محبوبترینها
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
چه مواردی بر قیمت کابین دوش حمام تاثیر دارند؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1798111886
نگاهی به تأثیر برگزاری جلسات زودهنگام شورای عالی کار برای تعیین حداقل دستمزد شورای عالی کار و راه دشوار رسیدن به توافق
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: نگاهی به تأثیر برگزاری جلسات زودهنگام شورای عالی کار برای تعیین حداقل دستمزد
شورای عالی کار و راه دشوار رسیدن به توافق
مشکلات اقتصادی، کارفرمایان را برای مقاومت در برابر افزایش متناسب دستمزدها مصمم‌تر از قبل کرده است. به نظر می‌رسد شورای عالی کار برای رسیدن به توافق واقعی راه طولانی و سختی در پیش داشته باشد.
به نظر می‌رسد راه دشواری در پیش باشد. شورای عالی کار امسال زودتر از همیشه فعال شده‌است. قرار است نمایندگان کارگران، کارفرمایان و دولت، دور هم بنشینند و تکلیف تعیین حداقل دستمزد سال 1394 را معلوم کنند. با این حال در حاشیه این جلسات مسائل دیگری نیز مطرح می‌شود. چندی پیش خبرگزاری فارس از قرار داشتن بررسی و اصلاح اساسنامه و آیین‌نامه انجمن‌های صنفی کارگری و کارفرمایی در دستور کار جلسه آتی شورا عالی کار، در کنار چانه‌زنی برای بررسی نرخ پایه سنوات کارگران و تطبیق آن با بهره‌وری عوامل کار، خبر داد. دستور جلسه‌ای که احتمالا شورای عالی کار را به یک سمپوزیوم تحلیلی و تحقیقی مبدل خواهد کرد؛ اما آیا این تلاش‌ها باری را از دوش کارگران برخواهد داشت؟ در حالی که کارگران با حداقل دستمزد 620 هزار تومانی زیر خط فقر سال 1386 قرار دارند!!!! طی 7 سال گذشته و با وجود افزایش سرسام آور تورم و هزینه‌های مختلف زندگی، کار چندانی برای جبران فاصله درآمدی خیل عظیم کارگران با آنچه که خط فقر نامیده می‌شود، صورت نگرفته‌است. با این حال برخی معتقدند رویکرد جدید شورای عالی کار در برگزاری جلسات، رویکردی مثبت و درخور توجه است. شکی نیست که برگزاری مستمر جلسات شورای عالی کار می‌تواند نقش مؤثری در بهبود فضای کسب و کار و تثبیت روابط کار داشته باشد. به همین دلیل ماده 168 قانون کار، اعضای شورای عالی کار را موظف به برگزاری حداقل یک جلسه در ماه کرده‌است. اگر چه تعیین حداقل دستمزد تنها وظیفه این شورا نیست، اما می‌توان آن را مهمترین وظیفه این شورا دانست. وظیفه‌ای که شورا در سالهای اخیر چندان در انجام دادن آن توفیق نداشته است. گواه این مسئله فراز و فرودها و گاه بی‌تدبیری‌هایی‌است که طی سالهای گذشته و درست در زمان تعیین حداقل دستمزد شاهد آن بوده‌ایم. این بی‌تدبیری‌ها گاه باعث اظهار نظرهای غیر واقعی شده‌اند. با چنین وضعی یگانه مرجع تصمیم‌گیری برای تعیین حداقل دستمزد، راه دشواری برای رسیدن به توافق دارد. کارگران به دلیل فقدان تشکل‌های صنفی تأثیرگذار، چشم به توجه دولت دارند. دولتی که خود به عنوان بزرگترین کارفرمای کشور، چندان مایل به افزایش واقعی دستمزدها نیست. واقعیت آن است چانه‌زنی برای تعیین حداقل دستمزد، از جلسه شورای عالی کار آغاز نمی‌شود. اهرم‌های مختلفی وجود دارند که سه ضلع تشکیل دهندة این شرایط برای رسیدن به اهدافشان از آن‌ها استفاده می‌کنند. به عنوان مثال، زمانی که موضوع پرداخت یارانه نقدی مطرح شد، دولت با بهانه پرداخت مستقیم پول به کارگران از افزایش 6 درصدی مزد حمایت کرد و در یک جنگ زرگری میان نماینده دولت و نماینده کارفرمایان، نهایتاً کارگران با افزایش کمتر از ده درصدی مزد روبه‌رو شدند و مهمترین شکاف میان مزد و تورم طی سالهای پس از تصویب قانون کار به وجود آمد و اعتراضات نمایندگان کارگران به هیچ گرفته شد. به عبارت بهتر کارگران فاقد اهرم‌های لازم برای جابه‌جا کردن نظرات در شورای عالی کار هستند و نمی‌توانند بر نظرات خود، حتی با پشتوانه مدرک و سند، مهر تأیید بزنند. در سالهای اخیر همواره شاهد لطف!! نمایندگان کارگران به دولت و کارفرمایان بوده‌ایم، اما هیچ گاه از مرحمت دولت و کارفرمایان، آن هم در شرایط دشوار سالهای گذشته، خبری نبوده‌است. با این وجود، ظاهراً، با تمهیدات مقطعی وزیر کار، که خود زمانی در کسوت کارگران بوده‌است، کارگران امسال خود را بیش از هر زمان دیگری آماده چانه‌زنی برای رسیدن به حقوقشان می‌دانند. آیا خواهند توانست؟ واقعیت این است که نمی‌توان امید چندانی به توافقی که مبتنی بر توفیق کارگران باشد، داشت. کارگران ایرانی از نبود تشکل‌های قوی و منسجم کارگری رنج می‌برند. نمایندگان کارگران در شورای عالی کار، برگزیدگان کانون عالی شوراهای اسلامی کار هستند، شوراهایی که اکثریت کارگران ایران ارتباطی با آن‌ها ندارند و عملا نمی‌دانند ماهیت وجودی آن‌ها چیست؟ از طرف دیگر مشکلات اقتصادی، کارفرمایان را برای مقاومت در برابر افزایش متناسب دستمزدها مصمم‌تر از قبل کرده است. حقیقت این است که نمی‌توان روی رویکرد کارگری دولت چندان حساب کرد. دولت در حالی افزایش حقوق کارمندان خود را 17 درصد اعلام کرده بود که در لایحه بودجه آن را به 14 درصد کاهش داد. به نظر می‌رسد شورای عالی کار برای رسیدن به توافق واقعی راه طولانی و سختی در پیش داشته باشد. جواد نوائیان منبع: رصد انتهای متن/
93/09/29 - 06:15
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 47]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها