محبوبترینها
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
چه مواردی بر قیمت کابین دوش حمام تاثیر دارند؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1798225232
توفـان را دریاب!
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
توفـان را دریاب! «همه ما در زندگی به شکل کاملا چشمگیری به دنبال «آرامش» می‌گردیم، اما آرامش مداوم هم خسته‌کننده است! گاهی که دچار روزمرگی می‌شویم، حسرت یک «توفان» را در زندگی می‌کشیم...» اگنس ـ پیتر اشتام
سال گذشته همین موقع ها بود؛ شهریور ماه، روزهایی که فرصت سرخاراندن نداشتم. از صبح علی الطلوع بیدار می شدم، پشت لپ تاپم می نشستم و تایپ می کردم، البته کاش فقط تایپ بود، خواندن مقالات مختلف و انتخاب بهترین بخش های آن و آخر سر هم تایپ. عصرها هم باید ده بیست کیلومتری می راندم تا پرسشنامه هایم را بین کارگران کارخانه های شهرک صنعتی پخش می کردم یا نسخه هایی که چند روز پیش تحویل داده بودم را پس بگیرم. از چند ماه قبل ترش، روزهای درهم و برهمم شروع شده بود، از صبح تا شب توی سایت و کتابخانه دانشگاه می پلکیدم، کل هفته با کتاب و مقالات مختلف سرگرم بودم و مثل میرزابنویس ها دائم در حال نوشتن! وقت اضافه ای وجود نداشت، شام و ناهارم یکی بود و خوابم تنها چهار یا پنج ساعت. اینها البته کل ماجرا نبود، کلاس زبان انگلیسی هم کنار همه اینها، آخرین بیت غزل بیچارگی ام را تمام می کرد! شب ها سرم به بالش نرسیده، صبح بود و آفتاب نزده، دوندگی هایم شروع می شد. روزهایی بود که دلم می خواست همه چیز تمام شود، دلم می خواست قید نوشتن پایان نامه را بزنم و فقط به آرامش برسم. مهمانی بروم، کتاب بخوانم، تلویزیون ببینم، اصلا صبح ها یک دل سیر بخوابم و شب ها تا دیروقت توی اینترنت پرسه بزنم و یک کلام، فقط می خواستم، راحت باشم. حالا اما یک سال گذشته و من این روزها حسابی راحتم. پایان نامه ام را نوشته ام، دفاع کردم، مدرک گرفتم و روزهای بیکاری ام را می گذرانم؛ روزهایی لبریز از آرامش، صبح تا شب کار عمده ای برای انجام دادن ندارم و بشدت با روزمرگی دست به یقه هستم. این ماجرا، قصه خیلی از ما آدم هاست. ساکنان روزهای پررفت وآمدی که توی دنیای شلوغ پلوغ شان، دربه در دنبال آرامش می گردند. از زیادی کاروبار می نالند و با خودشان فکر می کنند که: «اگر این قدر کار نداشتم، هر روز چهار صفحه کتاب می خواندم. اگر وقت داشتم کلاس موسیقی می رفتم. چقدر فیلم های خوب مانده که ببینم، اگر این همه کار نبود، حتما کل ایران را می گشتم، خوش به حال فلانی چقدر وقت اضافه دارد، وای که چقدر دلم می خواهد توی خانه آرام بنشینم و زندگی کنم!» غافل از این که نقشه های پرآرامشی که ما در روزهای توفانی مان می کشیم، معمولا نقش بر آب می شود! تجربه ثابت کرده که ما هیچ وقت از روزهای پرآرامش مان لذت نمی بریم! اگر کل زندگی هایمان را مرور کنیم، ردی از روزمرگی هایمان نمی بینیم، روزهای تکراری هیچ کجای حافظه مان ثبت نمی شوند، همان آدم هایی که سرشار از وقت های اضافه اند... همیشه توفان ها بهتر در یاد می مانند، وقت هایی که صبح تا شب دوندگی می کردیم، روزهای دانشجویی، شب های امتحان، ماموریت های کاری، رفت و آمدهای قبل از جشن عروسی و دور از جان، شلوغی های مجلس عزا. روزهای توفانی شاید پر از خستگی باشند، اما خسته کننده نیستند، می گذرند اما تحمل نمی شوند! وقتی که فکر می کنم، تکرار روزهای بی انتها و کش دار و بی حوصلگی های پشت هم، آدم را بیشتر دلزده و خموده می کند. وقتی که مشغولی، زندگی آنچنان شتاب می گیرد که لحظه لحظه اش قیمتی می شود و آن وقت است که وقتی به عقب برمی گردی و به روزهای شلوغت فکر می کنی، می بینی تمام کارهای مهمی که می خواستی در زندگی انجام بدهی، دقیقا همان وقتی اتفاق افتادند که کاملا درگیر توفان بودی! توفان ها پر از حادثه اند، لحظه هایی که هر کدامشان یک دنیا می ارزند و روزهای پر آرامش همان وقت هایی هستند که با چیزی بیشتر از لم دادن روی کاناپه و تغییر کانا ل های تلویزیون و شمردن ساعت های بی انتها طی نمی شوند. (ضمیمه چمدان) مریم تجلی
جمعه 28 شهریور 1393 6:24 بازدید:1
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 24]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها