ملّى اعلام كرد. پـس از مـلّى شـدن كـانـال سـوئز تـوسـط مصر، روابط مصر با دو كشور انگلستان و فرانسه بـحرانى و اين دو كشور به همراه آمريكا ذخاير مصر را در بانكهاى خود توقيف كردند. اوضاع بتدريج روبه وخامت گذاشت و دو كشور انگلستان و فرانسه به ارتشهاى خود آماده باش داده و جوّ متشنّجى در منطقه حاكم شد. اسـرائيـليـهـا در ايـن مـيـان با توجه به جوّ متشنّج بين مصر و قدرتهاى اروپايى ، فرصت را مـنـاسـب ديده و تصميم خود را براى حمله به صحراى سينا به اطلاع (گيموله) ، نخست وزير وقـت فـرانـسـه رسـاندند. اين طرح با موافقت (پاريس) و (لندن) روبه رو و مقرّر شد، دو كـشـور مـزبـور، اسـرائيل را در اين حمله يارى دهند. سرانجام در شب هفتم آبان 1335 (29 اكتبر 1956 م) ، يـك لشـگـر زرهـى از نـيـروهـاى اسـرائيـلى به فرماندهى (موشه دايان) مرزهاى اسـرائيـل را پـشـت سـرگـذاشـت و وارد صـحـراى سـيـنـا شـدنـد. همزمان يك گردان از چتربازان اسرائيلى در پشت مواضع مصريها در صحراى سينا، در حالى كه توسط هواپيماهاى فرانسوى از راه آسـمـان تـغـذيـه و حـمـايـت نـظامى مى شدند، پياده و از پشت به نيروهاى مصرى حمله ور شـدنـد. رزمـنـاوهـاى فـرانـسـوى ، هـمـزمـان بـه كـانـال سـوئز نـزديـك و سـواحـل مـصـر را در دو سـوى كـانال زير آتش گرفتند. مصر بسرعت خود را سازماندهى كرد و مـوفق شد نيمى از توان صهيونيستها را در صحراى سينا منهدم و هفت هواپيماى نظامى اسرائيلى را سرنگون كند. انـگـلسـتـان و فـرانـسـه كـه خـواهـان گـسـتـرش جـنـگ بـودنـد و مـصـوّبـه سـازمـان ملل مبنى بر توقف درگيرى را رعايت نكردند، با اخطار شديد شوروى رو به رو شدند. آمريكا بـه خـاطر درگيرى با ويتنام ، در اين جنگ شركت نداشت و دو كشور فرانسه و انگلستان را نيز محكوم كرد. به همين دليل ، تهديد شوروى مؤ ثر واقع شد و با توجه به خسارتهاى جانى و مـالى فـرانـسـه و انـگـلسـتـان ، جـنـگ كـانـال سـوئز در پـانـزده آبـان 1335 بـه پـايـان رسيد.(203) آبـراه سـوئز، پـس از ايـن جـنـگ ، بـه مـدت هـفـت مـاه و بر اثر غرق شدن دو كشتى آسيب ديده در مـدخـل كـانـال از سـوى سـربـازان مصرى در طول جنگ ، به روى كشتيها بسته بود. دولت مصر آزادى رفـت و آمـد از كـانـال را مـشـروط بـه پـرداخـت حـقّ تـردّد بـه شـركـت مـصـرى اداره كـنـنده كانال اعلام كرد. انگليس و فرانسه همانند ديگر كشورها ملزم به پرداخت حقّ تردّد شدند. برنده اصلى اين جنگ اسرائيل بود كه بخش زيادى از صحراى سينا را با امكانات انگلستان و فرانسه اشغال و تعداد زيادى از سربازان مصرى را به اسارت گرفت . جنگ شش روزه خرداد 1346 (1967 م) (204) زمـيـنـه جـنـگ شـش روزه با شكست نيروى هوايى سوريه و سرنگون شدن شش فروند هواپيماى نـيـروى هـوايـى ايـن كـشـور در يـك درگـيـرى هـوايـى بـا صـهـيـونـيـسـتها، فراهم شد و توجه جـمـال عـبـدالنـاصـر و بـعـضـى ديـگـر از رهـبـران عـرب را بـه خـطـر اسرائيل و لزوم اتحاد دولتهاى عرب در برابر آن جلب كرد. در حـقـيقت ، اسرائيل آماده جنگ با سوريه مى شد كه اين مطلب از سوى مقامات شوروى به