واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: جام جم: در سالهاي گذشته شاهد بوديم که در رقابت فيلمها براي دريافت اسکار ، از استراتژي هاي بعضا خشونت باري استفاده شد ، ولي امسال برخلاف هميشه شاهد موج فزاينده خشونت در فيلمهايي هستيم که عمدتا از آنها به عنوان شانس اسکار نام برده مي شود. از جمله اصلي ترين اين فيلمها ، اثر تازه مارتين اسکورسيزي به نام «جدا افتاده» است که در آن با وجود حضور تعدادي از هنرپيشه هاي نام آشنا چون جک نيکلسون و لئوناردو دي کاپريو شاهد قتلهاي فجيع متعددي هستيم. فيلم جنگي کلينت ايستوود به نام پرچمهاي پدرانمان نيز داراي صحنه هاي رقت انگيز از نبرد ساحلي است که فقط نمونه آن را در فيلم نجات سرجوخه رايان شاهد بوديم و در فيلم دوم ايستوود به نام «نامه هايي از ايوجيما» از همان نبرد خونين براي عرضه فيلمي از نگاه ژاپني ها استفاده کرده است. البته اين فقط جنگ و درگيري هاي تبهکارانه نيست که موجب خشونت در فيلمهاي اخير شده است ، بلکه شاهد درگيري هاي داخلي و سياسي در کشورهاي مختلف آفريقايي در دو فيلم «الماس خون» و «آخرين شاه اسکاتلند» نيز هستيم يا در فيلم تاريخي «اپوکاليپتو» از مل گيبسون نيز در مراسم قرباني شدن انسان ها قلب چند نفر از سينه بيرون کشيده مي شود. رابرت روسن ، مدرس دانشکده تلويزيون و فيلم دانشگاه کاليفرنيا در اين زمينه مي گويد: گر چه تمامي اين خشونت ها بدون معني نيست ، ولي خشونت در فيلمها بايد کنترل شود و تمهيداتي به کار گرفته شود تا اين خشونت قابل توجيه باشد. از سوي ديگر پيشرفت هاي به وجود آمده در زمينه فناوري سينمايي و استفاده از جلوه هاي تصويري موجب شده است تا در ژانر وحشت شاهد ساخت فيلمهاي بسيار خشن چون «اره» و يا «Hostel» باشيد که البته عمده فيلمهايي از اين دست ، خشونت موجود در بازيهاي رايانه اي را الگوي خود قرار داده اند. در سريال هاي پربيننده تلويزيوني در سطح جهان نيز سريال هاي خشن جاي خود را در بين برنامه هاي هفتگي باز کرده اند و در هر اپيزود از سريال هايي چون خانواده سوپرانو ، دکستر ويا Deadwood شاهد قتل و فاجعه هستيم. به جنبه هاي رايج خشونت گرافيکي و تصوير ، بايد ويدئوهاي کوتاه خشونت آميز و گروههاي تروريستي مربوط به قتل گروگان هاي غربي را افزود که تعداد آنها پس از حادثه 11 سپتامبر 2001 به فزوني گذاشته است و در چنين فضايي چندان بي دليل نيست که سازندگان فيلمها نيز با توجه به تغيير ذائقه تماشاگران ، در ارزشگذاري هايشان تغييراتي را به وجود آورده اند. ديويد تامسون تاريخ نگار سينما در مورد اين موج تازه مي گويد: در حال حاضر شاهد خشونت فراواني در دنياي واقعي هستيم و مثلا مي توانيم شکنجه و قطع شدن سر دانيل پرل (خبرنگار وال استريت ژورنال) را در اينترنت شاهد باشيم و بنابراين نبايد تعجب کرد که شاهد شکنجه در فيلمهاي ژانر وحشت و فيلمي مثل اره باشيم و به نظر مي رسد پيش از هر چيز ، تماشاگران به صداقت سازندگان اين فيلمها در انعکاس خشونت جهان فعلي پاسخ مي دهند. در سالهاي اخير، بيشتر فيلمهايي که نامزد جايزه بهترين فيلم اسکار بوده اند ، آثاري بوده اند که به اصول اخلاقي پرداخته اند. اصولي از جمله روزنامه نگاري (شب بخير، موفق باشيد) نژادپرستي (برخورد) يا رجوع به وجدان (مونيخ). اما به نظر مي رسد که داوران آکادمي امسال بايد خود را آماده ارزيابي خشونت در چند فيلم کنند. البته نگاهي به تاريخ اسکار نشان مي دهد که فيلمهاي خشن در نامزدي اسکار يا حتي دريافت جوايز مشکل چنداني نداشته اند ؛ براي مثال فيلمي مثل گلادياتور جايزه بهترين فيلم سال 2001 را دريافت کرد يا فيلم شجاع دل با بازي مل گيبسون اسکار سال 1996 را دريافت کرد و سکوت بره ها در سال 1992 اسکار دريافت کرد. سينيشيا شوارتز يکي از داوران آکادمي در مورد سليقه داوران مي گويد: فکر نمي کنم خشونت عنصري تعيين کننده براي داوران باشد ، چرا که آکادمي ، فيلمهاي خشن متعددي چون قصه هاي عامه پسند ، نجات سرجوخه رايان و شجاع دل را پذيرفته که دليل آن مي تواند کثرت تعداد داوران مرد آکادمي نسبت به داوران زن باشد. کري جورج کارگردان فيلم خشن هتل رواندا راجع به نسل کشي در کشور آفريقايي رواندا ، که فيلمش ، نامزد دريافت سه جايزه بود درباره خشونت فيلمش مي گويد: نسل کشي موضوعي است که بايد روايت مي شد ، ولي اين بايد به نحوي انجام مي شد که بيشتر مردم قادر به تماشاي آن باشند و تصور مي کند داوران آکادمي هم نسبت به اين قضيه نظر مثبتي داشتند. جان ديويس تهيه کننده فيلمهاي اکشن چون «نابودگر» و «شجاعت زير آتش» معتقد است که در صورت جذابيت فيلمنامه و پرداخت بصري ، داوران آکادمي چندان واکنش ، منفي و مثبت به خشونت موجود در فيلمها نشان نخواهند داد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 365]