تور لحظه آخری
امروز : جمعه ، 7 اردیبهشت 1403    احادیث و روایات:  امام حسین (ع):رستگـار نمی شوند مـردمـى که خشنـودى مخلـوق را در مقـابل غضب ...
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

بلومبارد

تبلیغات متنی

تریدینگ ویو

خرید اکانت اسپاتیفای

کاشت ابرو

لمینت دندان

ونداد کولر

لیست قیمت گوشی شیائومی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

دانلود سریال سووشون

دانلود فیلم

ناب مووی

تعمیر کاتالیزور

تعمیر گیربکس اتوماتیک

دیزل ژنراتور موتور سازان

سرور اختصاصی ایران

سایت ایمالز

تور دبی

سایبان ماشین

جملات زیبا

دزدگیر منزل

ماربل شیت

تشریفات روناک

آموزش آرایشگری رایگان

طراحی سایت تهران سایت

آموزشگاه زبان

اجاره سند در شیراز

ترازوی آزمایشگاهی

رنگ استخری

فروش اقساطی کوییک

راهبند تبریز

ترازوی آزمایشگاهی

قطعات لیفتراک

وکیل تبریز

خرید اجاق گاز رومیزی

آموزش ارز دیجیتال در تهران

شاپیفای چیست

فروش اقساطی ایران خودرو

واردات از چین

قیمت نردبان تاشو

وکیل کرج

تعمیرات مک بوک

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

سیسمونی نوزاد

پراپ تریدینگ معتبر ایرانی

نهال گردو

صنعت نواز

پیچ و مهره

خرید اکانت اسپاتیفای

صنعت نواز

لوله پلی اتیلن

کرم ضد آفتاب لاکچری کوین SPF50

دانلود آهنگ

طراحی کاتالوگ فوری

واردات از چین

اجاره کولر

دفتر شکرگزاری

تسکین فوری درد بواسیر

دانلود کتاب صوتی

تعمیرات مک بوک

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1798123026




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
 refresh

آب؛ مسئله اول ایران


واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: آب؛ مسئله اول ایران


اگر اعلام شود آب رو به پایان است و باید برای تأمین آن کاری کرد، انتظار می‌رود که گوش‌ها تیز شود و هرکس به گونه‌ای به خطر بیندیشد و کاری کند. به گزراش روزنامه اطلاعات؛ اگر اعلام شد که وضع آب «به مرحله بحران رسیده است و باید کاری کرد» و قومِ در خطر، واکنشی متناسب با خطر و بحران از خود نشان ندهد، این پدیده نشانه بحران در رفتار و فرهنگ است. اگر مردمی به بحرانِ در وضعِ آب آگاه شدند و رفتارِ درخوری از خود نشان ندادند، این نشانه آشفتگی و پریشانی خردِجمعی است. ۲٫ برخی از دانایان قوم در حوزه‌های مختلف مشغول پژوهش و تفکرند، ولی به فکرِ ربط و پیوند دانایی خود با زندگی روزمره‌ای که همه چیز بدان بازمی‌گردد، نیستند. به دقیق‌ترین مسائل علمی و اجتماعی و اقتصادی و اعتقادی می‌پردازند، ولی از اطراف خود غافلند. این پدیده، در تاریخ فلسفه، خندة زن تراکیایی را به یاد می‌آورد. او از تالس که به آسمان می‌نگریست، درصددِ کشف راز آسمان بود و در چاهی که پیش پایش بود افتاد، خندید. حکایت «آب» در ایران معاصر، حکایتی از این سنخ شده است. گاهی وفور اطلاعات و دانش، خردِ سادة طبیعی را کور می‌کند. ۳٫ آب، فقط یک مادة حیاتی برای نوشیدن و حفظ پاکیزگی نیست. انسان بیش از هر چیز با آب نسبت دارد و همین نسبت، و تلقی‌‌ای که از آن پیدا می‌کند، بخش‌هایی از فرهنگ و هویت او را می‌سازد. نقش آب در فرهنگ اقوامی که در سرزمین‌های خشک زیسته‌اند، ژرف‌تر است. ایران یکی از این فرهنگ‌هاست. نقش آب در تمامی بخش‌ها و زوایای فرهنگ ایرانی دیده می شود. «آب اولین واژه معنادار در زبان ایرانیان» است و در صدر تاریخِ ایران، شهریار هخامنشی از اهورامزدا می‌خواهد که ایران را از خشکسالی حفظ کند. دغدغه دائمی ایرانیان برای حفظ آب و ترس از خشکسالی و در عین حال ترسیم زیباترین تصاویر و حتی بهشت زمینی و آسمانی با حضور آب، نشانة وابستگیِ فرهنگ ایرانی به آب است. نیاز به رفتارِ نرم با طبیعت و ساختن با اقلیم خشک ایران، پایه مهم‌ترین عناصر فرهنگ ایرانی بوده است. به همین دلیل مردم ایران در طول تاریخ قومی سازگار، قناعت‌پیشه، شکیبا و سخت‌کوش بوده‌اند. ۴٫ با شروع مدرنیزاسیون در ایران و تغییر شیوه زندگی، هرچه گذشت از آنچه داشتیم دور شدیم و بنیان‌های جدید و استواری نگذاشتیم. رفتار امروز ایرانیان در مقابل بحران آب، حکایتِ قومی دچار پریشانی فرهنگی است. برای بازگشتِ به وضع تعادل و رفتارِ برای سامان، باید قوا و نیروهای خود را به سوی ضرورت‌ها و در جهت رفع بحران‌های اصلی تنظیم کنیم. بازگشت به عقلِ طبیعی که «چاه» را از «کشف راز آسمان» تشخیص می‌دهد، می‌تواند به موضوع اول ما تبدیل شود. مناسب است که در اینجا تجربه‌ای را که شبیه خنده زن تراکیایی است نقل کنم. چندی پیش استادی ژاپنی که فیلسوف سرشناسی است به ایران آمده بود. وی چهار سخنرانی در تهران داشت. موضوع سخنرانی‌ها مرتبط با فلسفه و هنر و تفکر بود. این استاد پس از سخنرانی‌ها، سفری به اصفهان داشت. بعد از بازگشت به تهران، برای خداحافظی جلسه‌ای تشکیل شد. این استاد پس از سفر دگرگون شده بود. وی شگفت‌زده بود که شما چنین اقلیمی دارید و زاینده‌رودتان از کجا به اینجا رسیده و غافل از این معضلات، به موضوعاتی مانند آنچه وی در سخنرانی‌ها گفته بود، می‌پرداخت. سخنِ استاد ژاپنی درست مانند خنده زن تراکیایی بود که متفکرانی را می‌دید که چاهِ پیشِ پایشان را نمی‌بینند و در صدد گشودن رازهای ظریف هنری و نظری هستند. آیا دانشگاه‌ها و پژوهشگاه‌ها و صدها مؤسسة پژوهشی و علمی و دینی و فرهنگی، به مسائلی ضروری‌تر از آب و اقلیمِ رو به نابودی ایران مشغولند؟ ایران در حال تبدیل شدن به بیابانی خشک و غیرقابل‌سکونت است. به گفتة بالاترین مسئولانِ محیط‌زیست، بحران آب در حال سرایت به خاک و هواست. چرا چاه‌های هولناک پیش پایمان را نمی‌بینیم!
۵٫ ما با دو گونه بحران روبرو هستیم. بحران اول، بحرانِ آب و محیط‌زیست است. اما بحران دوم و مهم‌تر، بی‌تفاوتی نسبت به بحران است. این بحرانِ مهم‌تر، اسباب و علل مختلف دارد. برشمردن آنها دشوار است و دانشمندان ما دربارة آن اختلاف نظر دارند. اما اختلاف‌نظر طبیعی است. مسئله عاجل ما اختلاف نظر نیست؛ بی‌عملی و بی‌تفاوتی و لختی است. مردمی که امروز ساعت‌ها به صفحات مانیتورها خیره می‌شوند و اطلاعاتی که اغلب هیچ نسبتی با سرزمین و مسائل اصلی زندگیشان ندارد ردّ و بدل می‌کنند، فرزندان مردمانی هستند که قرن‌ها به اقتضای فرهنگِ برخاسته از این اقلیم خشک، به عنوان کشاورز و دامدار و پیشه‌ور و تاجر سرشان به سوی آسمان و زمین این اقلیم دوخته بوده است. امروز در ایران مردمانی زندگی می‌کنند که نه به آسمان می‌نگرند و نه زمین را می‌بینند. ۶٫ شاید وظیفه کسانی که چاه‌های پیش‌ِرو را دیده‌اند، دعوت به بازگشتِ به رفتار طبیعی برای تشخیص خطرات باشد. باید به این فکر کنیم که با چگونه رویدادی وضع تعلیق و پریشانی کنونی می‌تواند به سوی بهبود رود. متفکران، پژوهشگران، اهل سیاست، هنرمندان و همه کسانی که صدایی بلندتر دارند و سخنشان بیشتر شنیده می‌شود، می‌توانند در جهت دعوت به حل بحران نقش ایفا کنند. در میان بحران‌هایی که بدان اشاره می‌شود، بحرانِ آب می‌تواند در کانون قرار گیرد. می‌توان حل بحران آب را به مهم‌ترین نشانة بهبود تبدیل کرد. می‌توان بحران آب را به مهم‌ترین آزمون برای خرد جمعی ایرانیان تبدیل کرد. بحران آب، فقط یک بحران نیست! بحرانِ آب، بحران فرهنگ است؛ بحرانِ در دانایی، ارزش‌ها و سیاست است. می‌توان کوشش برای رفع بحران آب را به کوشش برای ترمیم فرهنگ تبدیل کرد؛ به کوشش برای اصلاح رفتار مردم با طبیعت تبدیل کرد. به تلطیف مناسبات انسانی و مقابله با خشونت تبدیل کرد. با توجه به ربط این بحران با تک تکِ مردم، می‌توان کوشش برای حل این بحران را به کوشش برای تقویت مشارکت و همگرایی اجتماعی تبدیل کرد. لازمه قرار گرفتن در این مسیر، آن است که ابتدا بپذیریم که «آب مسئلة اول ایران است.»

تاریخ انتشار: ۲۲:۳۴ - ۲۶ آذر ۱۳۹۶ - 17 December 2017





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 42]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


اجتماع و خانواده

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن