محبوبترینها
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
دکتر عرفان فدایی وکیل پایه یک دادگستری
بگ خرید تبلیغاتی راهی نوین برای معرفی برند شما
10 اشتباهی که ممکن است هنگام خرید هدایای تبلیغاتی انجام دهید
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1801705176
این ره که ما – برای اسکار - میرویم ....
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: این ره که ما – برای اسکار - میرویم ....
در حدود یک دهه است که هر سال نمایندهای از سینمای ایران به اسکار معرفی میشود. البته در سالهای 1356 و 1357 فیلمهای دایرهی مینا ساخته‌ی داریوش مهرجویی و باد صبا به کارگردانی آلبر لاموریس ، اولین نماینده‌های سینمای ایران بودند که راهی به اسکار نیافتند.پس از شانزده سال وقفه به خاطر تغییر حکومت و جنگ هشت ساله ، از سال 1373 با فیلم زیر درختان زیتون ساخته‌ی عباس کیارستمی ، روند هر ساله‌ی معرفی فیلم به اسکار آغاز شد و هر سال کمیته‌ای به انتخاب نماینده‌ی سینمای ایران پرداختند.در کشوری که « انتخاب نماینده » در هر زمینه‌ای همیشه با شرایط بحرانی مترادف است . قصه از همین‌جا شروع میشود.آن‌چه در این سال‌ها بیش از هرچیز خودنمایی می‌کند ، انتخاب غلط اعضای کمیته‌ی انتخاب است! این اعضا کارشناس نیستند و گستره‌ی دیدشان فراتر از جشنواره‌های داخلی نمی‌رود. در این شرایط طبیعی است که فیلمی وظیفه‌ی « نمایندگی » سینمای ایران را بر عهده گیرد که به دلایل ناموجه ، از جمله موفقیت در جشنواره‌های گمنام داخلی ، انتخاب شده است. در اکثر موارد نیز نفوذ تهیه‌کننده ، کارگردان یا حتی دست‌های نه چندان پنهان دولتی بر این انتخاب تاثیر می‌گذارد.امسال هم مسوولیت این انتخاب بر دوش هیات هفت نفرهای متشکل از محمدرضا سکوت ، امیر اسفندیاری ، سیروس الوند ، رضا درستکار ، مجید مجیدی ، مرتضی شایسته و رویا تیموریان نهاده شد. هیاتی که نادرستی ترکیب‌اش از همان نگاه اول پیدا است.فیلمهای منتخب این هیات عبارت بودند از « یک بوس کوچولو » ، « به آهستگی » ، « کافه ترانزیت » و « چهارشنبه سوری » .دو فیلم ضعیف اول که گویا برای کنار گذاشته‌شدن به میان نامزدها راه یافته بودند!نگاهی به نشریات سینمایی و استقبال تماشاگران در دوره‌ی اکران « کافه ترانزیت » و « چهارشنبه سوری » و نیز نظرسنجی از کارشناسان سینما ، « چهارشنبه سوری » را در کفه‌ی سنگین ترازو قرار می‌دهد. فیلمی _ با تمام ضعف‌های‌اش _ تحسین‌شده از سوی تماشاگران و صاحب‌نظران سینما و در مقابل _ به دلیل نگاه تلخ و در عین حال صادقانه‌اش به جامعه _ مورد سرزنش متولیان دولتی سینما ! بنابراین این‌بار « کافه ترانزیت » نماینده شد.این شرایط همیشه بوده و اتفاق خاصی هم نیافتاده جز ناکامی سینمای ایران!بادکنک سفید ، گبه ، نفس عمیق ، من ترانه پانزده سال دارم ، لاک‌پشت‌ها هم پرواز میکنند ، خیلی دور خیلی نزدیک و ... فیلم‌هایی بودند که عنوان « فیلم برگزیده » ی سینمای ایران را به دوش کشیدند و با تمام نقاط قوت‌شان راه به جایی نبردند. تنها فیلم « بچه‌های آسمان » با یاری پخش‌کننده‌ی آمریکایی‌اش به میان پنج نامزد غیر انگلیسی زبان اسکار راه یافت.نمی‌توان تعریف رایج ما از فیلم جشنواره‌ای و بی‌علاقه‌گی اعضای آکادمی اسکار به فیلمهای هنری اروپایی و دنباله‌روندگان آن‌ها را نفی کرد. نمی‌توان انکار کرد که سینمای ما با استانداردهای مد نظر اسکار فاصله‌ی زیادی دارد. اما هم‌چنین نمی‌توان از نقش یک پخش‌کننده‌ی حرفه‌ای به عنوان مبلغ و معرف فیلم چشم پوشید. نمی‌توان از تاثیر موفقیت فیلم در جشنواره‌های معتبر خارجی و پرداختن نشریات مطرح خارجی به آن غافل شد. در عین حال نمی‌توان نگاه سیاسی اسکار را نادیده گرفت.اما امسال قضیه کمی متفاوت است. مسوولان فرهنگی تمام ناآگاهی خود را به کار گرفتند تا سینمای ایران را با بحران دیگری روبه‌رو سازند. به غیر از « کافه ترانزیت » - نماینده‌ی سینمای ایران – دو فیلم ایرانی دیگر نیز به اسکار معرفی شده‌اند. « نیوه مانگ » ساخته‌ی بهمن قبادی و « آفساید » ساخته‌ی جعفر پناهی . فیلم اول نماینده‌ی عراق است و فیلم دوم را کمپانی سونی پیکچرز (SONY PICTURES) معرفی کرده است.با توجه به آن‌چه پیش‌تر ذکر شد ( انکار ناپذیری تاثیر موفقیت فیلم در جشنواره‌های معتبر خارجی و نقش پخش‌کننده‌ای حرفه‌ای به عنوان مبلغ فیلم ) بد نیست که به پرونده‌ی این فیلم‌ها نگاهی بیاندازیم.کافه ترانزیت ، برنده‌ی دو سیمرغ بلورین از جشنواره‌ی فجر است و در جشنواره‌های تورنتو ، نیویورک ، شیکاگو ، تسالوینکی و ریودوژانیرو به نمایش درآمده است.« آفساید » نیز امتیاز پخش‌کننده‌ی حرفه‌ای را دارد.اما « نیوه مانگ » به تازگی صدف طلایی جشنواره‌ی سن‌سباستین اسپانیا را ( به طور مشترک با فیلم « پسرم » به کارگردانی مارتیل فوژه‌رون از فرانسه ) کسب کرده است. هم‌چنین جایزه‌ی بهترین فیلمبرداری و نیز جایزه‌ی انجمن بین‌المللی منتقدان فیلم ( فیپرشی ) را از آن خود کرده است. سن‌سباستین ، معتبرترین جشنواره‌ی فیلم در میان کشورهای اسپانیایی زبان است.نوشته جواد قاسمیلینک : گزارشی از مراسم اسكار 2006
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 392]
-
گوناگون
پربازدیدترینها