مقامات مـصرى اطلاع داده شد. مقامات سوريه كه خطر را جدى مى ديدند، از مصر درخواست كمك كردند و بـا فـراخـوانـى نـيـروهـاى پـاسـدار صـلح سـازمـان مـلل از مـرز مـشـتـرك مـصـر و اسرائيل توسط دبير كل اين سازمان ، زمينه براى يك درگيرى گسترده بين طرفين فراهم شد. نـاصـر كـه بـيـش از پـيـش بـه نـيـروهـاى خـود اطـمـيـنـان داشـت ، طـى نـطـق شـديـداللّحـنـى اسـرائيـل را تـهـديـد كـرد كه در صورت حمله به خاك سوريه ، مصر با وى مقابله خواهد كرد. آمـريـكـا و شـوروى ، در ايـن مـيـان ، نـاصـر را مـتـقـاعـد كـردنـد كـه اسرائيل دست به حمله نخواهد زد و او را به اقدامات ديپلماتيك و صلح آميز ترغيب كردند. كابينه صهيونيستها، چهار روز قبل از جنگ ، بطور ناگهانى (موشه دايان) را به سمت وزير دفـاع مـلى اسـرائيـل مـنـصـوب و در سـراسـر اسـرائيـل حـكـومـت نـظـامـى اعـلام شـد. قول و قرارهاى آمريكا و شوروى ناصر را كاملاً متقاعد ساخته بود و وى آرام به نظر مى رسيد؛ امـا چـنـد سـاعـت بـعـد هـمـه خـوش بـيـنـيـهـاى وى بـه يـأس تبديل و ناصر بكلى غافلگير شد. در سـاعـت هـفـت صـبـح روز پـانزده خرداد 1346 (پنجم ژوئن 1967 م) ، بيش از يك صد فروند جـنـگـنـده بـمـب افـكـن از چـند فرودگاه اسرائيل به هوا برخاست و در سه دسته منظم به سوى هـدفـهـاى مـورد نـظر در مصر و سوريه و اردن به راه افتادند و در اولين ساعات صبح بيشتر هـواپـيـمـاهـاى جـنـگنده موجود در پايگاههاى نظامى اين سه كشور را منهدم كردند. اين يورش به گـونـه اى سـريـع و غـافـلگيرانه بود كه سه كشور مزبور نتوانستند هيچ اقدام دفاعى به عـمـل آورنـد. ايـن حـمـله هـوايـى كـه بـه گـفته خبرگزاريها، در مجموع ، دو ساعت و پنجاه دقيقه طـول كـشـيـد، 90 درصـد تـوان نـيـروى هـوايـى رژيـمـهـاى عـربـى هـم مـرز بـا اسـرائيـل را منهدم كرد. رژيم صهيونيستى پس از تأمين برترى هوايى ، حمله وسيع زمينى خود را در سـه جـبـهـه سـينا، سوريه و اردن آغاز كرد. صحراى سينا پس از 93 ساعت جنگ بى وقفه بـطـور كـامل به تصرف صهيونيستها درآمد و بلنديهاى جولان از سوريه ، بخش شرقى بيت المـقـدس و كـرانـه غربى رود اردن به دست صهيونيستها افتاد.(205) اعراب به واسطه شـكـسـت سـخـت در ايـن جـنـگ ، بـا آتـش بـس اعـلام شـده از سـوى سـازمـان ملل موافقت كرده ، در 21 خرداد 1346 (يازده ژوئن 1967 م) جنگ با شكست اعراب خاتمه يافت . جنگ رمضان 1352 (1973 م) (206) ايـن جـنـگ در اكـتبر 1973 مصادف با ماه مبارك رمضان از سوى مصر و سوريه و با نام عمليات (بدر) آغاز شد. هدف از اين جنگ ، تلافى پيروزى صهيونيستها در جنگ 1967 بود. عمليات در سـاعت دو بعد از ظهر ششم اكتبر 1973 با حمله صد بمب افكن سورى از جبهه شرق و صد بمب افـكـن مـصـرى از جـنـاح غـرب در جـبـهـه هاى جولان و سينا آغاز شد. هنگام شب حمله زمينى با آتش تـوپـخـانـه دوهـزار تـانـك از دو جـنـاح آغـاز شـد و نـيـروهـاى عـمـل كـنـنـده مـصـر و سـوريـه بـه سـوى هـدفـهـاى از پـيـش تـعـيـيـن شـده در شـرق كـانـال سـوئز و ارتـفـاعات جولان به راه افتادند. نيروهاى مصرى در يك جنگ شش ساعته موفق شـدند، خط دفاعى (بارلِوْ) را كه بيش از هفت متر ضخامت داشت ، منهدم كرده وارد صحراى سينا شوند. سوريها با پياده كردن دهها هلى كوپتر بر كوه (هرمون) موفق شدند، يكى از مستحكم ترين مقرهاى اسرائيل را كه در اين كوه قرار داشت ، به تصرف درآورند. جـنـگ رمـضـان چـنـان بـراى صـهـيـونـيـسـتـهـا خـرد كـنـنـده بـود كه (موشه دايان) وزير دفاع اسـرائيـل بـطـور صـريـح بـه شكست خود اقرار كرد و براى اولين بار بطور عاجزانه گفت : (بر خلاف تصور اعراب ما هرگز در منطقه زورگو نبوده و نيستيم و مخالفيم كه از ما يك هيولا بـسازند. ما قلدر نيستيم و اين جنگ و سقوط استحكامات بارلو نشان داد كه اين مصريها هستند كه زورگو و قلدرند. ما چه پيروز شويم و چه شكست بخوريم ، محق هستيم .)(207) آمريكا با شكست اسرائيل در اين جنگ ، مصر را تهديد به مداخله نظامى كرد. انور سادات ، رئيس جـمـهـور وقـت مـصـر، بـا آتـش بـس در بـرابـر اسـرائيـل مـشـروط بـه آنـكـه اسـرائيـل تـمـامـى اراضـى اشـغـال شـده در جـنـگ شـش روزه را بـطـور كامل تخليه كند موافقت كرد. صهيونيستها به دنبال اعلام آتش بس ، دست به تجديد قوا زدند و در 22 اكـتـبـر حـمـله خود را به مواضع از دست رفته در سينا آغاز كردند؛ اين در حالى بود كه شـورويـهـا بـه مـصـر اطمينان داده بودند كه اسرائيل آتش بس را نقض نخواهد كرد. بدين سان بـار ديـگـر روسـهـا خيانت خود را عليه منافع اعراب و مصالح فلسطين نشان دادند. اسرائيليها طـى چـنـد حـمـله در ظـرف يـك هـفـتـه ، تـمـامـى صـحـراى سـيـنـا را دوبـاره اشغال كردند، سوريها هم كه وضع را بدين منوال ديدند، آتش بس را پذيرفتند.(208) جنگ خرداد 1361 لبنان (1982 م) اين جنگ از لحاظ منطقه عملياتى ، محدود، ولى از نظر زمانى طولانى تر از جنگهاى قبلى بود و تـنـهـا سـوريـه بـود كـه جـبـهـه مـبـارزه بـا اسـرائيـل را تـشـكـيـل مـى داد. در سـال 1360 (1981 م) دو فـرونـد هـلى كـوپـتر سوريه توسط نيروهاى اسـرائيـلى سـرنگون شد. سوريه اين اقدام را با استقرار موشكهاى زمين به هوا در (زحله) و مـوشـكـهـاى دور بـرد در طـول مـرز خـود بـا لبـنـان پـاسـخ گـفـت . اسـرائيل از تأسيسات وسيع نظامى (ساف) در جنوب لبنان وحشت داشت و نگران آن بود كه روزى فـلسـطـيـنـيـهـا دسـت بـه جـنـگ فـرسـايـشـى عـليـه اسـرائيـل بـزنـنـد، از ايـن رو دست به نابودى تأسيسات نظامى ساف در جنوب لبنان زد؛ اما مـوفـقيتى در اين ماجراجويى كسب نكرد. دولت اسرائيل ، در اين زمان ، بيش از پيش سعى در به قدرت رساندن متحدين مارونى خود در لبنان داشت . پارلمان اسرائيل در 23 دى ماه 1360 (13 ژانويه 1982) با گذراندن لايحه اى ، بلنديهاى جـولان را كـه از سـال 1346 (1967 م) طـى جـنـگ شـش روزه اشـغـال كـرده بـود، بـطور رسمى به خاك خود ملحق ساخت . سوريه اين اقدام را اعلام جنگ عليه كشور خود قلمداد كرد. رژيـم صـهـيـونـيـسـتـى ، چـنـد روز پـس از آزادى خـرمـشـهـر از اشغال متجاوزين بعثى عراق ، با استعداد 120 هزار نفر نيروى پياده و انبوهى از تانكها از سه مـحـور، سـاحـل مـديـتـرانـه ، جـبـل و بـقـاع وارد خـاك لبـنـان شـد. اسـرائيـل در حـقـيـقـت بـا هـدف بـرچيدن پايگاههاى فلسطين از جنوب لبنان ، خارج كردن ارتش سـوريـه از لبـنـان و تـحـكـيـم قـدرت دولت مـركـزى مـارونـى و مـتـّحـد اسـرائيـل ، ايـن تـهـاجـم گسترده را آغاز كرد و سعى داشت با امضاى يك توافقنامه آتش بس با سـوريـه ، تـنـهـا بـا يـك جـنـاح فـلسطينى روبرو شود، ولى موفق نشد. به گفته ژنرالهاى اسـرائيـلى تـلفـات آنـها در اين جنگ از مجموع جنگهاى گذشته تجاوز كرد و نزديك به هشتصد هـزار تـا يـك مـيـليون فلسطينى و لبنانى را آواره كرد. در اين جنگ سى هزار نفر كشته و هشتاد هـزار نـفـر زخـمـى شـدنـد و بـيـروت 79 روز در مـحـاصـره اسـرائيـل بـود؛ ايـن جـنـگ به اختلاف بين سوريه و ساف دامن زده و زمينه خروج عرفات و دار و دسـتـه او را از لبـنـان فـراهـم كـرد. نـيروهاى مردمى ، بويژه شيعيان اين كشور، قهرمانانه در مـقـابـل صـهـيـونـيستها مقاومت كرده و سرانجام آنها را در شهريور 1362 مجبور به ترك لبنان كردند.(209) پی نوشتها : 200 ـ جغرافياى سياسى خاورميانه و شمال آفريقا، ص 382. 201 ـ خـاورميانه در قرن بيستم ، ژان پى ير درينك ، ترجمه فرنگيس اردلان ، ص 190 ـ 199، سازمان انتشارات جاويدان ، بى جا، 1368. 202 ـ كـانـال سـوئز كـه دريـاى مـديـتـرانـه را بـه دريـاى سـرخ مـتـصـل مـى كـنـد، از مـهـمـتـريـن آبـراهـهـاى بـيـن المـللى اسـت . عـمـليـات احـداث كانال از سال 1228 شمسى (1859 م) در زمان تسلّط دولت مورد حمايت امپراتورى عثمانى آغاز شـد و سـرانـجـام پـس از بـيـسـت سـال افـتـتـاح گـرديـد. دولت انـگـليـس ، شـش سـال پـس از افـتـتـاح ايـن آبـراه ، 44 درصـد از سـهـام كـانـال را از دولت مـصـر خـريـدارى كـرد و ايـن نـقـطـه آغـاز اسـتـيـلاى اروپـايـيـان بـر كـانـال سـوئز شـد. دولت مـصـر بـه دليـل قـرضـهـاى سـنـگـيـن نـاشـى از سـاخـتـن ايـن كانال ناچار شد باقيمانده سهام خود را به فرانسه بفروشد و بدين ترتيب نظارت دو جانبه انگليس و فرانسه بر كانال سوئز بر قرار شد. 203 ـ خـاورميانه در قرن بيستم ، ژان پى ير درينگ ، ترجمه فرنگيس اردلان ، ص 260 ـ 268 و ر.ك : تـاريـخ مـعـاصـر كـشـورهـاى عـربـى ، گروه نويسندگان آكادمى علوم شوروى ، ترجمه محمد حسين روحانى ، ص 422 ـ 427، انتشارات توس ، تهران ، 1367. 204 ـ خاورميانه در قرن بيستم ، ص 302 ـ 326. 205 ـ جـنـگ اعـراب و اسـرائيـل ، نـاصـر اسـكـويى ، ص 104 ـ 121، شركت سهامى چاپ و انتشارات كتب ايران ، تهران ، 1346. 206 ـ صـهـيـونـيـسـتـهـا ايـن جـنـگ را (جـنـگ كـيـپـور) مـى نـامـنـد؛ بـه ايـن دليل كه در ماه كيپور يهودى واقع شد. 207 ـ جنگ رمضان چرا اتفاق افتاد، روزنامه جمهورى اسلامى 14 ـ 7 اسفند 1362. 208 ـ روزنـامه جمهورى اسلامى ، هفتم يا چهاردهم اسفند 1362، مقاله جنگ رمضان چرا اتفاق افتاد؟ 209 ـ جبهه نجات ملى فلسطين (جبهه انقاذ)، ص 17 ـ 20. ارسال توسط کاربر محترم سایت : sm1372 /ن
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 327]
-
گوناگون
پربازدیدترینها